ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ 50 -ΑΥΤΟΧΘΟΝΗ ΣΚΕΨΙΣ – ΝΕΟΕΘΝΙΚΟΦΡΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΔΡΑΓΟΥΜΑΝΙΣΜΟΣ

Ὁμιλία τοῦ Μιχάλη Χαραλαμπίδη*

Οἱ πηγὲς δομικῶν ἰδεῶν καὶ μάλιστα αὐτόχθονων εἰς τὴν χώρα εἶναι ἐλάχιστες, θέλω νὰ πῶ ἀνύπαρκτες. Εἰς τοὺς λόγους καὶ τὰ χαρακτηριστικὰ αὐτῆς τῆς ἠθικῆς καὶ διανοητικῆς πενίας ἔχω ἀναφερθῆ πολλὲς φορές. Ἐπικεντρώνονται εἰς τὸ πολιτικὸ γίγνεσθαι τῆς μεταπολιτεύσεως. Δὲν χρειάζεται νὰ πᾶμε εἰς τὸ 1821 καὶ τὸ 1400 ἢ ἐξετάσεις τοῦ DNA. Ἐπὶ πλέον οἱ μηχανισμοὶ διανοητικοῦ ἐλέγχου τῆς χώρας – τῆς Ἑλλάδος μὴ Ἑλλάδος – εὑρίσκονται εἰς τὸ Κράτος, τοὺς ἐκπαιδευτικοὺς μηχανισμούς, τὰ μὴ Κόμματα. Εἰς αὐτὰ πρέπει νὰ προσθέσωμε καὶ τὶς πολλὲς πολύμορφες πηγὲς παραπληροφορήσεως καὶ συγχύσεως. Οἱ τελευταῖοι ἐπίσης παρατηρῶ ὅτι μὲ ἀγαποῦν πάρα πολύ.
Εἰς αὐτὴν τὴν πραγματικότητα τῆς Ἑλλάδος μὴ Ἑλλάδος (Ἑλλάδα – Ἕλληνες καὶ διανοητικὴ πενία εἶναι ἔννοιες ἀσύμβατες) τὸ βιβλίο ἐπανακαθορίζει τὴν Πολιτικὴ καὶ Ἀναλυτικὴ Ἐπιστημονικὴ Ἡμερήσια διάταξι, τὴν «ἀτζέντα».
Τὸ ζήτημα εἶναι τὸ Τουρκικὸ Πρόβλημα. Τὸ ΝΕΟ Ἀνατολικὸ Ζήτημα ὄχι ἡ Νεοοθωμανικὴ κουτοπόνηρη φυγὴ καὶ νεύρωσι.
Ἀντὶ νὰ μελετῶμε καὶ νὰ ἀντιμετωπίζωμε εἰς ἐπίπεδο Πολιτικῆς Στρατηγικῆς τὸ πρῶτο, τὸ Νέο Ἀνατολικὸ Ζήτημα, «ἐγεμίσαμε» ὀθωμανολάγνους καὶ Δραγουμάνους τῆς Ἑσπερίας καὶ τῆς Ἀνατολῆς, ὅπως γράφω.
Ἀντὶ ἡ Ἑλλάδα νὰ εἶναι Κέντρο Σπουδῶν γιὰ τὴν Μικρὰ Ἀσία καὶ τὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο, ὅπως ἐπεδίωξα νὰ κάνω ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ ‘80, μᾶλλον πολὺ πιὸ πρίν, κατελήξαμε εἰς τὴν νεοεθνικοφροσύνη, «νεοαμερικανοσύνη» καὶ τοὺς Δραγουμάνους. Οὔτε εἰς τὴν Ἄγκυραν καὶ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΟΛΙΝ διαφημίσθηκε καὶ παρουσιάσθη ἔτσι ὁ Νταβούτογλου, ὁ Κεμὰλ πρίν.
Τὸ δεύτερο μέρος τοῦ βιβλίου ἀφορᾶ τὸ Ποντιακὸ ὡς μέρος τοῦ Νέου Ἀνατολικοῦ Ζητήματος καὶ τὴν ἱστορικοῦ τύπου κίνησιν, κινητικότητα, τὴν ὁποίαν ὀνομάζω Ἄνοιξιν τῶν Λαῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.
Ἕνα μεγάλο πεδίον ἔρευνας γιὰ σοβαρὰ παραγωγικὰ Ἑλληνικὰ Πανεπιστήμια, γιὰ σοβαρὰ Περιοδικὰ ἀλλὰ κυρίως πεδίον πολιτικῶν δραστηριοτήτων ἀνθρωπιστικοῦ καὶ διεθνιστικοῦ χαρακτῆρος. Ὁ ἀνθρωπισμός, ἡ προοδευτικότητα, ἡ Διεθνιστικότητά μας κρίνεται ἐκεῖ.
Ἕνα ἀπὸ τὰ θεμέλια τοῦ οἰκοδομήματος τοῦ βιβλίου εἶναι τὰ πεδία ἀναζωογονήσεως, ἀνακτήσεως, διορθώσεως καὶ ἐπικαιροποιήσεως τῆς ταυτότητος τῶν Ἐξισλαμισμένων Ποντίων εἰς τὸν Πόντον σήμερα. Ὡς σχῆμα Ἐπιστημονικῆς, Ἐθνολογικῆς ἀναλύσεως εἶναι χρήσιμον γιὰ τὴν μελέτη καὶ τῶν ἄλλων αὐτόχθονων Λαῶν τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Εἶναι ὅμως κάτι βαθύτερον. Μιλώντας γιὰ τοὺς Ἐξισλαμισμένους Ποντίους ὁμιλῶ γιὰ τὰ πεδία σχηματισμοῦ ἀναζωογονήσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους.
Εἶναι μία ἀπάντησις εἰς ἐκείνους τοὺς μηχανισμούς, ποὺ τὶς τελευταῖες δεκαετίες τὸ συκοφάντησαν καὶ ἀμφισβήτησαν τὴν ὕπαρξίν του. Ποτὲ δὲν συκοφαντήθηκε σὲ αὐτὸν τὸν βαθμὸν ὁ Ἑλληνισμὸς καὶ μάλιστα εἰς τὸν ἴδιον τὸν τόπον του καὶ ἀπὸ τὸ ἴδιον «τὸ Κράτος του».
Δὲν ἀναφέρομαι εἰς αὐτοὺς γιατί δὲν ἔχομε νὰ κάνωμε μὲ Ἐπιστημονικοὺς συνομιλητές. Πρόκειται γιὰ καθοδηγούμενους ὁλοκληρωτικοῦ τύπου πολιτικοὺς μηχανισμοὺς ἀποσταθεροποιή­σεως τῆς χώρας καὶ ἐλέγχου τῆς ἱστορικῆς δυναμικῆς τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Κανεὶς ἐλεύθερος, ἀληθινὸς Ἐπιστήμονας δὲν θὰ ἔγραφε «Συνωστίζονταν στὴν Σμύρνη».
Στὸ βιβλίον ἀναλύεται ἐπίσης ἡ σχέσις τῆς παραγωγικῆς μνήμης ἑνὸς λαοῦ καὶ τῆς ἀναπτύξεως. Αὐτὸ ποὺ τελευταῖα ἐκφράσθηκε μὲ μία μεγάλη ἀνθρωπολογικὴ ἀλλοίωσι τοῦ Ἕλληνα. Ἕνα λαὸ μαστόρων, τὸν ἔκαναν μπετατζήδων καὶ τζογαδόρων στὸ Χρηματιστήριο. Ἔτσι εὑρέθηκαν χαμένοι στὸ διεθνὲς καζίνο.
Ἡ ἀναλυτικὴ καὶ προγραμματικὴ ἐνασχόλησίς μου μὲ τὰ ζητήματα τῆς ἐνδογενοῦς, αὐτοτροφοδοτουμένης ἀναπτύξεως, τῆς σχέσεως τοῦ παραδοσιακοῦ μὲ τὸ σύγχρονον περιέχεται καὶ εἰς τὰ ἄλλα μου βιβλία.
Θὰ ἠμποροῦσε ἡ χώρα νὰ ἀποτελῇ κέντρον σπουδῶν γι’ αὐτὰ τὰ ζητήματα. Εἴχαμε τὴν κληρονομιὰν τοῦ Κωνσταντίνου Καραβίδα.
Τελευταῖα τὰ ἀνακάλυψαν, τὰ ἔκλεψαν εἰς τὶς Η.Π.Α., ὅπου δημιουργήθηκαν οἱ ἀνάλογες σχολές, ποὺ φιλοξενοῦν τοὺς πρώτους σπουδαστὲς καὶ ἐρευνητές. Ἐδῶ ἐξάγουμε Φοιτητές.
Ὅπως καὶ ἡ Μπένετον, ποὺ μελετᾶ τὸν Πικιώνη.
Ποιὸς εἶναι ὁ δικός μας δρόμος. Ὁ Ἐξοστρακισμός, ὁ Ἐνταφιασμὸς – τὸ Χρονοντούλαπο τῆς Ἱστορίας – τοῦ ἔνοχου συστήματος, τοῦ παρασυστήματος τῆς Ἑλλάδος μὴ Ἑλλάδος καὶ ἡ Ἀναστήλωσις τῆς χώρας. Ἑνὸς μεγάλου ὀνόματος ποὺ Ἐξανθρώπισεν καὶ ὡραιοποίησε τὸν Κόσμον.

*κατὰ τὴν παρουσίασιν τοῦ βιβλίου του
«ΤΟ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΕΝΩΝΕΙ ΤΟ ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΚΒΑΡΒΑΡΙΖΕΙ» εἰς τὴν Νάουσαν.

Τὸ βιβλίον περιέχει ὁμιλίες – εἰσηγήσεις τοῦ Συγγραφέως εἰς ξένα Πανεπιστήμια καὶ Διεθνῆ Συνέδρια καθὼς καὶ αὐτοτελῆ κείμενα, ποὺ διαπραγματεύονται ζητήματα ἄγνωστα εἰς τὴν ἐγχώρια Πανεπιστημιακὴ ἐνασχόλησιν ἀλλὰ καὶ εἰς τὸν δημόσιον πολιτικὸν λόγον.