ΠΩΣ ΝΑ ΣΕ ΟΝΟΜΑΣΩ ΑΝΘΡΩΠΕ;
Τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
Πῶς νὰ σὲ ὀνομάσω ἄνθρωπον; Ὅταν ὁρμᾶς καὶ χοροπηδᾶς ὡσὰν ταῦρος, κλωτσᾶς ὡσὰν γαϊδούρι, χλιμιντρίζεις ὡσὰν ἄλογον, ὅταν βλέπῃς γυναῖκα, τρώγεις ὡσὰν ἀρκούδα, παχαίνῃς ὅπως τὸ μουλάρι, μνησικακῇς ὅπως ἡ καμήλα, ἁρπάζῃς ὡσὰν λύκος, ὀργίζεσαι ὡσὰν φίδι, δαγκώνῃς ὅπως ὁ σκορπιός, φέρεσαι ὕπουλα ὡσὰν ἀλεποῦ, χύνῃς δηλητήριο ὅπως ἡ κόμπρα καὶ ἡ ὀχιά, πολεμᾶς τὰ ἀδέλφια σου, ὅπως ὁ διάβολος; Πῶς ἠμπορῶ, λοιπὸν νὰ σὲ ὀνομάσω ἄνθρωπον, ὅταν δὲν βλέπω εἰς σένα τὰ χαρακτηριστικὰ τῆς ἀνθρώπινης φύσης;
ΤΡΙΩΝ ΕΙΔΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ – ΜΙΑ ΛΥΣΙΣ
Τοῦ Ἀββᾶ Ἠσυχίου
Μερικοὶ βασανίζονται ἀπὸ τριῶν εἰδῶν προβλήματα. Ἀπὸ ἐκεῖνα, ποὺ εἶχαν κάποτε. Ἀπὸ ἐκεῖνα, ποὺ ἔχουν τώρα, καὶ ἀπὸ ἐκεῖνα, ποὺ περιμένουν ὅτι θὰ ἔχουν.
Οἱ λύπες βέβαια θὰ ἔλθουν, ἀλλὰ τί θὰ κερδίσωμε, ἂν σπεύσωμε καὶ τρέξωμε νὰ τὶς προϋπαντήσωμε;
Θὰ ἔχωμε ἀρκετὸν καιρὸν νὰ λυπηθῶμε, ὅταν ἔλθουν.
Εἰς τὸ μεταξὺ ἂς ἐλπίζωμε διὰ καλλίτερα πράγματα καὶ ἂς μένωμε σταθεροὶ ὡς τὸ τέλος.
Ἄφησε τὸ παρελθὸν εἰς τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ,
τὸ παρὸν εἰς τὴν Ἀγάπην Του
καὶ τὸ μέλλον εἰς τὴν Πρόνοιάν Του.
Αφήστε μια απάντηση