Βασιλεύει τὸ ἀγκάθι
(Ἀπόσπασμα : «Ἡ πολιτική»)
Μακαριστοῦ τ. Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου (Καντιώτη)
Σημείωσις ἐκδότου
Τὸ παρὸν λίαν σπουδαῖον ἀπόσπασμα τὸ δημοσιεύομεν λόγῳ τοῦ λίαν ἐπικαίρου θέματος, καθὼς καὶ διὰ τὴν ἐπανάληψιν τῶν ἰδεωδῶν ὑψίστης ἀξίας τοῦ εἰς πάντα διαπρέψαντος Ἀειμνήστου Θρυλικοῦ Γέροντος πρώην Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου, διὰ νὰ συγκρίνουν καὶ ἐνθυμοῦνται οἱ παλαιοὶ καὶ νὰ μαθαίνουν οἱ νέοι καὶ αἱ νέαι τῆς Ἑλλάδος!!!…
Ἡμεῖς οὔτε διαιροῦμεν, οὔτε διαιρούμεθα, ἀλλὰ δι᾿ ἡμᾶς ὁ Αὐγουστῖνος Καντιώτης ἀποτελεῖ τὸ ὑπόδειγμα – τὸ ἀνθρωπίνως πρότυπον τῶν ταπεινῶν, εὐλαβῶν, ἀναργύρων καὶ ἰδανικῶν Ὀρθοδόξων κληρικῶν καὶ ὁ ἀνεπανάληπτος Ἀγωνιστὴς τῆς Ἀληθείας διὰ τὸν Χριστόν, τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν Ἱστορίαν.
Ὁ Ἱερὸς Αὐγουστῖνος Καντιώτης εἶχε τὴν τύχην τοῦ Ἱεροῦ Ἰωάννου Χρυσοστόμου. Καὶ τοὺς δύο κατέτρεχον αἱ ἡγεσίαι καὶ τοῦ κλήρου τῆς ἐποχῆς των ἢ ἦσαν εἰς τὰ παρασκήνια καὶ τοὺς κατέτρεχον δαιμονιωδῶς!!!…
Δι᾿ αὐτὸ ἢ καὶ δι᾿ αὐτὸ μᾶς συναρπάζει ἡ δύναμις τῆς ἱστορικῆς ἀληθείας.
Χάριν αὐτῆς καὶ ἡ Βασίλισσα τῆς Ἑλλάδος (Φρειδερίκη) τότε, ὅταν κατενόησεν τὴν ἀξίαν τῶν λόγων τοῦ Ἱεροῦ Αὐγουστίνου Καντιώτη, φοβουμένη μήπως ὁ ἰδανικὸς ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου διεγείρει τὸν εὐλαβῆ Λαὸν καὶ γκρεμισθῆ ἡ Βασιλεία, ἔτρεξεν – ἐπῆγεν καὶ τοῦ ἐζήτησεν συγγνώμην διὰ προγενεστέρας ἄλλας ἀπόψεις της, τῇ προτροπῇ τοῦ τότε Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Σπυρίδωνος Βλάχου.
Δὲν ἔχομεν καμμίαν ἀμφιβολίαν ὅτι ἦτο καὶ εἶναι ὁ ἰδανικὸς παιδαγωγός «ὁ εἰς πάντα διαπρέψας», διότι αὐτὸς ἐπέτυχεν ὅ,τι ἀδυνατεῖ ἀκόμη νὰ ἐπιτύχῃ ὅλο τὸ Ἑλληνικὸν Κράτος καὶ ὅλοι οἱ ἄλλοι Μητροπολίται ὄχι μόνον τῆς Ἑλλάδος ἀλλὰ καὶ τῆς ἁπανταχοῦ Ὀρθοδοξίας, τοῦ Παπισμοῦ, τῶν Προτεσταντικῶν δογμάτων, ἀκόμη καὶ ἀπολυταρχικῶν καὶ δικτατορικῶν καθεστώτων!!!…
Κατήχησεν καὶ ἐνέταξεν κοινωνικῶς καὶ οἰκογενειακῶς τοὺς νεοφωτίστους περιοχῆς Φλωρίνης (ἤτοι τοὺς ἀθιγγάνους) προτρέπων ὅλους νὰ τοὺς ἀποκαλοῦν μόνον Νεοφωτίστους. Τοὺς ἀνέδειξεν ὡς πρότυπα ἡσυχίας, τάξεως, πειθαρχίας, καθαριότητος, εὐπρεπείας καὶ εὐποιΐας. Ἀντιθέτως παντοῦ οἱ δυστυχισμένοι Ἀθίγγανοι εἶναι ἐγκαταλελειμμένοι εἰς τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Μάλιστα εἰς τὴν Ἑλλάδα μας ἀκόμα καὶ πολλοὶ Ἕλληνες εἶναι πλήρως ἐγκαταλελειμμένοι καὶ διαβιοῦν καὶ συμπεριφέρονται, ὅπως οἱ δυστυχισμένοι Ἀθίγγανοι!!!…
Ἐπιβάλλεται νὰ γίνῃ μέριμνα καὶ οἱ ἀπόγονοι τῶν Νεοφωτίστων νὰ παραμείνουν εἰς αὐτὰς τὰς ἀνεκτιμήτους ἀξίας καὶ νὰ μὴ ἐκπέσουν εἰς τὰς κακὰς συνηθείας τῶν προγόνων των!!!…
Σκεφθεῖτε ἄν εἴχαμε τὴν τύχην νὰ ἦτο Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος ἢ Πατριάρχης. Θὰ ἦτο τελείως διαφορετικὴ ἡ Ἑλληνικὴ Κοινωνία, ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία καὶ θὰ ἔλαμπεν ἡ Ὀρθοδοξία καὶ θὰ ἐφηρμόζοντο οἱ στίχοι τοῦ εὐλαβοῦς καὶ εὐσυνειδήτου Χριστιανοῦ ποιητοῦ Γ. Βερίτη:
«ὅπως ἔδωσες θὰ δώσῃς, θὰ ζητήσουν ὡς ζητεῖς, θὰ γενῇς καὶ πάλι φώτων καὶ πολιτισμοῦ κοιτίς».
Αφήστε μια απάντηση