ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ 52-ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΛΗΡΟΥ ΚΑΙ ΛΑΟΥ

 

Α. ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ
«ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»
ΑΙΘΟΥΣΑ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ
ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ ΛΑΟΥ-
Εὐριπίδου 12 Ἀθήνα, 5.7.2012

1. Παρ᾿ ὅλον ὅτι ἡ Γεν. Συνέλευσις δὲν ἐπραγματοποιήθη Σαββατοκύριακον ἢ Τετάρτην, ποὺ ἐξυπηρετοῦσεν ὅλα τὰ μέλη καὶ τοὺς φίλους, ἀλλὰ τὴν Πέμπτην 5.7.2012, ὅπως ἐταίριαζεν εἰς τοὺς Σεβασμιωτάτους Συνοδικούς, ἐν τούτοις, δόξα τῷ Θεῷ, εἴχαμε μεγάλην ἐπιτυχίαν. Προσῆλθον ὄχι μόνον τὰ μέλη τοῦ Σωματείου μας, ἀλλὰ καὶ πολλαὶ δεκάδες ἐκπροσώπων διαφόρων φορέων καὶ προσωπικότητες.

2. Μετὰ τοὺς Συνοδικοὺς Σεβασμιωτάτους Θήρας, Ἀμοργοῦ καὶ Νήσων κ. Ἐπιφάνιον καὶ Κυθήρων καὶ Ἀντικυθήρων κ. Σεραφείμ, ἔλαβον τὸν λόγον: ὁ Σεβασμιώτατος Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως κ. Ἱερεμίας, ὁ ὁποῖος ἐδόξασεν τὸν Θεὸν διὰ τὴν ἀπόφασιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου νὰ πραγματοποιηθῇ ἐπὶ τέλους τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους καὶ ἐτόνισεν ὅτι τὸ ἐν λόγῳ μνημεῖον δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ Ἐλευθερωτοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ἐπιβάλλεται νὰ εἶναι λίαν περίοπτον καὶ νὰ δεσπόζῃ τοῦ λεκανοπεδίου Ἀθηνῶν καὶ ὅτι ἡ πλέον ἐνδεδειγμένη θέσις εἶναι τὸ Ἀττικὸν Ἄλσος.

3. Τὸ ἐπίτιμον μέλος τοῦ Σωματείου μας, ὁ εὐλαβὴς καὶ ταπεινὸς ἐργάτης τοῦ Εὐαγγελίου Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βελεστίνου κ. Δαμασκηνός, ἐδόξασεν τὸν Θεὸν διὰ τὴν ἀπόφασιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ ἐτόνισεν ὅτι τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους πρέπει νὰ εἶναι μοναδικὸν καὶ εἰς λίαν περίοπτον θέσιν καὶ ὅτι ἐκτὸς ἀπὸ τὴν δεσπόζουσαν θέσιν τοῦ Ἀττικοῦ Ἄλσους ὑπάρχει καὶ τὸ γυμνὸν τμῆμα τῶν Τουρκοβουνίων ἐπάνω ἀπὸ τὸ Γαλάτσι καὶ ὅτι ἐγγυᾶται διὰ τὴν παραχώρησιν τῆς ἐν λόγῳ ἐκτάσεως.

4. Ἡ ἐκπρόσωπος τῶν Ἀνεξαρτήτων Ἑλλήνων, ἡ Βουλευτὴς Θεσσαλονίκης κ. Χρυσούλα-Μαρία Γιαταγάνα, ἐξέφρασεν τὴν μεγίστην ἠθικὴν ἱκανοποίησιν, ποὺ ἐπὶ τέλους πραγματοποιεῖται ἡ ἱερὰ ὑπόσχεσις τοῦ θρυλικοῦ Γέρου τοῦ Μοριᾶ καὶ τῶν ἄλλων ἡρώων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας καὶ διεβεβαίωσεν κατηγορηματικῶς ὅτι τὸ κόμμα τῶν Ἀνεξαρτήτων Ἑλλήνων θὰ πράξῃ τὸ πᾶν, διὰ νὰ δυνηθοῦν τὸ Ι.Π.Η.Π.Α. καὶ τὸ Σωματεῖον «οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» νὰ πραγματοποιήσουν τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους.

5. Ἐκ μέρους τῆς Ν. Δημοκρατίας ὡμίλησεν ὁ, διὰ πρώτην φορὰν πολιτευθείς, πρῶτος Βουλευτὴς Ἀχαΐας, κ. Ἀθανάσιος Νταβλοῦρος, κακίζων τὴν παράλειψιν τῆς Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας νὰ μὴ ἔχουν πραγματοποιήσει μέχρι τοῦδε τὴν ἐκπλήρωσιν τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους. Διεβεβαίωσεν κατηγορηματικῶς ὅτι καθημερινῶς θὰ ἐργάζεται ἐντατικώτατα διὰ τὴν ἐκχώρησιν τῆς πλέον περιόπτου θέσεως τοῦ Ἀττικοῦ Ἄλσους καὶ διὰ τὰς ἀπαιτουμένας νομοθετικὰς ρυθμίσεις, οὕτως ὥστε τὸ Ι.Π.Η.Π.Α. καὶ τὸ Σωματεῖον «οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔνθους» νὰ ξεκινήσουν ἀμέσως τὴν πραγματοποίησιν τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, καθ᾿ ἥν στιγμὴν οἱ καθ᾿ ὕλην ὑπόχρεοι, Πολιτεία καὶ Ἐκκλησία, ἀπαλλάσσονται, βάσει τῶν διαβεβαιώσεων τῶν ὡς ἄνω ἀναφερθέντων νομικῶν προσώπων ἰδιωτικοῦ δικαίου, ἤτοι τοῦ Ι.Π.Η.Π.Α. καὶ τοῦ Σωματείου «οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους», νὰ μὴ δώσουν οὔτε ἕνα εὐρώ.

6. Τὸν λόγον ἔλαβε ὁ Πρόεδρος τοῦ Ὁμίλου Ἀπογόνων 1821 καὶ Ἐπιφανῶν Ἱστορικῶν Γενεῶν τῆς Ἑλλάδος, κ. Κων/νος Πλαπούτας, ὁ ὁποῖος ἐξέφρασεν τὴν μεγίστην του ἱκανοποίησιν διὰ τὴν ἀπόφασιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου νὰ πραγματοποιηθῇ τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους καὶ ὑπερθεμάτισεν ὅτι ἐπιβάλλεται νὰ εἶναι λίαν περίοπτον καὶ νὰ δεσπόζῃ τῶν Ἀθηνῶν καὶ ὡς τέτοια περιοχή, ἐτόνισεν ὅτι πρέπει νὰ εἶναι ἡ πλέον ἐνδεδειγμένη θέσις τοῦ Ἀττικοῦ Ἄλσους.

7. Τὸν λόγον ἔλαβε καὶ ὁ Πρόεδρος τῆς Παγκαλαβρυτινῆς Ἑνώσεως, Δικηγόρος κ. Γεώργιος Κοσμάς, ὁ ὁποῖος ἐξῆρε τὴν προσωπικότητα καὶ τὴν δραστηριότητα τοῦ δωρητοῦ καὶ ἐτόνισεν ὅτι εἶναι καύχημα διὰ τὴν περιοχὴν Καλαβρύτων ἡ ἀνιδιοτελὴς γενναία προσφορά του.
Ὑπεγράμμισεν κατηγορηματικῶς ὅτι ἐπ᾿ οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται νὰ δεχθῶμεν νὰ ἀχρηστευθῇ τὸ ἔργον εἰς χαμηλὰς ἐπιπέδους ἐπιφανείας καὶ «γούβας», ὅπως ἐπεβάλλετο ἐπὶ τουρκοκρατίας. Περαίνων ἔκανεν ἔκκλησιν νὰ συστρατευθοῦν ὅλοι οἱ Ἕλληνες καὶ νὰ πραγματοποιηθῇ εἰς τὸ Ἀττικὸν Ἄλσος τὸ μνημεῖον δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ Ἐλευθερωτοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.

8. Ὁ Ταξίαρχος ἐ.ἀ. κ. Στέργιος Σμυρλὴς λαβὼν τὸν λόγον, ἐξέφρασεν τὴν θλίψιν του, διότι μέχρι τοῦδε δὲν ἐπραγματοποιεῖτο τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους και ἐξέφρασεν τὴν χαράν του, διότι ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τὴν 8.6.2012 ἔλαβεν ἀπόφασιν νὰ πραγματοποιηθῇ τοῦτο καὶ ὑπεραμύνθη ὅτι ἐπιβάλλεται νὰ εἶναι εἰς τὴν λίαν περίοπτον θέσιν τοῦ Ἀττικοῦ Ἄλσους.

9. Κατόπιν ἔλαβεν τὸν λόγον ὁ Ταξίαρχος ἐ.ἀ. κ.Ἀναστάσιος Κότσιαλος, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ ἀνέπτυξεν διεξοδικώτατα ὅτι τὸ Ἀττικὸν Ἄλσος ἀνήκει εἰς τὸ δημόσιον καὶ ὅτι οἱ καταπατηταὶ εἶναι παράνομοι, διότι ἐπὶ δημοσίων κρατικῶν ἐκτάσεων οὐδεμία χρησικτησία χωρᾶ καὶ ὅτι ὅλοι δύνανται νὰ παρουσιάσουν τοὺς τίτλους των διὰ νὰ ἀποζημιωθοῦν, ἐκάλεσεν ὅλους τοὺς νουνεχεῖς καὶ εὐσυνειδήτους Ἕλληνας νὰ συστρατευθοῦν διὰ τὴν ἄμεσον πραγματοποίησιν τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους εἰς τὴν μοναδικὴν περίοπτον θέσιν τοῦ Ἀττικοῦ Ἄλσους διὰ νὰ δεσπόζῃ ὄχι μόνον ἀπὸ ὅλα τὰ σημεῖα τῶν Ἀθηνῶν, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ περισσότερα μέρη τῆς Ἀττικῆς.

10. Ὁ Πρόεδρος τῆς Χριστιανικῆς Δημοκρατίας κ. Ἐμμανουὴλ Μηλιαράκης, ἀφοῦ ἐξῆρεν τὴν γενναίαν ἀπόφασιν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διὰ τὴν ἄμεσον πραγματοποίησιν τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, ἐτόνισεν ὅτι ἐπ᾿ οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται νὰ μὴ γίνῃ σεβαστὴ ἡ ἐπιθυμία τοῦ δωρητοῦ, ὅτι δὲν ἐπιθυμεῖ νὰ προστεθῇ ἕνας Ναὸς εἰς τοὺς τόσους ὑπάρχοντας, ἀλλὰ πρέπει νὰ γίνῃ ἕνα μνημεῖον δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ Ἐλευθερωτοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καὶ αὐτὸ τὸ μνημεῖον ἐπ᾿ οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται νὰ τοποθετηθῇ εἰς τὰς «λακούβας», ἀλλὰ ὅτι πρέπει νὰ εἶναι λίαν περίοπτον…

11. Ὁ Κοσμήτωρ τοῦ Σωματείου, Στρατηγὸς κ. Κων/νος Τσιτίνης, ἀνέγνωσεν ἀντιπροσωπευτικοὺς χαιρετισμοὺς προσωπικοτήτων.

12. Ὁ Σεβασμιώτατος Καλαβρύτων καὶ Αἰγιαλείας κ. Ἀμβρόσιος δὲν ἠδυνήθη νὰ προσέλθῃ προσωπικῶς καὶ ἐξεπροσωπήθη ὑπὸ τοῦ Ἡγουμένου τοῦ Μεγάλου Σπηλαίου, Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π. Ἱερωνύμου.

13. Τὴν «παράστασιν ἔκλεψεν» καὶ πάλιν ὁ πολιὸς ἐνενηκοντούτης λίαν εὐσυνείδητος δάσκαλος Παναγιώτης Ρήγας, ὁ ὁποῖος παρὰ τὴν ἡλικίαν του καὶ τὴν ἐπισφαλῆ ὑγείαν του, ἐπῆρε ταξὶ ἀπὸ τὴν Καλαμάταν καὶ ἦλθεν εἰδικῶς πρὸς τοῦτο, ἐπισφραγίζων καὶ αὐτὸς μὲ τὴν μεστοτάτην πνευματικῶν νοημάτων ὁμιλίαν του ὅτι τὸ μεγαλεπήβολον καὶ κολοσσιαῖον ἔργον τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους ἐπιβάλλεται νὰ εἶναι εἰς τὴν λίαν περίοπτον θέσιν τοῦ Ἀττικοῦ Ἄλσους. Οἱ πάντες ἐξεπλάγησαν διὰ τὴν εὐφράδειάν του, τὴν ἀνεκτίμητον πεῖραν του, τὴν ταπεινότητά του καὶ τὴν εὐλάβειάν του.

Ὁ μέγιστος αὐτὸς φιλάνθρωπος στενάζει, διότι διέθεσεν ὅλας τὰς οἰκονομίας τῆς ἀειμνήστου ἀδελφῆς του Σοφίας καὶ τὰς ἰδικάς του, ἄνω τῶν 300.000 €, διὰ διάφορα φιλανθρωπικὰ ἔργα καὶ δὲν τὰς ἐκράτησεν διὰ τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους, ἔχων ἐπίγνωσιν τοῦ Γραφικοῦ : «τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ‘ ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε» (Ἰωάν. 12, 8).

Β. ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ

1. Παρακαλοῦμεν τὰς προσωπικότητας τῶν διαφόρων φορέων νὰ μᾶς συγχωρήσουν, διότι, λόγῳ ἐλλείψεως χρόνου, ἀδυνατοῦμεν νὰ προσφωνήσωμεν ἕκαστον ἰδιαιτέρως. Ὅμως δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μὴ ἀναφέρωμεν τὸν ἐνενηκοντούτη φίλον τοῦ Σωματείου μας, ὁ ὁποῖος ἦλθεν σήμερον τὸ πρωὶ μὲ ταξὶ ἀπὸ τὴν Καλαμάταν εἰδικῶς διὰ τὴν Συνέλευσίν μας, τὸν πολιὸν διδάσκαλον κ. Παν/την Ρήγαν.

2. Ὡς ἀσφαλῶς θὰ ἔχετε πληροφορηθῆ, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἔλαβεν τὴν 8ην Ἰουνίου 2012 τὴν ἱστορικὴν ἀπόφασιν τῆς ἐκπληρώσεως τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, μὲ χρονικὸν ὀρίζοντα ἀποπερατώσεως τὸ ἔτος 2021, δηλαδὴ διακόσια ἔτη μετὰ τὴν ἐθνικὴν Παλιγγενεσίαν…

3. Θὰ προσπαθήσω νὰ εἶμαι σύντομος, ὥστε νὰ ἔχωμεν χρόνον καὶ ἐσεῖς νὰ ἔχετε τὴν δυνατότητα νὰ ἐκφρασθῆτε ἐλευθέρως καὶ νὰ σᾶς δοθοῦν αἱ δέουσαι ἀπαντήσεις. Τοιουτοτρόπως νὰ συστρατευθῶμεν, νὰ συμπνευματισθῶμεν καὶ νὰ παρακαλέσωμεν τὸν Τριαδικὸν Θεὸν νὰ μᾶς φωτίσῃ ὅλους, ἰδίως τοὺς καθ᾿ ὕλην ὑποχρέους, Ἐκκλησίαν καὶ Πολιτείαν, καὶ μᾶς διευκολύνῃ, εἰς ποίαν δεσπόζουσαν θέσιν νὰ τεθῇ τὸ μνημεῖον δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Ἐλευθερωτοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ.

4. Δόξᾳ τῷ Θεῷ δὲν ζῶμεν εἰς ἐποχὴν Τουρκοκρατίας, ὅπου οἱ Ἱεροὶ Ναοὶ ἐπεβάλετο νὰ κτίζωνται εἰς κοιλώματα καὶ μάλιστα πολλά «σκαλοπάτια» κάτω ἀπὸ τὴν γήν…

Ἐμεῖς φρονοῦμεν διακαῶς ὅτι μόνον μία δεσπόζουσα περίοπτος θέσις τοῦ ἀξίζει καὶ ὄχι κοιλώματα εἰς τὰς κοίτας τοῦ Ἰλισσοῦ, Γουδῆ καὶ Νοσοκομεῖον Σωτηρία. Διότι τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους πρέπει νὰ εἶναι κάτι τὸ μοναδικὸν καὶ τὸ ἐξαίσιον.

5. Ἡ Ἀρχιτεκτονικὴ μελέτη τοῦ ἔργου πρέπει νὰ εἶναι ἰδιαζόντως καλή, καὶ πρὸς τοῦτο ζητᾶμε τὴν συνεργασίαν ὅλων καὶ ἰδίως τῆς Ναοδομίας.
Εἰς τὴν προσπάθειαν αὐτὴ οἱ ἐργαζόμενοι πρέπει νὰ ἐνεργοῦν ὡς λειτουργοὶ καὶ ὄχι ὡς ὑπάλληλοι = «περιεργαζόμενοι», ὅπως πρέπει νὰ συμβαίνῃ καὶ εἰς κάθε ἑλληνικὸν δημόσιον φορέα.
Ἄν δὲν ὑπῆρχαν «ὑπάλληλοι» ἀλλὰ ὑπῆρχαν «λειτουργοί», ἀπὸ τὴν πρώτην στιγμὴν θὰ ἦσαν οἱ πάντες δίπλα μας…

6. Πρέπει νὰ προγραμματίσωμεν λίαν συντόμως μίαν ἡμερίδα διὰ ἐνίσχυσιν τῆς προσπαθείας μας, ὅπου θὰ κληθοῦν οἱ εἰδήμονες νὰ συζητήσουν τὸ θέμα.

7. Ἐθεωρήσαμεν χρέος μας, ὡς ἀπόγονοι τῶν Ἐθνομαρτύρων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας, νὰ συστήσωμεν τὸ Σωματεῖον μας, μὲ σκοπὸν τὴν πραγματοποίησιν τοῦ χρέους μας, δηλαδὴ τῆς ὑποσχέσεως τῶν Ἡρώων Ἐθνομαρτύρων καὶ τοῦ μοναδικοῦ ἡγέτου Ἰωάννου Καποδίστρια, νὰ ἀνεγερθῇ τὸ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ.

8. Οἱ πρόγονοί μας διεκήρυττον μὲ ὀλίγα λόγια: «παρ᾿ ὅλον ὅτι δὲν ἔχομεν τὸν ἀπαιτούμενον ἐξοπλισμὸν καὶ στρατεύματα, ἀλλὰ ὡς βαρὺ πυροβολικὸν μόνον τὴν πίστιν εἰς τὸν Ἐλευθερωτὴν Χριστόν, σὲ παρακαλοῦμε Χριστέ μας, βοήθησέ μας νὰ ἐλευθερωθῶμεν ἀπὸ τὸν λίαν δυσβάστακτον τουρκικὸν ζυγὸν καὶ θὰ σοῦ κτίσωμεν Ναὸν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Ἐλευθερωτοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ».
Ὁ θρυλικὸς Γέρος τοῦ Μοριᾶ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης βροντοφωνοῦσεν : «ὁ Θεὸς ἔβαλεν τὴν ὑπογραφήν του καὶ δὲν τὴν παίρνει πίσω».
Οἱ ἥρωες αὐτοὶ καὶ ὁ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ἐπίστευαν καὶ διεκήρυττον «ὁ Θεὸς δὲν θὰ ἀφήσῃ τὴν Ἑλλάδα».
Τοιουτοτρόπως ἐξηγέρθησαν οἱ σκλάβοι Ἕλληνες, μὲ θούρειόν των: «γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστιν τὴν Ἁγίαν καὶ τῆς Πατρίδος τῆς Ἐλευθερίαν. Διὰ αὐτὰ τὰ δύο πολεμῶ καὶ ἐὰν δὲν τὰ ἀποκτήσω, τί μὲ ὀφελεῖ καὶ ἐὰν ζήσω;».

Νυχθημερὸν ἠγωνίζοντο οἱ πρόγονοί μας, ὅπως τὸ δημοτικὸν τραγούδι τοῦ Γέρο Δήμου μᾶς ἐξιστορεῖ: «…τὸν ὕπνο δὲν ἐχόρτασα καὶ τώρα ἀποσταμένος θέλω νὰ πάω νὰ κοιμηθῶ…». Καὶ μάλιστα διὰ νὰ ζοῦμε ἐμεῖς οἱ ἀνάξιοι ἐλεύθεροι σήμερον καὶ νὰ αὐτοσκλαβωνώμεθα πάλιν εἰς τοὺς Μωαμεθανοὺς καὶ νὰ καταντήσωμεν ξένοι εἰς τὸν τόπον μας, τὸ δημοτικὸν τραγούδι τοῦ Γέρο Δήμου συνεχίζει: «ζεστὸ ψωμὶ δὲν ἔφαγα, δὲν πλάγιασα σὲ στρῶμα…».

9. Αὐτὴν τὴν Ἱερὰν Παρακαταθήκην τῶν Ἐθνομαρτύρων ἡρώων μας, ὡς γνωστόν, τὴν υἱοθέτησεν ἡ Δ΄ Ἐθνοσυνέλευσις μὲ τὸ Η΄ Ψήφισμα τοῦ 1829 καὶ ὁ ἀνεπανάληπτος Ἐθνάρχης-Κυβερνήτης Ἰωάννης Καποδίστριας τὸ ὑπέγραψεν.
Ἐὰν εὐσταθοῦσεν, αὐτὸ ποὺ λέγουν μερικὰ ἰδιοτελῆ, ἀνιστόριτα ἀνθρωπάκια, ὅτι τὸ Τάμα τοῦ Γένους τὸ ἐξεπλήρωσεν ὁ Κυβερνήτης Καποδίστριας εἰς τὸ ναΐδιον τοῦ Ὀρφανοτροφείου Αἰγίνης τὸ 1828, δὲν θὰ ἀκολουθοῦσεν τὸ Η΄ Ψήφισμα τῆς Δ΄ Ἐθνοσυνελεύσεως ἕν ἔτος ἀργότερον, τὸ 1829, διότι ὁ Καποδίστριας εἶχε «σώας τὰς φρένας» καὶ δὲν θὰ ἐθεσμοθετοῦντο τὰ Βασιλικὰ Διατάγματα τοῦ 1834 καὶ 1838, τὰ ὁποῖα ρητῶς ὁρίζουν, τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους νὰ πραγματοποιηθῇ εἰς τὴν νέαν πρωτεύουσαν τῆς Ἑλλάδος, τὰς Ἀθήνας. Δυστυχῶς οἱ «φίλοι μας» εἶδον τὸν κίνδυνον ὅτι ἡ Ἑλλάς μὲ τὸν πανάξιον κυβερνήτην Καποδίστριαν θὰ ἐμεγαλουργοῦσεν καὶ «ἐφρόντισαν» νὰ δολοφονηθῇ, διὰ νὰ παραμείνῃ ἡ Ἑλλάς μικρὴ καὶ ἀνίσχυρος…

10. Διὰ τὴν πραγματοποίησιν τοῦ σκοποῦ μας ἀναμένομεν καὶ ἄλλους. Ζητοῦμεν περισσοτέρους, δραστηριοτέρους καὶ καλλιτέρους.

11. Ἐπαναλαμβάνομεν ὅτι ἀπαλλάσσομεν τοὺς καθ᾿ ὕλην ὑποχρέους, Πολιτείαν καὶ Ἐκκλησίαν, νὰ μὴ δώσουν οὔτε ἕνα εὐρώ.
Παρακαλοῦμεν μόνον τὴν Διοικοῦσαν Ἐκκλησίαν νὰ εὐλογῇ καὶ νὰ πρωτοστατῇ.
Ἀπὸ τὴν Πολιτείαν ἀπαιτοῦμεν νὰ μᾶς παραχωρήσῃ τὴν ἐνδεδειγμένην περίοπτον θέσιν τοῦ Ἀττικοῦ Ἄλσους, νὰ νομοθετῇ καὶ νὰ διευκολύνῃ τὴν ἄμεσον πραγματοποίησιν τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους.

12. Ἐὰν διαχειρισθῶμεν καὶ τὸν ὑπόλοιπον, τὸν μὲ ἀπεριγράπτους στερήσεις, σωματικὰς καὶ ψυχικὰς ἀλγηδόνας δημιουργηθέντα μόχθον τοῦ βίου μου μὲ οὐσιαστικὴν διαφάνειαν, τότε οἱ ἀπὸ τοὺς πάντας ἐξαπατηθέντες Ἕλληνες τῆς ὑφηλίου θὰ σπεύσουν νὰ μᾶς συντρέξουν γενναίως καὶ μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ θὰ ὁλοκληρωθοῦν αἱ πολυδάπαναι ἐργασίαι τοῦ μνημείου δοξολογίας, εὐχαριστίας, εὐγνωμοσύνης καὶ λατρείας ἐπ᾿ ὀνόματι τοῦ Ἐλευθερωτοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Εἴμεθα ἀπόγονοι αὐτῶν τῶν Ἐθνομαρτύρων τῆς Παλιγγενεσίας καὶ ἦλθεν τὸ «πλήρωμα τοῦ χρόνου» καὶ ἐσυνειδητοποίησαμεν τὸ ἱερὸν καθῆκον τοῦ κάθε Ἕλληνος νὰ πραγματοποιηθῇ ἡ Ἱερὰ Παρακαταθήκη τῶν ἡρώων μας.
Ὅπως ἔχομεν τονίσει ἐπανειλημμένως, σὺν τοῖς ἄλλοις, τὸ ἔργον τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους θὰ βοηθήσῃ τὴν ἑλληνικὴν οἰκονομίαν καὶ θὰ φέρῃ πλοῦτον εἰς τὴν Ἑλλάδα, διότι μὲ τὸ μεγαλεπήβολον αὐτὸ ἔργον θὰ «φᾶν» ψωμὶ πολλαὶ ἑλληνικαὶ οἰκογένειαι.

13. Πρὸς τοῦτο τὸ Εἰδικὸν Συμβούλιον τοῦ Σωματείου μας, ποὺ θὰ γνωμοδοτῇ διὰ τὴν διαχείρισιν τῶν ἐσόδων καὶ τὴν φειδωλὸν διάθεσιν τῶν ἐξόδων, δὲν θὰ προκηρύσσῃ «στημένους» διεθνεῖς διαγωνισμούς, οὔτε θὰ κάμνῃ ἀπ᾿ εὐθείας ἀναθέσεις εἰς «ἡμετέρους», ὅπου τὸ ἥμισυ τῶν ἐξόδων καταλήγει εἰς τὰ θυλάκια τῶν διαχειριστῶν, καὶ εἰς τὸ νὰ ἐξασφαλίζωνται πολὺ χοντραὶ «μίζαι» καὶ μεγάλα «λαδώματα», ὡς εἴθισται.
Τὸ Εἰδικὸν Συμβούλιον τοῦ Σωματείου μας, τὰ μέλη τοῦ ὁποίου θὰ ἐκλέγωνται καὶ θὰ κληρώνωνται καὶ δὲν θὰ διορίζωνται, θὰ πασχίζῃ νὰ ἐξασφαλίζῃ τὰ πλέον κατάλληλα ὑλικὰ δωρεὰν ἢ εἰς λίαν χαμηλὴν τιμὴν καὶ μὲ ἕν εἶδος αὐτεπιστασίας νὰ ἀξιοποιῇ καὶ τὴν τελευταίαν δεκάραν καταλλήλως. Ἀπ᾿ ἀρχῆς ἀπορρίπτομεν κατηγορηματικῶς τὰς τιμὰς Τεχνικοῦ Ἐπιμελητηρίου τῆς Ἑλλάδος καὶ θὰ πασχίζωμεν νὰ πετυχαίνωμεν τιμὰς κάτω ἀπὸ τὸ ἥμισυ τοῦ Τεχνικοῦ Ἐπιμελητηρίου, διότι ἐδῶ ἐπ᾿ οὐδενὶ λόγῳ ἐπιτρέπεται νὰ παρεισφρέουν «τρωκτικά» «ἀετονύχηδες» καὶ «λαμόγια» «μιζαδόροι». Καὶ αὐτὰ τὰ μέλη, τοῦ Εἰδικοῦ Συμβουλίου τοῦ Σωματείου μας ὅπως καὶ ὅλοι μας, θὰ θυσιαζώμεθα ἀνιδιοτελῶς.

14. Ὡς πρὸς τὰ Ἀρχιτεκτονικά, τὸν ρυθμὸν τοῦ Ναοῦ, τὸν πρῶτον λόγον θὰ ἔχῃ ἡ Συνοδικὴ Ἐπιτροπὴ καὶ ἡ Ναοδομία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἄν θὰ εἶναι ἕν εἶδος νέας Ἁγ. Σοφίας ἢ κάτι παρόμοιον βασικῶς βυζαντινοῦ ρυθμοῦ.
Ὡς πρὸς τοὺς ἐκτελεστὰς τῶν ἔργων καὶ τὸ ὕψος τοῦ κόστους, τὸν πρῶτον λόγον θὰ ἔχῃ ὁ δωρητὴς καὶ ἄλλοι δωρηταί, Πανέλληνες καὶ Φιλέλληνες, ποὺ θὰ θελήσουν νὰ συνδράμουν πειθόμενοι ἀπὸ τὴν ἀπόλυτον διαφάνειάν μας. Ἄλλωστε μόνον μὲ τὴν ἀπόλυτον διαφάνειάν μας κατωρθώσαμεν ὡς Διορθόδοξος Σύνδεσμος «Ὁ Ἀποστολος Παῦλος» νὰ ἔχωμεν ἀποστείλει ἄνω τῶν 70.000 τόννων ἀνθρωπιστικῆς βοηθείας ἀνὰ τὴν ὑφήλιον καί, μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ θὰ συνεχίσωμεν παραλλήλως πρὸς τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους.
Οἱ δωρηταὶ θὰ ἔχουν μέσῳ τοῦ Εἰδικοῦ Συμβουλίου τοῦ Σωματείου μας πάντοτε τὸν πρῶτον λόγον, μὲ τὴν εὐλογίαν δραστηρίων μελῶν τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, μετὰ τῆς ὁποίας πρέπει νὰ ὑπάρχῃ διαρκῶς ἀγαστὴ συνεργασία. Δηλαδὴ ἡ Ἐκκλησία νὰ συναποφασίζῃ καὶ τὸ Εἰδικὸν Συμβούλιον τοῦ Σωματείου «Οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» νὰ ἐπαγρυπνοῦν καὶ νὰ ἐκτελοῦν.

15. Πέραν τοῦ Εἰδικοῦ Συμβουλίου, ποὺ θὰ διαχειρίζεται ἔσοδα καὶ ἔξοδα, πρέπει νὰ ὑπάρχῃ καὶ αὐστηροτάτη Ἐξελεγκτικὴ Ἐπιτροπή, ἡ ὁποία ἑβδομαδιαίως ἢ τὸ ἀργότερον μηνιαίως θὰ ἐλέγχῃ ἐνδελεχῶς τὰ ἔσοδα καὶ ἔξοδα.

16. Ὅλα τὰ μέλη αὐτῶν τῶν Ἐπιτροπῶν θὰ εἶναι ἄμισθα καὶ μόνον τὰ ὁδοιπορικά των θὰ δικαιοῦνται, ἐὰν αὐτοὶ οἱ ἰδεολόγοι εἶναι ἐνδεεῖς καὶ τὸ πτωχόν των θυλάκιον δὲν διαθέτει οὐδὲ τὰ εἰσιτήριά των ἢ δι᾿ ἕνα ταξί.

17. Ὅλας αὐτὰς τὰς λεπτομερείας θὰ πρέπῃ νὰ τὰς ἀποφασίζῃ τὸ Διοικητικὸν Συμβούλιον καὶ τὸ Εἰδικὸν Συμβούλιον, τὸ ὁποῖον θὰ ἐκλεγῇ ἀπὸ τὸ Διοικητικὸν Συμβούλιον.
18. Δόγμα μας πρέπει πάντοτε νὰ εἶναι ὅτι «ὅπου ὑπάρχει ἐποικοδομητικὸς διάλογος, ἀπομακρύνεται ὁ διάβολος». Ὅλα πρέπει νὰ γίνωνται μετὰ πάσης περισκέψεως ἐγκαίρως καὶ εὐκαίρως.

19. Τὸ Σωματεῖον «οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» θὰ δέχεται ὅλας τὰς σοβαρὰς καὶ δικαίους ὑποδείξεις, τόσον τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, ὅσον καὶ τῆς Πολιτείας. Μόνον ἕνα συμβιβασμὸν δὲν θὰ κάμνωμεν: Δὲν θὰ ἐπιτρέπωμεν εἰς κανένα νὰ «καρκινοβατῇ» τὸ ἔργον.

20. Δόγμα μας πρέπει νὰ εἶναι τὸ παράδειγμα τοῦ προγόνου μας Μεγ. Ἀλεξάνδρου: «ὅσα δὲν λύονται, κόπτονται».

21. Ὅταν μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν συνδρομὴν ὅλων, μὲ ἀπόλυτον διαφάνειαν, τελειώσῃ τὸ ἔργον, νὰ καλέσωμεν τὴν Ἱεραρχίαν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τὴν πολιτειακήν, τὴν πολιτικὴν ἡγεσίαν, τὴν νομοθετικὴν καὶ τὴν ἐκτελεστικὴν ἐξουσίαν καὶ νὰ τοὺς παραδώσωμεν τὰ «κλειδιὰ» τοῦ περιόπτου μνημείου, διὰ νὰ λαμβάνουν χώραν ἐκεῖ ὅλαι αἱ ἐπίσημοι θρησκευτικαὶ καὶ ἐθνικαὶ ἑορταί.

22. Ἡ προσεχὴς Γενικὴ Συνέλευσις ὀφείλει:
Α) Νὰ ἀποφασίσῃ κατὰ πόσον τὸ Σωματεῖον οἱ «Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους» μετὰ τὸ πέρας τῆς οἰκοδομῆς τοῦ μνημείου τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους, θὰ συνεχίσῃ νὰ δρᾶ καὶ νὰ διαχειρίζεται πιθανὰ ἔσοδα, ποὺ θὰ περισσεύσουν ἀπὸ τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους, καὶ νὰ συνεργάζεται μὲ ἄλλα φιλανθρωπικὰ ἱδρύματα, νὰ δίδωνται ὑποτροφίαι εἰς πολύτεκνα πτωχὰ παιδιά, νὰ σπουδάζουν καὶ ἀποκαθίστανται ἐπαγγελματικῶς καὶ οἰκογενειακῶς, διὰ νὰ εἶναι εἰς θέσιν νὰ μιμοῦνται τοὺς γονεῖς των καὶ νὰ συνεχίσουν νὰ γίνωνται πολύτεκνοι, διὰ νὰ ἀντιμετωπισθῇ ριζικῶς τὸ ἄκρως ἀνησυχητικὸν δημογραφικὸν πρόβλημα.

Β) Νὰ ἀνατίθενται μελέται διαφόρων ἱστορικῶν θεμάτων καὶ νὰ ἀντικρούωνται ἀνθελληνικαὶ καὶ ἀντιχριστιανικαὶ θεωρίαι καὶ δραστηριότητες καὶ νὰ προλαμβάνωμεν τὸ κακὸν πρὶν νὰ γίνῃ «γάγγραινα», «χιονοστιβάδα» ἢ «τσιμεντώνει».

Γ) Νὰ ἐνισχύωνται ταχύρρυθμα σεμινάρια διὰ τὴν ἐκμάθησιν καὶ διάδοσιν τῆς σωστῆς ἑλληνικῆς γλώσσης εἰς τοὺς νέους τῆς Ἑλλάδος καὶ νὰ μὴ ἀναγκασθῶμεν ἀργότερον νὰ μετακαλῶμεν ἑλληνιστὰς Βάσκους, Καταλανούς, Γερμανοὺς κ.λπ., διὰ νὰ διδάσκωνται οἱ Ἑλληνόπαιδες τὴν σωστὴν ἑλληνικὴν γλῶσσαν.

Δ) Νὰ ἐνισχύωνται αἱ ἑλληνικαὶ κοινότητες ἀνὰ τὴν ὑφήλιον, νὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὰς ρίζας μας καὶ νὰ καλλιεργῶμεν τὰς αἰωνίους ἀνεκτιμήτους ἀξίας τῆς φυλῆς μας Θρησκείαν, Πατρίδα καὶ Οἰκογένειαν.

Ε) Νὰ δημιουργῶμεν Φιλέλληνας ἀνὰ τὴν ὑφήλιον, διὰ νὰ γίνωνται «πρέσβεις» καὶ «ἀπόστολοι» τῶν ἑλληνικῶν θέσεων καὶ ἀπόψεων.

Ζ) Νὰ βοηθοῦνται ὀρθόδοξαι ἱεραποστολαὶ καὶ νὰ ἐξοπλίζωνται μὲ τὰ ἀναγκαῖα, διὰ νὰ δύνανται νὰ φέρουν εἰς πέρας τὸ βαρύτατον ἔργον προβολῆς τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῆς Ἑλλάδος ἀνὰ τὴν ὑφήλιον.

23. Ἐπαναλαμβάνομεν, ὅτι ἡμεῖς κινούμεθα ἀπὸ ἄκρως ἀνιδιοτελῆ ἐλατήρια καὶ ποτέ, ἀκόμη καὶ μετὰ τὸν θάνατόν μας, δὲν ἐπιθυμοῦμεν νὰ ἀναγραφοῦν τὰ ὀνόματά μας πουθενά. Ὡς ἄγνωστοι στρατιῶται νοσταλγοῦμεν νὰ ἀναλωθῶμεν διὰ τὸ κοινὸν καλὸν πρὸς δόξαν Θεοῦ.
Τὸ ἔργον πιστεύομεν ὅτι εἶναι μέγιστον. Καὶ τὸ πιστεύομεν τοῦτο, ὄχι ἀπὸ ἐγωισμόν, ὅπως οὔτε καὶ ὁ Ἰουστιανιανὸς εἶπε ἀπὸ ἐγωισμὸν εἰς τὰ ἐγκαίνια τῆς Ἁγίας Σοφίας τὸ περίφημον «Νενίκηκά σε Σολομών».
Πιστεύομεν, ὅτι, ὅταν παίρνῃς, γεμίζεις τὰ χέρια σου, ὅταν δίδῃς, γεμίζεις τὴν ψυχήν σου.
Τὸ νὰ σταματήσῃ ἢ νὰ «καταχωνιασθῇ» τὸ ἔργον, αὐτὴν τὴν ῾῾”χαράν” δὲν τὴν προσφέρομεν ποτὲ εἰς κανένα…

24. Κανεὶς ἀπὸ ὅσους εἴμεθα ἐδῶ καὶ ἀπὸ ὅσους διαφωτίζομεν μὲ τὴν ἱστοσελίδα μας καὶ τὸ περιοδικόν μας «Φωτεινή Γραμμή

ὰς μὴ μείνῃ ἀμέτοχος. Ὅλοι μας νὰ συστρατευθῶμεν καὶ νὰ ἐργα­σθῶμεν ἐντακτικώτατα, διὰ νὰ δυνηθῶμεν, μὲ τὴν βοήθειαν τοῦ Θεοῦ νὰ διαψεύσωμεν κάθε ἀμφιβολίαν, ἐνδοιασμὸν καὶ ὀλιγοπιστίαν.

Τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους θὰ εἶναι μία εὐκαιρία, ἐπὶ τέλους, νὰ ἑνωθῶμεν ὅλοι μαζί, διὰ τὸ καλόν μας.
Τὰς πολιτικάς μας πεποιθήσεις, νὰ τὰς κρατοῦμεν διὰ τὴν ἡμέραν τῆς κάλπης.

Τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους δὲν θὰ κομματιάζῃ, ἀλλὰ θὰ ἑνώνῃ.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *