1. Ὡς γνωστόν, ἐκδίδομεν ἀνὰ τρίμηνον ἕν τεῦχος κάτω τῶν 100 γραμ. καί, εἰς τὸ τελευταῖον 3μηνον τοῦ ἔτους, τὸ 4ον ὀγκῶδες, ὀνομαζόμενον Πανηγυρικὴ Ἔκδοσις «Φωτεινῆς Γραμμῆς».
2. Τὰ οἰκονομικὰ τῶν φορέων μας εἶναι εἰς ἀθλιωτάτην κατάστασιν, ἐνῷ αἱ ἀνάγκαι τῶν φορέων μας καθημερινῶς πολλαπλασιάζονται. Ἀντιθέτως τὰ ἔσοδά μας μειώνονται-μηδενίζονται συνεχῶς, διότι καὶ αὐτοί, ποὺ μᾶς ἐνίσχυαν εἰς τὸ παρελθόν, τώρα οἱ περισσότεροι ἐξ αὐτῶν ἔχουν οἱ ἴδιοι ἀνάγκην βοηθείας…
3. Πολλοὶ ἐκ τῶν συνεργατῶν μας καὶ φίλων μας μᾶς προτρέπουν νὰ παύσωμεν νὰ διαθέτωμεν τὰ πάντα δωρεὰν καὶ νὰ ὁρίσωμεν καὶ ἡμεῖς κάποιο ποσὸν διὰ ἐτησίαν συνδρομήν, εἰσιτήριον εἰσόδου εἰς τὰς πολιτιστικάς μας συγκεντρώσεις, νὰ δεχώμεθα καὶ ἡμεῖς διαφημίσεις, νὰ ὀργανώνωμεν ἐκδρομάς, ὄχι μόνον μὲ κάλυψιν τῶν ἐξόδων, ἀλλὰ καὶ κάποιο ἐπιπλέον ποσόν, διὰ νὰ καλύπτωνται τὰ ἔξοδά μας.
4. Παρ᾿ ὅλα ταῦτα ἐμεῖς τολμῶμεν νὰ συνεχίζωμεν περαιτέρω νὰ διαθέτωμεν τὰ πάντα δωρεὰν ἀγωνιζόμενοι μὲ «νύχια καὶ μὲ δόντια» νὰ ἐπιβιώσωμεν παντοιοτρόπως.
5. Διὰ νὰ δυνάμεθα νὰ ἀνταποκρινώμεθα ἐγκαίρως καὶ εὐκαίρως θὰ ἔπρεπε νὰ πυκνώσωμεν τὰς ἐκδόσεις μας καὶ νὰ τὰς κάμνωμεν μηνιαίας, πλὴν ὅμως στενάζοντες κάτω ἀπὸ τοὺς λίαν δυσβαστάκτους ὄγκους ἐργασίας καὶ ἐξόδων δὲν εἶναι ἐφικτὸν νὰ ἐπεκτεινώμεθα, ἀλλὰ νὰ παρακαλοῦμεν τὸν Θεὸν νὰ μᾶς δίδῃ κουράγιον, ἐπιμονὴν καὶ ὑπομονὴν νὰ συνεχίσωμεν νὰ φέρωμεν τὸν λίαν δυσβάστακτον σταυρόν.
6. Διὰ νὰ δημοσιευθοῦν μερικὰ θέματα ἀπὸ τὴν συσσωρευθεῖσαν ὕλην (πολλὰ ἀπὸ αὐτὰ ἔχουν ἐπανειλημμένως ἀφαιρεθῆ ἀπὸ τὰ περιεχόμενα δεκάδων προηγουμένων τευχῶν, διὰ νὰ δημοσιεύωνται ἐπίκαιρα), ἀναγκαζόμεθα νὰ τὰ δημοσιεύσωμεν τώρα.
7. Ἐπὶ ἔτη πολλὰ δημοσιεύομεν ὑπὲρ τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους. Ἐν τούτοις διαπιστώνομεν ὅτι ἡ συντριπτικὴ πλειοψηφία τῶν ἁπανταχοῦ Ἑλλήνων ἀγνοοῦν παντελῶς τὴν ἱστορίαν τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους. Πολλοὶ μάλιστα ἐξ αὐτῶν μένουν μὲ τὴν ἄκρως ἐσφαλμένην ἐντύπωσιν, ὅτι τὸ Τάμα τοῦ Ἔθνους ἦτο δῆθεν τάμα τῆς 7ετίας 1968-1974, καὶ οἱ ἀνιστόριτοι ψευδοδιανοούμενοι, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον κίναιδοι ἢ μαρξισταὶ ἢ μασῶνοι, ἰδιοτελεῖς ὄντες, συνεχίζουν νὰ διαβάλλουν συστηματικῶς τὴν ἱερὰν παρακαταθήκην τῶν ἡρώων τῆς Ἐθνικῆς μας Παλιγγενεσίας. Διὰ τοῦτο ἀναγκαζόμεθα νὰ ἐπανεκδώσωμεν βελτιωμένην τὴν Διακήρυξιν τοῦ Σωματείου οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους καὶ νὰ τὴν κυκλοφορήσωμεν εἰς ἑκατοντάδας χιλιάδας ἀντίτυπα εἰς τοὺς πανέλληνας ἀνὰ τὴν ὑφήλιον, διὰ νὰ ἐνημερωθοῦν σωστὰ καὶ νὰ μὴ παρασύρωνται ἀπὸ τὴν διαστρέβλωσιν τῆς ἱστορίας μας καὶ νὰ μὴ γινώμεθα ἐπιλήσμονες τοῦ ἱεροῦ μας καθήκοντος. Πρὸς τοῦτο μὲ ἐπιστολήν μας ἀπὸ τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Θεανθρώπου, παρεκαλέσαμε τοὺς Ἁγίους Ἀρχιερεῖς, Ἁγίους Ἡγουμένους καὶ πληθώραν ἄλλων προσωπικοτήτων, ὅπως μέχρι τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ μᾶς γνωστοποιήσουν πιθανὰς προσθαφαιρέσεις, διὰ νὰ ληφθοῦν ὑπ᾿ ὄψιν κατὰ τὴν ἐπανέκδοσιν τῆς Διακηρύξεως τῶν Φίλων τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους. Ἀνεμείναμεν ἀκόμη δέκα (10) ἡμέρας. Δυστυχῶς ὅμως οὐδεὶς ἐκ τῶν Κληρικῶν ἐνδιεφέρθη ἢ εὐκαίρησεν νὰ μᾶς βελτιώσῃ. Κατόπιν τούτου περιωρίσθημεν εἰς τὰς πολυτίμους συμβουλὰς καὶ συμβολὰς λαϊκῶν εὐλαβῶν καὶ ταπεινῶν προσωπικοτήτων, τοὺς ὁποίους εὐχαριστοῦμεν ἐκ μέσης καρδίας καὶ τοὺς εὐγνωμονοῦμεν.
8. Διὰ νὰ δυνάμεθα νὰ δημοσιεύσωμεν ἐκτὸς τῆς Διακηρύξεώς μας καὶ πληθώραν ἄλλων σπουδαίων θεμάτων, ἀναγκαζόμεθα τὸ τεῦχος 52 νὰ τὸ κυκλοφορήσωμεν ὀγκῶδες ὡς Πανηγυρικὴν Ἔκδοσιν ἀρχὰς μηνὸς Ὀκτωβρίου. Τὸ τεῦχος 53 εἰς τὸ τέλος τοῦ ἔτους θὰ ἔχῃ ὀλίγας σελίδας λόγῳ τῶν ἐξόδων.
9. Ὅμως τὸ νὰ τυπώσωμεν καὶ κυκλοφορήσωμεν εἰς ἑκατοντάδας χιλιάδας ἀντίτυπα τὸ ὀγκῶδες πανηγυρικὸν τεῦχος, οὐδόλως μᾶς τὸ ἐπιτρέπουν τὰ οἰκονομικά μας. Πρὸς τοῦτο ἀπεφασίσαμε νὰ ἐκδώσωμεν εἰς παράρτημα αὐτοτελῶς τὴν Διακήρυξιν τοῦ Σωματείου μας «οἱ Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους», διὰ νὰ εἴμεθα εἰς θέσιν νὰ τὴν ἀποστείλωμεν εἰς ὅλας τὰς Ἐνορίας τῆς Ἑλλάδος καὶ εἰς ὅλας τὰς Ἑλληνικὰς Κοινότητας καὶ Παροικίας ἀνὰ τὴν ὑφήλιον.
10. Ἕκαστος παραλήπτης θὰ λάβῃ, ἐκτὸς ἀπὸ τὸ ὀγκῶδες πανηγυρικὸν τεῦχος, καὶ τρία (3) τεύχη μὲ τὴν αὐτοτελῆ ἔκδοσιν τῆς Διακηρύξεώς μας, διὰ νὰ τὰ δίδῃ εἰς συγγενεῖς, φίλους καὶ γνωστούς, κυρίως δὲ εἰς τὰς διαφόρους Ἐνορίας. Καὶ ἐὰν μὲν οἱ ἱερεῖς καὶ τὰ ἐκκλησιαστικὰ συμβούλια δείξουν ἐνδιαφέρον, νὰ μᾶς τὸ ἀναφέρουν οἱ ἀγαπητοί μας παραλῆπται. Ἐὰν δὲ οἱ ἴδιοι δὲν εἶναι εἰς θέσιν διὰ λόγους ὑγείας νὰ προσέρχωνται καὶ νὰ λαμβάνουν ἱκανὸν ἀριθμὸν ἀντιτύπων καὶ οἱ ἱερεῖς δὲν δύνανται ἢ δὲν θέλουν νὰ ἐπιστρατεύσουν κάποιον εὐλαβῆ ἐνορίτην των διὰ τὴν παραλαβήν, τότε νὰ μᾶς ἐνημερώσετε, διὰ νὰ κοιτάξωμεν ἐμεῖς μήπως «παραφορτώσωμε» τοὺς ἐλαχίστους ἐθελοντάς μας, διὰ νὰ ἐξυπηρετήσουν καὶ τὴν ἐνορίαν σας…
11. Εἶναι ὄντως ἄκρως ἀχαρακτήριστον καὶ ἀπαράδεκτον αὐτοὶ ποὺ πραγματικὰ δὲν δύνανται, νὰ μοχθοῦν, καὶ αὐτοί, ποὺ πραγματικὰ δύνανται, νὰ προφασίζωνται μὲ προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις, ἐφαρμόζοντες τὸ Γραφικόν: «ἀγρὸν ἠγόρασα …, ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, γυναῖκα ἔγημα…, ἐρωτῶ σὲ ἔχε με παρῃτημένον» (Λουκ. 14, 18).
Αφήστε μια απάντηση