Παῦλος Κ.Τούτουζας, Διευθυντὴς ΕΛ.Ι.ΚΑΡ.
Τὰ φάρμακα συχνότερον δίδονται εἰς δισκία ἀπὸ τὸ στόμα, μία ἢ περισσότερες φορὲς τὴν ἡμέρα.
Οἱ στατίνες, ὅπως Zocor, Pravachol, Lescol, Lipitor, Maxudin, Lepur, Crestor, κ.ἄ. εἶναι ἀπὸ τὰ πλέον σπουδαῖα φάρμακα εἰς τὴν καρδιολογίαν καὶ τὰ λαμβάνει πολὺς κόσμος. Δηλαδὴ ὅλοι σχεδὸν οἱ πάσχοντες ἀπὸ ἀρτηριακὴν ἀθηρωμάτωσιν, ποὺ προεκάλεσε ἐγκεφαλικόν, στηθάγχην, ἔμφραγμα μυοκαρδίου ἢ καρδιακὴν ἀνεπάρκειαν. Ὅπως ἐπίσης τὰ λαμβάνουν πολλοὶ διὰ πρόληψιν ἐπεισοδίου, ἐπειδὴ ἔχουν ὑψηλὴν τιμὴν κακῆς LDL χοληστερόλης εἰς τὸ αἷμα καὶ ἰδίως ὅταν μὲ τὸ ὑπερηχογράφημα διαπιστώνεται στένωσις τῶν καρωτίδων ἢ τῶν ἀρτηριῶν εἰς τὰ κάτω ἄκρα ἢ ἔκδηλες ἀθηρωματικὲς βλάβες εἰς τὴν ἀορτήν. Ἡ στατίνη δρᾶ εἰς τὸ ἧπαρ καὶ πρέπει νὰ λαμβάνεται μετὰ τὸ φαγητό.
Οἱ φιμπράτες (Lipidil, Lopid κ.ἅ) ποὺ χορηγοῦνται ὅπως καὶ οἱ στατίνες μετὰ τὸ γεῦμα, δίδονται κυρίως εἰς περιπτώσεις μὲ χαμηλὴν τὴν καλὴ HDL χοληστερόλην καὶ αὔξησιν τῶν τριγλυκεριδίων.
Δηλαδὴ εἰσέρχεται εἰς τὸ αἷμα ἡ χοληστερίνη τὴν ἡμέρα μὲ τὸ γεῦμα καὶ μετὰ λαμβάνομε τὸ φάρμακον νὰ δρᾶ ὅλη τὴν νύκτα, ποὺ ἀναπαύεται ὁ ὀργανισμός.
Ἀντιχοληστερολαιμικὸν φάρμακο εἶναι καὶ ἡ ἐζετιμίδη (ezetrol). Ἐκείνη δρᾶ εἰς τὸ ἔντερον καὶ ἐμποδίζει τὴν χοληστερόλη νὰ περάσῃ εἰς τὸ αἷμα. Διὰ τοῦτο θὰ πρέπῃ νὰ λαμβάνεται εἰς τὸ μεσημβρινὸν γεῦμα, ὥστε τὶς ἑπόμενες ὦρες καὶ μέχρι ἀργὰ τὴν νύκτα νὰ παρεμποδίζῃ τὴν εἴσοδον εἰς τὸ αἷμα τῆς χοληστερόλης ποὺ λαμβάνομε μὲ τὴν τροφὴν εἰς τὸ γεῦμα καὶ εἰς τὸ δεῖπνο.
Τὸ ἴδιο σκεπτικὸ ἰσχύει καὶ διὰ τὶς στερόλες (becel), οἱ ὁποῖες ἐμποδίζουν ἐπίσης τὴν ἀπορρόφησιν τῆς χοληστερόλης ἀπὸ τὸ ἔντερον εἰς τὸ αἷμα. Ἑπομένως θὰ πρέπῃ νὰ λαμβάνωνται τὴν μεσημβρίαν διὰ νὰ ἐνεργοῦν εἰς τὸ ἔντερον μετὰ τὰ δυὸ κύρια φαγητά, τὸ γεῦμα καὶ τὸ δεῖπνο. Ἀντιλαμβάνεσθε ὅτι ἐὰν εἰς ἕνα σπίτι ἐπικρατεῖ ἡ σύστασις Κινέζου «τὸ πρωὶ νὰ τρῶς ὅλο τὸ φαγητό σου, τὸ μεσημέρι τὸ μισὸ καὶ τὸ βράδυ νὰ τὸ δίνῃς εἰς τὸν ἐχθρό σου», τόσο ἡ ἐζετιμίδη ὅσο καὶ οἱ στερόλες θὰ πρέπῃ νὰ λαμβάνωνται πρωὶ εἰς τὸ πρόγευμα.
Ἄλλα φάρμακα; Τὸ δημοφιλέστερο: ἡ ἀσπιρίνη καὶ ἡ συγγενής της κλοπιδογρέλη. Ἀμφότερα ἀντιθρομβωτικά, λαμβάνονται μετὰ τὸ γεῦμα ἢ τὸ δεῖπνον.
Ἐνίοτε ὁ πάσχων πρέπει νὰ λαμβάνῃ τὸ φάρμακον νηστικός, μακριὰ ἀπὸ τὸ φαγητό. Π.χ., ἕνα διουρητικὸν φάρμακον ὅπως τὸ lasix, τὸ frumil, τὸ fludex, τὸ moduretic κ.ἄ. ἐὰν χορηγεῖται τὸ ἀπόγευμα 4-5 μ.μ., μὲ κενὸν τὸ στομάχι, τὸ ἀποτέλεσμα συχνὰ εἶναι καλλίτερον, μὲ περισσότερα οὖρα. Αὐτὸ βέβαια χρειάζεται τὴν παραμονὴ εἰς τὸ σπίτι τὶς βραδινὲς ὧρες λόγω τουαλέτας. Ἔτσι, ἐκμεταλλευόμεθα καὶ τὴν τάσιν τοῦ ὀργανισμοῦ γιὰ περισσότερα οὖρα τὸ βράδυ, ἐνῶ μετὰ τὶς 11 τὴν νύκτα ὑπάρχει ἀρκετὸ περιθώριον χρόνου γιὰ ὕπνο. Ἐάν, βέβαια, εἶναι ὑποχρεωτικὴ ἡ ἔξοδος τὸ ἑσπέρας, τότε τὸ διουρητικὸν ἠμπορεῖ νὰ ληφθῇ τὸ πρωὶ νηστικὸς παραμένοντες εἰς τὸ σπίτι. Εἰς τὴν καρδιακὴν ἀνεπάρκειαν συχνὰ ὑπάρχει καὶ ἀναιμία. Ἐδῶ ὁ σίδηρος συνήθως χορηγεῖται μισὴ ὥρα πρὸ τοῦ γεύματος ἢ τοῦ δείπνου.
«Ἐγὼ μὲν οὖν λέγω ὑμῖν ὅτι τῷ ὄντι πάνυ χαλεπῶς ἔχω ὑπὸ τοῦ χθὲς πότου καὶ δέομαι ἀναψυχῆς τινός…», λέγει ὁ Σωκράτης ἀφοῦ ἐτελείωσε τὸ δεῖπνον καὶ ἄρχισαν νὰ πίνουν (Πλάτωνος Συμπόσιον). Εἶχε πιεῖ τόσον πολὺ τὴν προηγουμένην βραδιὰν, ποὺ εἶχε πρόβλημα τώρα…Ἄραγε θὰ συμμετεῖχε πάλι εἰς τὸν πότον-τὸ κρασάκι ἐὰν ἔπαιρνε πικραγγουριὰ πού μᾶς ἦρθε τὴν δεκαετίαν τοῦ 1950…
Αφήστε μια απάντηση