Εἰς συνέχειαν ἐκτενοῦς ἄρθρου μας διὰ τοὺς ΦΙΛΕΛΛΗΝΑΣ, εἰς τὸ 49ον τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ μας «Φωτεινὴ Γραμμή», σελ. 120 ἕως 156, ἀναφερόμεθα εἰς τὸ παρὸν τεῦχος εἰς ἕν φιλελληνικὸν κίνημα, τὸ ὁποῖον ἔχει δημιουργηθῆ προσφάτως, ἀπὸ τὴν γαλλικὴν πόλιν Νάντη. Κεντρικὸν σύνθημα αὐτοῦ τοῦ κινήματος εἶναι “Διὰ ἀλληλεγγύην, εἶμαι καὶ ἐγὼ Ἕλλην”. Ἡ ἀπήχησίς του αὐξάνεται συνεχῶς διεθνῶς. Ἡ γαλλικὴ ἱστοσελίς, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἤρχισεν τὸ κίνημα συμπαραστάσεως πρὸς τὴν χώραν μας, ὀνομάζεται http://jesuisgrec.blogspot.com (μετάφρασις, εἶμαι Ἕλλην).
Ἀρκετοὶ Εὐρωπαῖοι φιλέλληνες, μετὰ τὴν σύνοδον τῶν Καννῶν, ἔχουν καταθέσει συμβολικῶς αἴτησιν διὰ τὴν ἀπόκτησιν τῆς ἑλληνικῆς ὑπηκοότητος, ὡς μίαν ἔμπρακτον, συμβολικὴν συμπαράστασιν εἰς τοὺς Ἕλληνας…
Κατωτέρω δημοσιεύομεν τὸ κείμενον τῶν ἐμπνευστῶν τοῦ κινήματος, τὸ ὁποῖον μάλιστα κυκλοφορεῖ εἰς τὸ διαδίκτυον εἰς ἀρκετὰς γλώσσας, μὲ τὸν τίτλον ”Ἡ ἔκκλησις τῆς Νάντης διὰ τὴν Ἑλλάδα”.
Λόγῳ ἀλληλεγγύης εἶμαι καὶ ἐγὼ Ἕλλην, Ἑλληνίδα!
Ζητοῦμε τὴν διπλὴν ὑπηκοότητα.
Ἐπειδὴ ὁ ἑλληνικὸς λαὸς ταπεινώνεται, ἂς εἴμεθα ἀλληλέγγυοι ἐναντίον τῶν πλουσίων ὅλου τοῦ κόσμου. Ἂς ζητήσωμεν ὅλοι, συμβολικῶς, τὴν ἑλληνικὴν ὑπηκοότητα.
Ἀγανακτισμένοι ἀπὸ τὴν δειλίαν καὶ τὴν ἔλλειψιν ὁράματος τῶν δυτικῶν κυβερνήσεων – μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ἡ ἰδική μας {ποτὲ δὲν θὰ ξεχάσωμεν τὴν πατερναλιστικὴ περιφρόνησιν τῶν ἡγετῶν τῆς Γερμανίας καὶ τῆς Γαλλίας πρὸς τὴν Ἑλλάδα, ἀλαζονικὴν καὶ προσβλητικὴν συμπεριφορὰν τόσον περισσότερον σκανδαλώδη, ἐφ᾿ ὅσον αὐτὲς οἱ δύο χῶρες προμηθεύουν πανάκριβα ὁπλικὰ συστήματα εἰς τὴν Ἑλλάδα.
Αἰσθανόμεθα ντροπὴ διὰ τὸ ζεῦγος Μέρκελ-Σαρκοζί, τὸ ὁποῖον δίδει μαθήματα διδασκαλίας εἰς μίαν Ἑλλάδα γονατισμένην, ποὺ τῆς ἐφαρμόζουν μὲ τὸ ζόρι μία θεραπείαν τόσο ἐπιτακτικὴν καὶ ἀνόητον, ὅσον ἦταν ἡ ἰατρικὴ τῆς ἐποχῆς τοῦ Μολιέρου, βασισμένη εἰς τὴν ἀφαίμαξιν, μία ἰατρικήν, ποὺ ὀνειρεύονται ἀνοικτὰ νὰ τὴν ἐφαρμόσουν μετὰ εἰς τοὺς ἰδικούς τους λαούς.
Δὲν δεχόμεθα νὰ χάνῃ ἕν ἔθνος τὴν πολιτικήν του κυριαρχίαν, διὰ πρώτην φορὰν εἰς τὴν ἱστορίαν τῆς ἀνθρωπότητας, λόγῳ ἑνὸς ἁπλοῦ «diktat» οἰκονομικῆς ἀποδόσεως τῶν ἐπενδύσεων τῶν 1% προνομιούχων ὅλου τοῦ κόσμου, ποὺ ἠμποροῦσαν νὰ ἀγοράσουν κρατικὰ ὁμὸλογα.
Δὲν θὰ ἐπιτρέψωμεν νὰ συκοφαντηθῇ ὁ ἑλληνικὸς λαὸς διὰ χάριν μερικῶν κερδοσκόπων καὶ αἰσχοκερδῶν καὶ τῶν συνενόχων των} ἐναντίον τῆς δικτατωρείας τῶν χρηματαγορῶν, καὶ ἐξαγριωμένοι ἀπὸ τὴν ταπείνωσιν εἰς τὴν ὁποίαν ὑπόκειται σήμερον ὁ ἑλληνικὸς λαός, κατηγορούμενος ἀδιαντρόπως διὰ ἀσωτείαν καὶ ἀπάτην, συλλογικῶς ὑποδεικνυούμενος ὡς ἔνοχος χωρὶς νὰ ἠμπορέσῃ νὰ αὐτοϋπερασπισθῇ {οὔτε νὰ ἐκφρασθῇ μὲ δημοψήφισμα}, καταδικαζόμενος εἰς μίαν ἀτελείωτον λιτότητα καὶ εἰς τὴν μετάνοιαν μὲ ὅρους, ποὺ θυμίζουν τὸν λόγον τοῦ στρατάρχη Πεταὶν τὸ 1940 διὰ τὴν “ἠθικὴν τάξιν”, τὴν “προσπάθειαν” καὶ τὸ “πνεῦμα ἡδονῆς”.
Ἐμεῖς μάλιστα δὲν λησμονοῦμε ὅτι αὐτοί, οἱ ὁποῖοι σήμερον θυσιάζουν τὴν Ἑλλάδα εἰς τὸν βωμὸν τῆς κερδοσκοπίας, ἐλπίζουν ὅτι ὁ οἰκονομικὸς φασισμὸς θὰ ἱκανοποιηθῇ μὲ αὐτὴν τὴν μικρὰν χώραν καὶ ὅτι οἱ ἴδιοι θὰ γλυτώσουν!
Εἶναι αὐτοὶ οἱ ἴδιοι ποὺ ἐγκατέλειψαν τὴν Τσεχοσλοβακίαν εἰς τὸν Ἀδόλφον Χίτλερ εἰς τὸ Μόναχον τὸ 1938, ἐλπίζοντες ὅτι θὰ τοῦ ἀρκοῦσεν αὐτὴ ἡ νέα λεία, ποὺ τοῦ προσέφερον, ἀφοῦ εἶχαν προηγουμένως ἐγκαταλείψει τὴν δημοκρατικὴν Ἱσπανίαν {Ὁ Τσώρτσιλ εἶχε εἰπεῖ τὴν περίφημον φράσιν μετὰ τὸ σύμφωνον τοῦ Μονάχου: «Μεταξὺ τοῦ πολέμου καὶ τῆς ἀτιμίας, ἂν διαλέξετε τὴν ἀτιμίαν, θὰ ἔχετε τὸν πόλεμον». Ἀλλὰ γνωρίζομεν ὀλιγώτερον τὸ ὅτι ὁ Γκάντι ἀπὸ τὴν Ἰνδίαν εἶχε δηλώσει: «Ἡ Εὐρώπη ἐπώλησεν τὴν ψυχήν της διὰ νὰ ὑπάρξῃ εἰς τὴν γῆ ὀκτὼ (8) ἡμέρες παραπάνω. Ἡ εἰρήνη, ποὺ ἡ Εὐρώπη ἐκέρδισεν εἰς τὸ Μόναχον, ἀποτελεῖ τὸν θρίαμβον τῆς βίας καὶ εἶναι ἡ ἧττα της».
Δὲν ξεχνᾶμε ὅτι ὁ στρατηγὸς Φωσέρ, ἡγέτης τῆς γαλλικῆς ἀποστολῆς βοηθείας ἐγκατεστημένης εἰς τὴν Πράγαν, ἀηδιασμένος ἀπὸ τὸ σύμφωνον τοῦ Μονάχου, εἶχεν στείλει τὴν παραίτησίν του εἰς τὴν γαλλικὴν κυβέρνησιν διὰ νὰ σωθῇ ἡ τιμὴ καὶ εἶχεν ζητήσει τὴν τσεχικὴν ὑπηκοότητα. Ὁ στρατηγὸς Λουὶ Εὐγένιος Φωσὲρ ἔζησεν 20 χρόνια δίπλα εἰς τὸν τσεχικὸν λαόν. Ἐπιστρέφων εἰς τὴν Γαλλίαν ἔγινε ἀντιστασιακὸς κατὰ τὴν ναζιστικὴν κατοχήν, ἔπειτα συνελήφθη καὶ ἐξωρίσθη εἰς τὴν Γερμανίαν ἄπ΄ὅπου ἐπέστρεψεν ζωντανὸς τὸ 1945}.
Δὲν ἀντέχομε πλέον νὰ βλέπωμε τοὺς προσφάτως πλουτήσαντας (1% τοῦ πληθυσμοῦ παγκοσμίως) νὰ θριαμβεύουν, ἀγνοοῦντες τὸ ἀληθινὸν ἠθικὸν χρέος ποὺ ἡ Ἀνθρωπότης ὀφείλει εἰς τὸ ἑλληνικὸν ἔθνος {ἐπειδὴ ἡ Ἑλλὰς ἔδωσεν εἰς τὸν κόσμον τὸν ἐκπληκτικὸν μῦθον τῆς Ἀντιγόνης, ἀνίκητη ἐξέγερσις τῆς συνειδήσεως ἐναντίον τῆς αὐθαιρεσίας καὶ τῆς τυραννίας}, διότι ἔδωσεν εἰς τὴν Εὐρώπην τὸν πρῶτον σπόρον τῆς ἀμέσου Δημοκρατίας { ἐπειδὴ ἡ Ἑλλὰς ἔδωσεν εἰς τὴν Εὐρώπην τὸν πρῶτον σπόρον τῆς ἄμεσης Δημοκρατίας (ὄχι ἀναθετουμένης εἰς μίαν τάξιν ἐκλεγέντων-ἐπαγγελματιῶν, ἀλλὰ ἀσκουμένης ἀμέσως ἀπὸ κληρωτοὺς βουλευτάς}, ἡ ὁποία ἐβασίζετο ἀκριβῶς εἰς τὴν κατάργησιν τῶν χρεῶν καὶ εἰς τὴν χειραφέτησιν τῶν πολιτῶν ἀπὸ τὴν δουλείαν των διὰ τὰ χρέη αὐτά, πρὸ 2.500 ἐτῶν {καὶ διότι ἡ ἐνακτήριος πράξις, ποὺ ἐγκαινίασεν τὴν Ἀθηναϊκὴν Δημοκρατίαν πρῶτος σπόρος – ἀκόμα εὔθραυστος καὶ ἀτελὴς βεβαίως- ποὺ ἀπεφάσισεν ὁ νομοθέτης Σόλων τὸ 594 π.Χ., ἦτο ἀκριβῶς ἡ κατάργησις τῶν χρεῶν καὶ ἡ γενικὴ χειραφέτησις τῶν πολιτῶν ἀπὸ τὴν δουλείαν των διὰ τὰ προσωπικὰ των χρέη. Ἀλλὰ ποιὸς τὸ θυμᾶται;
Οὔτε ξεχνᾶμε τὴν λαμπρὰν καὶ ἡρωικὴν Ἑλληνικὴν Ἀντίστασιν, συμμετέχουσαν εἰς μεγάλον βαθμὸν εἰς τὴν ἀπελευθέρωσιν τῆς Εὐρώπης ἀπὸ τὸν ναζισμόν}.
Διὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς λόγους, εἴμεθα ὅλοι Ἕλληνες καὶ Ἑλληνίδες.
Συνεπῶς, ἦλθεν ἡ ὥρα νὰ μὴ γίνωμεν συνένοχοι, μέσῳ τῆς παθητικότητός μας, οὔτε μίαν στιγμὴν περαιτέρω, εἰς τὴν οἰκονομικὴν ὑποταγὴν τῆς Ἑλλάδος {Αὐτὴ ἡ κηδεμονία θὰ σήμαινε ἕν ἕρπον πραξικόπημα κατὰ τῆς εὐρωπαϊκῆς δημοκρατίας καὶ τὴν προγραμματισμένην ἀσφυξίαν τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας μὲ τὴν ὑλικὴν καὶ ἠθικὴν ταπείνωσίν της, ἡ ὁποία ἀναγκαστικῶς θὰ παρέσυρεν, ὡσὰν «ντόμινο», τὰς γειτονικὰς χώρας, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ τὴν ἰδικήν μας, εἰς τὸ ἴδιον ἀποτέλεσμα, μὲ τὸν κίνδυνον μιᾶς προ-φασιστικῆς κρίσεως}. Τοιουτοτρόπως ἐπιθυμοῦμε, μὲ ἕν σαφὲς μήνυμα, νὰ εἴμεθα ἀλληλέγγυοι μὲ τὴν Ἑλλάδα καὶ νὰ μοιρασθῶμεν, τουλάχιστον συμβολικῶς, τὴν τύχην τοῦ λαοῦ της.
Διὰ τοῦτο, ζητοῦμεν σήμερον νὰ τύχωμεν τῆς Ἑλληνικῆς ὑπηκοότητος καὶ ἀπευθύνομεν ἐπίσημον αἴτησιν εἰς τὴν Ἑλληνικὴν Πρεσβείαν τῆς χώρας μας, θὰ δημοσιοποιήσωμεν δὲ αὐτὴν τὴν ἐνέργειαν μὲ μίαν πρώτην κατάστασιν ὑπογραφῶν, τὴν 24ην Νοεμβρίου 2011, ἐπέτειον μιᾶς σημαντικῆς δράσεως τῆς Ἑλληνικῆς Ἀντιστάσεως, ἡ ὁποία ἔγινε εἰς τὴν γέφυραν τοῦ Γοργοποτάμου τὴν νύκτα τῆς 24ης πρὸς τὴν 25ην Νοεμβρίου 1942 {Τὴν νύκτα τῆς 24ης πρὸς τὴν 25ην Νοεμβρίου 1942, ἡ ἀνατίναξις τῆς σιδηροδρομικῆς γέφυρος τοῦ Γοργοποτάμου, εἰς τὸν στρατηγικῆς σημασίας ἄξονα Θεσσαλονίκης-Ἀθηνῶν, ἀποτελεῖ μίαν μεγάλην ἀπὸ κοινοῦ δρᾶσιν δύο σημαντικῶν κινημάτων τῆς Ἑλληνικῆς Ἀντιστάσεως, τῶν κομμουνιστικῶν ΕΑΜ-ΕΛΛΑΣ καὶ τῶν μὴ κομμουνιστικῶν ΕΔΕΣ-ΕΟΕΑ, ὑποβοηθουμένων ἀπὸ Βρετανοὺς πράκτορας}.
Τὸ κείμενον τῆς αἰτήσεως εἶναι τὸ ἀκόλουθον :
Κύριε Πρέσβυ,
Ἀλληλέγγυος/η πρὸς τὴν χώραν σας, ὁ/ἡ ὑπογράφων/ουσα ζητῶ προσωπικῶς νὰ καταμετρηθῶ ὡς Ἕλλην/ίδα ἀπὸ καρδίας καὶ νὰ ἀποκτήσω τὰ δικαιώματα καὶ τὰς ὑποχρεώσεις, ὅσων ἔχουν διπλὴν ὑπηκοότητα, διὰ νὰ ἀσκήσω αὐτὴν τὴν διεθνικότητα μὲ σκοπὸν νὰ ἐγκαθιδρύσωμεν μίαν παγκόσμιαν δημοκρατίαν ἐλευθερίας καὶ ἰσότητος, 25 αἰῶνας μετὰ τὸν Σόλωνα, τὸν Κλεισθένην καὶ τὸν Περικλῆ.
Εὐχαριστῶ ἐκ τῶν προτέρων διὰ τὴν ἀπάντησίν σας.
Μὲ ἀδελφοσύνην πρὸς τὸν λαόν σας.
Αὐτὴ ἡ προσωπικὴ καὶ συλλογικὴ ἐνέργεια-αἴτησις διὰ τὴν ἑλληνικὴν ὑπηκοότητα ἀνήκει μόνον εἰς αὐτοὺς καὶ αὐτές, ποὺ τὴν κάμνουν καὶ δὲν τὴν κατευθύνει κανένα κόμμα ἢ ὀργανισμός. Τὴν προτείνει ὁ πολιτιστικὸς σύλλογος «Ν.Ε.U.F» «Nantes Est Une Fete!» (Ἡ Νάντη εἶναι μία ἑορτή ){Ὁ σύλλογος Ν.Ε.U.F. ὀργανώνει εἰς τὴν Νάντην (Λουὰρ καὶ Βρετάννην, Γαλλίαν) τὴν Ἑορτὴν τῶν Γλωσσῶν καὶ τῶν Διαδρομῶν Μνήμης τῆς Ἀντιφασιστικῆς Ἀντιστάσεως. Ὁ σύλλογος αὐτός, τὸ 1995, ἀπαιτοῦσεν τὴν διαφάνειαν τῶν δημοσίων λογιστικῶν μέσῳ Ἰντερνὲτ καὶ τὸ 1997 ἐγκαινίασεν τὸ «Ρεβεγιὸν τῆς Πρωτομαγιᾶς» ἔμπροσθεν εἰς τὸ Χρηματιστήριον τῶν Παρισίων, πρώτη δημοτικὴ ἐκδήλωσις τοῦ δυτικοῦ κόσμου διὰ τὸν φόρον Τομπὶν κατὰ τῆς κερδοσκοπίας καὶ ἐναντίον τῶν φορολογικῶν παραδείσων. Ο Ν.Ε.U.F. ἐπῆρεν ἐπίσης τὴν πρωτοβουλίαν τῆς «Ἐκκλήσεως τῶν Ἀντιστασιακῶν πρὸς τὰς νέας γενεὰς τῆς 8ης Μαρτίου 2004» (μὲ τὴν ATTAC) καὶ τῆς λεγομένης Δηλώσεως «Δεκαπόλ, δέκα (10) νέα δικαιώματα διὰ τὸν προσεχῆ αἰῶνα}…
ΣΧΟΛΙΑ ΕΚΔΟΤΟΥ
Ἐὰν εἴχαμε εὐφυεῖς, ἱκανούς, ἠθικούς, ἐναρέτους καὶ ἐντίμους πολιτικούς, ζηλωτὰς τῆς ἀξιοκρατίας καὶ ὄχι στυλοβάτας τῆς ἀναξιοκρατίας καὶ τοῦ «βολεύματος» τοῦ συρφετοῦ τῶν «ἡμετέρων» καὶ τῶν κλαδικῶν τῶν «ἡμετέρων» συνδικαλιστῶν καὶ ἐὰν οἱ πολιτικοί μας καὶ ἐν γένει οἱ ἰθύνοντες τῆς Ἑλλάδος ἦσαν ἁγνοὶ καὶ ἀνιδιοτελεῖς ἰδεολόγοι, ἐμφορούμενοι ἀπὸ τὰς ἀνεκτιμήτους αἰωνίας ἀξίας τῆς Φυλῆς μας (Πατρίς, Θρησκεία καὶ Οἰκογένεια), θὰ ἠδυνάμεθα νὰ κάμνωμεν θαύματα.
Παραδείγματος χάριν
Α. εἰς τὰς καιρίας θέσεις τῶν Πρεσβειῶν μας, Προξενίων μας (Μορφωτικῶν, Ἐμπορικῶν, Στρατιωτικῶν Συμβούλων καὶ Ἀκολούθων) καθὼς καὶ εἰς τὰ Γραφεῖα Τύπου καὶ Πληροφοριῶν θὰ ἐτοποθετοῦντο οἱ πλέον ἁγνοί, ἱκανοί, μὲ ἦθος ἐργασίας καὶ ἐρασταὶ τῶν ἀνεκτιμήτων πνευματικῶν ἀξιῶν τῆς Φυλῆς μας. Αὐτοὶ θὰ ἐπεστράτευον τοὺς Ἕλληνας φοιτητὰς καὶ μετεκπαιδευομένους, θὰ τοὺς ἔκαμναν ταχυρρύθμους ἐκπαιδεύσεις καὶ ἀντὶ νὰ ἔρχωνται νὰ ὑπηρετοῦν τὴν στρατιωτικήν των θητείαν εἰς τὴν Ἑλλάδα, νὰ παραδίδουν μαθήματα ἑλληνικῆς γλώσσης δωρεὰν εἰς τὰς χώρας ποὺ φοιτοῦν (οἱ περισσότεροι ἐξ αὐτῶν, δυστυχῶς, οὕτως ἤ ἄλλως ἀποφεύγουν νὰ ἐκπληροῦν τὴν στρατιωτικήν των θητείαν καὶ καθίστανται ἀνυπότακτοι καὶ δὲν ἔχουν τὸ δικαίωμα νὰ ἐπιστρέφουν εἰς τὴν Ἑλλάδα. Οὕτω δὲν προσφέρουν ἀναλόγως τῶν δυνατοτήτων των τίποτε εἰς τὴν Πατρίδα).
Β. Αἱ χιλιάδες αὐτοὶ μαθηταὶ θὰ ἐγένοντο αὐτομάτως διαπρύσιοι πρεσβευταὶ καὶ ἀπόστολοι τῶν ἑλληνικῶν θέσεων καὶ ἀπόψεων καὶ διαφημισταὶ τῶν ἑλληνικῶν προϊόντων καὶ ἐδεσμάτων.
Γ. Τοιουτοτρόπως Ἕλληνες ἔμποροι, ἑστιάτορες κ.λπ. εἰς τὴν ξένην θὰ ἔκαναν «χρυσές δουλειές». Αἱ ἐξαγωγαί μας θὰ ἐπολλαπλασιάζοντο, τὸ ἰσοζύγιον πληρωμῶν θὰ ἰσοσκελίζετο καὶ δὲν θὰ παρίστατο ἀνάγκη νὰ συνάπτωνται «θαλασσοδάνεια» μὲ λίαν δυσμενεῖς ὅρους.
Δ. Ὅλοι αὐτοὶ οἱ ἰθύνοντες θὰ ἔπρεπε νὰ ἐξασφαλίζουν ὑποτροφίας διὰ εὐφυεῖς νέους ἑλληνόπαιδας ἀπὸ διαφόρους ὀργανώσεις, νὰ τοὺς ἐπιστρατεύουν , τοὺς μετεκπαιδεύουν ὥστε νὰ ἐπιστρέφουν εἰς τὴν πατρίδα, διὰ νὰ γίνουν μετεκπαιδευταὶ εἰς τοὺς διαφόρους τομεῖς, ποὺ χωλαίνομεν.
Ε. Νὰ διαφωτίζωνται ὁμογενεῖς μας, οἱ ὁποῖοι ἔχουν σταδιοδρομήσει λίαν ἐπιτυχῶς εἰς τοὺς διαφόρους κλάδους, νὰ ἐπιστρέφουν εἰς τὴν μητέρα πατρίδα καὶ νὰ λαμβάνουν χαμηλότοκα δάνεια καὶ ἐντὸς ἐλαχίστων ἡμερῶν νὰ τελειώνουν μὲ τὴν γραφειοκρατίαν καὶ νὰ ἱδρύουν ἐπιχειρήσεις…
ΣΤ. Τοιουτοτρόπως θὰ ἐμειοῦτο καὶ θὰ ἐμηδενίζετο ἡ ἀνεργία, θὰ εἴχαμε παραγωγικότητα, τὸ κράτος θὰ εἰσέπραττεν λογικοὺς φόρους, τὰ ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα θὰ εἶχαν εἰσρροὴν πόρων καὶ μὲ χρηστὴν ἀξιοποίησιν τῶν πάντων θὰ ἐδημιουργεῖτο ἐθνικὸς πλοῦτος καὶ θὰ εἴχαμε θέσει γερὰς βάσεις διὰ μίαν ἔμπρακτον δημοκρατίαν, ἰσονομίαν, πρόοδον, εὐημερίαν τῶν πολλῶν, κοινωνικὴν γαλήνην καὶ εἰρήνην.
Ζ. Ἔχοντες εἰς τὸ ἐξωτερικὸν καὶ εἰς τὸ ἐσωτερικὸν ἀξιοποιήσει ὅλους τοὺς εὐφυεῖς, ἱκανούς, ἐντίμους, ἠθικούς, ἐναρέτους καὶ μὲ ἦθος ἐργασίας Ἕλληνας, θὰ εἴχαμε καὶ τὴν συνδρομὴν τῶν Φιλελλήνων καὶ θὰ μᾶς ὑπελόγιζαν καὶ οἱ κυβερνῶντες καὶ οἱ ἰθύνοντες τῶν ἄλλων χωρῶν καὶ δὲν θὰ μᾶς ἐμέμφοντο ὡς ὀκνηρούς, ἀναξιοπίστους, ἀχρείους καὶ ἀνεντίμους, κατατάσσοντες ἡμᾶς μεταξὺ τῶν ὑπαναπτύκτων Ἀφρικανικῶν καὶ λοιπῶν λαῶν . . .
Η. Οἱ ἀνερχόμενοι διὰ τῆς ἀξιοκρατίας εἰς τὰς καιρίας θέσεις τῆς πνευματικῆς καὶ θρησκευτικῆς ἡγεσίας θὰ ἐπαγρύπνουν καὶ θὰ ἠγωνίζοντο διὰ τὴν ἀναστήλωσιν τῶν κατακρημνισθεισῶν ἠθικῶν καὶ πνευματικῶν ἀξιῶν τῆς φυλῆς μας. Οὕτω δὲν θὰ εἶχον ἐφαρμογὴν πλέον οἱ στίχοι, τοὺς ὁποίους ἔγραψεν ὁ ἀείμνηστος ποιητής μας Γεώργιος Σουρὴς ἐδῶ καὶ 120 ἔτη, ποὺ κατέληγον : «…Ὢ Ἑλλὰς ἡρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα», ἀλλὰ θὰ ἐπαναλαμβάνοντο οἱ στίχοι τοῦ ποιητοῦ Βερίτη:
«…ὅπως ἔδωσες, θὰ δώσῃς, θὰ ζητήσουν, ὡς ζητεῖς, θὰ γενῇς καὶ πάλι φώτων καὶ πολιτισμοῦ κοιτίς». Ἀμὴν γένοιτο!
Αφήστε μια απάντηση