1. Ἀποτελεῖ ἱερὰν ἀπόφασίν μας νὰ τιμῶμεν μὲ ἰδιαίτερον τρόπον τοὺς ἀριστούχους τῶν Λυκείων τῆς χώρας μας, ποὺ ἐπιτυγχάνουν εἰς Σχολὰς Πανεπιστημίων, Πολυτεχνείων.
Κάνομεν ἀρχὴν ἀπὸ ἐφέτος, τιμῶντες ὅσας καὶ ὅσους εἰσάγονται καὶ τελειώνουν τὴν Στρατιωτικὴν Ἰατρικήν.
Λεπτομέρειαι εἰς προσεχῆ «Φωτεινὴ Γραμμή».
2. Ἐὰν προσεφέρομεν π.χ. μηνιαίως
ἕν (1) εὐρὼ διὰ τὴν ὑγείαν,
ἕν (1) εὐρὼ διὰ τὴν παιδείαν
ἕν (1) εὐρὼ διὰ ἐπενδύσεις
δὲν θὰ ἐχρειάζετο ἄλλα ἡ Ἑλλάς, διότι τὸ ἀποτέλεσμα ποὺ γεννᾶται, εἶναι πολλαπλάσιον.
Π.χ. : Μὲ ἕνα (1) € σπείρεις ἕνα (1) κιλὸν σιτάρι, ἀλλὰ παράγεις 30 κιλά, ἂν ἔχωμεν συνείδησιν νὰ τὸ κάνωμεν ἀνὰ ἡμέραν, ἀντὶ νὰ γεμίζωμεν τὰς καφετερίας, τὰ καφενεῖα καὶ τά «καταγώγια».
Αὐτὰ πηγαίνουν εἰς τόν «Καιάδα» τῆς κερδοσκοπίας καὶ ἔτσι γεμίζουν οἱ ὑπόνομοι. Καὶ ἀγνοοῦμεν αὐτό, ποὺ δημιουργεῖ τὴν Ἑλλάδα.
Αφήστε μια απάντηση