καὶ ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη ἐκμεταλλεύσεως τοῦ ἀνεκτιμήτου «κοιμώμενου» πλούτου εἰς ὅλην τὴν Ἑλλάδα, ἰδιαιτέρως δὲ εἰς τὰς περιοχὰς τοῦ τέως Δήμου Ἀροανίας καὶ λοιπῶν τέως Δήμων τῆς Ἐπαρχίας Καλαβρύτων.
Τὸ φυτὸν Ἀρώνια (Aronia melanocarpa) προέρχεται ἀπὸ τὴν Ἀνατ. Βόρειον Ἀμερικήν. Εἶναι φυλλοβόλος μακρόβιος θάμνος (ζῆ ἕως 100 ἔτη), ὕψους 1-3 μ. καὶ ἀνήκει εἰς τὴν οἰκογένειαν τῶν ροδοειδῶν (τριανταφύλλων κ.λπ.).
Ὁ Ρῶσος βιολόγος/ἐρευνητὴς τῶν φρούτων Ivan Mitschurin τὸ 1910 ἔκανε διαφόρους διασταυρώσεις καὶ ἐπέτυχεν τὸ Ἀρώνια μελανόκαρπον, τὸ ὁποῖο εἶναι φαρμακευτικὸν εἶδος πολυτιμότατον, χρησιμότατον, ἀλλὰ καὶ λίαν εὐκόλως καλλιεργούμενον φυτόν. Μετὰ τὸ τρίτον ἔτος δὲν χρειάζεται πότισμα. Ἀναπτύσσεται εἰς θερμοκρασίας ἀπὸ -43 ἕως +40 βαθμοὺς καὶ εἰς ὅλα τὰ ἐδάφη, εἰς σκιὰν καὶ εἰς ἡλιοφάνειαν.
Εἶναι πλούσιον εἰς πολυφαινόλας, ἀνθοκυανίνας, βιταμίνας, ἰχνοστοιχεῖα, φλαβονοειδῆ καὶ ἀντιοξειδωτικά. Ἔχει ἰδιότητας κατὰ τοῦ διαβήτου, εἶναι ἀντιφλεγμονῶδες, βοηθᾷ εἰς τὴν πρόληψιν καὶ θεραπείαν καρδιακῶν, οὐρολογικῶν, ἀφροδισιακῶν καὶ δερματικῶν νοσημάτων, ἀλλεργιῶν, ἡπατίτιδος, ἀναζωογονεῖ τὰ κύτταρα, ἐνισχύει τὴν μνήμην, προστατεύει ἀπὸ ραδιενέργειαν, μειώνει τὴν πίεσιν καὶ τὴν χοληστερίνην. Ἐνδείκνυται ἀκόμη καὶ εἰς μερικὰς φάσεις χημειοθεραπειῶν διὰ τὸν καρκίνον τοῦ στήθους καὶ τῶν ἐντέρων. Ὁ χυμὸς καὶ οἱ καρποί της αὐξάνουν τὴν ἄμυνα τοῦ ὀργανισμοῦ καὶ ἐνισχύουν τὴν ὄρεξιν. Εἶναι κατάλληλον καὶ διὰ παρασκευὴν χυμῶν, μαρμελάδας, οἴνου καὶ διὰ βιολογικὴν βαφήν, λόγῳ ἐντόνου ἐρυθροῦ χρώματος.
Ἡ οἰκονομικὴ σημασία της εἶναι τεραστία, διότι μὲ χαμηλὸν κόστος ἀποδίδει εἰσόδημα εἰς μικρὸν διάστημα καὶ εἶναι βιολογική, ἐπειδὴ δὲν χρειάζεται λιπάσματα καὶ ραντίσματα.
Εἰς τὴν Διεθνῆ κλίμακα τῶν φαρμακευτικῶν φυτῶν κατέχει τὰς πρώτας θέσεις. Τὸ 2011 ἐγγράφεται εἰς τὸν κατάλογον τοῦ Ὑπ. Γεωργίας ὡσὰν φαρμακευτικὸν φυτὸν-καινοτόμον.
Δυστυχῶς εἰς τὴν Ἑλλάδα δὲν ὑπάρχει σωστὸς ἐπαγγελματικὸς προσανατολισμός. Ἔχει καλλιεργηθῆ εἰς τὸ ἄκρον ἄωτον ἡ νοσηρὰ νοοτροπία: τὰ παιδάκια νὰ περνοῦν τὰς τάξεις, νὰ εἰσέρχωνται εἰς ὑποτυπώδεις τεχνικὰς καὶ Παν/κὰς Σχολάς, αἱ ὁποῖαι ἱδρύθησαν κυρίως, διὰ νὰ ἐξυπηρετοῦν, μὲ τὴν κακὴν ἔννοιαν, τὰς διαφόρους ἐπαρχιακὰς πόλεις (ἐνοικιάσεις κτιρίων, κίνησις εἰς καφετέριες καὶ ξενυκτάδικα). Ὄχι τόσον διὰ νὰ ἐπιμορφώνωνται οἱ νέοι μας καὶ νὰ γίνωνται ἐπιστήμονες, πρωταθληταὶ τοῦ πνεύματος, ὅπως τοὺς ἀξίζει, ἀλλὰ μὲ «σκονάκια» ἢ ἄλλα θεμιτὰ ἢ ἀθέμιτα μέσα νὰ ἔχουν ἕνα πτυχίον, νὰ ἀποκτοῦν τὴν οἴησιν τοῦ δοκησίσοφου καὶ νὰ «βολεύωνται» εἰς τὸ δημόσιον. Ἡ πλειοψηφία αὐτῶν τῶν ὄχι ἐργαζομένων ἀλλὰ «περιεργαζομένων», «παρασιτοζωοῦντες» καθίστανται τύραννοι τῶν πολιτῶν καὶ ἐξυπηρετοῦν μόνον, ἐὰν λάβουν «φακελάκι» καὶ φιλοδωρήματα. Ἰδοὺ ποῦ κατηντήσαμε μὲ τοὺς ἀχρείους, ἀνεγκεφάλους καὶ ὄργανα τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων πολιτικούς μας καὶ λοιποὺς ἰθύνοντας.
Ἀνάγκη ὅθεν νὰ ἐγερθῶμεν ὅλοι μας καὶ νὰ ἐπιστρέψωμεν εἰς τὴν ἡμετέραν γῆν, διότι ὁ Θεὸς ηὐλόγησεν τὴν Ἑλλάδα σκανδαλωδῶς νὰ δύναται νὰ παράγῃ πλουσίως ὄχι μόνον διὰ τοὺς κατοίκους της ἀλλὰ καὶ διὰ ἐξαγωγάς.
Π.χ. μὲ τὴν ἐντατικὴν καλλιέργειαν τῆς Ἀρώνια ἢ τριανταφυλλιῶν πλήρως ἀρωματικῶν (ἀπὸ τὰς ὁποίας ἐξάγεται ἄρωμα, ποὺ δύναται νὰ πωληθῇ 1000Ε τὸ λίτρον) θὰ ἠδυνάμεθα νὰ δημιουργήσωμεν πλοῦτον.
Ἀκόμη καὶ τόν «κοιμώμενον» θησαυρόν, τὴν ἀγριοαχλαδιά, ἐὰν τὴν ἐμβολιάζαμε, θὰ ἐδημιουργούσαμε τεραστίας ποσότητας πέλλετ, δηλαδὴ καύσιμον ὕλην καὶ μὲ τὰ ἀχλάδια πολυτελείας θὰ ἠδυνάμεθα νὰ καλύπτωμεν ὄχι μόνον τὰς ἐσωτερικάς μας ἀνάγκας, ἀλλὰ καὶ νὰ ἐξάγωμεν.
Λόγῳ στενότητος χώρου, ἀδυνατοῦμεν νὰ ἀναπτύξωμεν πληθώραν ἄλλων πλουτοπαραγωγικῶν πηγῶν καὶ ἐνεργειῶν, νὰ ἀφυπνισθοῦν τουλάχιστον οἱ ἀρχόμενοι καὶ δώσουν καὶ εἰς τοὺς ἄρχοντας νὰ ἐννοήσουν ὅτι πρέπει νὰ «ἀνακρουσθῇ ἡ πρύμνη», νὰ ἐπιστρέψωμεν εἰς τὰς ρίζας μας
Αφήστε μια απάντηση