ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ 64-ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ

Εἰς τὴν Παναγίαν μας, τὴν σκέπην τῆς Πατρίδος μας, ἀφιερώνομεν ἕνα ποίημα, γραμμένον ἀπὸ τὰ βάθη τῆς καρδιᾶς θερμοῦ μέλους μας. Ἄς προσευχηθῶμεν νὰ μεσιτεύῃ διὰ τὴν σωτηρίαν μας ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν πραγματοποίησιν τοῦ μνημείου εὐχαριστίας καὶ δοξολογίας εἰς τὸν υἱόν της, Ἐλευθερωτὴν Σωτῆρα Χριστόν, δηλαδὴ διὰ τὸ Πανελλήνιον Ἱερὸν Προσκύνημα τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους.

Ἀρχίζομεν μὲ τὴν στροφὴν ἀπὸ τὸ ποίημα «Ἡ Φανερωμένη» τοῦ Ἀριστοτέλους Βαλαωρίτου :

Σὲ ποιὸ καλύβι ἀγνώριστο, σὲ ποιὰ καρδιὰ θλιμμένη

νὰ πέρασες τὴ νύκτα Σου, Κυρὰ Φανερωμένη ;

Ποιὸ μαραμένο λούλουδο ἡ χάρη Σου, Κυρούλα,

κρυφά – κρυφὰ ν’ἀνάστησε, σὰν τ’οὐρανοῦ δροσούλα ;

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *