Σκοπός-Καταστατικόν

Δείτε εδώ το ΦΕΚ B 853/1997 Σύστασις Ι.Π.Η.Π.Α.

Πέμπτη, 02 Ιούλιος 2009 14:09

Ὡς καὶ εἰς τὸ «Ἄρθρον 2ον-Σκοπός» τοῦ ΦΕΚ τῆς συστάσεως τοῦ Ἱδρύματος ἀναφέρεται, οἱ σκοποὶ τοῦ Ἱδρύματος δύνανται νὰ συνοψισθοῦν εἰς τὰ κατωτέρω:

  1. Τὸ Ἵδρυμα ἀποσκοπεῖ εἰς τὴν διάδοσιν τῶν Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶνεἰς τὴν κοινὴν συνείδησιν τῆς Ἑλληνικῆς Κοινωνίας καὶ ἰδίᾳ τῆς Νεολαίας. Ἐπίσης τὸ Ἵδρυμα ἀποβλέπει εἰς τὴν μελέτην καὶ προβολὴν τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Πίστεως καὶ εἰς τὴν ἠθικὴν καὶ οἰκονομικὴν ἐνίσχυσιν Ὀρθοδόξων Ἱεραποστολῶν, ἀπόρων μαθητῶν καὶ φοιτητῶν.
  2. Πρωταρχικὸς σκοπὸς τοῦ Ἱδρύματος ὑπῆρξεν ἡ ἀναστήλωσις καὶ ἀναπαλαίωσις τοῦ γενεθλίου οἰκήματος τοῦ Ἁγίου Νέου Ὁσιομάρτυρος Παύλου τοῦ ἐξ Ἀροανίας Καλαβρύτωνκαὶ ἡ ἀνέγερσις περικαλλοῦς Ἱεροῦ Ναοῦ καὶ προσκτισμάτων εἰς μνήμην τοῦ Ἁγίου εἰς τὴν γενέτειράν του, μὲ τὴν ἐλπίδα νὰ καταστῇ πόλος ἕλξεως καὶ νὰ βοηθήσῃ εἰς τὴν ἀναστροφὴ τῆς καθημερινῶς ἐκ τῆς μάστιγος τῆς ἀστυφιλίας ἐρημώσεως τῆς ἐπαρχίας. Κατ’ἔτος προσέρχονται εἰς τὴν μνήμην του (22 Μαΐου) ἑκατοντάδες προσωπικότητες ἐκ τοῦ ἐσωτερικοῦ καὶ τοῦ ἐξωτερικοῦ.
  3. Τὸ Ἵδρυμα πρωτοστατεῖ καὶ διὰ τὴν ἀναστήλωσιν καὶ οἰκοδόμησιν νέας πτέρυγος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Φανερωμένης Ἀροανίας Καλαβρύτων.
  4. Ἐπίσης διὰ τὴν πραγμάτωσιν τοῦ μεγαλεπηβόλου ἔργου τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνουςἐνθέρμως υἱοθετεῖ τὰ ἑξῆς: ἐὰν τὸ Ἑλληνικὸν Δημόσιον δὲν θελήσῃ νὰ ἀξιοποιήσῃ τὸν πρὸ περίπου 35 ἐτῶν ὁρισθέντα (ἄρθρον 35 τοῦ ὑπ’ ἀριθ. 320/ 18.10.1969 Νομοθετικοῦ Διατάγματος, Κοινὲς Διϋπουργικὲς Ἀποφάσεις Δ3477/4115/4.5.1970 ΦΕΚΔ105/19.5.70, Δ227/1972 & Δ5085/ 5817/31.8.72) χῶρον ἀνεγέρσεως τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους (Ἱεροῦ Ναοῦ ἀφιερωμένου εἰς τὸν Σωτῆρα Κύριον ἡμῶν) εἰς τὸ Ἀττικὸν Ἄλσος, τότε τὸ Ἵδρυμα θὰ διαθέσῃ ἀκίνητόν του εἰς περίοπτον θέσιν τῆς Παλλήνης Ἀττικῆς.
  5. Ἕν ὅραμα τοῦ Ἱδρύματος, εἰς τὸν κοινωνικὸν τομέα, εἶναι νὰ ὑλοποιηθῇ σχέδιον νὰ ἔρχωνταιἐποχικοὶ ἐργάτες ἀπὸ δυστυχοῦντες Ὀρθοδόξους συνανθρώπους μας(ἀπὸ Βοσνίαν, Κοσσυφοπέδιον, Παρευξείνιες χῶρες κ.λπ.) πρὸς ἐργασίαν. Μὲ τὴν συνεργασίαν τῆς Ἐκκλησίας, παραγωγικῶν ὀργανώσεων καὶ ἐργατικῶν συνδικάτων νὰ πρωτοστατήσωμε διὰ τὴν ὀργάνωσιν ἀφίξεώς των εἰς τὶς διάφορες περιοχὲς τῆς ἑλληνικῆς ἐπικρατείας, ὅπου ὑπάρχουν ἀνάγκες ἐργατικῶν χειρῶν, μὲ σκοπὸν νὰ ἐργάζωνται διαμένοντες ὑπὸ ἀνθρώπινες συνθῆκες. Μετὰ νὰ ἐπιστρέφουν μὲ τὶς οἰκονομίες των καὶ νὰ δύνανται νὰ διαβιοῦν μὲ τὶς οἰκογένειές των ὁλόκληρον τὸν ὑπόλοιπον χρόνον ἄνετα εἰς τοὺς τόπους καταγωγῆς των. Ἔτσι δὲν θὰ ἀνθοῦσε τὸ δουλεμπόριον καὶ δὲν θὰ ἤρχοντο μαζὶ μὲ τοὺς ἀμφιβόλους οἰκονομικοὺς μετανάστες καὶ πληθώρα ἐμπόρων ναρκωτικῶν, ὅπλων, λευκῆς σαρκὸς καὶ λοιπῶν ἐγκληματικῶν στοιχείων, τὰ ὁποῖα μᾶς δημιουργοῦν τεράστια προβλήματα. 
        Ἐπίσης εἰς συνεργασίαν μὲ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὴν πνευματικὴν ἡγεσίαν καὶ διάφορες ἄλλες κοινωνικὲς ὀργανώσεις καὶ ἐκπαιδευτικὰ Ἱδρύματα, θὰ ἠμποροῦσαν αὐτοὶ οἱ φιλοξενούμενοι ἐργάτες νὰ διδάσκωνται τὴν ἑλληνικὴν γλῶσσαν, τὰ ἑλληνικὰ ἤθη καὶ ἔθιμα, τὴν ὀρθόδοξον διδασκαλίαν καὶ ἐν γένει τοὺς ἑλληνικοὺς νόμους, νὰ ψυχαγωγῶνται σωστὰ καὶ νὰ ὑπάρχῃ μιὰ ἁρμονικὴ συμβίωσις Ἑλλήνων καὶ ἀλλοδαπῶν, μὲ ἀποτέλεσμα τὸν κατὰ τὸ δυνατὸν περιορισμὸν τοῦ ἐγκλήματος καὶ τὴν δυνατότητα διατηρήσεως τῶν συνεκτικῶν κρίκων τῆς φυλῆς μας: Θρησκείας, Πατρίδος, Οἰκογενείας διὰ νὰ περισωθοῦν τὸ «ὅμαιμον», τὸ «ὁμόγλωσσον» καὶ τὸ «Ὁμόθρησκον», καὶ τὸ «ὁμότροπον», χάριν τῶν ὁποίων διεσώθη ἡ φυλή μας ἀνὰ τὰς ἑκατονταετίας καὶ χιλιετίας. 
        Δυστυχῶς, ὅμως, μὴ ἔχοντες ἱκανὸν ἀριθμὸν συναντιληπτόρων, διὰ νὰ ἐργασθοῦν ἐντατικὰ πρὸς ὅλους τοὺς ἁρμοδίους φορεῖς, δὲν προέβημεν ἀκόμη εἰς ἐφαρμογὴν αὐτοῦ τοῦ σχεδίου.
  6. Τὸ Ἵδρυμα φρονεῖ, ὅτι ἐπιβάλλεται πρῶτα ἡ ἐπανόρθωσις καὶ ἡ δικαιοσύνη καὶ μετὰ ἡ ἐλεημοσύνη καὶ ἡ φιλανθρωπία. Πρέπει νὰ ἐπανορθώνωμεν τὸ κακόν, δηλαδὴ πρῶτα νὰ διορθώνωμεν τὴν ἀδικίαν, τὴν ὁποίαν κάμνομεν, καὶ μετά, δίδοντες οἱ «ἔχοντες καὶ κατέχοντες» εἰς τοὺς πτωχοὺς ὄχι ψιχία ἀλλὰ ἄφθονα ἀγαθά, τότε θὰ ἐπέρχεται σωτηρία ὄχι μόνον εἰς τοὺς πτωχοὺς καὶ τοὺς δυστυχοῦντας, ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς εὐημεροῦντας. 
    Διότι, κατὰ φυσικὴν νομοτέλειαν, κάθε ἐκμετάλλευσις καὶ κάθε ἐξαθλίωσις τῶν λαῶν ὁδηγεῖ εἰς τὴν ἀπόγνωσιν, καὶ κάθε δρᾶσις ὑποδουλώσεως καὶ καθυποτάξεως τῶν ἀδυνάτων ὁδηγεῖ εἰς βραχυπρόθεσμες καὶ μακροχρόνιες ἀντιδραστικὲς ἐνέργειες. Αὐτὲς τὶς ἀκραῖες ἀντιδράσεις, ποὺ ὀφείλονται εἰς ἀπάνθρωπες ἐκμεταλλευτικὲς καταστάσεις καὶ βάρβαρες ἰσοπεδωτικὲς ἐπεμβάσεις (τρομοκρατία τῶν ἰσχυρῶν, ὑπονομευτικὲς ἐνέργειες, προληπτικοὶ πόλεμοι, γιὰ νὰ ἐπωφελῶνται κάποιοι ὀλίγοι), τὶς ζῶμεν καθημερινῶς καί, δυστυχῶς, θὰ τὶς ζοῦν καὶ οἱ ἐπερχόμενες γενεὲς ἐντονώτερον…
  7. Ἐὰν ἐγένετο διεθνῶς ἐκστρατεία νὰ διετίθετο μέρος χρημάτων, ποὺ σπαταλῶνται διὰ τοὺς ἀλόγιστους ἐξοπλισμούς ἤ εἰς ἐμπόριον ναρκωτικῶν ἤ διὰ σωματεμπορίαν, ἀκόμη ἐὰν προσεφέροντο τὰ περισσεύματα τῆς ὑπερκαταναλωτικῆς κοινωνίας τῶν «προηγμένων χωρῶν»διὰ τὴν ἐπιμόρφωσιν τῶν δεινοπαθούντων συνανθρώπων μας καὶ τὴν δημιουργίαν ὑποδομῶν ἀνθρωπίνης διαβιώσεως, τότε θὰ ὑπῆρχε παντοῦ ἁρμονία καὶ εἰρήνη, ὑγεία καὶ εὐτυχία. 
    Ἡ Ἑλλὰς πρέπει νὰ καλλιεργήσῃ τὶς ἠθικὲς καὶ πνευματικὲς ἀξίες της, νὰ ἀναγεννηθῇ καὶ νὰ μεγαλουργήσῃ πάλι. Ἔτσι, ἰσχυρή, θὰ δυνηθῇ νὰ συνδράμῃ καὶ τοὺς δεινοπαθοῦντας συνανθρώπους μας ἀνὰ τὴν ὑφήλιον, ὄχι μόνον ὑλικά, ἀλλὰ καὶ πνευματικά. 
        Πρὸς τοῦτο πρέπει νὰ συμβάλωμεν ὅλοι, Ἐκκλησία, Κράτος, Λαός διὰ νὰ μὴ δίδωμε δικαιώματα εἰς τοὺς πραγματικοὺς θύτες, τοὺς «νεοβαρβάρους», νὰ μᾶς χαρακτηρίζουν, ὅτι εἴμεθα ἀπὸ τὶς πρῶτες χῶρες εἰς τὴν διαφθοράν, τὸ «ντόπινγκ» καὶ νικοτίνην . . .
  8. Τὸ Ι.Π.Η.Π.Α φρονεῖ ὅτι ἡ ἀναγνώρισις προσώπων καὶ φορέων, ἀγωνιζομένων διὰ τὶς ἀνεκτίμητες πνευματικὲς ἀξίες τῆς Φυλῆς μας (Πατρίδα, Θρησκείαν καὶ Οἰκογένειαν) ἀποτελεῖ ἐπιτακτικὸν καθῆκον ὅλων τῶν ἁγνῶν ἀνθρώπων καὶ φορέων. 
    Συνήθως τὰ ἐν λόγῳ ἄτομα ἐφαρμόζουν τὸ γραφικόν: «μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τὶ ποιεῖ ἡ δεξιά σου»(Ματθ. 6, 3). 
        Καὶ διὰ τοῦτο, δὲν αὐτοπροβάλλονται καὶ σπανίως γίνονται γνωστά. Ἰδιαιτέρως αὐτοὺς τοὺς ἀφανεῖς καὶ ἀνιδιοτελεῖς ἐποικοδομητικῶς δρῶντας ἥρωας τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς εὐποιΐας ἐπιβάλλεται νὰ τοὺς προβάλλωμε δημοσίως καὶ νὰ τοὺς τιμῶμε, διότι δυστυχῶς αὐτοὶ συστηματικὰ καὶ παντοιοτρόπως σκοπίμως παραγκωνίζονται καὶ διασύρονται ὡς γραφικὰ πρόσωπα, ἐπειδὴ δὲν ἔχουν εὔκαμπτον τὴν ἠθικὴν σπονδυλικὴν στήλην καὶ δὲν παρασύρονται ἀπὸ τὰ ρεύματα τῆς ἐποχῆς. Ἀπεναντίας, συνήθως προβάλλονται πρόσωπα ἰδιοτελῆ, ἀμφιβόλου ἤθους καὶ χαρακτῆρος, «ἀετονύχηδες», «πατριάρχαι» τῆς διαπλοκῆς, τῶν ὠργανωμένων διαπλεκομένων συμφερόντων, ἄνθρωποι τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, οἱ ὁποῖοι, σὰν φελλοί, ἐπιπλέουν καὶ φέρονται ἀπὸ τὰ ἑκάστοτε ρεύματα…
  9. Θὰ ἠδυνάμεθα νὰ πραγματοποιήσωμε καὶ χιλιάδες ἄλλες προοπτικές, ἄν δὲν ἀνηλισκόμεθα καθημερινῶς διὰ τὴν ἀντιμετώπισιν χιλιάδων σατανικῶν ἀντιξοοτήτων, ὡς λίαν περιληπτικῶς ἀναφέρεται εἰς δημοσίευμα τῆς Ἐφημερίδος «Χριστιανικὴ» (ἴδ. «Φωτεινὴ Γραμμὴ» τ. 37).