ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ 53-ΠΟΙΟ ΕΘΝΟΣ ΝΑ ΛΥΠΑΣΤΕ

 

Τὸ Ἔθνος νὰ λυπάστε, ἄν φορῇ ἔνδυμα, ποὺ δὲν τὸ ὕφανε.
Ψωμὶ ἄν τρώῃ, ἀλλὰ ὄχι ἀπὸ τὴν σοδειά του.
Κρασὶ ἄν πίνῃ, ἀλλὰ ὄχι ἀπὸ τὸ πατητήρι του.
Τὸ Ἔθνος νὰ λυπάστε, ποὺ δὲν ὑψώνει τὴν φωνὴ παρὰ
μονάχα στὴν πομπὴ τῆς κηδείας.
Ποὺ δὲν συμφιλιώνεται παρὰ μονάχα μεσ᾿ τὰ ἐρείπιά
του.
Ποὺ δὲν ἐπαναστατεῖ παρὰ μονάχα σὰν εὑρεθῆ ὁ λαιμός
του ἀνάμεσα στὸ σπαθὶ καὶ τὴν πέτρα.
Τὸ Ἔθνος νὰ λυπάστε, ποὺ ἔχει ἀλεποὺ γιὰ πολιτικό,
ἀπατεῶνα γιὰ φιλόσοφο, μπαλώματα καὶ ἀπομιμήσεις
εἶναι ἡ τέχνη του.
Τὸ Ἔθνος νὰ λυπάστε ποὺ ἔχει σοφοὺς ἀπὸ χρόνια
βουβαμένους.

*Ἀπὸ τὸ ποίημα Ο ΚΗΠΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ (1923) τοῦ Λιβανέζου ποιητοῦ Χαλὶλ Γκιμπράν (1883-1931)

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *