Ζητεῖται ὁ Ἐθνικὸς Ἐμπνευστὴς καὶ Ἀφυπνιστὴς τῶν ἰδανικῶν τοῦ ταλαίπωρου Ἑλληνικοῦ Λαοῦ.
Ἀγαπητοί μας φίλοι!
Ἄς μὴ εἴμεθα φυγόπονοι! Ἄς εἴμεθα ἐν ἐγρηγόρσει.
Καιροὶ οὐ μενετοί!
Πολλὰ τὰ συσσωρευμένα Προβλήματα. Ἕνα ἐκ τῶν μεγαλύτερων ἡ μὴ πραγματοποίησις τοῦ Τάματος τοῦ Κολοκοτρώνη καὶ τῶν ἄλλων ἡρώων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας.
Ἄς μὴ ἰσχύσῃ διὰ τὸ Σήμερόν μας ἡ σοφὴ Ρῆσις καὶ Προτροπὴ τοῦ ἀρχαίου Προγόνου μας Καλλίνου (8ος αἰ. π.Χ.), ὁ ὁποῖος ἀπηλπισμένος ἐκραύγαζε εἰς τοὺς ἐλαχίστους Φυγοστράτους Νέους τοῦ Καιροῦ του:
Μέχρι τέο κατάκεισθε; κότ᾽ ἄλκιμον ἕξετε Θυμόν, / ὦ Νέοι; οὐδ᾽ αἰδεῖσθ᾽ ἀμφιπερικτίονας ὧδε λίην μεθιέντες; ἐν Εἰρήνῃ δὲ δοκεῖτε ἧσθαι / ἀτὰρ πόλεμος γαῖαν ἅπασαν ἔχει.
Τὸ ὁποῖον μεταφράζεται:
Ὡς πότε, Νέοι, θὰ κάθεσθε ἄπρακτοι;
Πότε θὰ δείξετε Καρδιὰ ἀντρειωμένη;
Ντροπή, ποὺ σᾶς βλέπουν καὶ οἱ γειτονικοὶ Λαοί.
Τόσο λίγο γνοιάζεστε διὰ τὴν Πατρίδα;
Νομίζετε, ἀλλὰ δὲν εἶναι Εἰρήνη πιά,
ἄδραξε ὁ Πόλεμος ὁλόκληρη τὴν Γῆ μας.
ΚΑΛΛΙΝΟΣ (8ος π.Χ. αἰών).
Τότε (8ος αἰ. π.Χ.), ἦταν λίγοι οἱ Φυγόπονοι Νέοι.
Σήμερον, ὅμως ἔχει Ἀπόλυτον Ἐφαρμογὴν ἡ κραυγαλέα Φωνὴ τοῦ Καλλίνου.
Μεῖς, οἱ μεγαλύτεροι εἰς ἡλικίαν, ἐπιβεβλημένον εἶναι νὰ συνετίζωμε τοὺς Νέους μας νὰ ἀποφεύγουν τὶς βλελυκτὲς εἰδήσεις καὶ ἀκροάματα – θεάματα, τὰ ὁποῖα ἀναφέρονται εἰς τὴν ἄπληστον λαγνείαν, ἐφαρμοζομένου τοῦ:«ἐκ τοῦ ὁρᾶν ἔρχεται τὸ ἐρᾶν καὶ ἑνὸς κακοῦ δοθέντος, μύρια κακὰ ἕπονται»! ! ! ! ! ! ! ! ! !
Νὰ ἐνθαρρύνωμε αὐτοὺς στρέφοντες τὸ ἐνδιαφέρον των πρὸς τὰ ὑψηλά, τὰ ἐκ τοῦ Ἑλληνοχριστιανικοῦ Πολιτισμοῦ Ἰδεώδη, Θρησκείαν, Πατρίδα, Οἰκογένειαν.
Ἐξ αἰτίας δὲ τῶν, ἐπὶ τῶν ἡμερῶν μας, ἀπειλῶν τοῦ κακοῦ γείτονος τῆς Χώρας μας ἄς συναθροιζώμεθα συχνὰ μὲ τοὺς Νέους μας, τὸ Μέλλον τῆς Πατρίδος μας, πρὸς Συμπαράστασιν ὑπὲρ τῶν Ἡρώων τῶν Νήσων μας καὶ τῶν λοιπῶν ἀκριτικῶν παραμεθορίων Περιοχῶν καὶ νὰ διακηρύσσωμε, κράζοντες καὶ βοῶντες, διαβεβαιοῦντες αὐτοὺς ὅτι εἴμεθα ἀναφανδὸν καὶ ὁμοθυμαδὸν ἀλληλέγγυοι ὑπὲρ αὐτῶν καὶ ὅτι θὰ συνεχίσωμε ἀδιαλείπτως νὰ ἀναλωνώμεθα ὑπὲρ Βωμῶν καὶ Ἑστιῶν καὶ ὑπὲρ ἀκεραίας Πατρίδος,
ΘΑ ἔπρεπε νὰ ἀπαιτοῦμε ἀντικειμενικὴν διαχείρισιν ἐκ τῆς διεθνοῦς Κοινότητος ὑπὲρ τῶν δικαίων τῶν Ἑλλήνων τῆς Βορείου Ἠπείρου,
ΘΑ ἔπρεπε νὰ ὑπερασπιζώμεθα τὴν Κύπρον μας (οἱ παλαιότεροι θὰ ἐνθυμοῦνται τὰ φλογερὰ Φοιτητικὰ Συλλαλητήρια ὑπὲρ τῆς Κύπρου μας),
ΘΑ ἔπρεπε νὰ ζητοῦμε ἀξιοπρεπῆ ὑγιεινομικὴν Περίθαλψιν διὰ ὅλους,
ΘΑ ἔπρεπε νὰ ζητοῦμε σωστὴν Παιδείαν,
ΘΑ ἔπρεπε νὰ ζητοῦμε μείωσιν τοῦ Πληθωρισμοῦ, αὔξησιν τῶν κατωτάτων Μισθῶν, Θέσεις ἐργασίας,
Ὀρθήν – Ἀξιόπιστον Ὀργάνωσιν τῶν Μέσων Μαζικῆς Μεταφορᾶς,
καὶ κυρίως Μέτρα καταπολεμήσεως τῆς Ἀνεργείας καὶ Ὑπογεννητικότητος ! ! ! ! ! ! ! ! ! !
Καὶ κάπου εἰς τὴν Ἄκρη τοῦ Μυαλοῦ καὶ τῶν ἀναζητήσεων τοῦ Ἑλληνικοῦ Λαοῦ νὰ ὡρίμαζε ἡ Ἰδέα τῆς Πραγματοποιήσεως τοῦ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ 21.
Αφήστε μια απάντηση