Ἡ ὑπογεία μάχη διὰ τὸν ἔλεγχον τοῦ χρηματοπιστωτικοῦ συστήματος ἀνὰ τὴν ὑφήλιον, ὅπως τὴν καθογηγοῦν οἱ σκοτειναὶ κύκλοι τῶν εἰς τὰ παρασκήνια δρώντων *
*Ἀνηρτήθη εἰς τὴν ἱστοσελίδα μας τὴν 4.11.2015
1.Αἱ τράπεζαι εἶναι καὶ πρέπει νὰ εἶναι, ὅπως ἡ καρδιὰ εἰς τοὺς ἀνθρώπους καὶ τοὺς ζωντανοὺς ὀργανισμούς. Δηλαδὴ νὰ λαμβάνουν τὰ χρήματα ἀπὸ τοὺς δραστηριοποιημένους καὶ στερουμένους ἀνθρώπους – καταθέτες μὲ κάποιον λογικὸν ἐπιτόκιον, τὸ ὁποῖον πρέπει νὰ εἶναι ἀνώτερον τοῦ πραγματικοῦ πληθωρισμοῦ (καὶ ὄχι, ὅπως θέλουν νὰ τὸν παρουσιάζουν οἱ ἑκάστοτε ἰθύνοντες) καὶ νὰ δανείζουν ἐπιχειρηματίας καὶ ἐν γένει τοὺς ἔχοντας ἀνάγκην μὲ ἕνα λογικὸν καὶ ἔντιμον ἐπιτόκιον, τὸ ὁποῖον δὲν πρέπει νὰ ὑπερβαίνῃ τὸ διπλάσιον τοῦ χορηγουμένου ἐπιτόκιου πρὸς τοὺς καταθέτας, χωρὶς νὰ ἐφαρμόζουν αἱ τράπεζαι ἀλχημείας, ὡς π.χ.: «τρεὶς τὸ λάδι, τρεὶς τὸ ξίδι, πέντε τὸ λαδόξιδο»!!!
2.Μόνον τοιουτοτρόπως εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρχῃ ἁρμονία, κοινωνικὴ γαλήνη, εἰρήνη, εὐμάρεια διὰ ὅλους, οἰκονομικὴ ἄνθισις, πλήρης ἀπασχόλησις, εἰσροαὶ εἰσφορῶν εἰς τὰ ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα, προοπτικὴ ἀξιοπρεπῶν συντάξεων καὶ ὄχι φιλοδωρήματα ἢ συσσίτια…
Θὰ μειωθοῦν αἱ εἰσαγωγαί, θὰ αὐξηθοῦν αἱ ἐξαγωγαί!!! Δὲν θὰ παρίσταται ἀνάγκη νὰ λαμβάνωμεν συνέχῶς θαλασσοδάνεια ἀπὸ τούς «διεθνεῖς τοκογλύφους», διὰ νὰ πληρώνωνται αἱ στρατιαὶ τῶν συνδικαλιστῶν καὶ τῆς κομματικῆς «κλίκας» ἢ καὶ τῶν ἐχόντων κομματικὴν ταυτότητα.
Ἐπίσης δὲν θὰ χρειάζεται νὰ ἐκποιοῦνται «ὅσο – ὅσο» αἱ εὔφοραι καὶ λίαν ἀξιοποιήσιμαι γαῖαι, οἱ λιμένες, τὰ ἀεροδρόμια καὶ λοιπαὶ στρατηγικῆς σημασίας κοινωφελεῖς ὑπηρεσίαι ἔναντι «πινακίου φακῆς» εἰς τοὺς «πατριάρχας» τῆς διαπλοκῆς καὶ τούς «ἀετονύχηδες» μὲσῳ «ἀχυρανθρώπων» ξένων «ἀετονύχηδων» καί «πατριαρχῶν» τῆς διαπλοκῆς, ὡς π.χ. SIEMENS, HOCHTIEF, διάφορα χαλυβουργεῖα, ναυπηγεῖα καὶ λοιπὰ διεθνῆ «λαμόγια» καὶ τραπεζίται…
3.Διαφορετικῶς, ἐὰν συνεχίσουν οἱ ἰθύνοντες τῆς Πολιτείας νὰ ἀποθρασύνουν τοὺς τραπεζίτας νὰ ἀπαιτοῦν ὄχι μόνον ὑψηλότατα – ἐξωπραγματικὰ ἐπιτόκια, ἀλλὰ καὶ πληθώρα ἄλλων ἐμμέσων ἐπιβαρύνσεων, τὰ ὁποῖα ἐπιφέρουν τὸν ἀθέμιτον ἀνταγωνισμόν, τὴν ὕφεσιν, τὴν ἀνεργίαν, τὴν διάλυσιν τῶν ἀσφαλιστικῶν ταμείων, τὴν αὔξησιν τῶν εἰσαγωγῶν, τὴν μείωσιν τῶν ἐξαγωγῶν καὶ τὰ τοιαῦτα, τότε ἀποσυντίθεται ὅλος ὁ κοινωνικὸς ἱστός, ὅπως ὅταν ἡ καρδιὰ δυσλειτουργεῖ καὶ προκαλοῦνται ἐμφράγματα ἢ ἐγκεφαλικὰ καὶ τὸ ὅλον σῶμα γίνεται σκωληκόβρωτον…
4.Ἐνῷ εἰς τὸ ἐξωτερικὸν ἀπαγορεύονται τά «καρτέλ» καὶ τιμωροῦνται αὐστηρότατα ὅσοι κάνουν προσυνεννοήσεις διὰ ἐνιαίας τιμὰς κ.λπ., κ.λπ., ἡ Πολιτεία εἰς τὴν Ἑλλάδα πιέζει τὴν Τράπεζα νὰ μὴ δίδῃ ὑψηλότερα ἐπιτόκια εἰς τοὺς καταθέτας ἀπ’ ὅ,τι τοὺς ἔχει ἐπιβληθῆ καὶ συμφωνηθῆ, καὶ ἐπιτρέπει καὶ εὐλογεῖ νὰ ἀπαιτοῦν ἀπὸ γεωργούς, βιοτέχνας, οἰκοτεχνίας καὶ μέχρι καὶ 8πλασίως ὑψηλότερον ἀπ᾿ ὅ,τι δίδουν εἰς τοὺς ἀποταμιευτάς. Τοιουτοτρόπως αἰσχροκερδοῦν οἱ νόμιμοι «λησταί» καὶ ἔχουν τὰ ἑλληνικὰ προϊόντα ΑΘΕΜΙΤΟΝ ἀνταγωνισμὸν καὶ καθίστανται ἀζήτητα. Ἕλληνες ἄγρόται καὶ ἐπιχειρηματίαι πτωχεύουν ὁ εἷς μετὰ τὸν ἄλλον.
Ἀπεναντίας ἀμέσως ἢ ἐμμέσως νὰ ἐκβιάζουν τοὺς μικροκαταθέτας νὰ μὴ δύνανται νὰ προσφύγουν σὲ ἄλλην Τράπεζαν!!! O tempora, o mores!!!
5.Αὐτὴ ἡ ἐν γένει τροχοπέδη καταδικάζει τοὺς εὐφυεῖς νέους ἐπιστήμονας νὰ πάρουν «τὰ μάτια τους» καὶ νὰ καταφύγουν εἰς τὴν ξενιτειάν. Ὅσοι δὲ ἐναπομένουν ἐδῶ νὰ μὴ δημιουργοῦν οἰκογένειας, ἀλλὰ νά «παίζουν τοὺς παντρεμένους» καὶ ὅσοι νυμφεύονται νὰ ἀποφεύγουν τὴν τεκνοποιΐαν καὶ νὰ δολοφονοῦν ἑκατοντάδας χιλιάδας «βλαστάρια», καθ᾿ ὅτι αἱ ἐκτρώσεις γίνονται κεκαλυμμένα δωρεὰν ἀπὸ τὸ Κράτος καὶ τὰ ἀσφαλιστικὰ ταμεῖα…!!!
Ὅσοι ἔχουν ἴχνος ὀρθοδόξου καὶ ἐθνικοῦ φρονήματος ὀφείλουν νὰ διαμαρτύρωνται ἐντόνως πρὸς πᾶσαν κατεύθυνσιν, διότι διαφορετικῶς καὶ τὸ δημογραφικὸν πρόβλημα θὰ γιγαντώνεται καὶ ὅταν αὔριο τὸ ἀντιληφθῶμεν, θὰ εἶναι πάρα πολὺ ἀργά. «Ζήτω ποὺ καήκαμε»!!!…
Οἱ ἀναγνῶσται μας μᾶς ἔστειλαν καὶ τὰ αἴτια ὡς ἀναπτύσσονται εἰς ἄρθρον τοῦ Νομπελίστα Πώλ Κρούγκμαν, Καθηγητοῦ εἰς τὸ Πανεπιστήμιον τοῦ Πρίστον, τὸ ὁποῖον ἐδημοσιεύθη εἰς τὴν «Οἰκονομικὴν Καθημερινήν» τῆς 25.10.2015 καὶ τὸ ὁποῖον κατωτέρω δημοσιεύομεν.
Η υπόγεια μάχη για τον έλεγχο του χρηματοπιστωτικού
συστήματος στις ΗΠΑ
Την περασμένη εβδομάδα οι υποψήφιοι για το χρίσμα των Δημοκρατικών για την προεδρία των ΗΠΑ, Χίλαρι Κλίντον και Μπέρνι Σάντερς, διαφώνησαν δημοσίως για το κανονιστικό πλαίσιο στην τραπεζική βιομηχανία. Σε αντίθεση με τους υποψηφίους των Ρεπουμπλικανών, η διαφωνία των Δημοκρατικών δεν αφορούσε πόσες μεταρρυθμίσεις θα ακυρώσουν αν εκλεγούν, αλλά πώς θα κάνουν αυστηρότερο το κανονιστικό πλαίσιο!!!
Για την ιστορία, καλύτερη ήταν η πρόταση της κ. Κλίντον ενώ ο κ. Σάντερς επικεντρώθηκε κυρίως στην επαναφορά του νόμου Glass-Steagall, ο οποίος επέβαλλε τον διαχωρισμό των εμπορικών από τις επενδυτικές τράπεζες. Η άρση του εν λόγω νόμου ήταν όντως λανθασμένη αλλά δεν ήταν αυτή η αιτία για την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, η οποία ξέσπασε εξαιτίας των λεγόμενων «σκιωδών» τραπεζών όπως η Lehman Brothers. Η κ. Κλίντον δεσμεύτηκε να ακολουθήσει σκληρή γραμμή έναντι του χρηματοπιστωτικού τομέα, αλλά είναι αξιόπιστη η δέσμευσή της; Ή μήπως μόλις εκλεγεί θα επιστρέψει στις φιλικές προς τις τράπεζες πολιτικές της απορρύθμισης της δεκαετίας του 1990; Αν κρίνουμε από τη στάση και τη χρηματοδότηση που δίνει η Wall Street, οι ίδιοι οι τραπεζίτες θεωρούν πως οποιοσδήποτε Δημοκρατικός πρόεδρος θα προσπαθήσει στα σοβαρά να ελέγξει τις υπερβολές της τραπεζικής βιομηχανίας. Και για αυτό κάνουν ό,τι μπορούν ώστε να εκλέξουν έναν Ρεπουμπλικανό υποψήφιο. Βέβαια, υπήρχε μια εποχή όπου η Wall Street και οι Δημοκρατικοί τα πήγαιναν περίφημα, πράγμα που αντανακλούνταν και στις χρηματικές προσφορές για προεκλογικές εκστρατείες. Μετά όμως ξέσπασε η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 και άλλαξαν όλα. Πολλοί Φιλελεύθεροι αισθάνονται ότι η κυβέρνηση Ομπάμα ήταν υπερβολικά επιεικής απέναντι στον χρηματοπιστωτικό τομέα μετά το ξέσπασμα της κρίσης. Στο κάτω κάτω οι απερίσκεπτοι τραπεζίτες ήταν αυτοί που γονάτισαν την οικονομία προκαλώντας την απόλυση εκατομμυρίων ανθρώπων και την πτώση της αγοράς ακινήτων… Στο τέλος διασώθηκαν οικονομικά οι τράπεζες, οι μεγάλες τράπεζες γλίτωσαν τη διάσπαση και κανένας τραπεζίτης δεν μπήκε φυλακή…Παρ’ όλα αυτά οι τραπεζίτες δεν ήταν ευγνώμονες που τη γλίτωσαν τόσο φθηνά… Ισως γιατί αυτοί οι άνθρωποι είναι τόσο πολύ συνηθισμένοι στο να τους υπερασπίζονται οι πολιτικοί, ώστε να θεωρούν ως ασυγχώρητη προσβολή ακόμη και ήπια επικριτικά σχόλια εναντίον τους. Επιπλέον ο νόμος Dodd-Frank (νομοθετικό πλαίσιο για αποτελεσματικότερο έλεγχο και μεγαλύτερη διαφάνεια στον χρηματοπιστωτικό τομέα, που ψηφίστηκε ως απάντηση στη χρηματοπιστωτική κρίση το 2010) μπορεί να ήταν πολύ πιο ήπιος απ’ όσο θα επιθυμούσαν πολλοί μεταρρυθμιστές, ωστόσο εξακολουθεί να έχει «δόντια»… Καλά νέα για τους φορολογουμένους και την οικονομία, ωστόσο οι τραπεζίτες είναι μνησίκακοι έναντι όσων περιορίζουν την ευχέρειά τους να τζογάρουν με τα λεφτά των άλλων. Οι μεγιστάνες του χρηματοπιστωτικού τομέα ξεχωρίζουν μεταξύ της μικρής ομάδας πλούσιων οικογενειών που κυριαρχεί στην προεκλογική χρηματοδότηση υποψηφίων και κομμάτων, μιας ομάδας που ψηφίζει κυρίως Ρεπουμπλικανούς. Τα κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου συνήθιζαν να προσφέρουν την πλειονότητα της χρηματοδότησής τους στους Δημοκρατικούς, αλλά από το 2010 και μετά έχουν στραφεί σχεδόν πλήρως στους Ρεπουμπλικανούς. Εξέλιξη που αποτελεί ένδειξη ότι οι τραπεζίτες παίρνουν στα σοβαρά τις δεσμεύσεις των Δημοκρατικών περί ελέγχου των υπερβολών του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Πράγμα που σημαίνει επίσης ότι αν νικήσει ένας Δημοκρατικός υποψήφιος, δεν θα χρωστάει πολλά στη χρηματοπιστωτική βιομηχανία… Οποιοσδήποτε Δημοκρατικός είναι πιθανό ότι θα διατηρήσει σε ισχύ τις μεταρρυθμίσεις του 2010 και ότι θα προσπαθήσει να τις κάνει αυστηρότερες όπου μπορεί. Ωστόσο, σοβαρές νέες μεταρρυθμιστικές προσπάθειες δεν θα εφαρμοστούν μέχρι να ανακτήσουν οι Δημοκρατικοί τον έλεγχο του Κογκρέσου… Τα συμφέροντα είναι μεγάλα για να εφαρμοστεί ένα νέο κανονιστικό πλαίσιο στην τραπεζική βιομηχανία των ΗΠΑ, που ήταν υπεύθυνη για την κρίση του 2008…!!!
Αφήστε μια απάντηση