Ἐπειδὴ ἡ κυρία Γεωργία Χατζήβεη, Διευθύντρια τῶν Σχολῶν Χατζήβεη, εἶναι εὐλαβεστάτη καὶ ταπεινοτάτη κοινωνικὴ ἐργάτρια, τὴν ὁποίαν ἔχομεν τιμήσει καὶ βραβεύσει ὡς Πρέσβειραν Καλῆς Θελήσεως ὑπέρ τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, ἐπιλέγομεν σταχυολογήματα ἐκ τοῦ σπουδαίου πονήματός της καὶ τὰ ἀναδημοσιεύομεν. Εἶναι ἡ ψυχὴ τῶν Σχολῶν Χατζήβεη, αἱ ὁποῖαι ἐπὶ πολλὰς δεκαετίας πασχίζουν διὰ τὴν ὀρθὴ διαπαιδαγώγησιν τῶν ἑλληνοπαίδων.
Στὰ παιδιὰ ποὺ ἔχουν
στὴν καρδιά τους ἕνα ἀστέρι
καὶ
σὲ ὅσους κρύβουν
ἕνα παιδὶ στὴν καρδιά τους
Ἄνθρωποι ἀγάπης
Μὴ Κερδοσκοπικὸς Ὀργανισμὸς
Μὴ Κυβερνητικὸς – Ἀνθρωπιστικὸς Ὀργανισμὸς
Τηλέφωνον 210-2511371 e mail info@lovepeople.gr
ἱστοσελίς www.lovepeople.gr
Ἀθήνα 2016
Πάντοτε ἡ μουσικὴ ἑνώνει τοὺς ἀνθρώπους
μὲς στὴ γὴ
εἶναι ἡ γλῶσσα τῆς εἰρήνης ποὺ μιλάει
στὴν ψυχή.
Τραγουδᾶμε τὴν ἀγάπη, τὴ χαρά,
τὴν ὀμορφιά,
τὴν εἰρήνη ποὺ ἑνώνει κάθε ἀνθρώπινη καρδιά.
Πάντα ἡ προσευχὴ ὑψώνει τὴν ψυχὴ
στὸν οὐρανὸ
καὶ οἱ ἄγγελοι μαζί της ἀνυμνοῦνε
τὸν Θεό.
Ἄς ξεχάσουμε γιὰ λίγο κάθε πόνο μας
κρυφὸ
μὲ τραγούδια ας χαροῦμε τὸ ὡραῖο
βραδυνό.
Μπετόβεν
Ὁ παπποὺς μὲ τὰ λευκὰ μαλλιὰ στὸ κεφάλι καμάρωνε τὴν Ἔλια, τὴν ἀγαπημένη του ἐγγονούλα.
-Παπποῦ, σήμερα θὰ σοῦ πῶ ἐγὼ ἕνα παραμύθι.
Ἕνα ἀληθινὸ παραμύθι.
Τὸ παραμύθι μου μιλάει γιὰ μιὰ ὄμορφη καὶ ἔνδοξη χώρα ποὺ οἱ ἀνθρωποί της μιλᾶνε τὴν γλῶσσα τοῦ Εὐαγγελίου.
Μιλάει γιὰ τὴν χώρα ποὺ δίδαξε τὴν σοφία, τὴν ὀμορφιά, τὴν εἰρήνη.
Τὴ χώρα ποὺ δημιούργησε ἕνα λαμπρὸ πολιτισμό, προσφορὰ ἀνεκτίμητη γιὰ τὴν παγκόσμια κληρονομιά…
Μιλάει γιὰ τὴν Ἑλλάδα, τὴν ὄμορφη ἐλεύθερη πατρίδα μας…. Λίγα τετραγωνικὰ χιλιόμετρα ἔκτασης ὅπου χωροῦν ἑκατὸ καὶ πλέον ὑψηλὰ βουνά, χίλια καὶ πλέον μικρὰ ἤ μεγάλα νησιά…μυριάδες χιλιόμετρα ἱστορίας…
Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ μιλοῦν ἴσαμε σήμερα τὴν ἴδια γλῶσσα – μοναδικὸ φαινόμενο σὲ ὅλο τὸν δυτικὸ κόσμο….
Παπποῦ, ἀγαπημένε μου παπποῦ, σοῦ ζητῶ μία χάρη, μία μεγάλη χάρη.
Ἕνα ταξίδι στὴν Ἑλλάδα, στὴν ἱστορία της, στὸν πολιτισμό της…
Ἕνα δάκρυ κύλησε ἀπὸ τὰ κουρασμένα μάτια τοῦ παπποῦ.
-Ἔλια, ψιθύρισε μὲ τρεμάμενη φωνή. Ἤθελα τόσο πολὺ καὶ προσπάθησα ἀρκετὰ γιὰ νὰ γίνῃ πραγματικότητα τὸ ὄνερό σου, μά…
-Παππού, παππού, μιὰ στιγμή, κοίτα ψηλὰ στὸν οὐρανό!
Ἕνα λαμπερὸ ἀστεράκι πέφτει! Ἄς κάνουμε μιὰ εὐχή!…
Οὐράνιε Πατέρα μας
Θεὲ τῆς ἀγάπης! Θεέ μου!
Ἐσὺ ποὺ ἀκοῦς κάθε παιδί, κάθε καρδιά,
ποὺ νιώθεις κάθε μας κρυφὴ ἐπιθυμία,
κάθε δυνατό μας πόθο,
κάνε νὰ πραγματοποιηθῇ τὸ ταξίδι μου
καὶ στεῖλε μου τὸ ἀστεράκι Σου ὁδηγό μου…
Κι΄ἕνα ἀστεράκι κάθισε στὰ χρυσὰ μαλλιὰ τῆς Ἔλια…
-Ὁ Θεὸς ἀκούει τὶς προσευχές μας. Σ’εὐχαριστῶ Θεέ μου!
Τὸ ταξίδι γιὰ τὴν Ἐλια εἶχε ἀρχίσει…
-Ἀστεράκι μου, κοίτα κάτω εἶναι τὸ Ρέθυμνο! Ὄμορφη, μικρὴ πόλη, φιλόξενη μὲ τὰ στενὰ δρομάκια της…
Καὶ ἡ Πρέβελη τὶ ὀμορφιὰ Θεέ μου!
Κοίτα τὸ φημισμένο, βραβευμένο φαράγγι τῆς Σαμαριᾶς!
Πανέμορφο! καὶ ἡ παλιὰ πόλη τῶν Χανίων ἀπὸ τὶς πιο ὄμορφες πόλεις τῆς Κρήτης!
Καὶ δεξιά μας τὸ ὄμορφο Ἡράκλειο καὶ τὸ περίφημο παλάτι τοῦ ξακουστοῦ βασιλιὰ Μίνωα, στὴν Κνωσό, μὲ τὰ 1.500 δωμάτια! Μία μικρὴ πολιτεία! Μὲ δρόμους, πλατεῖες, ναούς, θέατρο, πάρκα.
Αὐτὴ ἡ ὄμορφη πόλη τῆς Κρήτης ποὺ τώρα βλέπουμε, εἶναι ὁ Ἅγιος Νικόλαος καὶ ἡ Ἐλούντα, μὲ τὶς φοβερὲς ἀκρογιαλιές της…τὸ Βάϊ μὲ τοὺς Φοίνικες…
…τὸ γοητευτικὸ νησὶ εἶναι ἡ Θήρα…τὸ 1450 π.χ. τὸ ἡφαίστειό της ἐξερράγη καὶ ἰσοπέδωσε τὰ Μινωικὰ κέντρα καὶ ἔτσι χάθηκε ὁ Μινωικὸς πολιτισμός…
ἡ Μῆλος… Στὰ κλασικὰ χρόνια πρέπει νὰ ἦταν σὲ μεγάλη ἀκμή…ἡ Ἀφροδίτη τῆς Μήλου…δεσπόζει σὲ ὁλόκληρο τὸ Λοῦβρο…
Καὶ μία ματιά…στὰ πανέμορφα νησιὰ τῶν Κυκλάδων μὲ τὰ κάτασπρα σπιτάκια, τὰ ἀκρογιάλια, τὴ μπλὲ πράσινη καὶ γαλάζια θάλασσα…μιὰ κλεφτὴ ματιὰ στὰ περίφημα Δωδεκάνησα…Κοίτα ἀστεράκι μου πετᾶμε πάνω ἀπὸ τὴν Πάτμο, τὸ ἱερὸ νησὶ τοῦ ἀγαπημένου μαθητὴ τοῦ Ἰησοῦ, τοῦ Ἰωάννη τοῦ Θεολόγου.Πᾶμε ἐκεῖ, θέλω νὰ προσευχηθῶ.
Τόσο πολὺ ἀγάπησε τὸν μαθητή του ὁ Ἰησοὺς ποὺ τοῦ ἐμπιστεύθηκε τὴ μητέρα Του τὴν Παναγία, ὅταν ἦταν στὸν σταυρὸ τοῦ μαρτυρίου.
Πόσο πρέπει νὰ πόνεσε ὁ Ἰησοὺς πάνω στὸν σταυρό!
Κι’ὅμως ἀκόμη καὶ τότε παρακάλεσε τὸν πατέρα Του νὰ συγχωρήσῃ τοὺς ἀνθρώπους…
Ἰησοὺ Χριστέ μας,
Ἐσὺ ξέρεις καλὰ πὼς σ’ἀγαπᾶμε,
μὰ εἴμαστε ἄνθρωποι καὶ κάνουμε λάθη.
Συγχώρεσέ μας.
Γέμισε τὶς καρδιές μας μὲ καλωσύνη καὶ ἀγάπη,
ἔτσι ποὺ μόνον τὸ καλὸ νὰ κάνουμε.
Ὁδήγησε τὰ βήματά μας στὸ δικό Σου φωτεινὸ δρόμο.
Ἐσὺ ποὺ εἶσαι ὁ Θεὸς τῆς ἐπιείκειας καὶ
τῆς συγγνώμης…
-Θυμᾶσαι τὶ ἔπαθε ὁ Δαίδαλος καὶ ὁ Ἴκαρος.
Κάθε φορὰ ποὺ λέω αὐτὴν τὴν ἱστορία στὸν παπποῦ καὶ τὴ γιαγιὰ λυπᾶμαι πολὺ τὸν Ἴκαρο ποὺ δὲν ἄντεξε τὴν τόση ὀμορφιά, μὰ στεναχωριέμαι καὶ γιὰ τὸν Δαίδαλο ποὺ δὲν χάρηκε πολὺ τὸ παιδί του.
Καὶ τώρα ἀστεράκι μου, γρήγορα γιὰ τὴν ὄμορφη πρωτεύουσά μας, τὴν Ἀθήνα…
Ἀστεράκι μου, ξέρεις πῶς πῆρε τὸ ὄνομά της ἡ Ἀθήνα;…
Ἡ Ἀθηνᾶ ἀγωνίσθηκε μὲ ἀντίπαλο τὸν Ποσειδώνα τὸν θεὸ τῆς θάλασσας γιὰ τὸ ποιὸς θὰ πάρῃ τὴν κυριαρχία τῆς πόλης καὶ ποιὸς θὰ γίνῃ προστάτης της, χαρίζοντάς της καὶ τὸ ὄνομά της.
Ὁ Ποσειδώνας χτυπώντας μὲ τὴν τρίαινα του τὸν βράχο τῆς Ἀκρόπολης, ἔκανε νὰ ἀναβλύσῃ νερὸ κι ἕνα περίφημο ἄλογο ξεπετάχθηκε, σύμβολο τῆς πολεμικῆς δύναμης.
Ἡ Ἀθηνᾶ χτυπώντας τὸ δόρυ της, ἔκανε νὰ φυτρώσῃ ἡ ἐλιά, σύμβολο τῆς εἰρήνης.
Νικήτρια ἀναδείχθηκε ἡ Ἀθηνὰ καὶ χάρησε τὸ ὄνομά της στὴν πόλη….
Τὴν πόλη ποὺ ὁ Παλαμὰς ὠνόμασε «διαμαντόπετρα στῆς γῆς τὸ δακτυλίδι»…
…Ὁ Ναὸς τοῦ Ὀλυμπίου Διός…κίονες κορινθιακοῦ ρυθμοῦ!..ξεκίνησε νὰ κτίζεται τὸν 6ον π.Χ. αἰῶνα καὶ τὴν τελική του μορφὴ ἔδωσε ὁ αὐτοκράτωρ Ἀνδριανὸς τὸ 131-132 μ.Χ….
Τὸ Ώδεῖο τοῦ Ἡρώδη Ἀττικοῦ (161 μ.Χ.) …καὶ σήμερα …πνευματικὸ καὶ μορφωτικὸ κέντρο τῆς Ἑλλάδος, ἀλλὰ καὶ παγκόσμιο…
Ἡ Ἀκρόπολη τῶν Ἀθηνῶν (5ος αἰώνας π.Χ.) … μὲ τὸν Παρθενῶνα… τὸ Ἐρεχθεῖο μὲ τὶς περίφημες Καρυάτιδες… μὲ τὰ γλυπτὰ τοῦ Φειδία… κατὰ τὸν Χρυσοῦ αἰῶνα τοῦ Περικλέους, …ἔζησαν σπουδαῖοι ἄνθρωποι…ξεχώρισε ὁ φιλόσοφος Σωκράτης…
Εἶναι, ἄραγε, ἀστεράκι μου, οἱ Ἀθηναῖοι εὐτυχισμένοι;
Ἔχουν εὐτυχισμένες οἰκογένειες;
Εἶναι ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ;
Ἐπισκέπτονται τὸν Ἄρειο Πάγο, τὸν λόφο ἀπέναντι ἀπὸ τὴν Ἀκρόπολη, ποὺ δίδαξε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν, γιὰ τὸν Ἰησοῦ καὶ τὴν Ἀνάστασή του;
Ἔλεγε στοὺς Ἀθηναίους ὁ Ἀπόστολος Παῦλος :
«Σᾶς βλέπω εὐλαβέστατους. Ἦρθα στὴν πόλη σας νὰ σᾶς γνωρίσω τὸν Θεὸ ποὺ λατρεύετε χωρὶς νὰ τὸν γνωρίζετε.
Τὸν ,,ἄγνωστο Θεό,, τοῦ βωμοῦ σας. Εἶναι ὁ Θεὸς ποὺ δημιούργησε τὸν κόσμο καὶ ὅλα ὅσα ὑπάρχουν σ΄αὐτόν.
Τὸν Θεὸ ποὺ δὲν εἶναι μακριὰ ἀπὸ τὸν καθένα μας γιατὶ μέσα σ’αὐτὸν ζοῦμε καὶ κινούμαστε καὶ ὑπάρχουμε, ὅπως λένε καὶ μερικοὶ ἀπὸ τοὺς δικούς σας ποιητές»…
…ἐκεῖ εἶναι μία ὁμάδα ἐφήβων ποὺ δίνουν τὸν ὅρκο τῶν Ἀθηναίων…
Δὲ θὰ ντροπιάσω τὰ ἱερὰ τὰ ὅπλα οὔτε θ’ἀφήσω
μέσα στὴ μάχη μοναχὸ τὸν συμπολεμιστή μου
μ’ὅποιον βρεθῶ, καὶ μόνος μου καὶ μὲ πολλοὺς ἀντάμα
γιὰ τὰ ἅγια καὶ γιὰ τὰ ἱερὰ θὰ πολεμῶ γενναῖα.
Καὶ τὴν πατρίδα πιὸ ἰσχυρή, πιὸ ὡραία καὶ πιὸ μεγάλη
ἀπ’ὅ,τι παίρνω σήμερα θὰ τὴν παραδώσω.
Καὶ θὰ ὑπακούω στοὺς ἄρχοντες,
θὰ πειθαρχῶ στοὺς νόμους
σ’αὐτοὺς κι ὅσους ὁμόφωνα ὁ λαὸς θὲ νὰ ψηφίσῃ.
Κι οὔτε θ’ἀφήσω τοὺς θεσμοὺς κανένας νὰ χαλάσῃ,
μὰ θὰ τοὺς ὑπερασπισθῶ καὶ μόνος μου καὶ μ’ἄλλους.
Κι ὅ,τι ἱερὸ καὶ πατρικὸ περίσσια θὰ τιμήσω…
Προσκύνημα στὴν Ὀλυμπία…Δὲν ὑπάρχει τοπίο στὴν Ἑλλάδα ποὺ νὰ παρακινᾶ τόσον γλυκὰ κι ἐπίμονα στὴν εἰρήνη καὶ τὴν συμφιλίωση…τὸ στάδιο μὲ μῆκος 212,54 μέτρα, 45.000 θεατῶν…
Στὸ ἄγαλμα τοῦ Δία πρῶτοι δίνουν τὸν ὅρκο οἱ ἀθλητές.
Ὁρκίζονται πὼς εἶχαν προπονηθῆ στὴν πατρίδα τους δέκα μῆνες καὶ πὼς θὰ ἀγωνισθοῦν τίμια χωρὶς νὰ παραβιάσουν τοὺς κανονισμοὺς τῶν ἀγώνων.
Τώρα δίνουν τὸν ὅρκο οἱ Ἑλλανοδίκες.
Ὁρκίζονται πὼς θὰ εἶναι δίκαιοι κριτὲς τῶν ἀθλητῶν, ἀκέραιοι στὶς κρίσεις τους καὶ ἀμερόληπτοι…
Ἀθήνα τοῦ 1896! Στὴν πρώτη σύγχρονη Ὀλυμπιάδα! Στὸ πανέμορφο Παναθηναϊκὸ Στάδιο!
Τὸ 1894 στὸ Παρίσι, στὸ Διεθνὲς συνέδριο γιὰ τὴν διάδοση τῶν ἀρχῶν τοῦ φιλαθλητισμοῦ ἱδρύθηκε μὲ πρόταση τοῦ Πιὲρ ντε Κουμπερτὲν ἡ Διεθνὴς Ὀλυμπιακὴ Ἐπιτροπή, μὲ πρόεδρο τὸν λογοτέχνην Δημήτριο Βικέλα καὶ γενικὸ γραμματέα τὸν Κουμπερτὲν….
…Σήμερα 25 Μαρτίου 1896… κήρυξη τῶν πρώτων Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων…Εἶναι μεγάλη μέρα γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες ! ! !
Γιορτάζουμε τὴ χαρμόσυνη εἴδηση ποὺ ἔφερε ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ στὴν Παναγιά, ὅτι θὰ γεννηθῇ στὴ γῆ ὁ γιὸς τοῦ Θεοῦ, ὁ σωτῆρας τοῦ κόσμου.
Γιορτάζουμε τὴ λευτεριά μας ἀπὸ τὸν Τουρκικὸ ζυγό. Αὐτὸ τὸ πολύτιμο ἀγαθὸ γιὰ κάθε ἄνθρωπο, κάθε λαό.
Σήμερα 29 Μαρτίου εἶναι οἱ ἀγῶνες τοῦ Μαραθώνιου δρόμου, ποὺ γίνονται γιὰ πρώτη φορά, γιὰ νὰ τιμηθῇ ὁ δρομέας Φειδιππίδης ποὺ τὸ 490 π.Χ. ἔτρεξε ἀπὸ τὸν Μαραθῶνα στὴν Ἀθήνα, γιὰ νὰ ἀναγγείλῃ τὴ νίκη τῶν Ἀθηναίων κατὰ τὼν Περσῶν μὲ τὴν λέξη «νενικήκαμεν»… Μὰ βέβαια τὸ νούμερο 17 ἔρχεται πρῶτο! Ὁ Σπύρος Λούης ὁ Ἀμαρουσιώτης…πρῶτος στὸ στάδιο! …
Ἄνθρωποι ἀπὸ ὅλο τὸν κόσμο, ἀθλητὲς ἀπὸ κάθε γωνιὰ τῆς γῆς, εἰρηνικὰ μαζί, νὰ ψάλλουν ὅλοι μαζί, τὸν Ὀλυμπιακὸ ὕμνο τοῦ μεγάλου μας ποιητὴ Κωστὴ Παλαμᾶ. Τὸν ἐπίσημο Ὀλυμπιακὸ ὕμνο τῶν ἀγώνων ποὺ καθιερώθηκε στοὺς Ὀλυμπιακοὺς ἀγῶνες τοῦ Τόκιο τὸ 1958…
Ὁ Παπποῦς χαμογελάει γαλήνιος…Ἀντίο εἶπε τὸ ἀστεράκι…χιλιάδες ἀστεράκια γέμισαν τὸν πανέμορφο οὐρανὸ κι ἔγραψαν τὴν πιὸ ὄμορφη λέξη στὰ χείλη καὶ στὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων. «Ἀγάπη».
Αφήστε μια απάντηση