«Δηλώνουμε μὲ αὐτοπεποίθηση ὅτι
ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες ΡΟΜ θὰ συμμετέχουμε ἐνεργὰ σ᾿ ὅλες
τὶς ἐκδηλώσεις ἀπελευθερωτικῶν γεγονότων τῆς χώρας μας
καὶ ζητοῦμε ἀπὸ τὸν δήμαρχο νὰ ἀνακαλέσει
τὴν προσβλητική του δήλωση καὶ νὰ τιμᾶ
ὅπως ἁρμόζει τοὺς Ἕλληνες τσιγγάνους ἢ Ρόμ ἢ
Γύφτους ἢ ὅπως αὐτὸς θέλει να τοὺς ἀποκαλεῖ,
ποὺ εἶναι ὅμως Ἕλληνες πολίτες
ἑκατοντάδες χρόνια σ᾿ αὐτὸν τὸν τόπο.»
(Ἀπόσπασμα ἐγγράφου τῆς Πανελλήνιας Ἑνώσεως «ΡΟΜ», ὑπ᾿ ἀριθμ. Πρωτ. 1992/2012).
{Σημ.: Ὑπάρχουν στοιχεῖα ὅτι οἱ Ἕλληνες Ρομά ἔχουν πανελληνίως πολλὰ Σωματεῖα καὶ συγκροτοῦν καὶ Συνομοσπονδίαν Ἑλλάδος μὲ 300.000 μέλη}.
Ποῦ κατηντήσαμε ! ! ! …
1. Οἱ Ἕλληνες ΡΟΜΑ νὰ διδάσκουν διὰ τοῦ παραδείγματος μᾶς τοὺς μὴ ΡΟΜΑ, ποὺ τρέφομεν τὴν ψευδαίσθησιν ὅτι εἴμεθα ἀνώτεροι ἀπὸ τοὺς ΡΟΜΑ, νὰ ἀνανήψωμεν καὶ νὰ ἐπανέλθωμεν εἰς τὰς ρίζας μας καὶ νὰ μὴ γινώμεθα πλέον θύματα τῶν ἐξωμοτῶν ἰθυνόντων τῆς πολιτειακῆς, πολιτικῆς, πνευματικῆς καὶ θρησκευτικῆς ἡγεσίας.
2. Κατωτέρω δημοσιεύομεν ὁλόκληρον τὴν ἀνακοίνωσι τῶν ΡΟΜΑ – ἀπάντησίν των εἰς τὸν Δήμαρχον Θεσσαλονίκης σχετικὰ μὲ τὴν συμμετοχήν των εἰς τὴν παρέλασιν τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 2012 εἰς τὴν Θεσσαλονίκην, ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τῶν ἐκδηλώσεων τῆς Ἐθνικῆς μας Ἑορτῆς.
3. Ὄχι μόνον ὁ «σκουλαρικάκιας» κ. Δήμαρχος, ἀλλὰ καὶ πάρα πολλοὶ ἄλλοι ἀπὸ ἡμᾶς τοὺς μὴ ἀθιγγάνους, μήπως πρέπει νὰ ταπεινωθῶμεν καὶ νὰ συνειδητοποιήσωμεν ὅτι πολλάκις συμπεριφερόμεθα πολὺ χειρότερα ἀπὸ τοὺς ὀνομαζομένους «γύφτους» ; ; ;
4. Μήπως ἐμεῖς τρέφομεν τὴν ψευδαίσθησιν καὶ καυχησιολογοῦμεν ὅτι εἴμεθα πολιτισμένοι, ἐπειδὴ ντυνόμεθα μὲ «φράκο» , «παπιγιόν» , «γραβάτες» , πολυτιμότατα φορέματα, «μίνι» ἢ μὲ σατανικὰς στολισμένας μύτας, ἀλλὰ τὸ ἄνοιγμα τῶν φορεμάτων νὰ διευκολύνη τὴν ὄρασιν ἀκόμη καὶ τῶν ἐσωρούχων καὶ τὰ φορέματά μας νὰ εἶναι σχιστά, διὰ νὰ διατυμπανίζουν γυμνὸν τὸ περισσότερον στῆθος ἢ νὰ διατυμπανίζωμεν τὸν ὀμφαλό μας γυμνὸν καὶ νὰ κατασκανδαλίζωμεν καὶ τὸν τελευταῖον ὑπέργηρον ἀσκητήν ; Παίρνουν τὰ «μυαλά μας ἀέρα», ἐπειδὴ μετακινούμεθα μὲ πολυτελεστάτους Mercedes, Jaquar καὶ λοιπὰς λιμουζίνας καὶ κατέχομεν μεγάλας καὶ σπουδαίας χρυσοφόρας θέσεις, καὶ ἐπειδὴ μεταβαίνομεν ἐθιμοτυπικῶς μὲ τὰς «λαμπαδούρας» μας διὰ τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη», καὶ νομίζομεν ὅτι εἴμεθα οἱ πλέον ἔντιμοι, ἠθικοί, ἐνάρετοι, καλοὶ Χριστιανοὶ καὶ καλοὶ πατριῶται· ὑπεροπτικῶς καὶ φαρισαϊκῶς θεωροῦμεν ὅτι αὐτοὶ οἱ ἄκρως ἐγκατελελειμμένοι καὶ καταπεριφρονημένοι δυστυχεῖς ἄνθρωποι, ποὺ φοροῦν ταπεινὰ καὶ εὐτελῆ φορέματα καὶ μετακινοῦνται μὲ εὐτελέστατα τρίκυκλα ἢ παμπάλαια ὀχήματα, εἶναι ἄνθρωποι ὄχι δευτέρας ἀλλὰ τελευταίας κατηγορίας ; ; ;
«Εἰ γὰρ δοκεῖ τις εἶναί τι μηδὲν ὤν, ἑαυτὸν φρεναπατᾷ» (Γαλ. 6, 3) (δηλαδὴ, ἐὰν νομίζῃ κάποιος ὄτι εἶναι κάτι, ἐνῷ εἶναι ἕνα μηδενικόν, αὐτὸς εἶναι φρεναπάτης).
5. Μήπως ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἔχει ἀπόλυτον ἐφαρμογὴν διὰ ἡμᾶς τοὺς καυχησιολόγους, Γραμματεῖς καὶ Φαρισαίους, ὅτι εἴμεθα φρεναπάται ;
6. Μήπως διὰ τὸ κατάντημα καὶ τὴν ἀπρεπῆ συμπεριφορὰν πολλῶν γύφτων εἶναι ὑπαίτιος ἡ πολιτειακὴ καὶ πολιτικὴ ἡγεσία, ἡ τοπικὴ αὐτοδιοίκησις, καθὼς καὶ ἡ πνευματικὴ καὶ θρησκευτικὴ ἡγεσία, οἱ ὁποῖοι ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον οὐδέποτε οὐσιαστικῶς ἔδειξαν πραγματικὸν ἐνδιαφέρον ἀλλὰ ἠδιαφόρησαν παντελῶς ;
7. Καὶ ὅταν ἡ μεγάλη ἐξαίρεσις, ὁ Θρυλικὸς Γέρων Αὐγουστῖνος Καντιώτης ἠγάπησεν καὶ ἠναλώθη ἀκόμη καὶ διὰ τοὺς ἀθιγγάνους, οἱ περισσότεροι ἐξ ἡμῶν τὸν ἐθεωρούσαμε ὡς καθυστερημένον, ὡς τρελλόν, ὡς Δον Κιχώτη, ὡς Χομεϊνί, ὡς παλαιοημερολογίτην καὶ μὲ λοιπὰ «διακοσμητικά» ἐπίθετα. Καὶ εἰς τὴν προκειμένην περίπτωσιν ἐφαρμόζεται πάλιν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ : «…ὑμεῖς γὰρ οὐκ εἰσέρχεσθε, οὐδὲ τοὺς εἰσερχομένους ἀφίετε εἰσελθεῖν.» (Ματθ. 23, 14).
8. Εἶναι δὲ μέγιστον αἶσχος, διότι δεκαετίας ὁλοκλήρους Ἕλληνες ἰθύνοντες νὰ γίνωνται πειθήνια ὄργανα καὶ τοῦ τουρκικοῦ προξενείου Κομοτηνῆς καὶ νὰ ὑποχρεώνουν καὶ τοὺς συνέλληνάς μας ΡΟΜΑ, ὅπως καὶ τοὺς ἄλλους συνέλληνάς μας ΠΟΜΑΚΟΥΣ, νὰ διδάσκωνται τούρκικα, νὰ ἐξαναγκάζωνται νὰ δηλώνωνται ὡς Τοῦρκοι καὶ νὰ κατατρομοκρατοῦνται, ἐὰν ἀνθίστανται (διὰ τοὺς Πομάκους θὰ ἐπανέλθωμεν προσεχῶς).
9. Κατωτέρω δημοσιεύομεν καὶ τὴν εἰσήγησιν καὶ μαρτυρίαν τῆς ἑλληνίδος ΡΟΜΑ – Μουσουλμανίδος εἰς τὸ Θρήσκευμα, Σαμπιχὰ Σουλεϊμάν, ἀπὸ τὴν Ξάνθην, Προέδρου τοῦ Συλλόγου Γυναικῶν Δροσεροῦ «Η ΕΛΠΙΔΑ» εἰς τὸ 5ον συνέδριον τοῦ ΟΗΕ διὰ τὰς μειονότητας εἰς τὴν Γενεύην (27 & 28 Νοεμβρίου 2012):
«Εἴμαστε μειονότητα μέσα στὴν μειονότητα».
«Ὀνομάζομαι Σαμπιχὰ Σουλεϊμάν, εἶμαι Μουσουλμάνα Ρομά ἀπὸ τὴν Ξάνθη στὴν Ελλάδα καὶ πρόεδρος τοῦ Συλλόγου Γυναικῶν Δροσεροῦ ,,Ἡ Ἐλπίδα”».
Ζητῶ συγγνώμην ποὺ δὲν μπορῶ νὰ ὁμιλήσω ἀπ’ εὐθείας σὲ κάποια ἀπὸ τὶς γλῶσσες, ποὺ χρησιμοποιοῦνται στὸ συνέδριο, ἀλλὰ δὲν τὶς ἔμαθα ποτέ.
Ἡ μητρική μου γλῶσσα εἶναι ρομάνι, ἡ γλῶσσα τῶν Τσιγγάνων. Παρὰ ταῦτα, ἐπειδὴ εἶμαι μουσουλμάνα τῆς Θράκης, ὑποχρεώθηκα νὰ πάω σὲ σχολεῖο, ὅπου διδάχθηκα μία τρίτη γλῶσσα, τὰ τούρκικα. Αὐτό κάνουν κάθε χρόνο ἑκατοντάδες Ἕλληνες πολίτες μουσουλμάνοι Ρομά, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ αἰσθανώμαστε σήμερα μειονότητα ἐντὸς τῆς μειονότητος. Τὸ ἴδιο συναίσθημα τῆς μειονότητος μέσα στὴ μειονότητα τὸ αἰσθανόμαστε σὲ κάθε βῆμα μας μέσα στὴν κοινωνία.
Οἱ μουσουλμάνοι τουρκικῆς καταγωγῆς προσπαθοῦν νὰ μᾶς ἐπιβάλλουν ἐκτὸς ἀπὸ τὴν γλῶσσα τους καὶ τὴν ταυτότητά τους.
Ξοδεύουν πολλὰ λεφτὰ γιὰ νὰ χτίσουν τζαμιὰ μέσα στοὺς οἰκισμούς μας.
Μᾶς λένε ὅτι οἱ Τσιγγάνοι πεθαίνουν νέοι, ἐπειδὴ δὲν εἶναι καλοὶ Τοῦρκοι καὶ πιστοὶ μουσουλμάνοι.
Ἐμεῖς, ὅμως ξέρουμε ὅτι αὐτό, ποὺ χρειαζόμαστε εἶναι περισσότερα σχολεῖα καὶ νοσοκομεῖα, ὄχι τζαμιά, ποὺ ἄλλωστε ἡ Θράκη ἔχει πολλά.
Ἐδῶ καὶ χρόνια ἐπιμένουν νὰ φτιάξουν σωματεῖα καὶ νὰ τὰ ὀνομάσουν ,,τουρκικά,,.
Στὴ συνέχεια προσπαθοῦν νὰ μᾶς γράψουν σὲ αὐτὰ τὰ σωματεῖα γιὰ νὰ μᾶς ὑποχρεώσουν κι ἐμᾶς νὰ ποῦμε ὅτι εἴμαστε Τοῦρκοι.
Πρὶν μερικὰ χρόνια τὸ ἑλληνικὸ κράτος ὥρισε νὰ πηγαίνουμε ὑποχρεωτικά σὲ νηπιαγωγεῖα.
Οἱ τουρκικῆς καταγωγῆς Μουσουλμάνοι ἔφτιαξαν δικά τους νηπιαγωγεῖα, ὅπου διδάσκονται μόνον τουρκικά.
Μᾶς πιέζουν νὰ γραφτοῦμε σὲ αὐτὰ τὰ νηπιαγωγεῖα.
Θέλουμε νὰ ἔχουμε καλὴ ἐκπαίδευσι στὴ γλῶσσα τοῦ κράτους, ποὺ ζοῦμε. Τὸ κράτος δὲν κάνει ἀρκετά.
Θέλουμε περισσότερα δημόσια σχολεῖα.
Θέλουμε νὰ μᾶς προστατεύῃ, ἐπειδὴ εἴμαστε μουσουλμάνες γυναῖκες μὲ δικαιώματα, ποὺ παραβιάζονται διαρκῶς ἀπὸ ἀνθρώπους, ποὺ νομίζουν ὅτι εἶναι δικαίωμά τους νὰ φέρωνται ἄσχημα στὶς γυναῖκες τους.
Περιμένουμε τὴν πραγματικὴ βοήθεια ἀπὸ τὸ ἑλληνικὸ κράτος.
Ἡ Διακήρυξι τοῦ ΟΗΕ γιὰ τὶς μειονότητες λέει ὅτι πρέπει νὰ γίνεται σεβαστὴ ἡ ἰδιαίτερη ταυτότητα καὶ ὁ πολιτισμός μας.
Αὐτὸ δὲν ἰσχύει μόνον γιὰ τὸ κράτος, στὸ ὁποῖο ζοῦμε, ἀλλὰ καὶ γιὰ τοὺς μειονοτικοὺς συμπολῖτες μας.
Οἱ τελευταῖοι προσπαθοῦν νὰ μᾶς ἐπιβάλλουν τὴν τουρκικὴ ταυτότητα ἀντὶ τῆς δικῆς μας ταυτότητας τῶν Ρομά.
Δὲν θέλουμε νὰ ἀλλάξουμε τὴ δική μας ταυτότητα μὲ μία ἄλλη.
Θέλουμε νὰ μᾶς ἀφήσουν ἥσυχους καὶ νὰ μὴ παίζουν πολιτικά παιχνίδια εἰς βάρος μας».
ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΙΣ
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΡΟΜΑ
1. Οἱ Ρομά (Ἑνικὸς Ρόμ) εἶναι κατὰ βάσιν νομαδικὸς λαὸς Ἰνδικῆς καταγωγῆς.
2. Ἡ λέξις “Ρομ” σημαίνει εἰς τὴν γλῶσσαν των “ἄντρας” ἤ “σύζυγος”.
3. Εἶναι γνωστοὶ καὶ μὲ τὴν λέξιν “γύφτος”, ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν λέξιν “Αἰγύπτιος”, ἐπειδὴ παλαιότερα ἐπιστεύετο ὅτι προέρχονται ἀπὸ τὴν Αἴγυπτον καθὼς καὶ μὲ τὴν λέξιν “ἀθίγγανος”, ποὺ σημαίνει τὸν “ἀνέγγιχτον”. Ἡ λέξις «ἀθίγγανοι» εἶναι ἐξελληνισμένη λέξις ἀντὶ τοῦ «ἀτσίγγανοι».
Ἦταν θρησευτικὴ αἵρεσις, κράμα Χριστιανισμοῦ καὶ Ἰουδαϊσμοῦ τοῦ 8ου/9ου αἰῶνος, ποὺ ἐπίστευαν εἰς τὸν Μελχισεδέκ, ποὺ τὸν ἐθεώρουν ἀνώτερον τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐπίστευαν ὅτι εἶναι ἀπόγονοι τοῦ χρυσοχόου Σαμίρ, ὁ ὁποῖος κατεσκεύασεν τὸν «χρυσὸν μόσχον» τῶν Ἰσραηλιτῶν καὶ κατεδικάσθη διὰ τὸν λόγον αὐτὸν νὰ ζῇ μόνος του μακρὰν τῶν ἀνθρώπων. Εἶχαν ἐπικρατήσει κυρίως εἰς τὸ Ἀμόριον τῆς Φρυγίας καὶ εἶχαν προσχωρήσει πρὸς αὐτοὺς καὶ πολλαὶ προσωπικότηται τοῦ Βυζαντίου, ὡς π.χ. ὁ Μιχαήλ Β΄, ὁ Νικηφόρος Α΄ καὶ ἦσαν κάτι σὰν τοὺς Παυλικιανούς. Ἀργότερον ὅμως ἐπολεμήθη ἡ αἵρεσις αὐτή.
Μετὰ τὴν κατάρρευσιν τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατορίας εἶναι πιστοὶ εἰς τὴν θρησκείαν τῆς χώρας, ὅπου κατοικοῦν. Ἡ πρώτη καταγραφή των, ὅπου ἀναφέρονται ὡς Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι, εἶναι εἰς τὴν Κρήτην ἀπὸ τὸ ἔτος 1832.
4. Ἔκτοτε ἔχουν διασκορπισθῆ παγκοσμίως καὶ ἔχουν ὑποστῆ διώξεις διὰ μέσου τῶν αἰώνων. Ἐξεδιώχθησαν ἰδιαιτέρως κατὰ τὸν Β’ Παγκόσμιον Πόλεμον, ὅπου ἐξετελέσθησαν εἰς τὰ στρατόπεδα συγκεντρώσεως ἑκατοντάδες χιλιάδες ΡΟΜΑ.
5. Ἡ γλῶσσα των εἶναι Ἰνδοευρωπαϊκὴ γλῶσσα. Εἰς τὰς διαφόρους περιοχάς, ὅπου διαβιοῦν, ἔχουν διαμορφώσει πολλας τοπικὰς διαλέκτους, ἐπηρεασμένας ἀπὸ τὰς κατὰ τόπους γλώσσας.
6. Παρὰ τὴν πολιτισμικήν των πολυμορφίαν, ἔχουν κοινὰς ἀξίας, ὅπως πίστιν εἰς τὴν οἰκογένειαν, εἰς τὴν ὕπαρξιν Θεοῦ, ἰδιαίτερον σεβασμὸν ἔναντι τῶν ἡλικιωμένων καὶ ἀφοσίωσιν εἰς πρότυπα καὶ κανόνας.
7. Εἰς τὴν Ἑλλάδα ὑπάρχουν δύο ὁμάδες Ρομά: οἱ μετακινούμενοι καὶ οἱ ἐγκατεστημένοι. Οἱ πρῶτοι συνεχίζουν τὴν νομαδικὴν ζωὴν καὶ εἶναι συνήθως πλανόδιοι ἔμποροι, οἱ δεύτεροι κατοικοῦν εἰς τὰς παρυφὰς τῶν μεγάλων ἀστικῶν κέντρων, συνήθως εἰς συνοικίας ὑποβαθμισμένας καὶ τὰ ἐπαγγέλματά των ἔχουν ἐπίσης σχέσιν μὲ τὸ ἐμπόριον. Ὡς μουσικοὶ εἶναι συνδεδεμένοι μὲ τὴν παράδοσιν καὶ τὸν πολιτισμόν, ὅπως καὶ αἱ τέχναι των, παραδείγματος χάριν ἡ Καλαθοπλεκτική.
8. Εἰς τὴν κοινωνίαν ἔχει ἐπικρατήσει τοὺς σκηνίτας, σιδηρουργοὺς καὶ τοὺς ὀργανοπαίκτας νὰ τοὺς ὀνομάζουν γύφτους. Δυστυχῶς ἔχει ἐπικρατήσει νὰ ὀνομάζουν «γύφτο» τὸν καθένα μεταφορικῶς, ἐννοώντας αὐτὸν ὡς μικροπρεπῆ καὶ τιποτένιον καὶ τοῦτο ἀποτελεῖ ὕβριν.
Καὶ αὐταὶ αἱ ἐργασίαι θεωροῦνται περιφρονητέαι.
9. Οἱ γύφτοι ἀσκοῦν ἐπίσης τὸ ἐπάγγελμα τοῦ λαϊκοῦ μουσικοῦ παίζοντες εἰς συμπόσια, διασκεδάσεις, ποὺ ὀνομάζονται «τσιμπούσια» ἢ «ζιαφέτια». Εἰς πανηγύρεις παίζουν τὰ μουσικὰ ὄργανα μὲ πρωτότυπον δεξιοτεχνίαν καὶ ἄφθαστον γλυκύτητα, εἴτε εἶναι ἄλλων εἴτε εἶναι δικαί των συνθέσεις. Τὰ ὄργανα, ποὺ παίζουν, εἶναι ἡ πίπιζα ἢ ἄλλως ζουρνάς ἢ καραμούζα, τὴν ὁποίαν κατασκευάζουν μόνοι των ἀπὸ ξύλο σφενδαμιοῦ ἢ ἀπὸ τσουκνίδα καὶ ἡ τσαμπούνα ἀπὸ καλάμια τοῦ βάλτου. Τὰ νταούλια εἶναι συνήθως κατεσκευασμένα ἀπὸ δέρματα αἰγός (γίδας) ἢ βοῶν. Παίζουν δὲ καὶ τὴν φλογέραν, ἡ ὁποία εἶναι κατεσκευασμένη συνήθως ἀπὸ ὀρείχαλκον. Αἱ ὁμάδες αὐτῶν τῶν ὀργανοπαικτῶν ὀνομάζονται τσακίμια καὶ ἀποτελοῦνται ἀπὸ ἕνα νταουλιτζῆ, ἕνα καραμουζάρη καὶ ἕνα ναϊζιάρη. Αἱ ἐκφράσεις καὶ κινήσεις τῶν ὀφθαλμῶν καὶ τοῦ προσώπου των χαρακτηρίζονται ἀπὸ μεγάλην ἀπάθειαν καὶ ἀταραξίαν.
10. Ἡ παράδοσις φέρει ὅτι οἱ παράνομοι Ἰουδαῖοι ἔδωσαν ἐντολὴν εἰς ἕνα γύφτον ὀνόματι Φαραὼ νὰ κατασκευάσῃ τρία καρφιὰ διὰ τὴν σταύρωσιν τοῦ Θεανθρώπου καὶ αὐτὸς ἀπὸ ὑπερβολικὸν ζῆλον καὶ χαρὰν κατεσκεύασεν πέντε πολὺ αἰχμηρά. Αὐτὸ τὸ ἐπεισόδιον ἐξιστορεῖται καὶ εἰς τὸ θρηνῶδες λαϊκὸν ἄσμα τῆς Σταυρώσεως «καὶ ἐκεῖνος ὁ παράνομος βαρεῖ καὶ φτιάχνει πέντε».
11. Εἰς τὴν λαογραφίαν ὑπάρχουν πολλαὶ παροιμίαι, ὡς π.χ. «ἀπανωστολισμένη γύφτισσα». Ὅταν δὲ ζητάῃ κανένας ἀπὸ ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος εἶναι πτωχὸς καὶ ἀδύνατος καὶ δὲν ἔχει τίποτα, λέγουν «ἀπὸ τὴν γύφτισσα προζύμι» ἢ «γύφτο κάνουν βασιλιὰ καὶ αὐτὸς τὰ ξύλα συντηρᾶ» ἢ «γύφτος παπὰς δὲν γίνεται, καὶ ἐὰν γίνῃ δὲν εὐλογάει». Διὰ τοὺς ἀπόρους, ποὺ ντύνονται πολυτελῶς ἡ λαϊκὴ ρῆσις εἶναι «καὶ ἡ γύφτισσα φτιασίδι».
12. Ἡ ἐμφάνισις ἐγκληματικότητος εἰς τοὺς Ρομὰ δὲν φαίνεται νὰ ὀφείλεται εἰς κάποιο χαρακτηριστικὸν τῆς φυλῆς, ἀλλὰ εἰς τὸ ἐπίπεδον τῆς πτώχειας, ποὺ ὑπάρχει εἰς τὴν κοινωνίαν των, τὸν παραγκωνισμόν των καὶ τὴν περιθωριοποίησίν των.
Εἶναι μέγιστον αἶσχος ὄχι μόνον διὰ τὴν Πολιτείαν καὶ τὴν Κοινωνίαν, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία δὲν ἐνδιεφέρθη οὐσιαστικῶς νὰ ἐνεργήσῃ νὰ τοὺς ἐνσωματώσῃ, νὰ τοὺς ἐπιμορφώσῃ καὶ νὰ τοὺς ἐξισώσῃ μὲ ὅλους τοὺς ἄλλους Ἕλληνας πολίτας.
13. Ἡ μοναδικὴ ἐξαίρεσις ὑπῆρξε ὁ ἀνεπανάληπτος Θρησκευτικὸς καὶ Ἐθνικὸς ἄνδρας τῆς ἐποχῆς μας, ὁ θρυλικὸς Γέρων Αὐγουστῖνος Καντιώτης.
14. Παρ᾿ ὅλον ὅτι τὸ ἁμαρτωλὸν κατεστημένον παντοιοτρόπως ἔκανεν τὸ πᾶν νὰ ἀπαλλαγῇ ἀπὸ τὸν ἀδέκαστον ἱεροκήρυκα Αὐγουστῖνον Καντιώτην καὶ νὰ τὸν ἀπομακρύνῃ ἀπὸ τὸ Λεκανοπέδιον τῆς Ἀττικῆς, ὅπου κατοικεῖ ὁ μισὸς πληθυσμὸς τῆς Ἑλλάδος, καὶ ὁ Αὐγουστῖνος ἦταν πνευματικὸς πατὴρ καὶ «Πατριάρχης» ὅλων τῶν ὑγιῶς ἐθνικῶς καὶ θρησκευτικῶς σκεπτομένων Ἑλλήνων καὶ εἶχεν ἐνθρονισθῆ εἰς τὰς καρδίας των, ἐν τούτοις ὑπέκυψεν δυστυχῶς εἰς τὰς προτροπὰς ὅλων καὶ αὐτοεξορίσθη εἰς τὰς «πνευματικὰς στέπας» τῶν περιοχῶν Φλωρίνης, Πτολεμαΐδος, Ἐορδαίας καὶ Πρεσπῶν καὶ οὕτω εὑρῆκαν οἱ ἰθύνοντες τοῦ «Ἀθηνοκεντρικοῦ» κράτους καὶ τῆς μεγάλης «χαβούζας» Ἀττικῆς τὴν ἡσυχίαν των = ἀσυδοσίαν των. Ἐὰν ὁ θρυλικὸς Γέρων Αὐγουστῖνος δὲν ἐπείθετο νὰ μεταβῇ εἰς τὴν ἄκρως ἀδιοργάνωτον καὶ πνευματικὰ ἀκαλλιέργητον Μητρόπολιν Φλωρίνης καὶ παρέμενεν εἰς τὸ Λεκανοπέδιον, θὰ εἶχε προσφέρει πολλαπλάσια καὶ ἀκόμη καὶ τοὺς συμπαθεστάτους καὶ τυραννουμένους ἀθιγγάνους θὰ εἶχεν αἰχμαλωτίσει μὲ τὴν ἀγάπην του, τὴν στοργὴν καὶ τὴν φροντίδα του καὶ θὰ τοὺς εἶχεν μετατρέψει εἰς πρότυπα ἡσυχίας, καθαριότητος, πειθαρχίας, εἰρηνικῆς συμβιώσεως, ἀγαθοποιᾶ πρόσωπα…
15. Ὅμως καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ὁ Θρυλικὸς Γέρων Αὐγουστῖνος ἠργάσθη ἐντατικώτατα νὰ ἀφυπνίσῃ τὴν ἑλληνικὴν συνείδησιν τῶν κατοίκων τῆς περιοχῆς, ποὺ τοὺς εἶχε διαστρέψει ἡ σλαβικὴ προπαγάνδα καὶ ἔσωσεν τὴν περιοχὴν ἀπὸ τὸ μόρφωμα τῶν Σκοπίων.
16. Μεταξὺ τῶν ἄλλων ὁ Θρυλικὸς Γέρων Αὐγουστῖνος κατώρθωσεν νὰ ἐκπολιτίσῃ καὶ ἐξευγενίσῃ καὶ τοὺς ἐγκαταλελειμμένους καὶ περιφρονημένους ΡΟΜΑ.
17. Καὶ εἰς αὐτήν του τὴν προσπάθειαν ἔπραξαν τὸ πᾶν οἱ ἀνθελληνικῶς δρῶντες πράκτορες τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων νὰ τὸν ἐμποδίσουν, ἀπαγορεύοντες εἰς τὸν εὔσπλαγχνον καὶ δραστήριον Αὐγουστῖνον νὰ εὐεργετήσῃ τοὺς ἀθιγγάνους καὶ νὰ τοὺς κάνῃ ἀπὸ περιπλανωμένους εἰς σταθεροὺς κατοίκους τῆς Φλωρίνης, οἱ ὁποῖοι πλέον ἀποτελοῦν πρότυπον τάξεως, πειθαρχίας, ἡσυχίας, εὐπρεπείας καὶ εὐποιΐας. Ὅμως ὁ θρυλικὸς Γέρων Αὐγουστῖνος δὲν τὸ ἔβαλε κάτω.
18. Σήμερον ὄχι μόνον οἱ συμπαθεῖς ἀθίγγανοι ὑποφέρουν ἀφαντάστως, ἀλλὰ καὶ πάρα πολλοὶ Ἕλληνες διαβιοῦν καὶ συμπεριφέρονται πολὺ χειρότερα ἀπὸ τοὺς εἰς τὴν καταγωγὴν ἀθιγγάνους, διότι ὄχι μόνον τὸ αἴσχιστον κατεστημένον τοὺς ἔχει πλήρως ἐγκαταλελειμμένους, ἀπομονωμένους καὶ δυστυχισμένους καὶ εἶναι καὶ αὐτοὶ ὡς «ἀπολωλότα πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα», διότι ὄχι μόνον ἡ πνευματικὴ ἡγεσία πασχίζει, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, νὰ ἀναρριχᾶται διὰ τῆς ἀναξιοκρατίας καὶ φαυλοκρατίας καὶ γίνονται πειθήνια ὄργανα τοῦ ἀντιχρίστου κατεστημένου, ἀλλὰ φεὺ πλὴν ἐνίων καὶ ἡ θρησκευτικὴ ἡγεσία εἰς τὴν πρᾶξιν ἀδιαφορεῖ παντελῶς.
19. Ὁ πρῶτος τῇ τάξει θρησκευτικὸς ἐκπρόσωπος τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας ἔλεγεν πρὸ δεκαπενταετιῶν, ὅτι κακῶς ἀναφέρεται ὅτι οἱ περισσότεροι τῶν Ἑλλήνων δὲν ἔχουν ἐπίγνωσιν τοῦ Χριστιανισμοῦ καὶ δὲν ἔχουν χριστιανικὴν ζωὴν καὶ ἠγωνίζετο νὰ καταρρίψῃ αὐτοὺς τοὺς ἰσχυρισμοὺς μὲ τὴν ἐπιγραμματικήν του δήλωσιν: «βλέπεις τὸν ἄλλον μὲ τὴν λαμπαδούρα του πηγαίνει εἰς τὸ Χριστός Ἀνέστη. Νὰ ὁ Χριστιανισμός». Τὸ αἰσχρὸν κατεστημένον καὶ ἡ πλειονότης τῆς θρησκευτικῆς ἡγεσίας θέλει ἕν τοιοῦτον Χριστιανισμόν, κατὰ τὸν ὁποῖον οἱ πάντες δύνανται νὰ χαρακτηρίζωνται ὡς Χριστιανοί, πλὴν τοῦ ἰδίου τοῦ Θεανθρώπου. Ἐὰν ἤρχετο ὁ Θεάνθρωπος προσωπικῶς ἐπὶ τὴν γῆν θὰ ἀνασταυροῦτο πάλιν καὶ τὸν ρόλον τῶν γραμματέων καὶ φαρισαίων ὑποκριτῶν θὰ εἶχεν ἡ πνευματικὴ καὶ θρησκευτικὴ ἡγεσία καὶ οἱ Χριστιανοὶ μὲ τὴν λαμπαδούρα των δὲν θὰ ἐφώναζαν τὰ «Χριστός Ἀνέστη» ἢ «Ὠσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου» ἀλλὰ τὸ «ἄρον, ἄρον σταύρωσον Αὐτόν.
20. Διὰ τοὺς Χριστιανοὺς μὲ τὴν λαμπαδούρα των ἐφαρμόζονται τὰ λόγια τοῦ Κυρίου: «Ὁ λαὸς οὗτος τοῖς χείλεσίν με τιμᾷ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ’ ἐμοῦ·» (Ματθ. 15, 8).
Διότι κατήντησεν διὰ τὰς πανηγύρεις καὶ ὁ Θεὸς τῆς ἀγάπης τονίζει «μισῶ τὰς πανηγύρεις σας».
21. Ἄς προσευχηθοῦμε ὁ Θεὸς νὰ ἀναδείξῃ πολὺ σύντομα νέους Αὐγουστίνους, οἱ ὁποῖοι δὲν θὰ πιστεύουν χρυσόν, ἀλλὰ Χριστόν καὶ δὲν θὰ ζοῦν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησίαν, ἀλλὰ διὰ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ θὰ ἀγωνίζωνται παντοιοτρόπως νὰ δημιουργήσουν πραγματικῶς ἐνσυνειδήτους Χριστιανούς, διὰ νὰ βιώνουν ἐμπράκτως τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεανθρώπου καὶ νὰ πασχίζουν νὰ καθαρίσουν κοινωνίαν, πολιτείαν καὶ ἐκκλησίαν, διὰ νὰ μὴ «βλασφημῆται τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ ἐν τοῖς ἔθνεσι» περαιτέρω, ἀλλὰ νὰ δοξάζεται ὁ Θεὸς μὲ τὴν ἀξιοπρεπῆ συμπεριφορὰ ἀρχόντων καὶ ἀρχομένων, κλήρου καὶ λαοῦ, κάμνοντες ὅλοι «νινευιτικήν μετάνοιαν» καὶ ἐπιστρέφοντες εἰς τὰς ρίζας μας, διὰ νὰ ρυσθῶμεν ἀπὸ τὸν πλήρην καταποντισμόν, ποὺ μᾶς ὡδήγησαν οἱ ἄρχοντες, ἡ πνευματικὴ καὶ θρησκευτικὴ ἡγεσία.
(Διὰ τοὺς ΡΟΜΑ εἴχαμε γράψει ἀναλυτικῶς καὶ εἰς τὸ περιοδικόν μας «Φωτεινὴ Γραμμή» τεῦχος 39, σελ.70-72).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΩΣ
δυνάμεθα νὰ εἴπωμε ὅτι ἀπαιτεῖται ἀφ’ἑνὸς μὲν νὰ ὀργανωθοῦν εὐπρεπεῖς οἰκισμοί, ὅπου θὰ δύνανται ὅσοι ΡΟΜΑ ἐπιθυμοῦν, νὰ διαβιοῦν ἀξιοπρεπῶς. Ἀφ’ἑτέρου νὰ ἐλέγχεται ὄχι τόσον ἡ ἐφαρμογὴ τοῦ Νόμου διὰ τὴν ὑποχρεωτικὴν ἐκπαίδευσιν, ἀλλά, κυρίως, μέχρι νὰ ἀναδειχθοῦν διδάσκαλοι καταγωγῆς ΡΟΜΑ, πρέπει τὸ Ὑπ. Παιδείας ἤ ἡ Διδασκαλικὴ Ὁμοσπονδία Ἑλλάδος νὰ ἐκδώσουν ἐγκύκλιον, ποῖοι διδάσκαλοι εἶναι διατεθειμένοι νὰ παρακολουθήσουν ταχύρρυθμα Φροντιστήρια ψυχολογίας, παιδαγωγικῆς, κοινωνιολογίας, θεολογίας, διδακτικῆς καὶ λοιπὰ, διὰ νὰ εἶναι εἰς θέσιν νὰ μαγνητίζουν τὰ ἀθιγγανάκια καὶ μὲ μεθοδικότητα νὰ τὰ ἐνθουσιάζουν τόσον πολύ, ὥστε «νὰ μὴ βλέπουν τὴν ὥρα καὶ τὴν στιγμὴν» νὰ εὑρεθοῦν εἰς τὸ Σχολεῖον. Τοιουτοτρλοπως θὰ ἐξασφαλισθῆ ἡ ἐκπαίδευσις ὅσων ΡΟΜΑ τὸ θέλουν.
Τὸ ἀνωτέρω ἄρθρον μας, ἀναρτηθὲν εἰς τὴν ἱστοσελίδα μας www.fotgrammi.gr ἔκανε τὸν «γῦρο τοῦ κόσμου».
Αφήστε μια απάντηση