Παῦλος Κ. Τούτουζας, Καθηγητὴς- Διευθυντὴς τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἱδρύματος Καρδιολογίας
Εἶσαι ἀκόμη νέα καὶ βαδίζοντας ἔχεις φτάσει στὴ γωνία γιὰ νὰ πάρῃς πιὰ τὸ δρόμο τῆς ἀπολαβῆς τῶν μέχρι τοῦδε ἐπιλογῶν καὶ ἔργων. Ὅμως οἱ ὁρμονικὲς ἀλλαγὲς τῆς ἐμμηνόπαυσης συνοδεύονται ἀπὸ αὐξησι τοῦ καρδιαγγειακοῦ κινδύνου καὶ ἀπὸ μία προοδευτικὴ ἀφαλάτωσι τῶν ὀστῶν, ἡ ὁποία μπορεῖ νὰ ὁδηγήσῃ σὲ ὀστεοπόρωσι. Προσοχή, λοιπόν, τὸ ἔδεσμα θὰ πρέπῃ νὰ ἔχῃ ἀσβέστιο ἀρκετό, πρωτεΐνες, ἀκόμη καὶ βιταμίνη D. Καί, ἀσφαλῶς, τὰ ἀνωτέρω θὰ ὠφεληθοῦν πολὺ ἀπὸ ἕνα γοργὸ βάδισμα τὸ πρωὶ ἢ τὸ ἀπόγευμα ἔξω, στὸν ἀέρα.
Μέχρι στιγμῆς ἡ ἐμφάνισί σου εἶναι ἑλκυστικὴ καὶ ἡ νέα κατεύθυνσι, ποὺ παίρνεις, παρουσιάζει τὸ μειονέκτημα συσσωρεύσεως λιπῶν στοὺς μηρούς, βραχίονες καὶ στῆθος. Ἐκτὸς ἐὰν κάποιο γονίδιο σὲ θέλει ὡς στοὺς ἄνδρες, ὑπέρβαρη μὲ λίπη στὴ μέση, τὴν κοιλία, ἤγουν νὰ ἔχῃς ἀνδροειδῆ τύπο τῆς παχυσαρκίας. Προσοχή, λοιπόν, στὰ κορεσμένα λίπη, στὸ βούτυρο, σὲ κάθε παχὺ λίπος, ποὺ κόβεται μὲ τὸ μαχαίρι εἴτε στὸ κρέας εἶναι ἐπάνω εἴτε στὸ ράφι. Ἐδῶ, πέραν τῆς προσβολῆς, ποὺ ἔχεις στὴν ἐμφάνισι καὶ τὴ σχετικὴ δυσκολία νὰ βαδίσῃς, θὰ πρέπῃ νὰ σκέπτεσαι καὶ τὴν χοληστερόλη, μάλιστα, τὴν LDL- κακή. Ἡ χοληστερόλη λαμβάνεται μὲ τὸ φαγητὸ ἀλλὰ παράλληλα παράγεται καὶ στὸν ὀργανισμό, κυρίως εἰς τὸ ἧπαρ, τὸ συκώτι. Ἑπομένως μετὰ τὰ πρῶτα -ἤντα ἀπαιτεῖται ἐξέτασι αἵματος γιὰ LDL χοληστερόλη, ἡ ὁποία κατὰ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Καρδιολογικὴ Ἑταιρεία πρέπει νὰ εἶναι κάτω ἀπὸ 100, καλύτερα 60-70mg%. Ἐὰν ἡ LDL ἔχει παθολογικὴ ὑψηλὴ τιμὴ καὶ πλεονάζει στὸ αἷμα, τότε πηγαίνει καὶ κάθεται στὸ τοίχωμα τῶν ἀρτηριῶν, σχηματίζει ἐκεῖ ἀθηρωματικὲς πλάκες.
Πρωτεΐνες καὶ ἀσβέστιο λαμβάνονται μὲ τὸ γάλα καὶ τὰ γαλακτερὰ –τρεῖς ἢ τέσσερις φορὲς τὴν ἡμέρα – ἐνῶ με πρωτεΐνες ζωικὲς ἔχεις καὶ βιταμίνη D: τρῶς λίγο κρέας, λίγο ψάρι ἢ καὶ κανένα αὐγό. Προτιμᾷς, βέβαια, πάντοτε τὰ φυσικὰ προϊόντα ποὺ εἶναι πλούσια σὲ ἀσβέστιο καὶ ἔχουν λιγότερο λίπος ἢ ἁλάτι: γιαούρτι, λευκὸ τυρί, γάλα καί, ἀντίθετα, παραμερίζεις τὸ λιπαρὸ τυρὶ καὶ γάλα μὲ φόρτισι σὲ λίπος.
Ἡ ἐναρξι τῆς ἕκτης δεκαετίας θέλει τὸ μάτι σου στὴ ζάχαρη. Στὴν ἡλικία αὐτὴ εἶναι εὔκολη ἡ αὔξησι τοῦ σακχάρου στὸ αἷμα καὶ ἡ ἐγκατάστασι διαβήτη. Τὰ πράγματα τότε δυσκολεύουν, ὁ μεταβολισμὸς ἀλλάζει, μπορεῖ νὰ προσβληθοῦν ὅλες οἱ ἀρτηρίες: στεφανιαῖες, καρωτίδες ἀλλὰ καὶ οἱ ἀρτηρίες τῶν ποδιῶν. Ἐδῶ λοιπόν, προσέχεις, ὅπερ σημαίνει γνωρίζεις καλὰ τὸ σάκχαρό σου. Κάνεις ἐξέτασι αἵματος καὶ εἶσαι εὐχαριστημένη, ὅταν νηστικὴ ἡ τιμὴ τοῦ σακχάρου στὸ αἷμα εἶναι κάτω ἀπὸ 100mg%. Καλὸ θὰ εἶναι αὐτὴ ἡ φυσιολογικὴ τιμὴ νὰ βεβαιωθῇ μὲ ἐξέτασι καὶ τῆς «γλυκίας» αἱμοσφαιρίνης, τῆς γλυκοζυλιωμένης HbA1c. Ἐὰν ἡ HbA1c εἶναι χαμηλή, κάτω ἀπὸ 6, ἰδίως κάτω ἀπὸ 5, εἶσαι ὑπερήφανη καὶ ἐλεύθερη ἐμπρὸς εἰς τὸ τραπέζι. Ὅμως ἐὰν νηστικὴ τὸ σάκχαρο εἶναι πάνω ἀπὸ 100 καὶ ἡ HbA1c εἶναι πάνω ἀπὸ 6, τότε ἔχεις γλυκὸ μπροστά σου τὴν Πρωτοχρονιὰ καὶ τὴν γιορτή σου καὶ ἀντ’αὐτοῦ ἀπολαμβάνεις τὰ λαχανικὰ καὶ φρούτα, τετράκις ἢ πεντάκις τῆς ἡμέρας. Βεβαίως ὡς διαβητικὴ μπορεῖ να ἔχῃς λίγα ὄσπρια, τὸ ψάρι καὶ τὸ κρέας, ὅμως προσέχεις ἰδιαίτερα τὶς πάστες καὶ τὰ μακαρόνια. Ἔτσι ἔχεις λιγότερες θερμίδες καὶ ἡ σακχαραιμία βελτιοῦται.
Ὡς ὑπερτασικὴ προσέχεις πολὺ τὴν ἁλατιέρα. Αὐξάνει εὔκολα ἡ πίεσι μὲ τὸ ἁλάτι καὶ ἡ κουζίνα πρέπει νὰ βρῇ ἄλλον τρόπο νὰ ἰκανοποιῇ τὴν γεύσῃ: σκόρδο καὶ κρεμμύδι, ἄνηθος, μαϊντανὸς καὶ πράσο, δυόσμος, βασιλικὸς καὶ ἀμάρανθος καὶ χίλια δυὸ μπαχαρικὰ Ἀνατολῆς, πιπέρι καὶ ντομάτα. Συχνὰ τὸ ἁλατι πρέπει νὰ εἶναι κάτω ἀπὸ 5 γρ. τὴν ἡμέρα, ποσότητα ποὺ παίρνεις μὲ τὸ ψωμὶ καὶ ἄλλες τροφές, που ἔχουν μέσα τους τὸ ἅλας. Προτιμότερο εἶναι τὸ ἰωδιοῦχο ἁλάτι, ποὺ ἔχει λιγότερο νάτριο. Προσοχὴ μεγάλη στὰ ἀλλαντικὰ καὶ στὰ ἀεριούχα ποτά, ποὺ εἶναι πλούσια σὲ σόδα.
Ὡς ὥριμη γυνὴ φοβᾶσαι τὴν καρέκλα. Εἶναι κακὸ μεγάλο ἡ καθιστικὴ ζωὴ καὶ πρέπει νὰ τὴν ἀποφεύγῃς. Τὸ καθημερινὸ βάδισμα εἶναι ζωηρό, χωρὶς νὰ φθάνῃ σὲ ἄγχος, ὥστε σὲ κάθε ἀναπνοὴ μπορεῖς νὰ λὲς 3-5 λέξεις. Βαδίζεις λοιπὸν μισή-μία ὥρα τὴν ἡμέρα καὶ ὁ ἐγκέφαλος ὀξυγονοῦται πιὸ καλά, ἀνοίγει τὸ μυαλό σου. Ἡ ἄσκησι διώχνει κάθε σκουριὰ ἀπό τις ἀρθρώσεις, οἱ γάμπες σου καὶ οἱ μηροί, ὅλο τὸ μυικό σου σύστημα αἱματώνεται καλύτερα καὶ δυναμώνει. Οἱ κινήσεις σου τότε εἶναι πιὸ συντονισμένες καὶ ἀπομακρύνεις ἐνδεχόμενη ἀστάθεια, που ἔχουν ἀρκετοὶ στὴν ὡριμότητα.
Βεβαίως τότε μὲ τὴν ἄσκησι καὶ ὅλα τὰ ἀνωτέρω μέτρα τῆς διατροφῆς ἔχεις βοήθεια τόσο στὰ ὀστᾶ, ἀλλὰ κυρίως ἐλάττωσι τοῦ καρδιαγγειακοῦ κινδύνου ἀφοῦ προλαμβάνεις αὔξησι τῆς πιέσεως, τοῦ σακχάρου καὶ τῆς χοληστερίνης. Δὲν συζητοῦμε γιὰ τὸ κάπνισμα. Τὸ Εὐρωπαϊκὸ διαδίκτυο ENSP σὲ πρόσφατο Συνέδριο ὑπογραμμίζει στὴν πρώτη γραμμὴ τῆς εἰσαγωγῆς τοῦ προγράμματός της ὅτι τὰ παράγωγα τοῦ καπνοῦ φονεύουν καὶ τὸ παθητικὸ κάπνισμα φονεύει.
Αφήστε μια απάντηση