1. Ἡ μεγίστη ἠθικὴ κρίσις, ποὺ μᾶς ἔχουν συστηματικῶς καλλιεργήσει αἱ σκοτειναὶ δυνάμεις διὰ τῶν δοτῶν ὀργάνων των, μᾶς ὡδήγησε καὶ εἰς τὴν οἰκονομικὴν κρίσιν, τουτέστιν μᾶς κατήντησαν εἰς τὸ χεῖλος τῆς ἀβύσσου. Οὕτω ἠχρειώθησαν τόσον πολὺ οἱ ὑπηρετοῦντες εἰς διαφόρους ὑπηρεσίας τῆς ἐκτελεστικῆς ἐξουσίας, ὥστε ἀδιαφοροῦν εἰς τὴν ἐκτέλεσιν τῶν καθηκόντων των. Οἱ περισσότεροι τῶν «βολευμένων» δημοσίων ὑπαλλήλων δὲν εἶναι ἐργαζόμενοι ἀλλὰ «περιεργαζόμενοι». Ἀμείβονται δὲ πολλαπλασίως περισσότερον ἀπὸ τοὺς ἐργαζομένους εἰς τὸν ἰδιωτικὸν τομέα, ἀλλὰ παρ’ ὅλα ταῦτα «ἐπανάστησαν» μὲ τὰς περικοπὰς μερικῶν παχυλῶν ἀμοιβῶν των. Αἱ ἀμοιβαί των ὅμως, εἶναι ἐν τελευταίᾳ ἀναλύσει ὁ ἱδρὼς τῶν ἐργαζομένων εἰς τὸν ἰδιωτικόν τομέα, ὅπου παράγεται ἔργον καὶ συνεισφέρουν εἰς τὸ δημόσιον ταμεῖον, διὰ νὰ ἀμείβωνται κηφῆνες…
2. Λόγῳ κατατυραννήσεως τῆς πλειοψηφίας τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἀνάλγητον καὶ ἀήθη συμπεριφοράν, τὸ Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν ἀναγκάζεται νὰ φέρῃ μερικὰ ἔγγραφά του εἰς τὴν δημοσιότητα διὰ νὰ ἀποδείξωμεν τὴν ἀβελτηρίαν τῶν εἰς τὸν δημόσιον τομέα ἀπασχολουμένων.
3. Δημοσιεύομεν τὰς δύο (2) τελευταίας ἐπιστολάς μας, πρὸς τὸν Ἀστυνομικὸν Δ/τὴν Παιανίας, τὰς ὁποίας ἐκοινοποιήσαμεν εἰς τὸν Ἀρχηγὸν τῆς Ἀστυνομίας, καθὼς καὶ τὸν ἁρμόδιον Ὑπουργὸν Προστασίας τοῦ Πολίτου, τὴν ὁποίαν προστασίαν εἰς τὴν πράξιν δὲν βλέπομε, καθὼς ἐπίσης καὶ τὴν τελευταίαν μας ἐπιστολὴν πρὸς τὸν Δῆμον Παιανίας.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΠΑΙΑΝΙΑΣ
Ἀξιότιμον Κύριον Σωτήριον Κυπράκην
Ταξίαρχον – Διοικητὴν ΥΠΕΡΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ
Ἐπιστολὴ ὑπ’ ἀριθ.814/14.10.2010
Ἀξιότιμε κ. Ταξίαρχε,
ΘΕΜΑ: ΑΚΙΝΗΤΟΝ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΜΑΣ
ΕΙΣ ΠΡΟΣΗΛΙΟΝ ΠΑΙΑΝΙΑΣ (ΟΔΟΣ ΠΡΟΣΗΛΙΟΥ ΤΕΡΜΑ ΣΕΦΕΡΗ ΠΕΡΙΜΑΝΤΡΩΜΕΝΟΝ)
1. Μὴ τυχόντες δυστυχῶς τῆς δεούσης κατανοήσεως ἐκ μέρους σας (καὶ ἐκ μέρους τῶν ἄλλων ἁρμοδίων φορέων – Νομαρχία, Δῆμος Παιανίας, διότι καὶ αὐτοί, νωθροὶ ὄντες, κηρύττουν ἑαυτοὺς ὡς ἀναρμοδίους καὶ ἀνευθυνοϋπευθύνους…), ἀναγκαζόμεθα νὰ ἐπανέλθωμεν εἰς τὰ ὑπ’ἀριθ. 630/30.6.2010 καὶ 717/3.8.2010 ἔγγραφά μας, καθὼς καὶ εἰς τὶς ἐνδιαμέσες πολλὲς γραπτὲς καὶ τηλεφωνικὲς ὑπενθυμίσεις.
2. Ὁ Ἀντιπρόεδρός μας, ὁμ. καθηγητὴς τῆς Γεν. Παθολογίας κ. Γεώργιος Δαΐκος, ὁ ἕτερος Ἀντιπρόεδρός μας ὑποστράτηγος τῆς Ἀστυνομίας κ. Κων/νος Τσιτίνης, ὁ μόνιμος ἀρθρογράφος τοῦ περιοδικοῦ μας «Φωτεινὴ Γραμμή» ὁμ. καθηγητὴς τῆς Καρδιολογίας κ. Παῦλος Τούτουζας, καὶ χιλιάδες ἄλλα μέλη, συνεργάτες καὶ φίλοι τῶν ὀργανώσεών μας φρίττουν καὶ διερωτῶνται, πῶς εἶναι δυνατὸν καὶ ἡ Ἀστυνομία νὰ αὐτοαχρηστεύεται καὶ νὰ αὐτοευτελίζεται καὶ νὰ μὴ θέλῃ νὰ ἐκτελέσῃ τὸ καθῆκον της.
3. Τόσον δύσκολον πρᾶγμα εἶναι ἀπὸ τὸν περασμένον Ἰούνιον – σχεδὸν ἐπὶ 5 ὁλόκληρους μῆνας – νὰ μὴ εἶναι εἰς θέσιν νὰ ἐντοπίσῃ τὸ ἀναρχικὸν ἤ ψυχικὰ καὶ πνευματικὰ διαταραγμένον ἄτομον, ποὺ μεταβαίνει εἰς τὸ ἀκίνητόν μας καὶ περιθάλπει τοὺς κῦνας, ποὺ ἔχει ἐκεῖ ἐγκαταστήσει, διαρρηγνύουσα τὸ ἀκίνητόν μας, διὰ νὰ μᾶς δώσῃ τὰ στοιχεῖα, διὰ νὰ αἰτήσωμεν ἀπὸ τὸν κ. Εἰσαγγελέα νὰ ἐπιβάλῃ τὴν νόμιμον τάξιν, μιὰ καὶ τόσον ἡ Ἀστυνομία, ὅσον ἡ Νομαρχιακὴ Αὐτοδιοίησις καὶ ἡ Δημοτικὴ Ἀρχὴ ἀδιαφοροῦν νὰ ἐξυπηρετήσουν τὸν ἐπαχθῶς φορολογούμενον Ἕλληνα πολίτην ; ; ;
4. Εἶναι ἄκρως ἀδιανόητον καὶ ἀχαρακτήριστον δι᾿ ὅλους τοὺς κοινοὺς θνητοὺς οἱ διάφορες ὑπηρεσίες νὰ ἀποφεύγουν νὰ κάνουν τὸ καθῆκον των παρερμηνεύοντας προφανῶς μερικὲς πιθανῶς ἄστοχες διατυπώσεις τοῦ Νόμου καὶ στηριζόμεναι εἰς τὸ γράμμα τοῦ Νόμου πνίγουν τὸ δίκαιον τοῦ Ἕλληνος πολίτου!
5. Ἔχομεν ἀναπτύξει κατὰ κόρον, καὶ εἰς τὸν Γεν. Δι/ντὴν τῆς Νομαρχιακῆς Αὐτοδιοικήσεως, καὶ εἰς τὸν Γεν. Γραμματέα κυρίους Γεώργιον Φούρλαρην καὶ Δημήτριον Ζεγγίνην, καθὼς ἐπίσης καὶ τὸν Δήμαρχον Παιανίας κ. Δημήτριον Δάβαρην καὶ τὴν ἁρμοδία Ἀντιδήμαρχον κ. Ἀθανασοπούλου, ὅτι ἐμεῖς δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ συνεχίσωμεν περαιτέρω τὴν «ἰώβειον» ὑπομονήν ἤ νὰ δεχθῶμεν τὶς συμβουλές των, νὰ «ἔχωμεν 2 σκύλους καὶ νὰ τοὺς διατηρῶμεν καθαρούς»!!!
6. Ἐμεῖς εἴμεθα ἀνθρωπιστικὲς ὀργανώσεις καί, παρὰ τὸ προκεχωρημένον τῆς ἡλικίας μας καὶ τὴν λίαν ἐπισφαλῆ ὑγείαν μας, ἀναλισκόμεθα ἀπὸ τῆς 5ης πρωινῆς μέχρι καὶ μετὰ τὰς μεταμεσονυκτίους ὥρας διὰ ἀνακούφισιν δεινοπαθούντων συνανθρώπων μας πρὸς δόξαν Θεοῦ.
7. Ξανατονίζομεν ὅτι εἶναι μέγιστον αἶσχος νὰ πεθαίνουν καθημερινῶς 34.000 παιδάκια ἀπὸ τὴν πεῖναν, τὶς ἀρρώστιες καὶ τὴν ἔλλειψιν πόσιμου νεροῦ καὶ ἡ κοινωνικὰ ἀνάλγητος ἀνθρωπότης νὰ ἀδιαφορῇ καὶ νὰ κατασπαταλᾶ ἀμύθητα ποσὰ διὰ τὴν περίθαλψιν κυνῶν καὶ λοιπῶν καὶ λοιπῶν ζώων.
8. Ὅλοι οἱ νουνεχεῖς ἄνθρωποι, ποὺ ἀκούουν, καὶ αὐτὴν τὴν περιπέτειάν μας, διερωτῶνται: ἔχομεν νὰ κάνωμεν μὲ χρηστὸν κράτος δικαίου, ὅπου οἱ ὑπηρεσίες πρέπει νὰ ἀμείβωνται, διὰ νὰ ἐξυπηρετοῦν πάραυτα τὸν πολίτην ἤ πρέπει νὰ σταματήσωμεν νὰ πληρώνωμεν δυσβαστάκτους φόρους διὰ ἀνίκανες καὶ ἄχρηστες ὑπηρεσίες ; ; ;
9. Μήπως πρέπει νὰ λάβωμεν τὸ δίκαιον ἰδίαις χερσί;
10. Εἰς χρηστὰ κράτη δικαίου, ὅπου ὑπάρχουν σοφοὶ νόμοι, ὡς π.χ. εἰς τὴν Γερμανίαν, παρόμοιαι ὑποθέσεις ξεκαθαρίζονται τὴν ἰδίαν ἡμέραν ἤ τὸ πολὺ τὴν ἑπομένην ἡμέραν καὶ δεν «πετάει ἡ μία ὑπηρεσία τὸ μπαλάκι εἰς τὴν ἄλλην», ἀλλ᾿ ἀποδεικνύουν ὅτι δὲν στεροῦνται ἤθους ἐργασίας, ἱκανότητος καὶ σοβαρότητος.
Διὰ κατανόησίν σας καὶ ἄμεσον τακτοποίησιν τῆς ἐν λόγῳ ὑποθέσεως θερμότατα εὐχαριστοῦμε ἐκ τῶν προτέρων.
Ἐπιστολὴ ὑπ’ ἀριθ. 897/29.11.2010
Ἀξιότιμε κ. Ταξίαρχε,
1. Μὴ τυχόντες δυστυχῶς ἀπαντήσεώς σας καὶ κατανοήσεώς σας καὶ εἰς τὴν ὑπ᾿ ἀριθ. 814/14.10.2010 ἐπιστολήν μας, τὴν ὁποίαν σᾶς ἀπεστείλαμε καὶ τηλεομοιοτυπικῶς εἰς τὸν ἀριθμὸν φαξ 210-6643383 τὴν 18.10.2010 καὶ ὥραν 8.18, σᾶς τὴν ἀποστέλλομεν πάλιν συνημμένως καὶ ἀναγκαζόμεθα νὰ σᾶς ἐκφράσωμεν τὴν μεγίστην ἀπαγοήτευσιν καὶ δυσαρέσκειαν τῶν χιλιάδων μελῶν μας, συνεργατῶν καὶ φίλων μας.
2. Ὅλοι αὐτοὶ διερωτῶνται, διατί δὲν ἔχετε ἴχνος ἤθους ἐργασίας καὶ διατί ἀπαγοητεύετε τὸσον βαναύσως τοὺς πολίτας ; Εἶναι ἡ Ἀστυνομία εἰς τὴν προκειμένην περίπτωσιν, ὄντως τόσον ἄχρηστος καὶ ἀνίκανος, ὥστε ἐντοπίσῃ κάποιο ἀναρχικὸν πρόσωπον ἤ διατεταραγμένον, τὸ ὁποῖον αὐταρχικῶς κατέστρεψεν τὸ οἴκημά μας καὶ εἰσέβαλε μὲ τὴν ἀγέλη τῶν κυνῶν του εἰς τὴν ἰδιοκτησίαν μας καὶ ἡ Ἀστυνομία ἔστι ὁμοία μὲ τὶς ἄλλες ἄχρηστες καὶ ἀχρεῖες ὑπηρεσίες τοῦ Δήμου, τῆς Νομαρχίας κ.λπ., κ.λπ., ποὺ δὲν θέλουν νὰ πράξουν τὸ καθῆκον των καὶ νὰ ἐργασθοῦν εὐσυνείδητα ; ; ;
3. Ποῖος νὰ ἀκούσῃ αὐτὰ τὰ «παρατράγουδα» καὶ νὰ μὴ φρίξῃ μὲ τὴν ἐξαχρείωσιν τῶν διαφόρων δημοσίων ὑπηρεσιῶν ἀκόμη καὶ τῆς Ἀστυνομίας;
4. Ἐκπλησσόμεθα δὲ καὶ μὲ τὴν ἄκρως ἀχαρακτήριστον καὶ ἀπαράδεκτον συμπεριφορὰν τῶν προϊσταμένων σας ἀρχῶν, τοῦ Ὑπουργοῦ Προστασίας τοῦ Πολίτου κ. Χρ. Παπουτσὴ καὶ τοῦ Ἀρχηγοῦ τῆς Ἑλληνικῆς Ἀστυνομίας κ.Ἐλευθ. Οἰκονόμου,πρὸς τοὺς ὁποίους ἐκοινοποιήσαμε τὸ ὑπ᾿ ἀριθ. 814/14.10.2010 ἔγγραφόν μας καὶ δυστυχῶς, ἀκόμη καὶ αὐτοὶ «ποιοῦνται τὴν νῆσσαν»…
5. Τέτοιες ἄκρως ἀχαρακτήριστες καὶ ἀπαράδεκτες συμπεριφορὲς ἔχουν καταντήσει τὴν μητέρα Ἑλλάδα ὡς ἀναξιόπιστον, ἀνυπόληπτον καὶ διεφθαρμένην καὶ συμβάλλετε καὶ ὑμεῖς τὰ μάλα εἰς τὸν διασυρμὸν τῶν Ἑλλήνων διεθνῶς.
6. Ἴχνος ἀξιοπρεπείας θὰ ἐπέβαλεν νὰ τύχωμεν τῆς δεούσης ἀπαντήσεώς σας μὲ συγκεκριμένα ἀποτελέσματα ἐνεργειῶν σας.
7. Διατί μᾶς ἀναγκάζετε νὰ φέρωμεν εἰς τὴν δημοσιότητα τὴν ἀβελτηρίαν σας καὶ τὴν ἔλλειψιν ἤθους ἐργασίας ; ; ;
Πρὸς τὸν ΔΗΜΟΝ ΠΑΙΑΝΙΑΣ
Αξ. ΚονΔΗΜΗΤΡΙΟΝ ΔΑΒΑΡΗΝ, Δήμαρχον
Ἀξ. Καν Ζωὴν Ἀγγελοπούλου, Ἀντιδήμαρχον
Ἐπιστολὴ ὑπ᾿ ἀριθ. 898/29.11.2010
Ἀγαπητὲ κ. Δήμαρχε, Ἀγαπητὴ κ. Ἀντιδήμαρχε,
1. Ἐν πρώτοις δεχθῆτε παρακαλοῦμε θερμότατα συγχαρητήρια διὰ ἐπανεκλογήν σας.
2. Ὡς τὰ γεγονότα βοοῦν, ἐπράξαμε «ἰώβειον ὑπομονήν» διὰ νὰ ἔχετε δυνατότητα νὰ δραστηριοποιηθῆτε διὰ ἐπανεκλογήν σας.
3. Θὰ ἐπεριμέναμε ὅμως ἐδῶ καὶ 2 ἑβδομάδες νὰ εἴχατε συνειδητοποιήσει ἐπιτακτικὴν τὴν ἀνάγκην νὰ δραστηριοποιηθῆτε καὶ νὰ ἀποβάλλετε τὴν ἀγέλην τῶν κυνῶν, ποὺ αὐταρχικῶς ἀνεγκέφαλος φιλόζωος ἐγκατέστησεν εἰς τὰ ἀκίνητά μας διαρρηγνύων παράθυρα καὶ θύρας.
4. Μᾶς ἔχετε ἐξοργίσει εἰς τὸ ἄκρον ἄωτον ὅπως ἀναφέρομεν καὶ εἰς τὰ ὑπ᾿ ἀριθ. 814/14.10.2010 & 897/29.11.2010 ἔγγραφόν μας πρὸς τὸν Ἀστυνομικὸν Διευθυντὴ Παιανίας, τὰ ὁποῖα συνημμένως σᾶς ἀποστέλλομεν.
5. Ἐὰν μέχρι 2.12.2010 δὲν ἔχετε κάνει τὸ καθῆκον σας, θὰ ἀναγκασθῶμεν νὰ σᾶς καταγγείλωμεν εἰς τὸν Ἐπιθεωρητὴν Δημοσίας Διοικήσεως κ. Λέανδρον Ρακιντζήν, τὸν Εἰσαγγελέα τοῦ Ἀρείου Πάγου, καθὼς καὶ νὰ φέρωμεν μετὰ βαθυτάτης μας λύπης εἰς τὴν δημοσιότητα αὐτὴν τὴν ἄκρως ἀχαρακτήριστον καὶ ἀπαράδεκτον ἀβελτηρίαν σας καὶ τὴν ἔλλειψον ἤθους καθήνοντος.
6. Μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι ἐπιτέλους θὰ παύσετε νὰ ἐμπαίζετε τοὺς πολίτας, διατελοῦμεν
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΜΑΖΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΩΣ
1. Ἡ πλειοψηφία τῶν Μ.Μ.Ε.ἀντὶ νὰ ὑπερασπίζεται τὰ δικαιώματα τῶν πολιτῶν, γίνονται τὰ Μ.Μ.Ε., ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, οἱ στυλοβάται τῆς ἑκάστοτε ἐν ἐνεργείᾳ κυβερνώσης παρατάξεως ἤ «γαυγίζουν» ὑπὲρ τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως, διὰ νὰ ἔλθῃ αὐτὴ εἰς τὴν ἐξουσίαν καὶ νὰ καρπωθοῦν αὐτὰ τὰ Μ.Μ.Ε. τὰ διάφορα προνόμια, ποὺ ἐπιδιώκουν, εἰς βάρος τοῦ συνόλου. Εἶναι τὰ ἐν λόγῳ Μ.Μ.Ε. τόσον δεσμευμένα καὶ καθοδηγούμενα ἀπὸ τὰς σκοτεινὰς δυνάμεις, ὥστε, ἐὰν ὑπάρξῃ κάποιος εὐσυνείδητος καὶ ἀντικειμενικὸς δημοσιογράφος, τὸν παραγκωνίζουν καὶ τὸν ἐξουθενώνουν, ὅπως ἐξουθένωσαν-ἐδολοφόνησαν τὸν ἀείμνηστον Σωκράτη Γκόλιαν, ἐπειδὴ ἐφοβοῦντο μήπως τοὺς «βγάλει» καὶ πολλὰ ἄλλα «ἄπλυτα» εἰς φῶς…
Ἑτέρα περίπτωσις, ὁ ἐπίσης εὐσυνείδητος καὶ ἀντικειμενικὸς δημοσιογράφος Νικόλαος Βαφειάδης, ὁ ὁποῖος, ὅταν ἔκανε γνωστὴν εἰς τὸ κοινὸν τὴν ἀλόγιστον σπατάλην τῆς Βουλῆς καὶ τῶν «βολευτῶν», ἀμέσως τὸν ἐξεδίωξεν «ἡ δημοκρατικὴ καὶ ἀντικειμενική» μεγάλη ἡμερησία ἐφημερὶς «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»…
2. Λέγομεν, λοιπόν, μερικὰ πράγματα ἀντικειμενικῶς μὲ τὸ ὄνομά των, ἀποβλέποντες εἰς τὴν σωστὴν ἀφύπνισιν τῶν δεινοπαθούντων συνανθρώπων μας, διὰ νὰ δύνανται νὰ ἀμύνωνται καὶ νὰ πετύχωμεν μίαν εἰρηνικὴν ἐπανάστασιν. Διότι ἀλλοίμονόν μας, ἐὰν ὁ καθεύδων ὑπὸ βαρούχειον ὕπνον λαὸς «ἀγουροξυπνήσῃ». Τότε ὁ ἔχων δύναμιν ἐλεφάντος λαὸς θὰ γίνῃ ὁδοστρωτὴρ καὶ θὰ ἰσοπεδώσῃ τὰ πάντα, πρᾶγμα, τὸ ὁποῖον πρέπει νὰ προλάβωμεν, δηλαδὴ τὸν θηριώδη ἐμφύλιον σπαραγμόν, προτοῦ αὔριον εἶναι πολὺ ἀργά….
3. Ἐπειδὴ τὸ κακὸν καθημερινῶς ἐκτραχύνεται, οἱ χιλιάδες κοινοὶ θνητοὶ στενάζουν ἕνεκεν τῆς ἀβελτηρίας καὶ τῆς νωθρότητος τῶν ἰθυνόντων τῆς ἐκτελεστικῆς ἐξουσίας-δημοσίας διοικήσεως, ὅμως οἱ δεινοπαθοῦντες κοινοὶ θνητοὶ διερωτῶνται, ἐὰν πρέπῃ νὰ λάβουν τὸν νόμον ἰδίαις χερσί.
4. Ἀναδημοσιεύομεν κατωτέρω ἐπίσης τὴν «Ἐπίκλησιν ὑπὸ τοῦ Ἱδρύματος τῆς Συνταγματικῆς Προστασίας» (τὸ ὁποῖον ἐδημοσιεύθη εἰς τὴν Πανηγυρικὴν Ἔκδοσιν τῆς «Φωτεινῆς Γραμμῆς» τεῦχος 2, Ἰανουάριος-Μάρτιος 2000, σελ. 199-203) χάριν τῶν χιλιάδων μελῶν, συνεργατῶν, φίλων καὶ νέων παραληπτῶν τῆς «Φωτεινῆς Γραμμῆς», οἱ ὁποῖοι συχνάκις μᾶς ἐκφράζουν τὴν καταγανάκτησίν των ἐκ τῆς ταλαιπωρίας, ποὺ ὑφίστανται, ἀπὸ νωθρούς, ψυχρούς, ἀδιαφόρους καὶ περιεργαζομένους «κηφῆνας» τῆς δημοσίας διοικήσεως καὶ ἐκτελεστικῆς ἐξουσίας, διὰ νὰ δύνανται οἱ πολῖται νὰ ἀμύνωνται εἰρηνικῶς, μήπως ἀποφευχθῆ ἡ κάθοδός των εἰς τὰ πεζοδρόμια…
ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
ΕΠΙΚΛΗΣΙΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ
ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Ἀποτελεῖ ἠθικὸν πένθος, ἕν Ἵδρυμα, ὡς τὸ ἡμέτερον, νὰ ἀναγκάζεται διὰ τὴν ἐπιτέλεσιν τοῦ κοινωφελοῦς σκοποῦ του νὰ προσφεύγῃ εἰς τὴν προστασίαν τῶν Νόμων τῆς Πολιτείας. Ἐνδεικτικῶς ἀλγεινὴν ἐντύπωσιν προκαλεῖ τὸ γεγονός, ὅτι ἠναγκάσθημεν νὰ προβῶμεν εἰς τὰς κατωτέρω ἐνεργείας.
Ἀπόσπασμα σχετικῶν ἐπιστολῶν μας:
«…Ὡς γνωρίζετε:
α) Τὸ ἄρθρον 10 τοῦ ἐν ἰσχὺ Συντάγματος τῆς Χώρας μας ρητῶς ὁρίζει ὅτι:
«1. Καθένας ἢ πολλοὶ μαζὶ ἔχουν τὸ δικαίωμα, τηρώντας τοὺς νόμους τοῦ Κράτους, νὰ ἀναφέρωνται ἐγγράφως στὶς Ἀρχές, οἱ ὁποῖες εἶναι ὑποχρεωμένες νὰ ἐνεργοῦν σύντομα κατὰ τὶς κείμενες διατάξεις καὶ νὰ ἀπαντοῦν α ἰ τ ι ο λ ο γ η μ έ ν α σὲ ἐκεῖνον, ποὺ ὑπέβαλε τὴν ἀναφοράν, σύμφωνα μὲ τὸν νόμον».
β) Τὸ ἄρθρον 5 – παραγρ. Ι τοῦ Νόμου 1943 τοῦ 1991
ρητῶς ἐπιτάσσει ὅτι:
«Ι… οἱ Δημόσιες Ὑπηρεσίες, τὰ Ν.Π .Δ.Δ., οἱ ΟΤΑ καὶ οἱ λοιποὶ φορεῖς τοῦ δημοσίου τομέως ὑποχρεοῦνται νὰ ἀπαντοῦν ὁ ρ ι σ τ ι κ ὰ στὰ αἰτήματα τῶν πολιτῶν (φυσικῶν ἢ νομικῶν προσώπων, ἡμεδαπῶν ἢ ἀλλοδαπῶν) καὶ νὰ δ ι ε κ π ε ρ α ι ώ ν ο υ ν τὶς ὑποθέσεις τους μέσα σὲ χρονικὸ διάστημα ἑξῆντα ἡμερῶν…»
γ) Ἡ περὶ αἰτιολογίας τῶν διοικητικῶν πράξεων Νομολογία τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας εἶναι πλουσιωτάτη καὶ ἀξιοπρόσεκτος. Ἐπὶ τοῦ προκειμένου δέον νὰ ἐπισημανθῇ ὅτι διὰ μέσου τοῦ ἐλέγχου τῆς αἰτιολογίας τὸ Συμβούλιον Ἐπικρατείας ἔφθασε εἰς τὸ σύνορον τοῦ οὐσιαστικοῦ ἐλέγχου τῶν διοικητικῶν πράξεων.
Εἶναι, ἑπομένως, φυσικόν, τὸ Συμβούλιον τῆς Ἐπικρατείας, κατὰ τὸν ἔλεγχον τῆς αἰτιολογίας, νὰ ἀποδίδῃ μείζονα προσοχὴν εἰς τὴν περίπτωσιν, παρὰ εἰς τὴν διατύπωσιν γενικῶν ἀρχῶν. Ἡ βασικὴ γραμμὴ εἰς τὴν στάσιν τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας ἔγκειται εἰς τὸ ὅτι ἡ αἰτιολογία δέον νὰ παρέχῃ εἰς τὸν δικαστὴν πάντα τὰ στοιχεῖα τὰ ἀπαραίτητα διὰ τὴν διακρίβωσιν τῆς νομιμότητος τῆς διοικητικῆς πράξεως. Ἡ σχετικὴ νομολογία τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας πασιφανῶς ἀποσκοπεῖ εἰς τὴν διαπίστωσιν ὅτι ἡ διοικητικὴἐνέργεια ἐγένετο:
α) πρὸς τὸ συμφέρον τῆς ὑπηρεσίας ἐν συνδυασμῷ καὶ πρὸς τὴν διασφάλισιν τοῦ διοικουμένου.
β) πρὸς εὐχερῆ ἔλεγχον τῆς κρίσεως τῆς διοικήσεως.
Ἡ αἰτιολογία δέον :
α) νὰ ὑπάρχη ἐν αὐτῇ τῇ πράξει ἢ εἰς ἕτερον στοιχεῖον ὑφιστάμενον κατὰ τὴν ἔκδοσιν τῆς πράξεως καὶ ρητῶς ἀναφερόμενον εἰς αὐτήν. Τουτέστι πρέπει νὰ ἀναφέρωνται συγκεκριμένως τὰ νόμιμα στοιχεῖα οὐσιαστικῆς κρίσεως, ἐπὶ τῶν ὁποίων αὕτη ἐβασίσθη.
β) νὰ εἶναι σαφής, εἰδικὴ καὶ συγκεκριμένη κατὰ τὴν πραγματικήν της βάσιν. Ὁ Ὑπουργός, ὁ Νομάρχης, ὁ Δήμαρχος ἢ τὸ Δημ. Συμβούλιον κ.λ.π. ὑποχρεοῦται νὰ αἰτιολογήσῃ τὴν γνώμην του, ὅταν αὕτη εἶναι διάφορος πρὸς τὴν ὑποβαλλομένην ὑπὸ τὴν ἔγκρισιν αὐτοῦ πρᾶξιν.
γ) Αὕτη δὲν πρέπει νὰ περιορίζεται εἰς γενικοὺς χαρακτηρισμούς, δυναμένους νὰ ἐφαρμοσθοῦν εἰς πᾶσαν περίπτωσιν, οὐδὲ νὰ ἐπαναλαμβάνῃ τὰς διατάξεις τοῦ νόμου ἢ τῆς νομολογίας τῶν δικαστηρίων, ἀλλὰ νὰ ἐκτίθενται τὰ πραγματικὰ στοιχεῖα, ἐπὶ τῶν ὁποίων ἐβασίσθη ἡ κρίσις τοῦ διοικητικοῦ ὀργάνου. Οἴκοθεν νοεῖται, ὅτι παρίσταται ἀναιτιολόγητος ἡ διοικητικὴ πρᾶξις, ἐὰν ἡ αἰτιολογία εἶναι ἀόριστος, γενικὴ καὶ ἀφηρημένη, καθιστῶσα ἀδύνατον τὸν δικαστικὸν αὐτῆς ἔλεγχον, ἐὰν αὕτη δὲν ἐκθέτῃ συγκεκριμένως τὰ γεγονότα, ἐκ τῶν ὁποίων ἐμορφώθη ἡ κρίσις τῆς Διοικήσεως.
Ἐπίσης ἀναιτιολόγητος εἶναι πᾶσα διοικητικὴ πρᾶξις,
ἐὰν :
αα) ἐξήτασε κεφάλαιόν τι μόνον τῆς προσφυγῆς καὶ ἄφησε ἀνεξέλεγκτα ἕτερα.
ββ) δὲν κάμνῃ μνείαν τῆς σχετικῆς αἰτήσεως καὶ τοῦ αἰτήματος.
γγ) σιωπηρῶς παρέρχεται προβληθέντας οὐσιώδεις ἰσχυρισμοὺς τοῦ ἐνδιαφερομένου.
Αἱ ἁρμόδιαι ὑπηρεσίαι, τῶν ὁποίων προΐστασθε, παρέβησαν τὰς προδιαληφθείσας ἐπιταγὰς τοῦ Συντάγματος, τοῦ Νόμου καὶ τῆς Νομολογίας τοῦ Ἀνωτάτου Διοικητικοῦ Δικαστηρίου τῆς Χώρας, τῆς ὁποίας τυγχάνουν τῶν ἀκολούθων αἰτήσεών μου. Συμφώνως πρὸς πάντα τὰ προδιαληφθέντα σᾶς παρακαλοῦμεν, ὅπως προέλθητε εἰς τὰς ἐνδεδειγμένας ἐνεργείας διὰ τὴν ἄρσιν τῶν καταγγελλομένων ἐκκρεμοτήτων καὶ θεραπείαν τῶν προγενομένων ἐκ τούτων ἀδικιῶν μέχρι…
Παρερχομένης ἀπράκτου τῆς προθεσμίας ταύτης, θὰ περιαχθῶμεν εἰς τὴν δεινὴν θέσιν νὰ καταγγείλωμεν τὴν ἀδιαφορίαν σας εἰς τὰς προϊσταμένας ἀρχάς σας καὶ εἰς τὰ Μ.Μ.Ε. καὶ νὰ μετατραπῇ ἡ παροῦσα ἀπὸ τῆς ἑπομένης εἰς μήνυσιν ἐνώπιον τοῦ ἁρμοδίου εἰσαγγελέως, σὺν τῇ ἐπιφυλάξει διεκδικήσεως παντὸς δικαιώματός μας, τόσον διὰ τὴν ἀποκατάστασιν τῶν προηγηθεισῶν ζημιῶν εἰς τὸ ἐν λόγῳ Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν, ὅσον καὶ διὰ ἱκανοποίησιν μας λόγῳ ἠθικῆς βλάβης. Δὲν ἔχομεν τὸ δικαίωμα, κατ᾿ οὐδένα λόγον δικαιούμεθα, νὰ πράξωμεν ἄλλως, διότι ἡ ὅλη ὑπόθεσις δὲν ἀφορᾶ ἡμᾶς προσωπικῶς, ἀλλὰ Ἵδρυμα Κοινωφελοῦς σκοποῦ, τὸ Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν, τοῦ ὁποίου προϊστάμεθα.
Καὶ ὡς ἀσφαλῶς γνωρίζετε, ἐκτός τῆς ἠθικῆς εὐθύνης, τὴν ὁποίαν ἔχει κάθε πολίτης καὶ ἄνθρωπος διὰ τὰς δημοσίας αὐτοῦ πράξεις ἢ παραλείψεις, ἔχει μεγαλυτέρας εὐθύνας πᾶς δημόσιος λειτουργὸς διὰ τὴν καθόλου διαχείρισιν τῶν ἀνατεθέντων εἰς αὐτὸν καθηκόντων. Ἐν προκειμένῳ φρονοῦμεν, ὅτι δέον νὰ γίνῃ πλήρως ὑπὸ πάντων ἀντιληπτόν, ὅτι, ἡμεῖς, ὡς Πρόεδρος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τοῦ εἰρημένου Ἱδρύματος, εἴμεθα ὑποχρεωμένοι κατὰ τε τὸ θετὸν καὶ φυσικὸν δίκαιον, νὰ δείξωμεν, ὄχι ἁπλῶς ἐπιμέλειαν συνετοῦ οἰκογενειάρχου, τουτέστιν ἀντίστοιχον πρὸς ἐκείνην, ποὺ καταβάλλομεν εἰς τὴν διαχείρισιν τῶν ἰδίων ὑποθέσεων, ἀλλ᾿ ὅλως ἐξαιρετικήν, διότι πρόκειται περὶ πληγέντων συμφερόντων Κοινωφελοῦς Ἱδρύματος.
Ἐπιτραπήτω νὰ ἔχωμεν τὴν γνώμην, ὅτι ὀφείλετε νὰ παραδεχθῆτε, ὅτι ἡ ὅλη ἀσύγγνωστος συμπεριφορὰ τῶν ὀργάνων σας, περιλαμβάνει ἔκτασιν, ἔντασιν καὶ ὀξύτητα, οὐχὶ τὴν τυχοῦσαν, δεδομένου, ὅτι ἦτο γνωστὸν εἰς ταῦτα ὅτι τὸ ἐν λόγῳ ἀκίνητον εἶχε παραχωρηθῆ εἰς τὸ Ἵδρυμα Πνευματικῶν Ἀξιῶν διὰ τοῦ ὑπ’ ἀριθμ. 853/25.9.1997 Φ.Ε.Κ. καί, κατὰ συνέπειαν, ὤφειλον νὰ ἐπιληφθοῦν τῶν αἰτήσεών μου ἀπὸ «πνευματικῆς» περιωπῆς καὶ οὐχὶ μὲ ἄψυχον διάθεσιν, μὲ γραφειοκρατικὴν «ἐλεφαντίασιν» ἀποκαρδιωτικήν. Ἐκφράζομεν τὸ παράπονον τοῦτο οὐχὶ ἁπλῶς ὡς φορολογούμενος πολίτης μιᾶς δημοκρατικῶς βιούσης Πολιτείας, ἀλλ’ ὡς ἄνθρωπος, καί, κυρίως, ὡς Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς καὶ Ἕλλην !
Λυπούμεθα, διότι εἴμεθα ἀναγκασμένοι ἐξ ὑπαιτιότητος ἄλλων νὰ περιαγώμεθα εἰς τὸν χῶρον τοῦ ἄφρονος καὶ ἀλαζόνος, βεβαιοῦντες, ὅτι τὸ ἐν λόγῳ ἀκίνητον δὲν περιῆλθεν εἰς τὴν κυριότητά μας κληρονομικῷ δικαιώματι ἢ ἐκ λαχείου, ἢ ἐκ χρηματιστηριακῶν πράξεων εἰς τινα χρηματιστήρια ἀξιῶν, ἀλλ᾿ εἶναι προϊὸν ἱδρῶτος ἐμοῦ καὶ τῆς συζύγου μου Αἰκατερίνης.
Εὐελπιστοῦντες ὅτι ἡ παροῦσα θὰ εὕρῃ εὐήκοον οὖς, θὰ θεωρήσωμεν τοὺς ἑαυτούς μας εὐτυχεῖς νὰ σᾶς εὐχαριστήσωμεν ἐκ τῶν προτέρων…».
Αφήστε μια απάντηση