Τι Πρεσβεύουμε

Τι Πρεσβεύουμε

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ-ΤΙ ΠΡΕΣΒΕΥΟΥΝ-ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ  ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΑΙ ΤΩΝ:

Α) ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ  «Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ»

Β) ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ  ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ

Γ) ΣΩΜΑΤΕΙΟΝ «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»

Δ) ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ «ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ»  (ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΣΗΜΑΤΟΦΟΡΟΣ ΤΩΝ ΩΣ ΑΝΩ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ)

Περιοδικό «Φωτεινή Γραμμή»

Η ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ ΒΑΣΕΙ ΤΗΣ ΥΠ᾿ ΑΡ. ΠΡΩΤ. 3948/7.9.2005 ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ 
ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΕΙΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΙΕΡΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ
1. Ἐμπνεόμενες αἱ ὡς ἄνω ὀργανώσεις ἀπὸ τὶς ἀνεκτίμητες πνευματικὲς αἰώνιες ἀξίες τοῦ Ἔθνους μας καὶ τῆς Φυλῆς μας (Θρησκείαν, Πατρίδα, Οἰκογένειαν) ἀγωνίζονται καὶ ἐνεργοῦν ὑπὸ τὸν προβολέα αὐτῶν τῶν ἀξιῶν καὶ ὑπηρετοῦν τὸ ἱερόν, τὸ ἅγιον, τὸ φιλάνθρωπον, τὸ ἀληθές, τὸ δίκαιον καὶ γενικῶς τὸ ἐνάρετον καὶ ἐκδαπανῶνται-θυσιάζονται διὰ τὴν ὑλικὴν ἀνακούφισιν καὶ τὴν πνευματικὴν ἀναγέννησιν τῶν συνανθρώπων μας.∙
Διαπιστώνοντες, ὅτι τὸ κακὸν εἶναι ὠργανωμένον καὶ δρᾶ συστηματικὰ καὶ ἐξαπλοῦται μὲ γεωμετρικὴν πρόοδον, ἐνῷ ἀντιθέτως τὸ καλὸν συρρικνοῦται συνεχῶς μὲ ἀριθμητικὴν τοιαύτην, ἐσυνειδητοποιήσαμεν ἐπιτακτικὴν τὴν ἀνάγκην νὰ ὀργανωθῶμεν καὶ ἡμεῖς καὶ νὰ δρῶμεν ὁμαδικὰ καὶ ὄχι μεμονωμένα. Διότι μεμονωμένα ὁ καθεὶς ἐξουθενώνεται εὐκολώτατα ἀπὸ τὸ ὠργανωμένον κακὸν καὶ «παραμορφώνει τὸ πρόσωπόν του», μὲ ἀπώτερον ἀποτέλεσμα ὁ «ἀντικείμενος» ἡμῶν νὰ ψιθυρίζῃ εἰς τὰ ὦτα τοῦ κάθε ἐντίμου, ἠθικοῦ, εὐσυνειδήτου, μὲ ἀκέραιον χαρακτῆρα, ἐναρέτου, Ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ καὶ οἰκογενειάρχου βιοπαλαιστοῦ: «εἶδες τὶ ἔπαθε ὁ τάδε, κάθισε εἰς τὰ αὐγά σου, διὰ νὰ μὴ ἔχῃς τὴν τύχην ἐκείνου…».
2. Τοιουτοτρόπως ὁ καθεὶς ἀναγκάζεται νὰ κάμνῃ ἀβαρίαν εἰς τὴν ὀρθόδοξον πίστιν του, τὴν ἰώβειον ὑπομονήν του καὶ τὴν ἠθικήν, διὰ νὰ λυτρωθῇ ἀπὸ τὸ πολυώνυμον, ὠργανωμένον καὶ συστηματικῶς δρῶν κακὸν λέγων: «ὠχ μωρὲ ἀδελφέ, σὺ θὰ βγάλῃς τὸ φίδι ἀπὸ τὴν τρύπαν!»…
3. Αὐτὴ ἡ κοινωνικὴ ραστώνη τοῦ ἀτόμου ἀποτελεῖ τὴν ἀχίλλειον πτέρναν τῆς εὐπρεπείας, τῆς αἰδοῦς, τῆς σωφροσύνης, τοῦ ὀρθοδόξου βιώματος, τῆς κοινωνικῆς γαλήνης, τῆς εὐημερίας καὶ ἐν γένει τῆς δημοκρατίας καὶ εἶναι ἡ αἰτία τῆς ἐπικρατήσεως τῆς κακίας, τῆς ἔριδος, τῆς κομπορρημοσύνης, τῆς ἀναιδείας καὶ τῆς ἀναισχυντίας…
4. Πρὸς τοῦτο, λοιπόν, ἐπιβάλλεται νὰ συμπτύξωμεν ὅλοι μαζὶ ἕνα ἀδιάρρηκτον πυρῆνα καὶ νὰ συσπειρωθῶμεν («ἐν τῇ ἐνώσει ἡ ἰσχύς»). 
5. Παρακαλοῦμεν ὅλους τοὺς ὑγιῶς ἐθνικῶς, θρησκευτικῶς καὶ κοινωνικῶς ὀρθοφρονοῦντας Ἕλληνας καὶ φιλέλληνας νὰ ἑνωθῶμεν, διὰ νὰ δυνάμεθα νὰ ἀντιπαρατάξωμεν σθεναρὰν ὠργανωμένην ἀντίδρασιν ἐναντίον τοῦ πολυωνύμου ὠργανωμένου κακοῦ καὶ, μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ, νὰ ἔχωμεν ἐπιτυχίες…

ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΕΘΑ
1. Εἴμεθα μέλη τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, (Ὀρθόδοξοι) ἔχοντες διμέτωπον, ἀδήριτον ἀγῶνα: πρῶτον νὰ ἀποκαθάρωμεν τὸν ἑαυτόν μας καὶ μετὰ τὴν ὅλην κοινωνίαν. Πεινῶμεν καὶ διψῶμεν νὰ ἔλθη καὶ νὰ ἐπικρατήσῃ ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἰς τὴν γῆν διὰ νὰ ἐκτοπίσωμεν μέσα ἀπὸ τὴν κοινωνίαν τὸν κοσμοκράτορα τοῦ αἰῶνος τούτου, τὸν χαιρέκακον διάβολον. Δὲν εἴμεθα οὔτε ἀργόσχολοι, οὔτε εἰς τὴν ἀκμὴν τῆς ἡλικίας μας, ἀλλὰ, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, δυστυχῶς ὑπερήλικες, ἀσθενεῖς καὶ λίαν πεφορτισμένοι. Παρ᾿ ὅλα ταῦτα, ἠθικὸν καθῆκον ἐπιτάσσει ἡμᾶς νὰ ἐργαζώμεθα ὄχι μόνον χωρὶς ἀμοιβές, ἀλλὰ νὰ μοχθοῦμεν καὶ νὰ ἀναλισκώμεθα ἀπὸ βαθέος ὄρθρου μέχρι καὶ μετὰ τὰ μεσάνυκτα ἐπὶ 365 ἡμέρας τὸν χρόνον, διὰ νὰ ἐπικρατήσουν τὰ κοινωνικὰ προστάγματα τῆς Ἀγίας Γραφῆς, τῆς διδασκαλίας τῶν Ἁγίων Πατέρων καὶ ἰδίᾳ τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου, ὡς π.χ.: «…τὸ ὑμῶν περίσσευμα εἰς τὸ ἐκείνων ὑστέρημα, ἵνα καὶ τὸ ἐκείνων περίσσευμα γένηται εἰς τὸ ὑμῶν ὑστέρημα, ὅπως γένηται ἰσότης…» (Β’ Κορ. Η’, 13-4) (δηλαδὴ νὰ δίδωμεν ἀπὸ τὸ περίσσευμά μας, διὰ νὰ συμπληρώνωμεν τὸ ὑστέρημα τῶν ἄλλων καὶ ἔτσι νὰ ὑπάρχῃ ἰσότης) καὶ «…Μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι καλῶν ἔργων προΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μὴ ὦσιν ἄκαρποι» (Τίτον Γ’, 14) (νὰ πράττωμεν καλὰ ἔργα, διὰ νὰ μὴ ἀπόλλυνται ὅλα). Δηλαδὴ πρῶτα δικαιοσύνη καὶ μετὰ ἐλεημοσύνη, διὰ νὰ ἀνακουφίζωνται οἱ δεινοπαθοῦντες συνάνθρωποί μας σωματικῶς καὶ νὰ ἀναγεννῶνται πνευματικῶς, πρὸς δόξαν Θεοῦ.
2. Δὲν παρακινούμεθα εἰς τὸ ἔργον μας ἀπὸ ἰδιοτέλειες ἤ ὑστεροβουλίες ἤ ὑποχθόνιες σκοπιμότητες ἤ προσπάθειαν ἀναδείξεως φήμης συγκεκριμένων προσώπων. Ὅλα ὅσα πράττομεν, τὰ ἐπιτελοῦμε χωρὶς ἴχνος ἐλατηρίων, ἰδιοτελείας, ἐλατηρίων ἐθνικιστικῶν ἤ κυριαρχικῶν ἐξουσιαστικῶν τοιούτων.
Ὅσα ἐπιτελοῦμεν, τὰ ἐκπληρώνομεν ἐνσυνειδήτως, διὰ νὰ διατυμπανίσωμεν τὴν ἀποστροφήν μας πρὸς τὰς συγχρόνους παντοειδεῖς μεθυστικὰς οὐσίας, τὰ ναρκωτικά, τὰς ἀνέσεις, τὴν κοινωνικὴν ἀδιαφορίαν, τὴν ἀνευθυνότητα, τὴν ἀναισθησίαν, τὴν προσωπικήν «τακτοποίησιν», τὴν ἀπληστίαν τῆς γαστρὸς καὶ τοῦ ὑπογαστρίου καὶ ἐν γένει τοῦ μηδενισμοῦ…
Πιστεύομε ὅτι ὁ σοφὸς ἄνθρωπος δὲν πρέπει νὰ ἀναπαύεται, ἀλλὰ πρέπει νὰ ἀναλογίζεται τὶς συνέπειες τῶν πράξεών του. Διότι αὐτὸ εἶναι τὸ ὕψιστον νόημα τῆς ἀνθρωπίνης ἱστορίας, αὐτὸ εἶναι τὸ μήνυμα τοῦ Οὐρανοῦ, τουτέστιν τοῦ προορισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς, ποὺ εἶναι ἡ ἠθικὴ τελείωσις καὶ ὄχι νὰ κορέσωμε τὸν ἑαυτόν μας ἀπὸ ἠδονές, ἀπὸ πλούτη καὶ ἀπὸ δόξαν.
Ἔχομεν συνείδησιν, ὅτι ἁπλῶς πράττομεν ἐν σμικρύνσει τὸ καθῆκον μας. Θὰ ἠδυνάμεθα νὰ ἐπιτελέσωμεν πολλαπλάσια, ἐὰν εὑρίσκαμεν ἔμπρακτον κατανόησιν καὶ ὅλοι οἱ νουνεχεῖς καὶ ὑγιῶς ἐθνικῶς, κοινωνικῶς καὶ θρησκευτικῶς σκεπτόμενοι πανέλληνες, ὅλοι οἱ ἀγαθοπροαίρετοι Κηρυναῖοι καὶ καλοὶ Σαμαρεῖται συμπαρίσταντο καὶ ἐνίσχυον τὸ ἔργον μας πρὸς ἀντιμετώπισιν τῶν σατανικῶν ἀντιξοοτήτων. . . 

Α) ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΝ «ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ» 
ΦΑΡΟΣ ΑΚΡΙΒΟΥΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΕΩΣ – 
ΕΓΚΥΡΟΥ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ 
ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΨΥΧΑΓΩΓΙΑΣ ΚΑΙ 
ΟΧΙ ΨΥΧΟΚΤΟΝΙΑΣ, ΙΔΙΩΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ
1. «ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ» ἦτο ὁ τίτλος τοῦ Ραδιοφωνικοῦ καί Τηλεοπτικοῦ σταθμοῦ, τὸν ὁποῖον ἐπρογραμματίζομεν τὸ ἔτος 1988-1989 νὰ λειτουργήσωμε. Τότε, παρ’ ὅτι μετὰ ἀπὸ τεράστια ἐμπόδια καὶ χρονοβόρες γραφειοκρατικὲς διαδικασίες καὶ σκόπιμες κωλυσιεργίες εἴχαμε λάβει καὶ ἔγκρισιν διὰ τοποθέτησιν τῆς κεραίας μας κάτω ἀπὸ τὰ ραντὰρ τῆς Πεντέλης καὶ συχνότητα, ἐν τούτοις ποτὲ δὲν ἐξεπέμψαμε, διότι δὲν μᾶς ἐδόθη αὐτοτελὴς συχνότης, ἀλλὰ σύγχρησις, τὴν ὁποίαν ἠρνήθημεν ὡς δημιουργοῦσαν σύγχυσιν. Ἄλλοι ὑποψήφιοι τότε σταθμοί, παρ᾿ ὅλον ὅτι εἶχον τὰς κεραίας των παρανόμως (ἐντὸς στρατοπέδων ἤ ἐπὶ πύργων ΟΤΕ κ.λπ., κ.λπ.) ἐν τούτοις ἔλαβον συχνότητα καὶ λειτουργοῦν ἕως σήμερον, μὲ ἀποτέλεσμα τὸ σημερινὸν χάος τῶν ραδιοεπικοινωνιῶν. Κοινὸν μυστικὸν, ὅμως, εἶναι ὅτι οἱ διάφοροι σταθμοὶ περιῆλθον, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, εἰς χεῖρας τῶν διαπλεκομένων συμφερόντων, τὰ ὁποῖα ἀπὸ τὰ παρασκήνια οὐσιαστικῶς κυβερνοῦν, χωρὶς αἱ ἑκάστοτε κυβερνήσεις νὰ ἐνδιαφέρωνται πραγματικῶς νὰ τεθῇ τάξις καὶ εἰς τά «ἑρτζιανά» καὶ κρατοῦν τοὺς διαφόρους σταθμοὺς ἐν ὁμηρείᾳ διὰ νὰ εἶναι εἰς τὸ διηνεκὲς ὑποχείρια τῶν ἰθυνόντων… 
2. Μὴ ἀνεχόμενοι περαιτέρω τὸν συστηματικόν, ἄκρως ἀχαρακτήριστον καὶ ἀπαράδεκτον παραγκωνισμόν μας, ἠναγκάσθημεν νὰ διαμαρτυρώμεθα συνεχῶς προφορικῶς καὶ γραπτῶς πρὸς τοὺς τότε ἰθύνοντας καὶ κρατοῦντας.
3. Ἐπειδὴ δὲ ὅλοι ἐκήρυττον ἑαυτοὺς ἀναρμοδίους, ἠναγκάσθη ὁ πρωτοστατῶν, τὴν 14.8.1990, νὰ ἀποστείλῃ αὐστηρὰν ἐπιστολὴν πρὸς ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἀνευθυνοϋπευθύνους ἁρμοδίους. Μεταξὺ ἄλλων τοὺς ἔγραφε: 
«…Ἔχομεν νὰ κάμνωμεν πραγματικῶς μὲ σοβαρὰς κρατικὰς ὑπηρεσίας καὶ μὲ χρηστὸν κράτος, εἰς τὸ ὁποῖον δύναται κανεὶς νὰ ἐλπίζῃ καὶ νὰ βασίζεται, ἤ ἔχομεν νὰ κάμνωμεν μὲ κράτος ἀναξιόπιστον, εἰς τὸ ὁποῖον μόνον πονηροὶ καὶ γόητες, ἕρποντες, λείχοντες καὶ μὲ τὰ κερατάκια των, θὰ κατορθώνουν νὰ ἐπιπλέουν καὶ νὰ ἐπιβάλλουν τὴν θέλησίν των, μὲ ἔμμεσον ἤ ἄμεσον συνεργὸν εἰς τοῦτο τὸ ἐπίσημον κράτος; Εὐλογεῖ τὸ κράτος ἀδικίας καὶ ἀτιμίας ἐπισήμως;…
4. Ἐνῷ συνήθως εἰς τὴν Ἑλλάδα μὲ τὸ τίποτε προσπαθοῦν νὰ παραστήσουν τοὺς μεγάλους ἐπιχειρηματίας καὶ μέ «λαδώματα» κατορθώνουν νὰ ὑπάγωνται εἰς ἀναπτυξιακοὺς νόμους καὶ νὰ εἰσπράττουν ἐπιδοτήσεις, ἐπιχορηγίες μέχρι καὶ 60% ἤ 70% κ.λπ., ἡμεῖς μέ «τὸν σταυρὸν εἰς τὸ χέρι», παρακαλοῦμε, μὲ ἀπόλυτον ἐντιμότητα, νὰ μὴ μᾶς παραγκωνίζουν, ἀλλά, δυστυχῶς, φαίνεται, ὅτι, ἐπειδὴ ζῶ ὑπὲρ τριακονταετίαν εἰς τὴν Γερμανίαν, ὅπου ὑπάρχει χρηστὸν κράτος καὶ οἱ πάντες ἀξιοκρατικῶς ἐπιτυγχάνουν τὰ πάντα, ἐλησμόνησα ὅτι κατάγομαι ἀπὸ μίαν χώραν, εἰς τὴν ὁποίαν, ὅπως τὰ γεγονότα βοοῦν, τὸν τελευταῖον λόγον ἔχει ἡ ἀπάτη, ἡ «δωροδοκία», τό «φιλοδώρημα», ἡ θρασύτης, ἡ διαστροφὴ καὶ ἡ ἀθέτησις τῶν ὑποχρεώσεων. Ἐλησμόνησα, ὅτι πρόκειται διὰ μίαν χώραν, ὅπου σφαγιάζονται τὰ δίκαια τῶν τιμίων καὶ νομοταγῶν πολιτῶν, καὶ κατορθώνουν νὰ ριζώνουν καὶ νὰ ἐπιβάλλωνται οἱ παρανομοῦντες καὶ οἱ πραξικοπηματικῶς ἐνεργοῦντες. Ἐλησμόνησα, ὅτι ἡ Ἑλλὰς εἶναι χώρα, ὅπου κυριαρχεῖ τὸ «ἅρπαξε νὰ ζήσῃς καὶ κλέψε νὰ ἔχῃς», καὶ τότε μόνον εἶσαι ἱκανός, ἐὰν ἠμπορῇς, ὡς κλέπτης νὰ κρυφθῇς. Ἐλησμόνησα, ὅτι ἡ πατρίς μου εἶναι χώρα, ὅπου βασιλεύουν οἱ θρασεῖς καὶ οἱ ἀδίστακτοι…».
5. Βέβαια καὶ αὐτὴ ἡ ἐπιστολή μας, ὅπως καὶ αἱ προηγούμεναι καὶ αἱ ἑπόμεναι οὐδὲν θετικὸν ἀποτέλεσμα εἶχον, ἀλλ᾿ ἀπεναντίας ἀρνητικόν, διότι οἱ ἰθύνοντες γίνονται, ὡς τὰ γεγονότα βοοῦν, «βασιλικώτεροι τοῦ βασιλέως» καί «παπικώτεροι τοῦ πάπα» καὶ πασχίζουν νὰ ὑπηρετοῦν πιστότατα αὐτούς, ποὺ τοὺς ἀνεβίβασαν εἰς τὰ ἀξιώματα καὶ τοὺς προώθησαν ἐπιτηδείως, διὰ νὰ μὴ ὑπάρχουν ἰσχυραὶ φωναὶ ἀντιστάσεως, διὰ νὰ δύνανται ἀνενοχλήτως νὰ καταρρακώνουν καὶ ἰσοπεδώνουν συστηματικῶς ὅλους τοὺς ἠθικοὺς κανόνας καὶ φραγμοὺς καὶ νὰ ἐξουθενώνουν πιθανοὺς τολμηροὺς καὶ ἀνιδιοτελεῖς ἥρωας εὐπρεπείας καὶ εὐποιΐας, χαρακτηρίζοντες αὐτοὺς ὡς καθυστερημένους, ὀπισθοδρομικούς, θρησκόληπτους, ὀπαδοὺς φυλετικῶν διακρίσεων, δικτατωρικῆς νοοτροπίας καὶ ὡς γραφικοὺς τύπους…
6. Πρός τοῦτο ἀπὸ δεκαετίας ἐκδίδομεν τὸ περιοδικόν μας μὲ τὸ ὄνομα «Φωτεινὴ Γραμμή», ὄχι διὰ νὰ προσθέσωμεν ἄλλο ἕν εἰς τὰ κατὰ χιλιάδας κυκλοφοροῦντα, ἀλλὰ νὰ καλύψωμεν ἕν κενὸν καὶ νὰ ἐπαινῶμε διὰ αὐτοῦ τὸ καλὸν καὶ νὰ στηλιτεύωμεν τὸ κακὸν μετὰ διακρίσεως, ὁποθενδήποτε καὶ ἐὰν προέρχεται, χωρὶς νὰ λασπολογῶμεν εἰς βάρος οὐδενός, ἕν περιοδικὸν νὰ διαπαιδαγωγῇ καὶ ὄχι νὰ «ναρκώνῃ πνευματικῶς» καὶ ἐκμαυλίζῃ, ἀλλὰ νὰ ἐνημερώνῃ καὶ ὄχι νὰ παραπληροφορῇ…
Β) ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ
«Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ»
1. ΣΚΟΠΟΙ 
Μεταξὺ τῶν πολλῶν ἄλλων, οἱ ὁποῖοι λεπτομερῶς ἀναφέρονται εἰς τὸ Καταστατικόν μας (ὅσοι ἐπιθυμοῦν νὰ ἐνημερωθοῦν λεπτομερῶς, δύνανται νὰ ἐπικοινωνοῦν μαζί μας εἰς τὸ τηλεφωνον 210-3254321 begin_of_the_skype_highlighting              210-3254321      end_of_the_skype_highlighting), εἶναι καὶ οἱ ἀκόλουθοι:
« Ἡ καλλιέργεια τῶν αἰσθημάτων εἰρήνης, φιλίας καὶ ἀλληλεγγύης μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων, πρὸς ἀντιμετώπισιν ἀνὰ τὴν ὑφήλιον τῶν δεινῶν τοῦ πολέμου, διὰ τὴν εἰρήνευσιν τῶν ἀντιμαχομένων, πρὸς καταπολέμησιν τῆς πείνας, τῆς δίψας, τῶν ἀσθενειῶν, τῆς ἡμιμαθείας, τῆς ἀγρίας ἐκμεταλλεύσεως, τῆς διεθνοῦς παραπληροφορήσεως καὶ κατασυκοφαντήσεως τῶν Ὀρθοδόξων καὶ ἡ ἐν γένει ἠθικὴ καὶ ὑλικὴ συμπαράστασις πρὸς τοὺς ἀπανταχοῦ Ὀρθοδόξους ».

2. ΕΡΓΟΝ 
α. Ὁ Σύνδεσμός μας δὲν τυγχάνει χορηγιῶν ἀπὸ Ὑπουργεῖα, κρατικοὺς ὀργανισμούς, ἐκκλησίαν κ.λπ., ἀλλὰ μόνον μὲ τὴν ὑποστήριξιν τοῦ εὐλαβοῦς καὶ τοῦ κοινωνικῶς εὐαισθητοποιημένου ἑλληνικοῦ λαοῦ, ἔχομεν ἀποστείλει εἰς τὰ 18 ἔτη, κατὰ τὰ ὁποῖα δραστηριοποιούμεθα, ἄνω τῶν 60.000 τόννων ἀνθρωπιστικῆς βοήθειας εἰς τὸ ἐσωτερικὸν καὶ κυρίως εἰς τὸ ἐξωτερικόν: εἰς τὴν πρώην Γιουγκοσλαβίαν-Βοσνίαν-Κοσσυφοπέδιον, Ρουμανίαν, Οὐκρανίαν, Γεωργίαν, Ρωσσίαν, Ἀφρικήν, Ἰνδίαν μέχρι καὶ Μαδαγασκάρην παντὸς εἴδους ἀνθρωπιστικὴν ἐνίσχυσιν.
β. Εἴμεθα ἀνεγνωρισμένοι διεθνῶς∙ μέχρι τὸ τέλος τοῦ 2000, ὑπήρξαμε ἡ μόνη ἑλληνικὴ ἀνθρωπιστικὴ ὀργάνωσις καταχωρισμένη εἰς τὴν ἐφημερίδα τῶν Εὐρωπαϊκῶν κοινοτήτων.
γ. Προσπαθοῦμε εἰς τὴν πρᾶξιν νὰ γινώμεθα τὸ μέσον, διὰ τοῦ ὁποίου ὑλοποιεῖται ἡ ἀδελφικὴ στοργὴ καὶ ἀγάπη τῆς μεγάλης καρδιᾶς τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. 
δ. Φρονοῦμε ὅτι σημασία δὲν ἔχει, ἐὰν ἀποστέλλῃ κάποιος ἀνθρωπιστικὴν βοήθειαν, ἀλλὰ, κυρίως, ἐὰν φθάνῃ καὶ πρὸ παντὸς ποῦ καταλήγει καὶ ἀγωνιζόμεθα πάντοτε νὰ διαμοιράζεται ἡ βοήθεια παντοῦ εἰς ὅλους τοὺς δεινοπαθοῦντας συνανθρώπους μας καὶ νὰ μὴ καταλήγῃ εἰς «ἀετονύχηδες»…
ε. Ἀγωνιζόμεθα, ὥστε ἀκόμη καὶ τὸ τελευταῖον «δίλεπτον τῆς χήρας» νὰ μὴ σπαταλᾶται, ἀλλὰ νὰ ἀξιοποιηθῇ ἀπολύτως καὶ νὰ γραφῇ εἰς τὸ βιβλίον τῆς ζωῆς.
στ. Πέραν τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, ἐκρίναμε σκόπιμον νὰ ἀποστείλωμεν καὶ πνευματικὴν τροφήν, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἔχομεν μεγίστην ἀνάγκην οἱ πάντες, ἰδίως οἱ ἔχοντες καὶ κατέχοντες: Δεκάδες ἑκατομμύρια ἱερῶν Εὐαγγελίων καὶ προσευχητάρια, εἰς τὴν μητρικὴν των γλῶσσαν ἀπεστείλαμε εἰς Γιουγκοσλαβίαν, Ρουμανίαν, Οὐκρανίαν, Γεωργίαν, Κένυαν, Τανζανίαν, Κογκό εἰς τὰ ἐκεῖ Πατριαρχεῖα, πρὸς δωρεὰν διανομήν. 
ζ. Ἑκατοντάδες ἀγόρια καὶ κορίτσια – Ἑλληνόπαιδες ἀπὸ τὴν Οὐκρανίαν καὶ ὀρφανὰ προσφυγόπουλα ἀπὸ τὸ Κοσσυφοπέδιον, πτωχὰ παιδιὰ ἀπὸ τὴν Μολδαβίαν, τὰ Σκόπια κ.λπ.- κατὰ τοὺς θερινοὺς μῆνας φιλοξενοῦμε εἰς ἑλληνικὲς κατασκηνώσεις.
η. Ὁ Διορθόδοξος Σύνδεσμος «Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος» γενικῶς φρονεῖ, ὅτι δὲν εἶναι σωστὸν νὰ δίδωμεν εἰς τοὺς ἐνδεεῖς καὶ ἀναπτυσσομένους λαοὺς ἕτοιμες τροφές, ἀλλὰ νὰ τοὺς ἐκπαιδεύωμε νὰ ἐξασφαλίζουν τὰ πρὸς τὸ ζῆν, μὲ τὴν καλλιέργειαν τῆς γῆς, τὴν ἁλιείαν, νὰ τοὺς βοηθοῦμε νὰ κάμνουν γεωτρήσεις κ.λπ. ἀναπτυξιακὰ προγράμματα. Διότι ἡ πείνα καὶ ἡ δίψα θερίζει -ὑπὸ διαφόρους συνθήκας εἰς διαφόρους περιπτώσεις- μέχρι καὶ νὰ πίνουν εἰς τὴν Ἀφρικὴν τὸ μὲ χιλιάδες καὶ ἑκατομμύρια βακτήρια στάσιμον νερὸν καὶ νὰ τοὺς θερίζῃ ἡ ἑλονοσία, αἱ γαστρεντερίτιδες καὶ λοιπαὶ μολύνσεις…
θ. Ἡ πατρίδα μας, νομίζομε, ὅτι πρέπει νὰ ἐνισχύῃ τέτοια προγράμματα, ὄχι μὲ βλέψεις ἀποικιοκρατικὰς ἤ διεισδυτικῆς πολιτικῆς, ἀλλὰ διὰ ἀνθρωπιστικοὺς λόγους, νὰ συμπαριστάμεθα εἰς τοὺς δεινοπαθοῦντας συνανθρώπους μας ἀνὰ τὴν Ὑφήλιον καὶ νὰ προβάλλεται οὕτω καὶ ἡ Ἑλλὰς μὲ τὸ νὰ δημιουργῶμεν φιλέλληνας, διότι, δυστυχῶς, ὄχι μόνον οἱ φιλέλληνες, ἀλλὰ καὶ οἱ Ἕλληνες συνεχῶς ὀλιγοστεύουν…
ι. Ἐπίσης πιστεύομε, ὅτι πρέπει νὰ βοηθῶμεν τοὺς δυστυχοῦντας λαοὺς νὰ ἀναπτυχθοῦν εἰς τὴν χώραν των, νὰ παραμένουν εἰς τὶς ἑστίες των καὶ νὰ διατηρήσουν τὴν ἰδιαίτερη πολιτιστική των κληρονομιὰ καὶ τὶς παραδόσεις, μειώνοντες τοιοτοτρόπως καὶ τὶς ἐδῶ ἐπιπτώσεις καὶ ἀναστατώσεις… 
ια. Ὅπως ἀνεφέραμε καὶ εἰς τὸ περιοδικόν μας «Φωτεινὴ Γραμμή» τ. 33, σελ. 71-72, κατὰ ὑπολογισμούς τοῦ Σουηδικοῦ Ἰνστιτούτου τὸ 2100 δὲν θὰ ζοῦν εἰς τὴν Ἑλλάδα περισσότεροι ἀπὸ 2.000.000 Ἕλληνες (!), ὁπότε Ἀλβανοί, Πακιστανοί, οἱ τοῦ Μπαγκλαντές καὶ λοιποὶ Μωαμεθανοὶ θὰ ἀποτελοῦν ἐδῶ τὴν πλειοψηφίαν καὶ ἀρχικῶς θὰ ἀποφασίζουν διὰ τὴν Τοπικὴν Αὐτοδιοίκησιν καὶ μετὰ διὰ τὸ Ἐθνικὸν Κοινοβούλιον… Οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις συστηματικὰ θὰ συντονίζουν τὴν συσπείρωσιν τῶν ἑκατομμυρίων Μουσουλμάνων, οἱ ὁποῖοι ἔχουν κυριολεκτικὰ καταπνίξει τὴν Ὀρθόδοξον Ἑλλάδα μας καὶ θὰ καταστοῦν ἀρχικῶς ρυθμιστικὸς παράγων καὶ μὲ τὴν ἐπιδείνωσιν τοῦ δημογραφικοῦ προβλήματος (οἱ Χριστιανὲς νὰ τεκνοποιοῦν ἕν, δύο ἤ οὐδὲν τέκνον καὶ οἱ μουσουλμάνες πέντε-δέκα) θὰ ἀποκτήσουν τὴν πλειοψηφίαν καὶ θὰ ἐπιβάλουν τὸ κοράνιον καὶ ἀκραίας μωαμεθανικὰς δοξασίας . . .
ιβ. Ἤδη τὰ ὀστᾶ τοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ καὶ τῶν ἄλλων ἡρώων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας θὰ «τρίζουν», διότι ἀφήσαμε τὴν Ὀρθόδοξον Πατρίδα μας «ἀμπέλι ἀνοχύρωτον» μὲ τὴν ἄφρονα πολιτικὴν τῶν ἰθυνόντων καὶ ἦλθον πολλαπλάσιοι μωαμεθανοί, ἀπ᾿ ὅ,τι ἔδιωξαν οἱ ἥρωες πρόγονοί μας κάμνοντες τὸ κορμί των «κόσκινο» θυσιασθέντες, διὰ νὰ μᾶς ἀπελευθερώσουν ἀπὸ τὸν μωαμεθανικὸν ζυγόν.
ιγ. Ἐπειδὴ καὶ εἰς τὴν Ἑλλάδα ὑπάρχει μεγάλη δυστυχία, ἡ ὁποία θὰ ἐπιδεινωθῇ μὲ τὴν ἐνσκήψασαν οἰκονομικὴν κρίσιν, ἐντείνομεν τὰς προσπαθείας μας, διὰ νὰ βοηθῶμεν τοὺς Ἕλληνας πυροπαθεῖς, πολυτέκνους καὶ ἐν γένει δεινοπαθοῦντας ὁμοεθνεῖς μας, διότι «εἰ δέ τις τῶν ἰδίων καὶ μάλιστα τῶν οἰκείων οὐ προνοεῖ, τὴν πίστιν ἤρνηται καὶ ἔστιν ἀπίστου χείρων…» (Α΄ Τιμοθέου Ε, 8). 

Γ) ΙΔΡΥΜΑ ΠΡΟΑΣΠΙΣΕΩΣ ΗΘΙΚΩΝ ΚΑΙ 
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ (ΙΠΗΠΑ)
Ὁ ἱδρυτής του, ὁ ὁποῖος διέθεσεν τὸν μὲ ἀπερίγραπτες θυσίες, στερήσεις, κακουχίες καὶ ψυχικὲς ἀλγηδόνες δημιουργηθέντα μόχθον τοῦ βίου του, ἐργαζόμενος σκληρότατα, ἀπὸ παιδικῆς ἡλικίας (10 ἐτῶν), μέχρι τὴν 8ην βραδυνήν, ἀπὸ δὲ τὴν 8ην βραδυνὴν μέχρι τὰ μεσάνυκτα φοιτῶν εἰς τὸ νυκτερινὸν Γυμνάσιον καὶ μετὰ τὰ μεσάνυκτα προμηθεύων τὰ διανυκτερεύοντα φαρμακεῖα ἐπὶ 365 ἡμέρας τὸν χρόνον, ἐπὶ 63 ὁλόκληρα συναπτὰ ἔτη, χωρὶς νὰ χορτάσῃ μίαν νύκτα τὸν ὕπνον, δὲν ὠνόμασε τὸ Ἵδρυμα του ἀπαθανατίζων τὸ ὄνομά του ἤ τῶν γονέων του καὶ προγόνων του, ὡς εἴθισται, ἀλλὰ πιστεύων ἀκραδάντως, ὅτι δὲν ἐπιτρέπεται κανεὶς νὰ εἶναι ἐπιδειξίας καὶ ματαιόδοξος, ἔθεσεν σκοποὺς πνευματικοὺς καὶ ἐν γένει πνευματικὰς ἀξίας τῆς Φυλῆς μας ὡς προμετωπίδα ὅλων τῶν ἐνεργειῶν. 

ΣΚΟΠΟΙ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ (Περιληπτικῶς)
1. Τὸ Ἵδρυμα ἀποσκοπεῖ εἰς τὴν διάδοσιν τῶν Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν εἰς τὴν κοινὴν συνείδησιν τῆς Ἑλληνικῆς Κοινωνίας καὶ ἰδίᾳ τῆς Νεολαίας. Ἐπίσης τὸ Ἵδρυμα ἀποβλέπει εἰς τὴν μελέτην καὶ προβολὴν τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Πίστεως καὶ εἰς τὴν ἠθικὴν καὶ οἰκονομικὴν ἐνίσχυσιν Ὀρθοδόξων Ἱεραποστολῶν, ἀπόρων μαθητῶν καὶ φοιτητῶν. 
2. Πρωταρχικὸς σκοπὸς τοῦ Ἱδρύματος ὑπῆρξεν ἡ ἀναστήλωσις καὶ ἀναπαλαίωσις τοῦ γενεθλίου οἰκήματος τοῦ Ἁγίου Νέου Ὁσιομάρτυρος Παύλου τοῦ ἐξ Ἀροανίας Καλαβρύτων καὶ ἡ ἀνέγερσις περικαλλοῦς Ἱεροῦ Ναοῦ καὶ προσκτισμάτων εἰς μνήμην τοῦ Ἁγίου εἰς τὴν γενέτειράν του, μὲ τὴν ἐλπίδα νὰ καταστῇ πόλος ἕλξεως καὶ νὰ βοηθήσῃ εἰς τὴν ἀναστροφὴν τῆς καθημερινῶς ἐκ τῆς μάστιγος τῆς ἀστυφιλίας ἐρημώσεως τῆς ἐπαρχίας. Κατ᾿ ἔτος προσέρχονται εἰς τὴν μνήμην του (22 Μαΐου) ἑκατοντάδες προσωπικότητες ἐκ τοῦ ἐσωτερικοῦ καὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ. 
3. Τὸ Ἵδρυμα πρωτοστατεῖ καὶ διὰ τὴν ἀναστήλωσιν καὶ οἰκοδόμησιν νέας πτέρυγος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φανερωμένης Ἀροανίας Καλαβρύτων.
4. Ἐπίσης διὰ τὴν πραγμάτωσιν τοῦ μεγαλεπηβόλου ἔργου τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους ἐνθέρμως υἱοθετεῖ τὰ κατωτέρω περιληπτικῶς ἀναφερόμενα. Ἐὰν τὸ Ἑλληνικὸν Δημόσιον δὲν θελήσῃ νὰ ἀξιοποιήσῃ τὸν πρὸ περίπου 35 ἐτῶν ὁρισθέντα (ἄρθρον 35 τοῦ ὑπ’ ἀριθ. 320/ 18.10.1969 Νομοθετικοῦ Διατάγματος, Κοινὲς Διϋπουργικὲς Ἀποφάσεις Δ3477/4115/4.5.1970 ΦΕΚΔ105/19.5.70, Δ227/1972 & Δ5085/ 5817/31.8.72) χῶρον ἀνεγέρσεως τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, (Ἱεροῦ Ναοῦ ἀφιερωμένου εἰς τὸν Σωτῆρα Κύριον ἡμῶν) εἰς τὸ Ἀττικὸν Ἄλσος (Τουρκοβούνια), τότε τὸ Ἵδρυμα θὰ διαθέσῃ ἀκίνητόν του εἰς περίοπτον θέσιν τῆς Παλλήνης Ἀττικῆς.
5. Ἕν ὅραμα τοῦ Ἱδρύματος, εἰς τὸν κοινωνικὸν τομέα, εἶναι νὰ ὑλοποιηθῇ σχέδιον νὰ ἔρχωνται ἐποχικοὶ ἐργάτες, ἰδίᾳ δυστυχοῦντες Ὀρθοδόξοι συνάνθρωποί μας, πρὸς ἐργασίαν. Μὲ τὴν συνεργασίαν τῆς Ἐκκλησίας, παραγωγικῶν ὀργανώσεων καὶ ἐργατικῶν συνδικάτων νὰ πρωτοστατήσωμε διὰ τὴν ὀργάνωσιν ἀφίξεως δεινοπαθούντων συνανθρώπων μας ἀπὸ τὴν Βοσνίαν, Κοσσυφοπέδιον, Παρευξείνιες χῶρες κ.λπ., εἰς τὶς διάφορες περιοχὲς τῆς ἑλληνικῆς ἐπικρατείας, ὅπου ὑπάρχουν ἀνάγκες ἐργατικῶν χειρῶν, μὲ σκοπὸν νὰ ἐργάζωνται διαμένοντες ὑπὸ ἀνθρώπινες συνθῆκες. Μετὰ νὰ ἐπιστρέφουν μὲ τὶς οἰκονομίες των καὶ νὰ δύνανται νὰ διαβιοῦν μὲ τὶς οἰκογένειές των ὁλόκληρον τὸν ὑπόλοιπον χρόνον ἄνετα εἰς τοὺς τόπους καταγωγῆς των. Ἔτσι δὲν θὰ ἀνθοῦσε τὸ δουλεμπόριον καὶ δὲν θὰ ἤρχοντο μαζὶ μὲ τοὺς ἀμφιβόλους οἰκονομικοὺς μετανάστες καὶ πληθώρα ἐμπόρων ναρκωτικῶν, ὅπλων, λευκῆς σαρκὸς καὶ λοιπῶν ἐγκληματικῶν στοιχείων, τὰ ὁποῖα μᾶς δημιουργοῦν τεράστιες ἀναστατώσεις…
Ἐπίσης εἰς συνεργασίαν μὲ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὴν πνευματικὴν ἡγεσίαν καὶ μὲ διαφόρους ἄλλας κοινωνικὰς ὀργανώσεις καὶ ἐκπαιδευτικὰ Ἱδρύματα, θὰ ἠμποροῦσαν οἱ φιλοξενούμενοι αὐτοὶ ἐργάτες νὰ διδάσκωνται τὴν ἑλληνικὴν γλῶσσαν, τὰ ἑλληνικὰ ἤθη καὶ ἔθιμα, τὴν ὀρθόδοξον θρησκειολογίαν καὶ ἐν γένει τοὺς ἑλληνικοὺς νόμους, νὰ ψυχαγωγῶνται σωστὰ καὶ νὰ ὑπάρχῃ μιὰ ἁρμονικὴ συμβίωσις Ἑλλήνων καὶ ἀλλοδαπῶν, μὲ ἀποτέλεσμα τὸν κατὰ τὸ δυνατὸν περιορισμὸν τοῦ ἐγκλήματος καὶ τὴν δυνατότητα διατηρήσεως τῶν συνεκτικῶν κρίκων τῆς φυλῆς μας: Θρησκείας, Πατρίδος, Οἰκογενείας διὰ νὰ περισωθοῦν τὸ «ὅμαιμον», τὸ «ὁμόγλωσσον» καὶ τὸ «Ὁμόθρησκον», καὶ τὸ «ὁμότροπον» χάριν τῶν ὁποίων διεσώθη ἡ φυλή μας ἀνὰ τὰς ἑκατονταετίας καὶ χιλιετίας.
Δυστυχῶς ὅμως, μὴ ἔχοντες ἱκανὸν ἀριθμὸν συναντιληπτόρων, διὰ νὰ ἐργασθοῦν ἐντατικὰ πρὸς ὅλους τοὺς ἁρμοδίους φορεῖς, δὲν προέβημεν ἀκόμη εἰς ἐφαρμογήν τοῦ ἐν λόγῳ σχεδίου.
6. Τὸ Ἵδρυμα φρονεῖ, ὅτι ἐπιβάλλεται πρῶτα ἡ ἐπανόρθωσις καὶ ἡ δικαιοσύνη καὶ μετὰ ἡ ἐλεημοσύνη καὶ ἡ φιλανθρωπία. Πρέπει νὰ ἐπανορθώνωμε τὸ κακόν, δηλαδὴ πρῶτα νὰ διορθώνωμε τὴν ἀδικίαν, τὴν ὁποίαν κάμνομε, καὶ μετὰ δίδοντες οἱ «ἔχοντες καὶ κατέχοντες» εἰς τοὺς πτωχοὺς ὄχι ψιχία, ἀλλὰ ἄφθονα ἀγαθὰ, τότε ἐπέρχεται σωτηρία ὄχι μόνον εἰς τοὺς πτωχοὺς καὶ τοὺς δυστυχοῦντας, ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς εὐημεροῦντας. 
Διότι, κατὰ φυσικὴν νομοτέλειαν, κάθε ἐκμετάλλευσις καὶ κάθε ἐξαθλίωσις τῶν λαῶν ὁδηγεῖ εἰς τὴν ἀπόγνωσιν, καὶ κάθε δρᾶσις ὑποδουλώσεως καὶ καθυποτάξεως τῶν ἀδυνάτων ὁδηγεῖ εἰς βραχυπρόθεσμες καὶ μακροχρόνιες ἀντιδραστικὲς ἐνέργειες. Αὐτὲς τὶς ἀκραῖες ἀντιδράσεις, ποὺ ὀφείλονται εἰς ἀπάνθρωπες ἐκμεταλλευτικὲς καταστάσεις καὶ βάρβαρες ἰσοπεδωτικὲς ἐπεμβάσεις (τρομοκρατία τῶν ἰσχυρῶν, ὑπονομευτικαὶ ἐνέργειαι, προληπτικοὶ πόλεμοι, διὰ νὰ ἐπωφελῶνται κάποιοι ὀλίγοι), τὶς ζῶμεν καθημερινῶς καὶ, δυστυχῶς, θὰ τὶς ζοῦν καὶ οἱ ἐπερχόμενες γενεές ἐντονώτερον…
7. Ἐὰν ἐγένετο διεθνῶς ἐκστρατεία νὰ διετίθετο μέρος χρημάτων, ποὺ σπαταλῶνται διὰ τοὺς ἀλόγιστους ἐξοπλισμούς, διὰ ἐμπόριον ναρκωτικῶν, διὰ σωματεμπορίαν, ἀκόμη ἐὰν προσεφέροντο τὰ περισσεύματα τῆς ὑπερκαταναλωτικῆς κοινωνίας τῶν «προηγμένων χωρῶν», διὰ τὴν ἐπιμόρφωσιν τῶν δεινοπαθούντων συνανθρώπων μας καὶ τὴν δημιουργίαν ὑποδομῶν ἀνθρωπίνης διαβιώσεως, τότε θὰ ὑπῆρχε παντοῦ ἁρμονία καὶ εἰρήνη, ὑγεία καὶ εὐτυχία.
Ἡ Ἑλλὰς πρέπει νὰ καλλιεργήσῃ τὶς ἠθικὲς καὶ πνευματικὲς ἀξίες της, νὰ ἀναγεννηθῇ καὶ νὰ μεγαλουργήσῃ πάλιν. Ἔτσι, ἰσχυρή, θὰ δυνηθῇ νὰ συντρέξῃ καὶ τοὺς δεινοπαθοῦντας συνανθρώπους μας ἀνὰ τὴν ὑφήλιον, ὄχι μόνον ὑλικά, ἀλλὰ καὶ πνευματικά.
Πρὸς τοῦτο πρέπει νὰ συμβάλωμεν ὅλοι, Ἐκκλησία, Κράτος, Λαός διὰ νὰ μὴ δίδωμε δικαιώματα εἰς τοὺς πραγματικοὺς θύτες, τοὺς «νεοβαρβάρους», νὰ μᾶς χαρακτηρίζουν, ὅτι εἴμεθα ἀπὸ τὶς πρῶτες χῶρες εἰς τὴν διαφθορὰν, τὸ «ντόπινγκ» καὶ νικοτίνην.
8. Τὸ Ι.Π.Η.Π.Α φρονεῖ ὅτι ἡ ἀναγνώρισις προσώπων καὶ φορέων, ἀγωνιζομένων διὰ τὰς ἀνεκτιμήτους πνευματικὰς ἀξίας τῆς Φυλῆς μας (Πατρίδα, Θρησκείαν καὶ Οἰκογένειαν) ἀποτελεῖ ἐπιτακτικὸν καθῆκον ὅλων τῶν ἁγνῶν ἀνθρώπων καὶ φορέων.
Συνήθως τὰ ἐν λόγῳ ἄτομα ἐφαρμόζουν τὸ τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τὶ ποιεῖ ἡ δεξιά σου» (Ματθ. 6, 3). 
Καὶ διὰ τοῦτο, δὲν αὐτοπροβάλλονται καὶ σπανίως γίνονται γνωστά. Ἰδιαιτέρως αὐτοὺς τοὺς ἀφανεῖς καὶ ἀνιδιοτελεῖς ἐποικοδομητικῶς δρῶντας ἥρωας τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς εὐποιΐας ἐπιβάλλεται νὰ τοὺς προβάλλωμε δημοσίως καὶ νὰ τοὺς τιμῶμε, διότι δυστυχῶς αὐτοὶ συστηματικῶς καὶ παντοιοτρόπως σκοπίμως παραγκωνίζονται καὶ διασύρονται ὡς γραφικὰ πρόσωπα, ἐπειδὴ δὲν ἔχουν εὔκαμπτον τὴν ἠθικὴν σπονδυλικὴν στήλην καὶ δὲν παρασύρονται ἀπὸ τὰ ρεύματα τῆς ἐποχῆς. Ἀπεναντίας, συνήθως προβάλλονται πρόσωπα ἰδιοτελῆ, ἀμφιβόλου ἤθους καὶ χαρακτῆρος, «ἀετονύχηδες», «πατριάρχαι» τῆς διαπλοκῆς, τῶν ὠργανωμένων διαπλεκομένων συμφερόντων, ἄνθρωποι τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, οἱ ὁποῖοι, σὰν φελλοὶ, ἐπιπλέουν καὶ φέρονται ἀπὸ τὰ ἑκάστοτε ρεύματα…
9. Δυστυχῶς τὰ οἰκονομικά μας εὑρίσκονται εἰς ἀθλιεστάτην κατάστασιν, διότι ὅλα τὰ διαθέτομεν τελείως δωρεὰν καὶ οἱ ἐλάχιστες προσφορὲς μερικῶν φίλων οὐδόλως ἐπαρκοῦν νὰ καλύπτωμεν οὔτε ἕν μικρὸν μέρος τῶν πολλῶν ἐξόδων μας (παρ᾿ ὅλον ὅτι ὑπολογίζομεν καὶ τὴν τελευταίαν δεκάραν, ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ). 
Ὡς ἐκ τούτου δυστυχῶς ἀδυνατοῦμεν νὰ συνοδεύουν τὶς τιμητικὲς διακρίσεις καὶ ἔπαθλα διαφόρων ποσῶν.
Πρὸς τοῦτο κάνομεν ὑστάτην ἔκκλησιν πρὸς τοὺς διαφόρους νὰ μᾶς συντρέξουν μὲ διάφορες χορηγίες, διὰ νὰ συνοδεύωνται οἱ τιμητικὲς διακρίσεις μὲ διάφορα ποσὰ ἤ νὰ διατείθενται οἱ διάφορες χορηγίες διὰ τοὺς σκοπούς, διὰ τοὺς ὁποίους τιμῶνται τὰ διάφορα πρόσωπα.
Ἐπὶ παραδείγματι, διὰ τὸν βραβευόμενον ἀείμνηστον Πρόεδρον τῆς Χριστιανικῆς Δημοκρατίας πιθαναὶ χορηγίαι νὰ διατείθενται διὰ τὴν ἐκτύπωσιν καὶ σωρεὰν διάθεσιν πονημάτων του ἐναντίον τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, διὰ νὰ ἐνημερώνωνται αἱ ἐπεγενόμεναι γενεαὶ πλήρως διὰ τὴν συμφοράν, τὴν ὁποίαν δημιουργοῦν οἱ σκοτεινὲς δυνάμεις εἰς τὰς ἀνεκτιμήτους πνευματικὰς ἀξίας τῆς φυλῆς μας…
10. Θὰ ἠδυνάμεθα νὰ πραγματοποιήσωμε καὶ χιλιάδες ἄλλες προοπτικὲς, ἄν δὲν ἀνηλισκόμεθα καθημερινῶς διὰ τὴν ἀντιμετώπισιν χιλιάδων σατανικῶν ἀντιξοοτήτων, ὡς λίαν περιληπτικῶς ἀναφέρεται εἰς δημοσίευμα τῆς Ἐφημερίδος «Χριστιανικὴ» (ἴδ. «Φωτεινὴ Γραμμὴ» τ. 37, σελ 53-55).

Δ) ΣΩΜΑΤΕΙΟΝ «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»
(Διὰ ὀρθὴν λεπτομερῆ ἐνημέρωσιν ἴδετε συνοπτικὴν Διακήρυξιν τῶν Φίλων τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους περιοδικόν «Φωτεινὴ Γραμμή», τ. 31 σελ. 33-60, τ. 30 σελ. 27-65 & τ. 36 σελ. 26-41. 
Κατωτέρω μόνον μερικὰ ἀποσπάσματα λόγῳ τῆς στενότητος χώρου).

1. Ὁ Γέρος τοῦ Μοριᾶ καὶ ὅλοι οἱ ἁγνοὶ ἀγωνισταὶ τοῦ 1821, πιστεύοντες εἰς τὸν Θεάνθρωπον, προσηύχοντο εἰς Αὐτὸν νὰ βοηθήσῃ νὰ ἐλευθερωθῇ ἡ Ἑλλάς, καὶ ἔκαμαν Τάμα (ἔδωσαν ὑπόσχεσιν εἰς ἀνταπόδοσιν τῆς ζητουμένης χάριτος), μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσιν νὰ κτίσουν εἰς τὴν ὁριστικὴν Πρωτεύουσαν τῆς Ἑλλάδος Ναόν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ∙ αὐτὸς ὁ πόθος καὶ αὐτὸ τὸ Τάμα ἔδιδε εἰς αὐτοὺς δύναμιν.
2. Τοιουτοτρόπως εἰς τὸ Ἄργος τὴν 31.7.1829 διακηρύσσεται :
« ΨΗΦΙΣΜΑ Η΄ 
ἡ Δ΄ ΕΘΝΙΚΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ 
Νομίζει ἑαυτὴν εὐτυχῆ, γενομένη τὸ ὄργανον, δι’ οὗ τὸ ἔθνος ἐκπληροῖ τὸ πλέον ἐφετὸν τῶν χρεῶν του, τὸ νὰ ἀναπέμψῃ τὴν εὐγνωμοσύνην του πρὸς τὸν Θεόν, Ὅστις ἔδειξε τοσαῦτα θαύματα διὰ τὴν σωτηρίαν του…»
»Ἡ Συνέλευσις δὲν ἠδύνατο κάλλιον νὰ ἐκπληρώσῃ τὸ χρέος τοῦτο, εἰμὴ δίδουσα τὴν πληρεξουσιότητα εἰς τὴν Κυβέρνησιν νὰ λάβῃ τὰ προσφυέστερα μέτρα, ὥστε νὰ διαιωνίσῃ εἰς τὰς ἐπερχομένας γενεὰς τὰ δείγματα τῆς εὐγνωμοσύνης τῆς Ἑλλάδος μὲ τὴν ἀνεξάλειπτον μνήμην τῶν συμβάντων, τὰ ὁποῖα προητοίμασαν τὴν ἐπανόρθωσίν της. 
Κατὰ συνέπειαν, 
Ἡ Δ΄ Ἐθνική τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις
Ψ η φ ί ζ ε ι:[Ἄρθρον] Α΄. Ὅταν ἡ τοπικὴ περιφέρεια τῆς Ἑλλάδος καὶ ἡ καθέδρα τῆς Κυβερνήσεώς της κατασταθῶσι ὁριστικῶς καὶ οἱ οἰκονομικοὶ πόροι τοῦ κράτους ἐπιτρέψωσι, θέλει ἀνεγερθῆ κατὰ διαταγὴν τῆς Κυβερνήσεως εἰς τὴν καθέδραν αὐτῆς Ναός ἐπ’ὀνόματι τοῦ Σωτῆρος τιμώμενος…
Ὁ Πρόεδρος Ὁ Ἀντιπρόεδρος
Γεώργιος Σισίνης Γεώργιος Μαυρομμάτης…».

Τὸ ἐν λόγῳ Διάταγμα τὸ ὑπέγραψεν ὁ ἀνεπάναληπτος Ἐθνάρχης Ἰωάννης Καποδίστριας, ἀλλὰ ἐδῶ καὶ 180 ἔτη αὐτὸ τὸ ὁμόφωνον ψήφισμα, δυστυχῶς, δὲν ὑλοποιήθη…

3. Ἐπίσης διὰ τοῦ Βασ. Διατάγματος ἀπὸ 3.4.1838 (ΦΕΚ ὑπ’ἀρ. 12/11.4.1838) ἀναγνωρίζεται ὅτι ὁ Ναὸς τοῦ Σωτῆρος θὰ θεωρῇται ὡς ἐθνικὸν μνημεῖον, ἐκφράζον τὴν πρὸς τὸν Ὕψιστον εὐγνωμοσύνην τοῦ Ἔθνους, μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι κάθε Ἕλλην θὰ φιλοτιμηθῇ καὶ συνεισφέρῃ εἰς τὸ θεάρεστον τοῦτο ἔργον:

«ΔΙΑΤΑΓΜΑ
Περί ἀνεγέρσεως ναοῦ τοῦ Σωτῆρος εἰς Ἀθήνας.
ΟΘΩΝ
ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ
ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Ἀφοῦ ἐξεφράσαμεν ἤδη διά τοῦ ἀπό 25 Ἰανουαρίου (6 Φεβρουρίου) 1834 Ἡμετέρου Διατάγματος τήν θέλησίν Μας τοῦ ν’ ἀνεγείρωμεν εἰς τήν πρωτεύουσάν Μας τάς Ἀθήνας Ναόν τιμώμενον ἐπ’ ὀνόματι τοῦ ΣΩΤΗΡΟΣ, πρός αἰωνίαν μνήμην τῆς θαυματουργοῦ ἀντιλήψεως τῆς θείας Προνοίας, τῆς ῥυσαμένης τόν Ἑλληνικόν λαόν ἀπό δεινῶν καί κινδύνων, καί πρός ἐνίσχυσιν τῶν μετεγενεστέρων εἰς τήν Πίστιν, δι’ ἧς οἱ προπάτορές των ἀνεκτήσαντο τήν ἀνεξαρτησίαν των, ἀποφασίζομεν.
Ἐγκριθέντων ἤδη παρ’Ἡμῶν τῶν ὑποβληθέντων παρά του ἐπ’ αὐτῷ τούτῳ διωρισμένου ἀρχιτέκτονος σχεδίων, ὡς ἀξίων κατά πάντα, καί τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, καί τοῦ συμβάντος, πρός μνήμην τοῦ ὁποίου ἀνεγείρεται, προσδιορισθείσης δέ καί τῆς θέσεως, ἐπί τῆς ὁποίας μέλλει νά ἀνεγερθῇ ὁ ναός οὗτος, ν’ ἀρχίσῃ ὅσον τάχιστα ἡ ἀνέγερσις τοῦ μνημείου τούτου.
Ἀποφασίζομεν ὅθεν νά γίνῃ ἤδη τώρα ἔναρξις τῶν προκαταρκτικῶν ἐργασιῶν, καί νά προχωρήσῃ ἡ οἰκοδομή ἀναλόγως τῶν ἑκάστοτε ὑπαρχόντων μέσων.
Θεωροῦντες τόν ἀνεγερθησόμενον τοῦτον Ναόν ὡς ἐθνικόν τῷ ὄντι μνημεῖον, ἐκφράζον τήν πρός τόν Ὕψιστον εὐγνωμοσύνην τοῦ ἔθνους, ἐλπίζομεν ὅτι ἕκαστος Ἕλλην θέλει φιλοτιμηθῆ, ἀπό ἀληθῆ πατριωτικά αἰσθήματα κινούμενος νά συνεισφέρῃ εὐχαρίστως τό κατά δύναμιν· θέλομεν προσδιορίσει καί Ἡμεῖς οἱ ἴδιοι ἐκ τοῦ ἰδιαιτέρου Ἡμῶν ταμείου ἀνάλογον τινά ποσότητα.
Διατάττεται δέ ἡ Ἡμετέρα ἐπί τῶν Ἐκκλησιαστικῶν κ.τ.λ. Γραμματεία τῆς Ἐπικρατείας νά δώσῃ τάς ἀναγκαίας ὁδηγίας τόσον εἰς τούς Ἀρχιερεῖς καί ἱερεῖς τοῦ Κράτους, καί τάς δημοτικάς Ἀρχάς, ὅσον καί εἰς τούς Ἡμετέρους Πρέσβεις καί Προξένους διά νά συνάξωσι τάς ἑκουσίους συνδρομάς, τάς διά τόν σκοπόν τοῦτον προσφερθείσας.
Τά δέ ὀνόματα τῶν συνεισφερόντων εἰς τό ἀγαθόν καί ἐθνικόν τοῦτον σκοπόν, θέλουσιν καταγραφῇ εἰς ἰδιαίτερον βιβλίον, διά νά φυλάττωνται εἰς τόν ναόν τοῦτον εἰς αἰωνίαν αὐτῶν μνήμην.
Τό δέ παρόν Διάταγμα θέλει δημοσιευθῇ διά τῆς ἐφημερίδος τῆς Κυβερνήσεως..». 

4. Τὸ «Τάμα τοῦ Ἔθνους», Μνημεῖον Δοξολογίας, Εὐγνωμοσύνης, Παρακλήσεως πρὸς τὸν Θεάνθρωπον Χριστὸν δὲν πρέπει νὰ εἶναι ἕν Μουσεῖον, ἀλλὰ «ζωντανός» ὀργανισμός, ἡ φωνὴ τοῦ ὁποίου θὰ φθάνῃ εἰς τὰ πέρατα τῆς γῆς. 
Ἡ ἀνέγερσις ἑνὸς μεγαλοπρεποῦς Ἱεροῦ Ναοῦ μετὰ εὐρυχώρων προσκτισμάτων ἀπαιτεῖ τὴν ἁρμονικὴν συνεργασίαν Ἐκκλησίας, Κράτους μετὰ τῆς ἐθελουσίας προσφορᾶς ὅλων τῶν ἁπανταχοῦ Ἑλλήνων.
Ὁ ἑλληνικὸς λαὸς, ὡς ὁ κατ’ ἐξοχὴν φιλότιμος λαὸς τῆς ὑφηλίου, ἐὰν διαπιστώσῃ, ὅτι εἰς τὸ ἐν λόγῳ μεγαλεπήβολον ὀφειλόμενον ἔργον ὑπάρχει ἀπόλυτος διαφάνεια, πιστεύομεν, ὅτι θὰ συνδράμῃ λίαν εὐχαρίστως διὰ τὴν ὑλοποίησιν του. Διότι, ἐπαναλαμβάνομε, σημασίαν δὲν ἔχει ἐὰν δίδῃ κανεὶς κάποιαν προσφοράν, ἀλλὰ ἐὰν αὐτὴ διατίθεται χρηστῶς καὶ ἀξιοποιῆται καταλλήλως καὶ τὸ τελευταῖον «δίλεπτον τῆς χήρας» καὶ ἐὰν δὲν τὴν σφετερίζωνται ἐπιτήδειοι «ἀετονύχηδες», ὡς εἴθισται.
5. Ὅλοι οἱ ὁμόδοξοι λαοὶ ἐξεπλήρωσαν τὸ Τάμα των πρὸς τὸν Σωτῆρα Χριστόν∙ π.χ. οἱ καὶ προσφάτως ἄκρως δεινοπαθοῦντες Σέρβοι ὠκοδόμησαν τὸν μεγαλύτερον Ναὸν τῶν Βαλκανίων τοῦ Ἁγίου Σάββα εἰς τὸ Βελιγράδι, οἱ Ρῶσσοι ἐπανωκοδόμησαν τὸν κατεδαφισθέντα ἀπὸ τοὺς μπολσεβίκους Ναόν τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος εἰς τὴν Μόσχαν, οἱ ὀρθόδοξοι Πολωνοὶ μεγαλοπρεπῆ Καθεδρικὸν Ναὸν τοῦ Ἁγ. Πνεύματος εἰς τὸ Μπιαλιστόκ, οἱ Γεωργιανοὶ παρομοίως περίτεχνον Καθεδρικὸν Ναὸν τῆς Ἁγ. Τριάδος εἰς τήν Τιφλίδα κ.λπ. Εἶναι μεγίστη ἐντροπὴ δι’ἡμᾶς νά ἀδρανήσωμε περαιτέρω. 
6. Ποιούμεθα ἔκκλησιν πρὸς ὅλους τοὺς ὑγιῶς καὶ ἐθνικῶς σκεπτομένους Πανέλληνας νὰ συμμετάσχουν εἰς τὴν πρόσκλησιν τοῦ «Ἱδρύματος Προασπίσεως Ἠθικῶν καί Πνευματικῶν Ἀξιῶν» καί, χωρίς ἰδιοτέλειες ὅλοι μαζύ, μὲ ἀπόλυτον διαφάνειαν νὰ ἀγωνισθῶμε διὰ τὴν ὑλοποίησιν τοῦ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ὅλων τῶν Νεομαρτύρων καὶ Ἐθνομαρτύρων καὶ ἡρώων τοῦ 1821, ἐγγραφόμενοι εἰς τὸ Σωματεῖον «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ», τὸ ὁποῖον ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ἀποτελεῖ μνημεῖον δοξολογίας καὶ εὐγνωμοσύνης, παρακλήσεως πρὸς τὸν Θεάνθρωπον Χριστόν.
7. Ὁ ἀντικείμενος ἡμῶν σατανᾶς ἔχει θορυβηθῆ μὲ τὴν προσπάθειαν ποὺ γίνεται καὶ παντοιοτρόπως προσπαθεῖ νὰ ματαιώσῃ τὴν ἐν λόγῳ προσπάθειαν καὶ νὰ παραμείνῃ καὶ αὐτὴ ὡς «ἕν Τάμα» εἰς τὸ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, διαδίδων διὰ τῶν ὀργάνων του ἀνιστόρητα πράγματα, διὰ νὰ παρασύρῃ εὐλαβεῖς κληρικοὺς καὶ λαϊκούς, ὅτι δῆθεν τὸ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ἐπραγματοποιήθη μὲ τὸν θεμέλιον λίθον ποὺ ἔθετο τὸ 1828 ὁ Κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδος Ἰωάννης Καποδίστριας εἰς τὸ ναΐδιον τοῦ Ὀργανοτροφείου Αἰγίνης . . . 
Ὅπως καὶ ὁ κοπιάσας πρωτοπρεσβύτερος π. Ἐμμανουὴλ Γιαννούλης-Αἴγινα εἰς τὸ πόνημά του «Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ» τὸ 1996 γράφει: «…Ὡς ἐλάχιστον δεῖγμα εὐγνωμοσύνης εἰς τὸν Θεὸν διὰ τὴν ἀπελευθέρωσιν τῆς Ἑλλάδος, μέσα εἰς τὸν χῶρον τοῦ Ὀρφανοτροφείου ὁ Καποδίστριας ἔκτισε-μὲ τὰ πενιχρὰ μέσα τῆς ἐποχῆς-μίαν Ἐκκλησίαν, ποὺ τὴν ἀφιέρωσεν εἰς τὸν «Σωτῆρα Χριστόν», κληροδοτήσας εἰς τὰς ἑπομένας γενεὰς τὴν ὑποχρέωσιν διὰ τὴν ἀνέγερσιν μιᾶς λαμπροτέρας Ἐκκλησίας, ποὺ θ᾿ ἀποτελῇ τὸ ‘’Τάμα τοῦ Γένους’’ γιὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ Ἔθνους».
8. Βεβαίως ὁ ἀνεπανάληπτος Ἐθνάρχης Καποδίστριας, ὡς εὐλαβὴς Χριστιανός, εἰς τὸ Ὀρφανοτροφεῖον Αἰγίνης ἐπρογραμμάτισε καὶ ὠκοδόμησεν καὶ Ἱερὸν Ναὸν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ τὸ ἔτος 1828∙ ἐὰν δὲ αἱ σκοτειναὶ δυνάμεις δὲν τὸν ἐδολοφόνουν, θὰ ὠκοδόμει πολλὰ ὀρφανοτροφεῖα, γηροκομεῖα, νοσοκομεῖα κ.λπ., εὐαγῆ καθιδρύματα ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ φυσικὰ δὲν θὰ παρέλειπεν νὰ ὑπάρχουν καὶ Ναοὶ εἰς ὅλα αὐτὰ τὰ εὐαγῆ καθιδρύματα, εἴτε εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, εἴτε ἄλλων Ἁγίων. Αὐτὰ ὅμως δὲν θὰ ἦσαν πρὸς ἐκπλήρωσιν τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους.
Ἐὰν ὁ Ἐθνάρχης Καποδίστριας ὥριζεν κατὰ τὴν θεμελίωσιν τοῦ ναϊδίου τοῦ Ὀρφανοτροφείου Αἰγίνης ὅτι γίνεται πρὸς ἐκπλήρωσιν τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, δὲν θὰ ἐλάμβανεν χώραν τὸ Η’ Ψήφισμα τῆς Δ’ Ἐθνοσυνελεύσεως τῆς 31.7.1829. Ἐὰν δὲ κάποιοι εὐλαβεῖς εἰσηγοῦντο τὸ Η’ Ψήφισμα, δὲν θὰ τὸ ἐψήφιζον ὁμοφώνως, ἀκόμη καὶ μίαν ὁμόφωνην ἀπόφασιν δὲν θὰ τὴν προσυπέγραφε ὁ ἀνεπανάληπτος Ἐθνάρχης καὶ εὐλαβὴς καὶ ταπεινὸς Κυβερνήτης Ἰωάννης Καποδίστριας, διότι, ἔχων ἀπολύτως σώας τὰς φρένας, θὰ ἐτόνιζε ὅτι ἤδη τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους ἐξεπληρώθη μὲ τὴν ἀνέγερσιν τοῦ ναϊδίου εἰς τὸ Ὀρφανοτροφεῖον Αἰγίνης ἕν ἕτος ἐνωρίτερον ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Ἄρα ὁ Κυβερνήτης Ἰωάννης Καποδίστριας δὲν ἐπραγματοποίησεν τὸ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ καὶ ὀρθῶς ἕν ἔτος ἀργότερον ἀπὸ τῆς οἰκοδομήσεως τοῦ ναϊδίου τοῦ Ὀρφανοτροφείου Αἰγίνης ὑπέγραψεν τὴν 31.7.1829 τὸ Η’ Ψήφισμα τῆς Δ’ Ἐθνοσυνελεύσεως.
Κάθε ἀντίθετος ἰσχυρισμὸς εἶναι ἄκρως ἀνιστόρητος. 
καὶ ἐπ᾿ οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται κληρικοὶ καὶ λαϊκοὶ νὰ παρασύρωνται ἀπὸ τὰς παγίδας τοῦ σατανᾶ. 
Ἀναλυτικώτερον περὶ τοῦ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ἴδετε «Φωτεινὴ Γραμμή», τεύχη 30 (σελ. 27-65), 31 (σελ. 33-60), 35 (σελ. 51-54), 36 (σελ. 26-43), 37 (σελ. 8-24), 40 (σελ.3-39) & 41 (σελ.49-56).

Ε) Η ΙΣΤΟΣΕΛΙΣ ΤΗΣ «ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ» www.fotgrammi.gr

1. Διακαέστατος πόθος μας εἶναι νὰ ἐφαρμόζωμεν πάντοτε τὰς αἰωνίους σωτηρίους διδασκαλίας τοῦ Ἑλληνοχριστιανικοῦ πολιτισμοῦ, ὡς π.χ. τὸ Παύλειον: «Ἕλλησί τε καὶ βαρβάροις, σοφοῖς τε καὶ ἀνοήτοις ὀφειλέτης εἰμί» (Ρωμ. 1,14) καὶ νὰ διαφωτίζωνται οἱ πάντες ὀρθόδοξα καὶ ἐκλαϊκευμένα.
2. Ἀφοῦ, ὡς γνωστόν, δὲν μᾶς ἐνέκριναν οἱ ἰθύνοντες νὰ λειτουργήσῃ αὐτοτελῶς ὁ Ραδιοφωνικὸς καὶ Τηλεοπτικός Σταθμός «Φωτεινὴ Γραμμή» (διότι τὰ ὠργανωμένα συμφέροντα, οἱ «ἀετονύχηδες» καὶ οἱ «πατριάρχες» τῆς διαπλοκῆς, οἱ ὁποῖοι καθοδηγοῦνται ἀπὸ τὰς διεθνεῖς σκοτεινὰς δυνάμεις, δὲν μᾶς ἐνέκριναν νὰ ἐκπέμπῃ ἡ «Φωτεινὴ Γραμμή» αὐτοτελῶς ὡς Ραδιόφωνον καὶ ὡς Τηλεόρασις), ἠναγκάσθημεν καὶ ἐχρησιμοποιήσαμε τὸν τίτλον «Φωτεινὴ Γραμμή», διὰ νὰ διαφωτίζωμεν γραπτῶς τοὺς Πανέλληνας καὶ Φιλέλληνας διὰ τοῦ περιοδικοῦ μας. 
3. Δυστυχῶς ὅμως ὁ τυπογραφικὸς χάρτης, τὰ τυπογραφικὰ καὶ ἰδίως τὰ ταχυδρομικὰ τέλη εἶναι πανάκριβα, ὡσὰν νὰ ἦσαν ἀπαγορευτικά, καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ κυκλοφοροῦμε τὴν «Φωτεινὴν Γραμμήν» καθημερινῶς ἤ ἑβδομαδιαίως ἤ μηνιαίως, ἀλλὰ μόνον κάθε 3 μῆνας καὶ μάλιστα εἰς περιωρισμένον ἀριθμὸν ἀντιτύπων. Οὕτω δὲν εἶναι ἐφικτὴ ἡ πλήρης διαφώτισις ἑκατοντάδων χιλιάδων καὶ ἑκατομμυρίων ἀγαθοπροαιρέτων ἀνθρώπων ἀνὰ τὴν Ὑφήλιον.
4. Πρὸς τοῦτο ἠθελήσαμε νὰ ἀξιοποιήσωμεν τὰ σύγχρονα ἐπιτεύγματα τῆς τέχνης καὶ τῆς ἐπιστήμης καὶ νὰ τὰ θέσωμεν εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ λαοῦ, πρὸς δόξαν Θεοῦ, δημιουργοῦντες μίαν πλήρως ὠργανωμένην ἱστοσελίδα, ἀνταποκρινομένην εἰς τὰς ἀνωτέρω ἀρχάς. Πλεονέκτημα τοῦ διαδικτύου εἶναι ἡ μὴ ὕπαρξις λίαν δυσβαστάκτων ἐξόδων καὶ συνεπῶς δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ περιοριζώμεθα εἰς 4 φορὰς τὸ ἔτος εἰς ἐλαχίστας σελίδας, πλὴν ὅμως τὸ διαδίκτυον ἔχει τὸ μειονέκτημα τεχνικῶν καὶ ἠλεκτρονικῶν ἐνασχολήσεων καὶ ἀπαιτοῦνται νέοι ἄνθρωποι μὲ ἠλεκτρονικὰς γνώσεις. 
5. Ὅμως, ἐὰν ὑπάρξουν νέοι ἄνθρωποι, ἰδεολόγοι ἐθελονταὶ καὶ μᾶς συνδράμουν συστηματικῶς καὶ συνεχῶς, τότε τὰ «ὄρη» τῶν ἐργασιῶν, ἐὰν κατανέμωνται εἰς πάρα πολλοὺς ἰδεολόγους συνεργάτας, θὰ εἶναι ἐλαφρότατα ὡσὰν παίγνιον. Ἐδῶ καὶ 2 ἔτη συνεργάτης μας, ὁ ὁποῖος εἶχε προσαρμοσθῆ μετὰ ἀπὸ ἐτῶν ἐργασίαν εἰς τὰς ἀνάγκας τῶν λειτουργημάτων μας, μᾶς ἐγκατέλειψεν, διὰ νὰ «τακτοποιηθῇ» εἰς κρατικὴν ὑπηρεσίαν… Ἀφ’ἑτέρου διάφοροι φίλοι, οἱ ὁποῖοι μᾶς ὑπεσχέθησαν νὰ μᾶς συνδράμουν, μέχρι πρὸτινος δυστυχῶς διαιώνιζον τὰς ὑποσχέσεις των, εἰς τὴν πραγματικότητα «μᾶς ἔστησαν» καὶ τοιουτοτρόπως «καρκινοβατούσαμε»… 
Ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται: «ἀγρὸν ἠγόρασα… ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε… γυναῖκα ἔγημα… ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον» (Λουκ. 14, 18-20)…
6. Ἀφοῦ «μᾶς ἔστησαν» οἱ φίλοι ἐπὶ τόσον καιρὸν μὲ ἀτέρμονας δικαιολογίας, ἠναγκάσθημεν, παρὰ τὸν μέγιστον φόρτον λίαν δυσβαστάκτων ὄγκων ἐργασίας γύρω ἀπὸ τὰς κοινωνικὰς καὶ πνευματικὰς δραστηριότητάς μας, νὰ στήσωμεν ἀρχικῶς μόνοι μας τὴν ἱστοσελίδα μας www.fotgrammi.gr  καὶ δειλά-δειλὰ πρόχειρα νὰ ἐμφανισθῶμε…
7. Τελικῶς, μὲ τὴν βοήθειαν ἀνιδιοτελοῦς νέου εἰδήμονος, ἠξιώθημεν νὰ κάνωμεν μίαν σοβαρὰν ἐμφάνισιν εἰς τὸ διαδίκτυον.
Ὅσοι ἐπεσκέφθησαν τὴν ἱστοσελίδα μας          
                                     www.fotgrammi.gr
κατενεθουσιάσθησαν τόσον πολύ, ὥστε δὲν αἰσθάνονται ἱκανοποιημένοι, νὰ ἀπέλθουν πρὸς ἀνάπαυσιν χωρὶς νὰ ἔχουν ἐπισκεφθῆ ἐκ νέου τὴν ἱστοσελίδα μας.
Ἐφ’ὅσον καὶ Σεῖς κατενθουσιασθῆτε καὶ βεβαιωθῆτε ἀπολύτως περὶ τοῦ λόγου τὸ ἀληθές, τότε συστήσατε τὴν ἱστοσελίδα τῆς «Φωτεινῆς Γραμμῆς» εἰς συγγενεῖς, φίλους καὶ γνωστούς σας, ἰδιαιτέρως δὲ εἰς νέους ἀνθρώπους, διὰ νὰ εἶναι ἐφικτὴ ἡ δημιουργία ἀδιαρρήκτου μετώπου ἐνάντια εἰς τὰ ρεύματα τῆς νέας ἐποχῆς, τῆς νέας τάξεως πραγμάτων, τῆς παγκοσμιοποιήσεως, τῆς ὑπερκαταναλωτικῆς κοινωνίας, τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ κάθε προσπαθείας τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων νὰ ὑπνωτίζουν, παραπληροφοροῦν καὶ ἐκμαυλίζουν τοὺς ἀνθρώπους, ἰδιαιτέρως δὲ τὴν νεολαίαν…
8. Πρέπει ὅμως ἀπὸ «τὰ σπάργανα» νὰ ἀνδρωθῶμε καὶ ἐπὶ καθημερινῆς βάσεως νὰ προσθαφαιρῶμεν εἰς τὴν ἱστοσελίδα μας κείμενα διὰ ἐπίκαιρα θέματα καὶ νὰ τὴν ἐνημερώνωμεν, διὰ νὰ εἶναι λίαν περιζήτητος καὶ ἄπειραι χιλιάδες ἀνὰ τὴν ὑφήλιον Πανελλήνων καὶ Φιλελλήνων νὰ συμπνευματίζωνται μαζί μας καὶ νὰ ἀλληλοπαρηγορώμεθα.
Οὕτω, μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἔμπρακτον συμβουλὴν καὶ συμβολὴν ἰδεολόγων φίλων, ἡ «Φωτεινὴ Γραμμή» θὰ καταστῇ ἡ πλέον περιζήτητος ἱστοσελὶς καὶ ὁ κάθε ἰδεολόγος, πεφορτισμένος, καταδιωκόμενος, βασανισμένος, ἀδικημένος καὶ πικραμένος ἀπὸ τὴν ἀπάνθρωπον κοινωνίαν θὰ «τρέχῃ» νὰ ἀναπαυθῇ καὶ νὰ «φορτίζῃ τὸν ψυχικόν του κόσμον», διὰ νὰ δύναται νὰ ἀντιστῇ μέσα εἰς τήν «ἐρημίαν καὶ ἀφιλίαν τῆς κοινωνίας». 
Κατόπιν τούτων, παρακαλοῦμεν τοὺς πραγματικῶς ἰδεολόγους νὰ προσέλθουν νὰ συμπτύξωμεν τὰς δυνάμεις μας καὶ νὰ συναγωνισθῶμεν διὰ ἀνακούφισιν δεινοπαθούντων συνανθρώπων μας, πρὸς δόξαν Θεοῦ.
9. Ἡμεῖς δὲν ἐπιδιώκομεν αὐτοπροβολήν, οὐδὲ ἄλλας ἰδιοτελείας. Ἔχομεν διαθέσει τὸν μὲ ἀπερίγραπτες σωματικὲς κακώσεις καὶ ψυχικὲς ἀλγηδόνες ἀλλὰ καὶ μὲ οἰκειοθελεῖς στερήσεις δημιουργηθέντα μόχθον τοῦ βίου μας διὰ τὸ κοινὸν καλόν πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ ἀναλισκόμεθα ἀπὸ βαθέος ὄρθρου μέχρι καὶ μετὰ τὰ μεσάνυκτα ἐπὶ 365 ἡμέρας τὸ ἔτος, παρὰ τὸ προκεχωρημένον τῆς ἡλικίας μας καὶ τὴν ἐπιβεβαρημένην ὑγείαν μας, ἀποφεύγοντες παντελῶς τὸ «ἐγώ» καὶ ἐπὶ τοῦ παρόντος τονίζομεν τὸ «ἡμεῖς», εὐχόμεθα δὲ ὁ Θεὸς νὰ τὰ φέρῃ κατ᾿ εὐχήν νὰ μὴ ἀναφερώμεθα προσεχῶς εἰς τὸ «ἡμεῖς» ἀλλὰ εἰς τὸ «ὑμεῖς»…
       Προσέλθετε λοιπὸν, ἀνιδιοτελεῖς ἰδεολόγοι, νὰ συμπήξωμεν ἕνα ἀδιάρρηκτον πυρῆνα καὶ νὰ δράσωμεν συλλογικῶς, ἔχοντες ὡς λάβαρόν μας τὸ: «οὐκ ἐᾶ ἡμᾶς καθεύδειν (δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἡσυχάσωμεν βλέποντες) τὸ τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, τῆς διαπλοκῆς, τῆς «ἰδιωφελείας», τῆς «ὑπονομεύσεως» καὶ ἐν γένει τῆς ἀναιδείας, τῆς θρασύτητος καὶ τῆς ἀναισχυντίας ἀπεχθέστατον ἔργον καὶ τρόπαιον».
Εἶναι πολὺ λυπηρὸν πρᾶγμα νὰ ἔχῃ ἐφαρμογὴν τὸ Γραφικόν:«…οἱ υἱοὶ τοῦ αἰῶνος τούτου φρονιμώτεροι ὑπὲρ τοὺς υἱοὺς τοῦ φωτός εἰς τὴν γενεὰν τῶν ἑαυτῶν εἰσι» (Λουκ. 16, 8 ).

ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΜΑΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΩΣ
1. Ἡμεῖς δὲν ἐπιθυμοῦμεν νὰ προσθέσωμεν μίαν ἱστοσελίδα εἰς τὰς τόσας κυκλοφορούσας, ἀλλὰ νὰ καλύψωμεν ἕν κενὸν δι᾿ ὅλας τὰς πτυχὰς τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς καὶ δραστηριότητος, δι᾿ ὅλας τὰς ἡλικίας, δι᾿ ὅλα τὰ ἐπαγγέλματα, μορφωμένους, ὀλιγογραμμάτους καὶ ἀγραμμάτους· μίαν ἱστοσελίδα, ἡ ὁποία νὰ ἔχῃ ὁπωσδήποτε πραγματικὴν πολυφωνίαν καὶ νὰ μή «τεμαχίζῃ», ἀλλὰ νὰ ἑνώνῃ. (Ἡ ἀποφυγὴ οἱασδήποτε ἀστόχου ἐκφράσεως ἢ ἐνεργείας καὶ ἡ ἄκρα ταπείνωσις θὰ ἀποτελέσῃ τὴν πεμπτουσίαν διὰ τὴν μὴ πρόκλησιν παρεξηγήσεων καὶ δυσαρεσκειῶν ἐκ μέρους διαφόρων χριστιανικῶν κινήσεων, ὀργανώσεων, τάσεων, καὶ τῶν ἐν γένει ἰθυνόντων καὶ θὰ συμβάλῃ τὰ μέγιστα εἰς τὴν εὐλογίαν τοῦ ἔργου παρὰ τοῦ δωρεοδότου Θεοῦ).
2. Ἡ ἄποψις, ὅτι ἡ ἱστοσελίς μας δέον νὰ εἶναι περιωρισμένη μόνον εἰς ψυχαγωγίαν καταδικάζει ἐκ τῶν προτέρων εἰς ἀποτυχίαν τὴν προσπάθειαν προσελκύσεως. Κύριος σκοπὸς τῆς ἱστοσελίδος μας εἶναι ὁ μαγνητισμὸς τῶν ἀπληροφορήτων – καταπροδομένων καὶ ἀπογοητευμένων λαϊκῶν μαζῶν (ἀπολωλότων προβάτων) καὶ ὄχι νὰ περιοριζώμεθα μόνον εἰς ἐλαχίστους θρησκεύοντας ἀνθρώπους. Ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς εὐσεβεῖς δὲν ἐπιτρέπεται νὰ λέγῃ κανείς «ἄκουσε δυὸ ὧρες ἡμᾶς καὶ μετὰ ἄκουε καὶ νὰ ψυχαγωγῆσαι μὲ τὰ ἤδη ὑπάρχοντα…».
Διὰ τῆς ψυχαγωγήσεως, καὶ μάλιστα ὑψηλῆς ποιότητος, ἐπιτυγχάνει κανεὶς συνεχῶς αὐξανομένην ἐπισκεψιμότητα καὶ ἐνδιαμέσως, ἐπιβάλλεται ἀδιαλείπτως νὰ μεθοδεύεται ἡ σωστή – ἀληθὴς διαφώτισις καὶ χριστιανικὴ ἐπιμόρφωσις τῶν λαϊκῶν μαζῶν, ποὺ πάσῃ θυσίᾳ πρέπει νὰ προσελκυσθοῦν καὶ νὰ καθοδηγηθοῦν εἰς τὸν ἀνόθευτον ἑλληνοχριστιανικὸν πολιτισμόν. 

ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΟΣ ΜΑΣ
 1. Ἡ ὁμαλὴ κλιμακωτὴ ἀφύπνισις τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ διὰ ρωμαλέων – ζωντανῶν θεμάτων βασιζομένων ἐπὶ τῆς γνησίας ἑλληνοχριστιανικῆς διδασκαλίας, καθὼς καὶ ἡ πνευματικὴ καλλιέργεια καὶ ἡ ἠθικὴ ἐξύψωσις τῶν καταπροδομένων εὐρυτέρων λαϊκῶν στρωμάτων.
 2. Ἡ εἰρηνικὴ ἐπανάστασις τῶν Ἑλλήνων διὰ μιᾶς σθεναρᾶς μεθωδευμένης ἀντιδράσεως ἔναντι τοῦ πολυωνύμου ὠργανωμένου κακοῦ. Μέχρι τὸ 1821 οἱ ὑποτετεταγμένοι εἰς τοὺς Τούρκους καὶ μεταγενεστέρως διὰ τῆς συστηματικῆς παραπληροφορήσεως καὶ πλύσεως ἐγκεφάλου οἱ ὑπόδουλοι τῶν εἰς τὰ παρασκήνια ἐνεργουσῶν σκοτεινῶν ἀντιχρίστων δυνάμεων, καθὼς καὶ οἱ ἐθελόδουλοι εἰς τὰς φαύλας καὶ ἀντιχρίστους μεθοδείας τῆς «νέας ἐποχῆς», τῆς παγκοσμιοποιήσεως καὶ τῆς νέας τάξεως πραγμάτων, τοῦ οἰκουμενισμοῦ καὶ λοιπῶν καταχθονίων ρευμάτων τῶν σκοτεινῶν διεθνῶν δυνάμεων, τῶν κρατούντων καὶ ἐν γένει τοῦ κατεστημένου δύνανται συμμαχοῦντες νὰ συντελέσουν εἰς τὴν ἀνακαίνισιν τῆς Κοινωνίας.
3. Ἡ καλλιέργεια τοῦ πνεύματος τοῦ διμετώπου ἀγῶνος (ἐσωστρέφεια καὶ ἐξωστρέφεια), δηλαδὴ ἡ σωστὴ γνῶσις καὶ συνειδητοποίησις ὑπὸ τῶν Χριστιανῶν τῆς ὑπάρξεώς των ἐπὶ τῆς γῆς, τῶν καθηκόντων καὶ δικαιωμάτων των, καθὼς καὶ ὁ προορισμὸς των, βάσει τῶν αἰωνίων  ἀληθειῶν τοῦ Εὐαγγελίου.
4. Ἡ ἐπανασύνταξις τῶν ὑγιῶς σκεπτομένων εὐσεβῶν Χριστιανῶν διὰ τὴν διατήρησιν καὶ περιφρούρησιν τοῦ ἀνοθεύτου Ὀρθοδόξου φρονήματος καὶ τῶν χρηστῶν ἠθῶν καὶ ἐθίμων.
5. Ἡ σταυροφορία διὰ τὴν ἀναστήλωσιν ὅλων τῶν ὑπὸ τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων διαβληθέντων καὶ κρημνισθέντων ἰδανικῶν καὶ παραδόσεων τῆς κληρονομίας μας, δηλαδὴ ἐπιστροφὴ εἰς τὰς ρίζας μας.
6. Ἡ στηλίτευσις διασυρμοῦ ἠθικῶν προσώπων, θεσμῶν καὶ ἀξιῶν.
7. Ἡ καταπολέμησις τοῦ «πιθηκισμοῦ» καὶ τῆς νοσηρᾶς ξενομανίας (μιμήσεως τῶν ἄλλων) διὰ προβολῆς καὶ συνειδητοποιήσεως ὑπὸ τοῦ λαοῦ τῆς ἑλληνοχριστιανικῆς διδασκαλίας καὶ τοῦ πολιτισμοῦ μας. Ὁ λαὸς νὰ διυλίζῃ τὰ πάντα καὶ ὡσὰν ἐκλεκτικὴ μέλισσα νὰ δέχεται ὅ,τι εὐπρεπές, προοδευτικὸν καὶ ἐποικοδομητικόν, τὸ ὁποῖον δὲν προσκρούει εἰς τὰς ἀρχὰς τῆς πατρώας πίστεως καὶ τὰ χρηστὰ ἤθη καὶ ἔθιμα τῆς κληρονομίας μας καὶ νὰ ἀπορρίπτῃ καὶ ἀποστρέφεται κάθε τι τὸ ἐλεεινόν, τὸ χυδαῖον, τὸ αἰσχρόν, ἀηδιαστικὸν καὶ βλαβερόν – καταλυτικὸν ἀπὸ ὁπουδήποτε καὶ ἐὰν προέρχωνται.
Πάντοτε ἄρνησις εἰς ὁ,τιδήποτε ἀποκτηνώνει, διαφθείρει καὶ διαστρέφει τοὺς ἀνθρώπους, καὶ πάντοτε θέσις εἰς τὴν πρόοδον καὶ εὐημερίαν καὶ τὸν ἀληθινὸν πολιτισμόν.
8. Ἡ σταυροφορία ἐναντίον τῶν ναρκωτικῶν, τυχηρῶν παιγνίων, ἀλκοολισμοῦ, καπνίσματος, σωματεμπορίας, «ἐκχυδαϊσμοῦ» καὶ παντὸς εἴδους ἀνηθικότητος, τοῦ ὠργανωμένου ἐγκλήματος καὶ διαφθορᾶς, τὰ ὁποῖα ἀποπειρῶνται νὰ καταστρέφουν κυριολεκτικῶς τὴν σπονδυλικὴν στήλην τῆς Ἑλλάδος, τὴν νεολαίαν.
9. Ἡ «ἀποκάλυψις» ὅλων τῶν ἀντιχριστιανικῶν καὶ ἀντεθνικῶν δυνάμεων καὶ ἡ διαφώτισις τῶν πολιτικῶν μας νὰ μὴ παρασύρωνται καὶ νὰ μὴ γίνωνται ὄργανα αὐτῶν καὶ ἐφαρμοσταὶ τῶν καταχθονίων σχεδίων των. 
Τοιουτοτρόπως οἱ ἐνσυνείδητοι Χριστιανοί, ὄχι μόνον τὰ ἔργα τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων δὲν πρέπει νὰ μιμῶνται, ἀλλὰ νὰ ἀντιπαρατίθενται καὶ νὰ ἀγωνίζωνται διὰ τὴν κατάρριψιν αὐτῶν τῶν ἐσφαλμένων ἀπόψεων.
10. Ἡ ἱστοσελίς μας νὰ ἐνθαρρύνῃ καὶ παροτρύνῃ ἰδανικοὺς ἐργάτας τοῦ πνεύματος καὶ τοῦ Εὐαγγελίου, διὰ τὴν συνέχισιν ἀνιδιοτελῶν ἀγώνων πρὸς κάθαρσιν κοινωνίας καὶ Ἐκκλησίας, προκειμένου οὗτοι νὰ πρωτοστατοῦν διὰ σωστὸν προβληματισμόν, ἀντιμετώπισιν καὶ τοποθέτησιν ἔναντι ἀνακυπτόντων πρωτοφανῶν προβλημάτων, ὅπως πυρηνικά, ὁρμονοδιατροφὴ (φυτῶν, ζώων καὶ κατὰ συνέπειαν ἀνθρώπου), ἐξωσωματικὴ γονιμοποίησις, μεταμοσχεύσεις ὀργάνων ζώων (προσεχῶς καρδιὲς χοίρων) εἰς ἀνθρώπους, καὶ λοιπὰ ἀναφυόμενα θέματα-προβλήματα. 
11. Νὰ προβάλλωνται συνεχῶς καὶ νὰ βραβεύωνται ἥρωες καρτερίας, ἀκεραίου ἤθους καὶ χαρακτῆρος, εὐσυνειδησίας, εὐπρεπείας καὶ εὐποιΐας, διὰ νὰ δημιουργῶνται πρότυπα διὰ τὰς ἐπερχομένας γενεὰς καὶ νὰ μὴ παραμένουν-βασιλεύουν τὰ ἀρνητικὰ τῶν «φελλῶν», «παλλακίδων», «ἀνωμάλων», «ἀετονύχηδων» καὶ «πατριαρχῶν» τῆς διαπλοκῆς, ποὺ προβάλλουν συστηματικῶς καὶ κατὰ κόρον «Μέσα Μαζικῆς Παραπληροφορήσεως», διαστροφεῖς τῆς ἱστορίας καὶ τῆς ἀληθείας καὶ ἐν γένει ὄργανα τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, τὰ ὁποῖα παραπληροφοροῦν, διαστρευλώνοντα τὴν ἀλήθειαν, προβάλλοντα «ἀνθρωπάκια»- ὄργανα τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων ὡς προοδευτικοὺς μεγάλους ἐπιστήμονας, πολιτικοὺς κ.λπ., τὰ ὁποῖα πασχίζουν καθημερινῶς νὰ ἐφαρμόζουν τὸ δόγμα των, ποὺ εἶναι ἡ «καταρράκωσις» τῶν αἰωνίων ἀρχῶν τῆς Φυλῆς μας: τῆς Πατρίδος, τῆς Θρησκείας, τῆς Οἰκογενείας. Αὐτοὶ οἱ ἀργυρώνητοι «διαφωτισταί», ἐνῷ ὑπεραμύνονται τῶν ἀντεθνικῶν θεωριῶν καὶ πράξεων τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, τονίζοντες ὅτι εἰς μίαν δημοκρατίαν ὅλες οἱ ἀπόψεις ἐπιβάλλεται νὰ εἶναι ἐλεύθερες καὶ ἀνενόχλητες, τὰ ἴδια αὐτὰ ἰδιοτελέστατα ἀνθρωπάκια κάνοντα κατάχρησιν τῆς μεγάλης δυνάμεως, τὴν ὁποίαν ἔχουν μὲ τὰ μικρόφωνα καὶ τὰ λοιπὰ ὑπερσύγχρονα ὄργανα τῶν γραπτῶν καὶ ἠλεκτρονικῶν μέσων ἐνημερώσεως «λασπολογοῦν» καὶ «καταρρακώνουν» τὸ κύρος ἐντίμων, διαπρεπῶν ἐπιστημόνων, οἱ ὁποῖοι ἐμφοροῦνται ἀπὸ τὰς ἀνεκτιμήτους πνευματικὰς ἀξίας τῆς φυλῆς μας καὶ τοὺς παρουσιάζουν ὡς ὀπισθοδρομικούς, ὡς ἔχοντας ἀπηρχαιωμένας ἰδέας, ὡς «καθυστερημένους», ὡς ἐθνικιστάς, ὡς θρησκόληπτους, ὡς δεξιούς, ὡς φασίστας, ὡς ρατσιστὰς καὶ ἐν γένει ὡς γραφικοὺς τύπους…
12.  Βαβαὶ τῆς ὑποκρισίας αὐτῶν τῶν φασιστικῶν, μὲ ὅλην τὴν σημασίαν τῆς λέξεως, κονδυλοφόρων καὶ κρατούντων τὰ μικρόφωνα τῶν ἠλεκτρονικῶν μέσων διαστροφῆς τῆς ἀληθείας, ποὺ ἐνῷ εἶναι μία σμικροτάτη μειοψηφία, ἐν τούτοις καθίστανται αὐτοὶ οἱ ἀνεγκέφαλοι τύραννοι καὶ κατατυρρανοῦν καὶ καταρρακώνουν τὴν συντριπτικὴν πλειοψηφίαν τοῦ δημοκρατικῶς ἐκφραζομένου καὶ ἐνεργοῦντος φιλοτίμου ἑλληνικοῦ λαοῦ. Εἰς τὴν προκειμένην περίπτωσιν ἐφαρμόζεται ἡ λαϊκὴ παροιμία: «εἶπεν ὁ γάϊδαρος τὸν πετεινὸν κεφάλα»…
Συμπερασματικῶς νὰ ἀγωνισθῶμεν νὰ μὴ ὁλοκληρωθῇ ἡ νοσταλγία τῶν ἀντιχρίστων σκοτεινῶν δυνάμεων, ποὺ εἶναι ὁ ἀφελληνισμὸς καὶ ἡ πλήρης νόθευσις τοῦ Ἑλληνοχριστιανικοῦ πολιτισμοῦ.
13. Πρέπει νὰ πασχίζωμεν διὰ νὰ δημιουργῶμεν στρατιὰς ἀπὸ ἀθλητὰς καὶ πρωταθλητὰς τοῦ πνεύματος καὶ νὰ τὰς ἐνισχύωμεν παντοιοτρόπως, ἀντὶ τῶν στρατιῶν τῆς «ποδοσφαίρας», ποὺ εἶναι ἐν τελευταίᾳ ἀναλύσει τὸ ὄπιον τοῦ λαοῦ. (Οἱ ἑκάστοτε ἰθύνοντες διέγνωσαν τὴν ἀδυναμίαν τοῦ λαοῦ νὰ ἀσχολῆται μὲ ὅ,τιδήποτε καὶ τοῦ ἐκαλλιέργησαν τὴν νοοτροπίαν νὰ «φανατίζεται» καὶ νὰ ἀποχαυνώνεται μὲ τὸν «ἄρτον καὶ θεάματα» καὶ τοῦ προσφέρουν σχετικῶς ἀρκετὸν ἄρτον καὶ ἀφθονώτατα ψυχοκτόνα θεάματα, διὰ νὰ ἀσχολῶνται αἱ μάζαι μὲ αὐτὰ καὶ νὰ δύνανται οἱ ἰθύνοντες χωρὶς ἀντιστάσεις νὰ ἐπιτελοῦν τὰ καταχθόνια σχέδιά των).
14. Περιβάλλον – Καθαριότης, Θόρυβος – Ἡσυχία – Ἠχορρύπανσις
Α) Πραγματικὴ σταυροφορία διὰ τὴν διαφώτισιν τῶν λαϊκῶν μαζῶν διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ περιβάλλοντος ἀπὸ πυρκαϊές κ.λπ. δεινά. Προτάσεις δρακοντείων μέτρων διὰ τὴν ἀνακάλυψιν καὶ τιμωρίαν τῶν ὑπαιτίων, πρὶν νὰ καταντήσῃ ἡ Ἑλλὰς «Σακχάρα» (τὸ 1932 τὸ 35% τῆς ἑλληνικῆς ἐπικρατείας ἐκαλύπτετο ἀπὸ δάση καὶ τὸ 1988 μόλις τὸ 8%, μὲ ἄμεσον κίνδυνον ἐξαφανίσεως καὶ τῆς πολυτίμου σπανίας ἑλληνικῆς χλωρίδος καὶ κατ᾿ ἐπέκτασιν τῆς πανίδος–μὲ ἀπώτερον ἀποτέλεσμα καὶ τὴν γεωφυσικὴν καταστροφὴν τῆς Πατρίδος μας, ὅπου ὁ βίος θὰ καταστῇ ἀβίωτος.
Β) Σύγχρονοι μέθοδοι ἀπομακρύνσεως τῶν ἀπορριμμάτων. 
Γ) Διαφώτισις τῶν λαϊκῶν μαζῶν, ὅπως συνειδητοποιήσουν δικαιώματά των καὶ καθήκοντά των διὰ καταπολέμησιν λίαν ἐκνευριστικῶν θορύβων (ἀνώτατον ὅριον 72 DESSIBEL) καὶ τὸν σεβασμὸν τῆς ἡσυχίας τοῦ πλησίον. 
15. Τέλος πρέπει νὰ γίνεται συνεχὴς καὶ καυστικὸς ἔλεγχος τῶν ἑκάστοτε κρατούντων διὰ τὴν διασπάθισιν τοῦ δημοσίου χρήματος ἐπὶ οἰκονομικῇ ἐξαθλιώσει τοῦ λαοῦ μὲ τὸν καλπάζοντα ἐσωτερικὸν καὶ ἐξωτερικὸν δανεισμὸν καὶ ἐπὶ οἰκονομικῇ ὑποδουλώσει τοῦ κράτους καὶ τοῦ λαοῦ τῆς Ἑλλάδος εἰς τοὺς ξένους μὲ τὰ δυσβάστακτα χρέη, τὰ ὁποῖα οὔτε τὰ δισέγγονα τῶν σημερινῶν θὰ δύνανται νὰ ἐξοφλήσουν.
Πρὸς τοῦτο πρέπει νὰ πολεμηθῇ ἡ καταστρεπτικὴ πολιτικὴ τῶν ἑκάστοτε κυβερνώντων νὰ προωθοῦν τοὺς «ἀντίθετους» εἰς συνταξιοδότησιν, διὰ νὰ διορίζουν τὸν συρφετὸν τῆς «κλαδικῆς» των (παράσιτα)· διότι οὕτω ἐξανεμίζεται ὁ ἱδρῶτας τοῦ πτωχοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, καὶ δὲν ὑπάρχουν πόροι διὰ ὑγείαν, παιδείαν, κοινωνικὴν πρόνοιαν, ἐγγειοβελτιωτικὰ κ.λπ. ἔργα διὰ τὸ σύνολον. 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΟΣ 
«ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ» (ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΩΣ)
1. Εἰδήσεις κάθε εἴδους μετὰ συντόμων σχολίων-ἀντικειμενικῆς κριτικῆς  μὲ βάσιν τὸ γνήσιον καὶ ἀνόθευτον πνεῦμα τοῦ Ἑλληνοχριστιανικοῦ πολιτισμοῦ, ἄνευ λασπολογίας καὶ καταλυτικῆς κινδυνολογίας. 
 2. Ἀντικειμενικὲς δημοσκοπήσεις ἐφ᾿ ὅλων τῶν σπουδαίων καὶ ζωτικῶν προβλημάτων, ἀναλύσεις στατιστικῶν Ἑλλάδος καὶ ἀλλοδαπῆς, ἐποικοδομητικὴ κριτικὴ καὶ ἀντιπαράθεσις αὐτῶν μὲ τὴν κοινωνικὴν διδασκαλίαν τοῦ Εὐαγγελίου καὶ τὴν παράδοσιν τῆς κληρονομίας μας. Μάλιστα δὲ δι’ὅλα τὰ μεγάλα, ἐθνικά, κοινωνικὰ καὶ οἰκονομικὰ προβλήματα νὰ ἀπαιτοῦμε, ὡς τὸ Σύνταγμα ὁρίζει, τὴν διεξαγωγὴν διαυγῶν δημοψηφισμάτων μὲ ἐπὶ ἴσοις ὅροις πλήρη διαφώτισιν τῶν λαϊκῶν στρωμάτων, ὥστε νὰ ψηφίζῃ καὶ νὰ ἀποφασίζῃ ἐλεύθερα ὁ κυρίαρχος λαὸς καὶ ὄχι νὰ ψηφίζεται ὅ,τι ἐπιβάλλει ἡ κομματικὴ πειθαρχία τῆς ἑκάστοτε κυβερνώσης παρατάξεως. 
3. Διηγήσεις ἐκλαϊκευμένων βίων ἁγίων πρὸς ἔλεγχόν μας καὶ μίμησίν των.
4. Κοινωνικὴ διδασκαλία μέσῳ τοῦ θησαυροῦ διδασκαλίας τῶν ἁγίων πατέρων καὶ ἀσκητῶν, καθὼς καὶ τῆς λαϊκῆς σοφίας (παροιμίαι-γνωμικά).
5. Ἀντικατοπτρισμὸς τῆς ἱστορίας μας – ἀναθεώρησις τοῦ “χθές”μὲ τὸ “σήμερον” καὶ μεθόδευσις ἐκλαϊκευμένης ἐκμαθήσεως αὐτῆς, ἀνοθεύτου καὶ «ὄχι κομμένης καὶ ραμμένης εἰς τὰ μέτρα τῶν ἐντολοδόχων τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων».
6. Ἐξήγησις-ἀνάλυσις τῆς Θείας Λειτουργίας, τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ λοιπῶν ἱερῶν κειμένων. 
7. Θέσεις – ἀπόψεις καὶ ἐπιγραμματικὴ ἀναφορὰ εἰς διάφορα ἰδεολογικὰ ρεύματα καὶ δοξασίας καὶ ἀντιπαράθεσις αὐτῶν μὲ τὴν ὀρθὴν χριστιανικὴν διδασκαλίαν καὶ χρηστὴν κοινωνικὴν ἀντίληψιν.
8. Ἀνασκόπησις τοῦ Ἑλληνικοῦ καὶ διεθνοῦς περιοδικοῦ καὶ ἡμερησίου τύπου μὲ σχόλια.
9. Ἐπέτειοι-ἐξιστορήσεις γεγονότων-παθήματα -μαθήματα.
10. Περίεργα ἀπὸ ὅλον τὸν κόσμον.
11. Ἐπιμόρφωσις καὶ ἐκπαίδευσις-σωστὸς ἐπαγγελματικὸς προσανατολισμός-καταπολέμησις τῆς ἀνεργίας.
Ἀνάλυσις καὶ κριτικὴ ἀπὸ τὴν βασικὴν μέχρι καὶ τὴν ἀνωτάτην ἐκπαίδευσιν ἐπὶ τῷ σκοπῷ νὰ ἐπιβοηθῇ τοὺς Ἕλληνας εἰς τὴν μόρφωσίν των.
12. Ἐρευνητικὰ προγράμματα καὶ θέματα:
Ὁ κόσμος τῶν φυτῶν,     τῶν ζώων,     τοῦ βυθοῦ,
Ἡ ὥρα τοῦ ἀστρονόμου,τοῦ περιβαλλοντολόγου – οἰκολόγου,
Ἡ ὥρα τοῦ ἱστορικοῦ,    τοῦ περιηγητοῦ – γεωγράφου,
Ἡ ὥρα τοῦ μαθηματικοῦ,    τῆς μουσικῆς κ.λπ.
13. Πρακτικαὶ συμβουλαὶ καὶ ὁδηγίαι, πλησίον σας:
Ὁ ἰατρός, ὁ κοινωνιολόγος – κοινωνικὸς λειτουργός, 
ὁ φαρμακοποιός, ὁ διαιτολόγος,     ὁ βιολόγος, ὁ χημικός, ὁ γεωπόνος,
Ὁ νομικός, ὁ ἀστυνομικός, ὁ φοροτεχνικός,
ὁ ἀρχιτέκτων, ὁ διακοσμητής, 
ὁ ἠλεκτρολόγος – ἠλεκτρονικός, ὁ ὑδραυλικός. 
14. Εἰδικὰ θέματα. Η ΦΩΝΗ :
τῶν μοναχῶν-ἀσκητῶν (διὰ τὴν τόνωσιν τοῦ ψυχικοῦ σθένους, τὸ ὁποῖον εἶναι μετὰ τὸν Θεόν ἡ κυρίως κινητήριος δύναμις, διὰ τὴν ζωήν μας ἐπὶ τῆς γῆς),
τοῦ παιδός – τῶν ἐφήβων – τῶν νέων, τῆς γυναικός, τῆς μητρός, τῆς οἰκογενείας, τῆς οἰκοκυρᾶς,
τῶν φυλακισμένων, τῶν ἀσθενῶν, τῶν πασχόντων, τῶν ἀκτημόνων,
τῶν πολυτέκνων – (προβολή, ἐξύψωσις καὶ λῆψις μέτρων ὑπὲρ τῶν ἡρώων πολυτέκνων καὶ σταυροφορία κατὰ τῶν εἰδεχθῶν ἐκτρώσεων καὶ τῆς ἀποθεωμένης ζωοφιλίας). 
τῶν στρατευμένων-(στρατιωτῶν, ναυτῶν, ἀεροπόρων), τῶν ἐργατῶν, τῶν ἀγροτῶν – ποιμένων,
τῶν ναυτικῶν – ἁλιέων,
τῶν «ξενιτεμένων» καὶ τοῦ ἀποδήμου ἑλληνισμοῦ, τῶν φιλελλήλων, τῶν ἀθίγγανων,
τῶν ξένων μεταναστῶν, καὶ λοιπῶν.
15. ΔΙΑΦΩΤΙΣΙΣ τῶν (δυστυχῶν) οἰκονομικῶν μεταναστῶν. 
Ἐπειδή, δυστυχῶς, ἡ φιλτάτη πατρίς μας (μὲ τὸ ὅμαιμον, ὁμόγλωσσον, ὁμόθρησκον, ὁμότροπον-Ἡρόδοτος «Οὐρανία» 9, 144) κατήντησεν οὐσιαστικὰ «ἄμπελος ἀνοχύρωτος», πρέπει νὰ κάνωμεν τὸ πᾶν νὰ διαφωτίζωμεν τοὺς δυστυχεῖς οἰκονομικοὺς μετανάστας, νὰ τοὺς διδάξωμεν τὴν ἑλληνικὴν γλῶσσαν, τὰ ἑλληνικὰ ἤθη καὶ ἔθιμα, τὴν ἑλληνικὴν νομοθεσίαν καὶ νὰ τοὺς ἐντάξωμεν οὐσιαστικὰ εἰς τὴν ἑλληνικὴν κοινωνίαν, διότι, διαφορετικά, ἀργότερα διατρέχομεν τὸν μέγιστον κίνδυνον αὐταὶ αἱ ἐπὶ μέρους μειοψηφίαι νὰ μετατραποῦν εἰς πλειοψηφίας καὶ οἱ μωαμεθανοὶ ὅλων τῶν φυλῶν νὰ ἑνωθοῦν ἐπικινδύνως. Μὲ τὴν ἄφρονα δὲ πολιτικήν, μὲ τὸ νὰ τοὺς δίδωνται καὶ δικαιώματα ψήφου, κατ᾿ ἀρχὰς διὰ τὴν Τοπικὴν καὶ Νομαρχιακὴν Αὐτοδιοίκησιν καὶ μετὰ διὰ τὸ Ἐθνικὸν Κοινοβούλιον, νὰ «ἀποφασίζουν καὶ διατάσσουν», ὑφίσταται ὁ κίνδυνος νὰ εἶναι ἀναπόφευκτοι αἱ ἔριδες καὶ αἱ ὁδομαχίαι μωαμεθανῶν ἐναντίον Χριστιανῶν, ὁπότε «ζήτω ποὺ ἐκαήκαμε»… 
Τὰ ὁστᾶ τοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ καὶ ὅλων τῶν ἄλλων ἡρώων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας «θὰ τρίζουν» καὶ θὰ λέγουν «…τρισάθλιοι ἀπόγονοί μας, ἡμεῖς ἐκάμαμε τὸ «κορμί μας κόσκινον» νὰ ἐκδιώξωμεν τοὺς ἀνυπόφορους τυράννους, τοὺς μωαμεθανούς, καὶ σεῖς, ἀνεγκέφαλοι, ἀχρηστεύσατε πλήρως τοὺς ἀγῶνες μας καὶ ἐφέρατε πολλαπλάσιους μωαμεθανοὺς ἀπὸ ὅ,τι ἐμεῖς ἐδιώξαμε…».
Εἶναι ἄκρως ἀποκαρδιωτικὴ ἡ ἀδιαφορία τῆς ἐπισήμου Ἐκκλησίας: ὄχι μόνον νὰ μὴ πρωτοστατῇ καὶ νὰ μὴ ἐνισχύῃ οὐσιαστικῶς καὶ γεναίως προσπαθείας εὐλαβῶν καὶ δραστηρίων ἱερέων διὰ τὴν ἐνσωμάτωσιν τῶν ξένων μεταναστῶν, ἀλλὰ οὔτε κἄν τοὺς Ἕλληνας ὀρθοδόξους νὰ διαφωτίζῃ καὶ νὰ ἐνισχύῃ τὸ ὀρθόδοξον φρόνημά των καὶ νὰ τολμοῦν νὰ ἐπεμβαίνουν εἰς τὴν ἑλληνικὴν κοινωνίαν χιλιασταί, «μορμόνοι», ἤ ἑκατοντάδες ἄλλαι προτεσταντικαὶ αἱρέσεις, ἰνδουισταί, σαϊεντολόγοι ἤ νὰ ἀναβιοῖ ἀκόμη καὶ αὐτὴ ἡ  παγανιστικὴ θρησκεία.
16. Ἡ προβολὴ τῆς «Διακηρύξεως τῶν Φίλων τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» καὶ προπαντὸς ἡ προβολὴ αὐτοῦ καθ᾿ αὑτὸ τοῦ μεγαλεπηβόλου καὶ κολοσσιαίου ἔργου τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους. Ἐπιβάλλεται οἱ διαχειριστὲς τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους νὰ ἀποδεικνύουν ἐμπράκτως, ὅτι εἴμεθα ὡσὰν διαυγέστατος ὑάλινος πύργος, ὁπότε οἱ πανέλληλες καὶ φιλέλληνες θὰ ἀποκτήσουν ἀπόλυτον ἐμπιστοσύνην χωρὶς νὰ ἔχουν τὴν παραμικρὰν ἀμφιβολίαν ὅτι θὰ πέσουν πάλιν θύματα «ἀετονύχηδων», ὡς δυστυχῶς εἴθισται νὰ συμβαίνῃ τὰς περισσοτέρας φοράς, ὁπότε θὰ σπεύσουν ὅλοι νὰ μᾶς συνδράμουν καὶ τὸ κολοσσιαῖον αὐτὸ ἔργον θὰ δύναται νὰ πραγματοποιηθῇ εἰς μικρὸν χρονικὸν διάστημα.
   17. Πρέπει ἐπίσης νὰ προβάλλωνται καὶ αἱ ὑπεράνθρωποι προσπάθειαι μας διὰ ἀποστολὴν ἀνθρωπιστικῶν βοηθειῶν, διὰ νὰ βλέπουν οἱ δωρηταί μας καὶ οἱ χορηγοί μας, ὅτι καὶ τὸ τελευταῖον κιλὸν δὲν περιέρχεται εἰς χεῖρας «ἀετονύχηδων» καὶ ἰδιοτελῶν, ἀλλὰ ἀποστέλλεται, φθάνει καὶ καταλήγει πραγματικῶς εἰς τοὺς δεινοπαθοῦντας συνανθρώπους μας. 

ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΟΝ  ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ—ΕΚΚΛΗΣΕΙΣ
(Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν Πανηγυρικὴν Ἔκδοσιν τῆς «Φωτεινῆς Γραμμῆς» τεῦχος 41 σελ. 8-12)
1. Ὅπως ἐπανειλημμένως κατὰ κόρον ἔχομεν ἀναπτύξει τόσον ἀτομικῶς εἰς πληθώραν φίλων, ἀλλὰ καὶ μαζικῶς μέσῳ τῆς «Φωτεινῆς Γραμμῆς», γονατίζομεν κάτω ἀπὸ τοὺς λίαν δυσβαστάκτους ὄγκους ἐργασίας καὶ ἐξόδων καὶ δὲν εἶναι ἐφικτὸν νὰ ἀπασχολοῦμεν προσωπικὸν διὰ τὴν διεκπεραίωσιν τῶν διαφόρων ἐργασιῶν καὶ ὡς ἐκ τούτου ἀναγκαζόμεθα, παρὰ τὸ προκεχωρημένον τῆς ἡλικίας καὶ τὴν λίαν ἐπισφαλῆ ὑγείαν μας νὰ ἐργαζώμεθα εἰς διαρκεστάτην ὑπερέντασιν ἀπὸ βαθέος ὄρθρου μέχρι καὶ μετὰ τὰς μεταμεσονυκτίους ὥρας ἐπὶ 365 ἡμέρας τὸ ἔτος συνεχῶς καὶ ἀκαταπαύστως.
2. Ὄχι μόνον αἱ ἀνάγκαι πολλαπλασιάζονται ἀλλὰ καὶ ὁ ἀντικείμενος ἡμῶν μᾶς δημιουργεῖ καθημερινῶς πληθώραν ἀντιξοοτήτων καὶ ὅλαι αἱ πληγαὶ παραμένουν ἀνοικταὶ καὶ οὐδεμία θεραπεύεται…
3. Ἀναγκαζόμεθα, ὡς ἐκ τούτου, νὰ ἀπευθύνωμεν καὶ πάλιν ἔκκλησιν: 
Ὅσοι ἐνστερνίζονται τὰς ἰδέας καὶ τὰς ἀρχάς: 
τοῦ Διορθοδόξου Συνδέσμου «ὁ Ἀπόστολος Παῦλος», 
τοῦ Ἱδρύματος Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν,
τοῦ Σωματείου «οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους», 
ἀλλὰ καὶ τοῦ περιοδικοῦ μας «Φωτεινὴ Γραμμή» 
ἄς παύσουν νὰ εἶναι «θεωρία ἐπισκόπου καὶ καρδία μυλωνᾶ» καὶ ἄς προσέλθουν νὰ γίνουν καλοὶ Σαμαρεῖται καὶ Κυρηναῖοι, διὰ νὰ μᾶς ἀπαλύνουν ὀλίγον ἀπὸ τὸν λίαν δυσβάστακτον σταυρόν, ἐφαρμόζοντες τὸ Παύλειον: «μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι καλῶν ἔργων προΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μὴ ὦσιν ἄκαρποι» (Τίτ. 3, 14),
καὶ ἄς μὴ ἐφαρμόζουν τὸ ἁγιογραφικόν: «…ἀγρὸν ἠγόρασα, …ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, … γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν…» (Λουκ. 14, 18-20),
δηλαδὴ νὰ σπεύσουν καὶ νὰ μᾶς συνδράμουν.
4.  Ἴσως, ἀγαπητέ μας ἀναγνώστα, σὺ ὁ ἴδιος νὰ εἶσαι ὑπερήλιξ, ἀσθενὴς καὶ ὄντως νὰ στενάζῃς ἐπαναλαμβάνων τό «Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω…» (Ἰωάν. 5, 7), θὰ ἠδύνασο ὅμως, φίλτατε ἀναγνώστα, νὰ προτρέψῃς παιδιά, ἐγγόνους, ἀναδεκτούς (βαπτιστήρια), φίλους καὶ λοιποὺς συνανθρώπους σου νὰ προσέλθουν νὰ μᾶς τείνουν χεῖρα ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗΣ βοηθείας.
5. Τοιουτοτρόπως θὰ ἠδυνάμεθα καὶ ἡμεῖς νὰ ἐπιλαμβανώμεθα ὅλων τῶν προβληματικῶν ὑποθέσεων  καὶ νὰ μεριμνῶμεν διὰ τοὺς ἐμπεριστάτους ἀδελφοὺς ἡμῶν, τοὺς ἀσθενεῖς, τὰ ὀρφανά, τοὺς ἐγκαταλελειμμένους, τοὺς ἀδυνατοῦντας (θλιβομένους) καὶ τοὺς ἐν στενοχωρίᾳ ὄντας, τοὺς στενάζοντας συνανθρώπους μας, πρᾶγμα, τὸ ὁποῖον νοσταλγοῦμε νὰ πράττωμεν, πλὴν ὅμως εὑρισκόμεθα ἐν πλήρει ἀδυναμίᾳ, καὶ ὅταν ἀκόμη τοιαῦται περιπτώσεις ὑποπίπτουν εἰς τὴν ἀντίληψίν μας.
6. Πέραν τῆς ἐθελοντικῆς προσφορᾶς, ἑτέρα σπουδαιοτάτη προσφορὰ εἶναι ἡ στήριξις τῆς προσπαθείας μας εἰς χρῆμα. Ἡμεῖς ὑπολογίζομεν καὶ τὴν τελευταίαν δεκάραν ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ καὶ ἀγωνιζόμεθα καὶ τὸ τελευταῖον δίλεπτον τῆς «χήρας» νὰ ἀξιοποιῆται καταλλήλως καὶ νὰ μὴ σφετερίζωνται, ὡς εἴθισται, οἱ διάφοροι, προσποιούμενοι ὅτι δῆθεν πράττουν φιλανθρωπίαν… (Ἀκόμη καὶ διὰ ἐλάχιστα Εὐρὼ ἐκδίδομεν ἐπισήμους ἀποδείξεις διὰ τὴν Ἐφορίαν).
7. Ἀκολούθως σπουδαιοτάτη βοήθεια εἶναι ἡ προσφορὰ τροφίμων καὶ φαρμάκων, τὰ ὁποῖα ἔχουν μακρὰν λῆξιν.
8. Τελευταία ἀπὸ ὅλας τὰς βοήθειας εἶναι ἡ προσφορὰ ἱματισμοῦ, ὑποδημάτων, κλινοσκεπασμάτων καὶ λοιπῶν ἀγαθῶν ἀμεταχειρίστων ἤ ἔστω μεταχειρισμένων, ἀλλὰ εἰς πολὺ καλὴν κατάστασιν. Φρόνιμον εἶναι νὰ γίνεται ὁ διαχωρισμὸς  εἰς γυναικεῖα, ἀνδρικὰ καὶ παιδικά. Εἰς τὴν ὑπερκαταναλωτικὴν καὶ κοινωνικῶς ἀνάλγητον κοινωνίαν, ποὺ ζῶμεν, ὅλοι μας δὲν ἔχομεν πῶς νὰ διαθέσωμεν τὸν πλεονάζοντα ἱματισμὸν καὶ ἀναζητοῦμε ὀργάνωσιν, ποὺ νὰ δέχεται τὸν ἱματισμόν, διὰ νὰ «τρέφωμεν ψευδαισθήσεις», ὅτι δῆθεν εἴμεθα καλοὶ Σαμαρεῖται καὶ ἐλεήμονες…
9. Ἡμεῖς ἐπιβάλλεται νὰ μεριμνῶμεν διὰ τὴν ἐξεύρεσιν καὶ τὴν ἀποστολὴν τροφίμων, φαρμάκων, καινουργοῦς ἱματισμοῦ καὶ κλινοσκεπασμάτων, διὰ τὰς διαφόρους κοινωνικὰς καὶ πνευματικὰς δραστηριότητας, τὴν ἐξεύρεσιν καὶ ἐπεξεργασίαν ὕλης διὰ τὴν ἐπιτυχῆ ἔκδοσιν τοῦ περιοδικοῦ μας «Φωτεινὴ Γραμμή» καὶ προπαντὸς διὰ ἀντιμετώπισιν σατανικῶν ἀντιξοοτήτων, τὰς ὁποίας μᾶς δημιουργεῖ ἑκάστοτε ὁ ἀντικείμενος ἡμῶν Διάβολος.
10. Ἐπειδὴ ἡ πτωχεία καὶ ἡ δυστυχία αὐξάνονται καὶ εἰς τὴν Ἑλλάδα, πασχίζομεν τὰ τελευταῖα ἔτη νὰ συντρέξωμεν καὶ τοὺς δεινοπαθοῦντας συνανθρώπους μας καὶ εἰς τὸ ἐσωτερικὸν τῆς χώρας μας. Ἑκατοντάδες φορτία μὲ τρόφιμα, ἀναψυκτικὰ καὶ λοιπὰ ἀγαθὰ ἔχομεν ἀποστείλει εἰς πυρόπληκτους, πυροπαθεῖς, πολυτέκνους, ὀρφανοτροφεῖα, γηροκομεῖα καὶ στέγας ἀγάπης, ὅπου περιθάλπονται, ἀπὸ εὐλαβεῖς καὶ ταπεινοὺς κληρικούς, χιλιάδες δεινοπαθοῦντες συνάνθρωποί μας. Εἰς τὴν Ἑλλάδα, ὅμως, δὲν δέχονται τὸν μεταχειρισμένον ἱματισμὸν. Εἰς δὲ τὸ ἐξωτερικὸν ἤρχισαν νὰ μᾶς ζητοῦν διὰ τὸν μεταχειρισμένον ρουχισμὸν πιστοποιητικὰ ἀπολυμάνσεων…
Μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι θὰ φωτίσῃ ὁ Θεὸς πολλοὺς κοινωνικῶς εὐαισθήτους συνανθρώπους μας νὰ προσέλθουν νὰ μᾶς συντρέξουν, διὰ νὰ εἶναι ἐφικτὸν νὰ ἐπιβιώσωμεν καὶ νὰ συνεχίσωμεν,  σᾶς ἀναμένουν ἡ ἱστοσελίδα μας www.fotgrammi.gr ἡ διεκπεραίωσις τοῦ δωρεάν-τιμῆς ἕνεκεν κυκλοφοροῦντος περιοδικοῦ μας «Φωτεινὴ Γραμμή», ὡς καὶ ὅλαι αἱ λοιπαὶ ἐργασίαι ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τῶν γραφείων.  

Διὰ κοινωνικὴν εὐαισθησίαν, ποὺ θὰ δείξετε σᾶς εὐχαριστοῦμε θερμότατα ἐκ τῶν προτέρων.
Τὰ Διοικητικὰ Συμβούλια τῶν 
 Διορθοδόξου Συνδέσμου «ὁ Ἀπόστολος Παῦλος», 
Ἱδρύματος Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν,
Σωματείου «οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους».