Εὐχόμεθα εἰς τοὺς ἀγαπητοὺς φίλους τῆς
«ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ»
Εὐλογημένον τὸ νέον ἔτος 2017
Τὸ παρὸν τεῦχος εἶναι τὸ 69ον.
Ἤδη τὸν παρελθόντα Σεπτέμβριον ἔκλεισεν ἡ «ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ» δέκα ἑπτὰ (17) ἔτη κυκλοφορίας. Τὸ τεῦχος ὑπ’ἀριθμὸν «1» ἐκυκλοφόρησεν τὸν Σεπτέμβριον τοῦ ἔτους 1999. Τότε, μέσα εἰς τὴν δίνην τοῦ τραγικοῦ πολέμου εἰς Κοσσυφοπέδιον, τοῦ ἀποκορυφώματος τῶν δεινῶν τῆς διαλύσεως τῆς πρώην Ὁμοσπονδιακῆς Δημοκρατίας τῆς Γιουγκοσλαβίας, ἐκρίναμεν σκόπιμον νὰ ἐνημερώνωμεν τοὺς χιλιάδες φίλους μὲ τὸν ἀγῶνα μας εἰς τὴν ἀποστολὴν τῶν ἀνθρωπιστικῶν βοηθειῶν εἰς τὴν γειτονικήν μας χώραν.
Ἔχομεν ἀποστείλει ὡς «Διορθόδοξος Σύνδεσμος Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος» ἄνω τῶν 75.000 τόννων ἀνθρωπιστικὴν βοήθειαν ἀνὰ τὴν ὑφήλιον, τὰ δὲ τελευταῖα ἐννέα (9) ἔτη εἰς τὴν Ἑλλάδα μας. Δὲν ἐπαύσαμεν τὴν ἀποστολὴν ἀνθρωπιστικῶν βοηθειῶν μαζὶ μὲ λοιπὰς κοινωνικὰς καὶ πνευματικὰς δραστηριότητας.
Σήμερον, δέκα ἑπτὰ (17) ἔτη μετά, κυκλοφοροῦμεν τὴν «ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ» εἰς 60.000 τεύχη. Τώρα, κυρίως, ἐνημερώνομεν τοὺς ἀγωνιοῦντας δεκάδας χιλιάδας φίλους διὰ τὴν ἐξέλιξιν σχετικῶς μὲ τὴν πραγματοποίησιν τοῦ Τάματος τοῦ Κολοκοτρώνη : Ἀγὼν συνεχὴς διὰ νὰ πείσωμεν τοὺς καθ’ὕλην ὑποχρέους Πολιτείαν καὶ Ἐκκλησίαν ὅτι ἀναλαμβάνομεν ὅλα τὰ ἔξοδα καὶ τοὺς κόπους δι’ αὐτὴν τὴν πραγματοποίησιν.
Τὸ μόνον ποὺ ζητοῦμεν, εἶναι ἡ μὲν Ἐκκλησία νὰ πρωτοστατῇ εὐλογοῦσα, ἡ δὲ Πολιτεία νὰ διευκολύνῃ νομοθετοῦσα.
Παρ’ὅλα ταῦτα καὶ παρὰ τὰς ὑποχωρήσεις μας (προτείνομεν ἔστω νὰ ἀγοράσωμεν τὸ οἰκόπεδον μετρητοῖς ἤ νὰ τὸ ἀνταλλάξωμεν μὲ ἰδικά μας μικρότερα οἰκόπεδα), ἐν τούτοις, δυστυχῶς, οἱ ἰθύνοντες ἐφευρίσκουν συνεχῶς σατανικὰς προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις, καὶ περιφρονοῦν τὴν ἀγαθήν μας θέλησιν, νὰ πραγματοποιήσωμεν ἄκρως ἀνιδιοτελῶς τὸ Τάμα τοῦ Κολοκοτρώνη.Ἐλπίζουν νὰ ἀποβιώσωμεν ἡμεῖς διὰ νὰ ἡσυχάσουν ἤ διὰ νὰ ἐπωφεληθοῦν.Ἐὰν εἴχαμεν τὴν βεβαιότητα ὅτι οἱ ἰθύνοντες θὰ τὸ πραγματοποιοῦσαν «ἐδῶ καὶ τώρα», τότε νὰ ἀποσυρθοῦμεν ἐμεῖς. Ὅμως χωρὶς νὰ ψεύδωνται περαιτέρω. Μᾶς ἔχουν κατὰ κόρον «φλομώσει» μὲ τὰ ψεύδη των, τὰς ἀνεντίμους διαβεβαιώσεις καὶ τοὺς παραγκωνισμούς μας ! ! ! …
Καὶ ὡσὰν νὰ μὴ ἔφθαναν ὅλα αὐτά, ἔχομεν καὶ τοὺς φίλους καὶ θιασώτας τῶν σκοπῶν καὶ προοπτικῶν τῶν φορέων μας, οἱ ὁποῖοι κατὰ χιλιάδας καθημερινῶς μᾶς «ἀλλάζουν τὰ φῶτα» καὶ ζητοῦν νὰ ἀπολογούμεθα ἡμεῖς διὰ τὴν ἀπαράδεκτον καὶ ἀχαρακτήριστον συμπεριφορὰν τῶν ἰθυνόντων καὶ μᾶς πιέζουν νὰ ἀπαντήσωμεν :
«Διατὶ δὲν ἀρχίζομεν τὸ Τάμα καὶ διατὶ ἀναμένομεν ἀκόμη»;
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΝΑ ΤΑ ΛΕΓΟΥΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΙΘΥΝΟΝΤΑΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ! ! ! . . .
Μεγάλον βάρος ρίπτομεν εἰς τὴν ἐνημέρωσιν τῶν ἑκατὸν εἴκοσι ἑκατομμυρίων (120.000.000) Ἑλλήνων τῆς διασπορᾶς, πρώτης, δευτέρας, τρίτης καὶ τετάρτης γενεᾶς, οἱ ὁποῖοι ὡς πρόβατα ἀπολωλότα, μὴ ἔχοντα ποιμένα, ἔχουν χάσει τὸν προσανατολισμόν των.
Ἐπειδὴ κατηντήσαμε Χριστιανοί «τοῦ γλυκοῦ νεροῦ», Χριστιανοὶ μὲ ψευδαισθήσεις, βαυκαλιζόμενοι ὅτι εἴμεθα καλοὶ Χριστιανοὶ καὶ ὅτι μὲ τὰς νηστείας μας, τὰς ἀκολουθίας, τὰς προσευχάς μας καὶ τὰς συγκεντρώσεις μερικῶν ἀνθρώπων γύρω ἀπὸ ἡμᾶς, τῆς ἰδίας νοοτροπίας μὲ ἡμᾶς, πορώνομεν τὴν συνείδησίν μας καὶ νομίζομεν ὅτι εἴμεθα τάχα πολὺ καλλίτεροι τῶν ἄλλων, παραθεωροῦντες τὸ ὅλον νόημα τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν ἀκραιφνῶν Πατέρων τῆς Ὀρθοδοξίας μας, προσπαθοῦμεν νὰ θεμελιώνωμεν τὰ λεγόμενά μας καὶ τὰ γραφόμενά μας.
Μὲ ἀπεριγράπτους θυσίας καὶ συνεργασίαν πολλῶν ἐθελοντῶν μας, οἱ ὁποῖοι γνωρίζουν ἄριστα τὴν ἑλληνικὴν γλῶσσαν, ἐπετύχαμεν τὸ περιοδικόν μας νὰ ἀνεβάσῃ τὴν ποιότητά του καὶ νὰ καταστῇ, κατὰ τοὺς ἀντικειμενικοὺς παρατηρητάς, ὑψηλοῦ ἐπιπέδου, ὄχι μόνον διότι ἀποφεύγομεν τὴν ξυλίνην καὶ πολιτικάντικην γλῶσσαν τῆς διπλωματίας, ἀλλὰ κυρίως διὰ τὴν ἐπιμονὴν μας νὰ λέγωμεν τὰ γεγονότα μὲ τὸ ὄνομά των, χρησιμοποιοῦντες τὴν σαρκίνην γλῶσσαν τῆς ἀληθείας : «Γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς» (Ἰωάν. 8, 32) καὶ «ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ» (Σοφία Σειρὰχ 4, 28)».
Αὐτὴν τὴν ἐπιτυχίαν, ἡ ὁποία ἦτο σκοπὸς καὶ συμβολὴ χιλιάδων φίλων, ἐπ’οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται νὰ τὴν ἀποδομήσωμεν.
Ὅμως, πρέπει νὰ ὑπολογίζωμεν καὶ τὴν τελευταίαν δεκάραν ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ, διὰ νὰ δυνηθῶμεν νὰ πραγματοποιήσωμεν τὸ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ. Ἐὰν κάποτε ὁ Θεὸς φωτίσῃ τοὺς ἰθύνοντας, ἰδίως τὸν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν, νὰ παύσουν νὰ μᾶς περιθωριοποιοῦν, νὰ μᾶς ἐμπαίζουν καὶ οὐσιαστικῶς νὰ μᾶς «σαμποτάρουν» καὶ ὁ Θεὸς κάνει ἐπιτέλους τὸ θαῦμα Του, θὰ πρέπῃ νὰ ἔχωμεν τὴν «μαγιά», ὥστε νὰ δυνηθῶμεν νὰ τὸ πραγματοποιήσωμεν καὶ νὰ ἀποφύγωμεν νὰ κάνωμεν τὴν ἐπιθυμίαν τοῦ ἀντικειμένου ἡμῖν Διαβόλου καὶ νὰ μὴ ἀκουσθῆ ποτὲ ἀπὸ μᾶς τὸ «ἐπτωχεύσαμεν».
Ἡ ζήτησις τῆς «Φωτεινῆς Γραμμῆς» ἀπὸ Ἱερὰς Μητροπόλεις, Μονάς-Ἡσυχαστήρια, Συλλόγους, Ἀδελφότητας, Ἑλληνικὰς Παροικίας καὶ Κοινότητας τῆς Διασπορᾶς καθημερινῶς πολλαπλασιάζεται. Ἀγωνιζόμεθα μέ «νύχια καὶ μὲ δόντια» νὰ κρατήσωμεν τὴν ἔκδοσιν τοῦ Περιοδικοῦ μας «Φωτεινὴ Γραμμή» εἰς τὸν πολὺ ὑψηλὸν ἀριθμὸν τῶν 60.000 τεμαχίων καὶ νὰ συνεχίσωμεν νὰ τὸ ἀποστέλλωμεν δωρεὰν εἰς ὅλην τὴν Ὑφήλιον. Ἀντιθέτως ἄλλα περιοδικὰ ἀνέστειλαν τὴν ἔκδοσίν των ἤ τὴν περιώρισαν.
Ἐπειδὴ καὶ τὴν τελευταίαν δεκάραν τὴν ἔχομεν ἐξοικονομήσει μὲ ἀπεριγράπτους ψυχικὰς καὶ σωματικὰς ἀλγηδόνας καὶ στερήσεις ἄνω τῶν 70 ἐτῶν, εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νὰ ὑπολογίζωμεν καὶ τὴν τελευταίαν δεκάραν μὲ ὅλην τὴν σημασίαν τῆς λέξεως. Πρὸς τοῦτο παρακαλοῦμεν τοὺς φίλους ἀναγνώστας νὰ μὴ μᾶς συγκρίνουν μὲ τοὺς ἐρασιτέχνας ἐκδότας, οἱ ὁποῖοι ἀφήνουν ὁλοκλήρους σελίδας κενάς ἤ τεράστια περιθώρια.Ἔχομεν ἐπίγνωσιν ὅτι αὐτό, τὸ ὁποῖον κάνομεν, ἀποβαίνει εἰς βάρος τῆς αἰσθητικῆς, εἶναι ὅμως ἀναγκαῖον κακόν.
Ἐπίσης ἐπειδὴ τὰ θέματα εἶναι ἀνεξάντλητα, λόγῳ ἐλλείψεως χρόνου – χώρου καὶ πρὸ πάντων χρημάτων, ἀναγκαζόμεθα νὰ «στολίζωμεν» σχεδὸν κάθε φράσιν μὲ τρία (3) θαυμαστικὰ ἤ τρία (3) ἐρωτηματικὰ ἤ τρεῖς (3) τελείας, τὸ ὁποῖον σημαίνει ὅτι ἔπρεπε νὰ γράψωμεν πολὺ περισσότερα. Πρὸς τοῦτο, παρακαλοῦμεν τοὺς ἀγαπητοὺς φίλους καὶ ἀδελφοὺς νὰ δείξουν τὴν δέουσαν κατανόησιν.
Ἐπίσης τὸ περιοδικόν μας πληρεῖ καὶ ἕνα σκοπόν, νὰ διατηρῆ τὴν γλῶσσαν μας καὶ τὸ πολυτονικόν, διότι κινδυνεύομεν εἰς μερικὰ ἔτη νὰ μετακαλῶμεν Βάσκους καθηγητὰς νὰ μαθαίνουν οἱ Ἑλληνόπαιδες ἑλληνικά.
Ἤδη ἀγγλόπαιδες καὶ παιδιὰ τῆς Αὐστραλίας μαθαίνουν ἑλληνικὰ ἀπὸ τὸ Δημοτικὸν Σχολεῖον, καὶ οἱ Ἑλληνόπαιδες νὰ γνωρίζουν σχεδὸν ὅλας τὰς γλώσσας καὶ νὰ μὴ γνωρίζουν Ἑλληνικά ! ! !
Νὰ περιγελῶνται ἀπὸ τοὺς συνομιλήκους τῶν ξένων χωρῶν, οἱ ὁποῖοι τοὺς τονίζουν ὅτι πολλαὶ λέξεις, ἰδίως τῶν ἐπιστημῶν, ὀνομάτων καὶ λοιπὰ ἔχουν ἕνα «Η» εἰς τὴν ἀρχήν, διότι εἰς τὴν ἑλληνικὴν δασείνονται καὶ οἱ Ἕλληνες νὰ μένουν ἀποσβολωμένοι ἀκούντες τὸ «δασείνονται» (παραδείγματος χάριν Ἡρακλὴς = Hercules).
Ἐὰν πραγματικῶς οἱ γονεῖς, ὁ πάππος (παππούς), ἡ μάμμη (γιαγιά), οἱ ἀνάδοχοι καὶ λοιποὶ συγγενεῖς ἔχουν ἴχνος πατριωτισμοῦ, ἄς δώσουν εἰς τὰ νέα παιδιὰ νὰ ἐννοήσουν ὅτι οἱ ἰθύνοντες εἶναι πειθήνια ὄργανα τῶν καταχθονίων σκοτεινῶν δυνάμεων, αἱ ὁποῖαι ἐπιθυμοῦν νὰ μᾶς ἐξουθενώσουν. Κάθε Ἕλλην ὄχι μόνον εἰς τὴν μητροπολιτικὴν Ἑλλάδα ἀλλὰ καὶ εἰς τὸ ἐξωτερικὸν ὀφείλει, πέραν τῶν τόσων ἄλλων κόπων, νὰ κοπιάζῃ διὰ τὴν Ἑλληνικὴν γλῶσσαν, διὰ νὰ μὴ εἶναι οἱ Ἑλληνόπαιδες ἠναγκασμένοι νὰ βαδίζουν «ξυπόλυτοι στὰ ἀγκάθια».Ἡμεῖς ἀφ’ἑτέρου ὀφείλομεν νὰ δείξωμεν κατανόησιν καὶ νὰ ἐπεξηγῶμεν ἐντὸς παρενθέσεως εἰς μερικὰς ὄντως δυσνοήτους λέξεις , ὡς τὸ ἁπλοῦν θύρα (πόρτα), ὕδωρ (νερό).
Ἰδίως οἱ νέοι ἄνθρωποι, ἀλλὰ καὶ ὅλοι οἱ πολυπληθεῖς φίλοι, δύνανται, ἐκτὸς τοῦ τριμηνιαίου περιοδικοῦ μας «Φωτεινὴ Γραμμή», νὰ ἐνημερώνωνται καὶ ἀπὸ τὴν ἱστοσελίδα μας www.fotgrammi.gr, τὰ Facebook: Oι Φίλοι του Τάματος του Έθνους, Φωτεινή Γραμμή καὶ Twitter: @PANEL_TAMA. Ἀγωνιζόμεθα νὰ ὀργανωθῶμεν νὰ ἐπιτύχωμεν νὰ ἐκπέμπωμεν συστηματικῶς καὶ μέσω τῆς διαδικτυακῆς τηλεοράσεως. Εἰς τὸ διαδίκτυον χρησιμοποιοῦμεν περισσότερον ἁπλὴν γλῶσσαν. Πρὸς τοῦτο ὑπερκατεπειγόμεθα ἐθελοντὰς μὲ ἱκανότητας, εὐσυνειδησίαν, ἦθος ἐργασίας, προσφορᾶς, αὐτοθυσίαν καὶ αὐταπάρνησιν, διότι τὸ πεπερασμένον τῆς ἡλικίας μας καὶ ἡ λίαν ἐπισφαλὴς ὑγεία μας δὲν μᾶς ἐπιτρέπουν νὰ ἐργαζώμεθα περαιτέρω ἀπὸ βαθυτάτων χαραμάτων μέχρι καὶ τὰς πρώτας μεταμεσονυκτίους ὥρας.
Τονίζομεν εἰς ὅλους καὶ ἰδίως προτρέπομεν τοὺς νέους, τὰ ἄρθρα μας νὰ τὰ ἀναδημοσιεύουν καὶ νὰ προωθοῦν εἰς συγγενεῖς, φίλους, γνωστούς, ἀναφέροντες τὴν πηγήν.
Διευκρινίζομεν τέλος, ὅτι ἡμεῖς δὲν κάνομεν λογοκρισίαν. Ἑπομένως ὄχι μόνον διὰ τὸ περιεχόμενον ἀλλὰ καὶ τὴν διατύπωσιν, τὰς ἐκφράσεις καὶ τὴν μορφὴν τῶν διαφόρων δημοσιευμάτων τὴν εὐθύνην τὴν ἔχουν οἱ ὑπογράφοντες συνεργάται μας. Μόνον διὰ τὰ ἀνυπόγραφα ἄρθρα φέρει τὴν εὐθύνην ὁ ἐκδότης.
Εὐχαριστοῦμεν θερμότατα διὰ ἔμπρακτον κατανόησιν.
Αφήστε μια απάντηση