Ἡ ἐπίτιμος Γεν. Γραμματεὺς τοῦ Καλλιτεχνικοῦ Ἐπιμελητηρίου Ἑλλάδος, φίλη συνεργάτριά μας κα Ρένα Ἀνούση, ἐπὶ 58 συναπτὰ ἔτη μοχθοῦσα διὰ τὴν ἐπιμόρφωσιν τῶν ἑλληνοπαίδων, ἠθέλησε πάλιν νὰ μᾶς συνδράμῃ ἀνιδιοτελῶς. Μὲ τὴν μεστοτάτην νοημάτων ὑδατογραφίαν της, ἡ ὁποία κοσμεῖ τὸ ἐξώφυλλον τῆς παρούσης ὑπ’ἀριθμ. 43 «ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ», πείθει πολὺ περισσότερον ἀπὸ ὅ,τι ἡμεῖς εἰς τὸ συνοπτικὸν πόνημα μας ἐκ τῶν 52 σελίδων, ποὺ ἀκολουθοῦν.Ὁμοίως καὶ ἡ σύνθεσις τῆς ἰδίας εἰς τὴν σελίδα 3.
Ἄοκνος καὶ ἀκάματος οὖσα, μᾶς ἐπροβλημάτισεν τόσον πολὺ ἀπὸ πληθώραν παραλλαγῶν ποὺ μᾶς ἐπαρουσίασεν, ἀλλά, δυστυχῶς, στερούμενοι χρήματος, δὲν δυνάμεθα νὰ δημιουργήσωμεν εἰς τὸ περιοδικόν μας ἐπιπλέον χῶρον διὰ νὰ ἀξιοποιήσωμε τὰ ἕν καλλίτερον τοῦ ἄλλου ἔργα της,, διανθίζοντες τὸ πτωχὸν κείμενόν μας. Ὅλα τὰ ἄλλα ἀριστουργήματα τῶν παραλλαγῶν της θὰ τὰ ἀναρτήσωμε εἰς τὴν ἱστοσελίδα μας www.fotgrammi.gr.
Εἰς τὴν ὑδατογραφίαν αὐτήν εἶναι ὡσὰν νὰ ἀκοῦμε τοὺς ἀλαλαγμοὺς τῶν παιδιῶν νὰ μᾶς λέγουν:
«Ἀλλοίμονον εἰς ποίους καιροὺς ἤλθαμε εἰς τὴν ζωήν ,,…ὡς πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα…,,!!!
Μὲ πολλοὺς καθοδηγητάς, πλὴν ὅμως ὀλετῆρας, τυφλοὺς καὶ κωφοὺς πνευματικά, μέ ,,πέτρινην καρδία,, ἀνευθυνοϋπεύθυνους…
Ἄφρονες γονεῖς μᾶς ,,ἔκτισαν παλάτια εἰς τὴν ἄμμον,,…
Ἀνεμοθύελαι ἠθικῆς σήψεως μᾶς παρασύρουν εἰς τὸ χάος, τὸν οἰκονομικὸν μαρασμόν!!!
Ἐχάσαμε τὸν προσανατολισμόν μας… Βαδίζομεν ,,ξυπόλυτα στὰ ἀγκάθια,, τοῦ ζόφου, τοῦ ἄγχους, τῆς ἀνασφάλειας!!!
Χωρὶς πρότυπα! Χωρὶς ἰδανικά!
Δὲν γνωρίζομε ,,τί τέξεται ἡ ἐπιοῦσα !!!
Κινδυνεύομεν νὰ καταποντισθοῦμεν εἰς τὴν ἄβυσσον…
Ποῦ πορευσόμεθα !!!
Ἰλιγγιῶμε !!
Ἔλεος!! SOS…
Ὅμως εἰς τὴν ἀπέλπιδα κατάστασιν, ποὺ μᾶς κατήντησαν, ἀκοῦμε μίαν μυστικὴν ἐσωτερικὴν φωνήν, ἡ ὁποία μᾶς παροτρύνει νὰ βροντοφωνήσωμε εἰς τοὺς ἐπιπόλαιους γονεῖς μας:
,,μὴ πεποίθατε ἐπ᾿ ἄρχοντας, ἐπὶ υἱοὺς ἀνθρώπων, οἷς οὐκ ἔστι σωτηρία (Ψαλμ. 145, 3),
διὰ νὰ μὴ ἐπακολουθήσῃ τὸ ἕτερον γραφικόν:
,,Ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος ὅστις ἐλπίζει ἐπ’ἄνθρωπον,, (Ἱερεμ, 17, 5)
καὶ νὰ τοὺς ἄδωμε τὸν παιᾶνα:
,,ὅλοι μᾶς γέλασαν φοβερά, μᾶς σπᾶσαν τῆς ψυχῆς μας τὰ φτερά, ἕνας μονάχα μᾶς μένει πιὰ ἐλπίδα καὶ χαρά,,….
Ἀς ἀφυπνισθοῦμε, λοιπόν, καὶ ἄς ἐπιστρέψωμεν εἰς τὰς ρίζας μας ἐπικαλούμενοι τὸ θεῖον ἔλεος, διὰ νὰ ρυσθῶμεν, διότι ἀπολλύμεθα»…
Σημείωσις συντάξεως
Τὸ τεράστιον ἀνησυχητικὸν αὐτὸ πρόβλημα, ἀμέσως ἤ ἐμμέσως, τὸ ἔχομεν περιληπτικῶς ἀναπτύξει εἰς τὰς διαφόρους ὁμιλίας μας, εἰς τὴν ἱστοσελίδα μας www.fotgrammi.gr καὶ εἰς τὀ περιοδικόν μας «Φωτεινὴ Γραμμή» (ἰδιαιτέρως εἰς τὸ τεῦχος 5, ὅπου λίαν παραστατικῶς περιγράφομεν τὰ πράγματα – τὴν ἀγωνίαν ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ἰδιαιτέρως τῶν νέων. Χάριν τῶν ἀναγνωστῶν μας θὰ καταβάλωμεν προσπαθείας νὰ ἀναρτίσωμεν τὸ συντομώτατον καὶ αὐτὸ τὸ τεῦχος εἰς τὴν ἱστοσελίδα μας).
Παρ᾿ ὅλον ὅτι στενάζομεν κάτω ἀπὸ τοὺς λίαν δυσβαστάκτους ὄγκους ἐργασίας καὶ ἐξόδων, ἐν τούτοις ἀδήριτος ἀνάγκη μᾶς ἐπιβάλλει νὰ ἐπανέλθωμεν καὶ νὰ ἐπισημάνωμεν καὶ πάλιν τὸν πολλαπλὸν κίνδυνον, ὁ ὁποῖος ἐνέσκυψεν διὰ τὰς οἰκογενείας, τὰς κοινωνίας καὶ τὰ ἔθνη, ἰδιαιτέρως δὲ εἰς ἐντονώτατον βαθμὸν ἐδῶ εἰς τὴν Ἑλλάδα μας.
Οὕτω ἀναφερόμεθα κατωτέρω λίαν ἐπιγραμματικῶς καὶ ἐπὶ τροχάδην εἴς τινα κραυγαλέα ἀνουσιουργήματα τῶν ἰθυνόντων, τὰ ὁποῖα βιώνομε καθημερινῶς.
Ἐπ’εὐκαιρίᾳ ἐνημερώνομεν τοὺς φίλους, ὅτι τὸν ἐφετινὸν Ἰούνιον, διὰ τοὺς γνωστοὺς λόγους ἐλλείψεως ἐθελοντῶν καὶ οἰκονομικῆς δυνατότητος, ἀλλὰ καὶ λόγῳ προσθέτων ἀντιξοοτήτων, δὲν θὰ τελέσωμε τὴν καθιερωμένην ἑορτὴν πρὸς τιμὴν τοῦ προστάτου μας Ἀπ. Παύλου. Ἄς ἐλπίσωμε τοῦ χρόνου νὰ ἔρθουν εὐνοϊκότερα. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.
Αφήστε μια απάντηση