Πρωτεπιστάτου Ἁγίου Ὄρους
Παν/του Γέροντος π. ΜΑΞΙΜΟΥ ΙΒΗΡΙΤΟΥ
(Νικολοπούλου)
Ἡ Καψάλα εἶναι μία δασώδης ἡσυχαστικὴ ἔρημος ἢ μᾶλλον μία κελλιωτικὴ συνοικία κειμένη βορείως τῶν Καρυῶν, καθὼς καὶ βορείως τῆς κοίτης τοῦ λάκκου τοῦ Ἅιδος. Αὕτη διαιρεῖται εἰς δύο μέρη: τὸ ἕν ἀνήκει εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν Παντοκράτορος καὶ τὸ ἄλλον εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν Σταυρονικήτα. Κάτωθεν τῆς Σκήτης τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου (Σεραγίου), εἰς Παντοκρατορικὴν περιοχήν, εὑρίσκεται τὸ Κελλίον τοῦ «Ἄξιὸν Ἐστιν», τὸ ὁποῖον εἶναι ἀφιερωμένον εἰς τὴν Κοίμησιν τῆς Θεοτόκου. Συμφώνως μὲ τὴν παράδοσιν, κατὰ τὸ 980, ὅτε ἀνεγείρετο ἡ Ἱερὰ Μονὴ Ἰβήρων, συνέβη ἕν ἐξαίσιον θαῦμα:
Ἐν τούτῳ ἐδιδάχθη ὁ μαθητὴς τοῦ Γέροντος τοῦ Κελλίου ὑπ᾿ Ἀγγέλου μετημφιεσμένου ἐν σχήματι Μοναχοῦ τὴν συμπλήρωσιν τοῦ Θεομητορικοῦ ὕμνου «Ἄξιὸν ἐστιν ὡς ἀληθῶς μακαρίζειν Σε τὴν Θεοτόκον κ.λπ.».
Ἐχάραξε δὲ διὰ τοῦ δακτύλου του ὁ Ἄγγελος ἐπὶ πλακὸς τοῦ δαπέδου τοῦ ναϊδίου τοῦ Κελλίου τὸν ὕμνον κατὰ τὴν ὥραν τοῦ Ὄρθρου, κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ μὲν ρηθεὶς Γέρων τοῦ Κελλίου εὑρίσκετο εἰς ἀγρυπνίαν ἐν τῷ Ἱ. Ναῷ τοῦ Πρωτάτου Καρυῶν, ὁ δὲ μαθητὴς του ἐνεγίγνωσκε μόνος τὴν Ἀκολουθίαν εἰς τὸ ναΐδιον τοῦ Κελλίου.
Μετὰ τὸ γενόμενον θαῦμα, ἡ Εἰκὼν ἔνθα ἐψάλη ὁ Ἀρχαγγελικὸς ὕμνος μετεφέρθη καὶ παραμένει ἔκτοτε εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν τοῦ Πρωτάτου, γνωστὴ ὡς Εἰκὼν τοῦ «Ἄξιὸν ἐστιν», ἡ δὲ πλὰξ λέγεται ὅτι μετεκομίσθη εὐθὺς εἰς Κ/πολιν, πρὸς τε τὸν Πατριάρχην καὶ τὸν Βασιλέα, σημειώσαντες οἱ Ἁγιορεῖται εἰς αὐτοὺς ἅπασαν τὴν ὑπόθεσιν τοῦ τοιούτου θαυμαστοῦ γεγονότος.
Διευκρίνησις εἰς τὴν ὀρθογραφίαν
Κελλίον: «Ἄξιὸν Ἐστιν»
Εἰκών: «Ἄξιὸν ἐστι
Αφήστε μια απάντηση