ποίημα τοῦ Γάλλου λογοτέχνου Ζάν Ρισπέν
(1849 – 1926)
Γκρεμίστε ὅλη τὴν Ἑλλάδα σὲ βάθος 100 μέτρων …
Ἀδειάστε ὅλα τὰ μουσεῖα σας, ἀνὰ τὸν κόσμο …
Γκρεμίστε κάθε τί Ἑλληνικὸ ἀπὸ ὅλο τὸν πλανήτη …
Ἔπειτα σβῆστε τὴν Ἑλληνικὴ γλώσσα ἀπὸ παντοῦ …
Ἀπὸ τὴν ἰατρικὴ τῆς χώρας σας, ἀπὸ τὴν φαρμακευτική.
Ἀπὸ τὰ ἀνώτερα μαθηματικά (γεωμετρία, ἄλγεβρα) …
Ἀπὸ τὴ φυσικὴ καὶ ἀπὸ τὴ χημεία …
Ἀπὸ τὴν ἀστρονομία, ἀπὸ τὴν ἀστροφυσική …
Ἀπὸ τὴν πολιτικὴ τῆς χώρας σας …
Ἀπὸ τὴν καθημερινότητά σας …
Διαγράψτε καὶ τὰ ἁπλὰ μαθηματικά, διαγράψτε κάθε
σχῆμα…
Κάντε τὸ τρίγωνο-ὀκτάγωνο, τὴν εὐθεία-καμπύλη,
σβῆστε τὴ γεωμετρία ἀπὸ τὰ κτίρια σας, ἀπὸ τοὺς δρό
μους σας, τὰ παιχνίδια σας, τὰ ἁμάξια σας,
σβῆστε τὴν ὀνομασία κάθε ἀσθένειας, κάθε φαρμάκου
διαγράψτε τὴ δημοκρατία καὶ τὴν πολιτική,
διαγράψτε τὴ βαρύτητα καὶ φέρτε τὸ πάνω κάτω,
ἀλλάξτε τοὺς δορυφόρους σας ὥστε νὰ ἔχουν τετράγωνη
τροχιά,
ἀλλάξτε ὅλα τα βιβλία σας (γιατί παντοῦ θὰ ὑπάρχει
ἔστω μιὰ λέξη ἑλληνική),
σβῆστε ἀπὸ τὴν καθημερινότητα σας κάθε ἑλληνικὴ
λέξη, ἀλλάξτε τὰ εὐαγγέλια,
ἀλλάξτε τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, (κι αὐτὸ βγαίνει ἀπὸ
τὰ Ἑλληνικὰ καὶ σημαίνει αὐτὸς ποὺ ἔχει τὸ χρίσμα),
ἀλλάξτε καὶ τὸ σχῆμα κάθε ναοῦ (ὥστε νὰ χάσει τὴν
Ἑλληνικὴ γεωμετρία),
σβῆστε τὸν Μέγα Ἀλέξανδρο,
σβῆστε ὅλους τους Μυθικοὺς καὶ Ἱστορικοὺς ἥρωες,
ἀλλάξτε τὴν παιδεία σας, ἀλλάξτε τὸ ὄνομα τῆς
ἱστορίας, ἀλλάξτε τὰ ὀνόματα στὰ πανεπιστήμια σας,
ἀλλάξτε τὸν τρόπο γραφῆς σας, χρησιμοποιῆστε τὸν
ἀραβικό, διαγράψτε τὴ φιλοσοφία,
διαγράψτε…, διαγράψτε…, διαγράψτε…
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΘΑ ΠΕΙΤΕ…«ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ»…
Tὸ ἀνωτέρω ποίημα τοῦ Ζάν Ρισπέν ἐγένετο εὐρέως γνωστὸν ὑπὸ τοῦ Ἑλληνοαμερικανοῦ λογοτέχνου Ἠλία-Ρόμπερτ Νατζέμυ.
Ὁ Ζαν Ρισπέν εἶναι ὁ δημιουργὸς καὶ τοῦ πολὺ
γνωστοῦ ποιήματος « Ἡ καρδιὰ τῆς μάνας », τὸ ὁποῖον
ἔχει μεταφράσει ὁ συγγραφεύς Ἄγγελος Βλάχος :
Ἕνα παιδί, μοναχοπαίδι ἀγόρι,
ἀγάπησε μιᾶς μάγισσας τὴν κόρη.
– Δὲν ἀγαπῶ ἐγώ, τοῦ λέει, παιδιά,
μ’ ἄν θέλῃς νὰ σοῦ δώσω τὸ φιλί μου,
τῆς μάνας σου νὰ φέρῃς τὴν καρδιὰ
νὰ ρίξω νὰ τὴ φάῃ τὸ σκυλί μου.
Τρέχει ὁ νιός, τὴν μάνα του σκοτώνει
καὶ τὴν καρδιὰ τραβάει καὶ ξεριζώνει.
Καὶ τρέχει νὰ τὴν πάει, μὰ σκοντάφτει
καὶ πέφτει ὁ νιὸς κατάχαμα μὲ δαύτη.
Κυλάει ὁ νιὸς καὶ ἡ καρδιὰ κυλάει
καὶ τὴν ἀκούει νὰ κλαίῃ καὶ νὰ μιλάῃ.
Μιλάει ἡ μάνα στὸ παιδὶ καὶ λέει :
– Ἐχτύπησες, ἀγόρι μου ; καὶ κλαίει !
Αφήστε μια απάντηση