2.12.2022
2 Π + Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου (1991),
Ἀββακοὺμ Προφήτου (περὶ τὸ 700 π.Χ.),
Μερόπης (Μυρώπης) μ. (3ος αἰ.),
Ἰωάννου,Ἡρακλείμωνος, Ἀνδρέου & Θεοφίλου ἐρημιτῶν (251),
Σολομῶντος Ἀρχιεπ. Ἐφέσου,
Ἀβίβου τοῦ νέου (3ος αἰ.),
Μωυσέως τοῦ ὁμολογητοῦ,
Κυρίλλου τοῦ Φιλεώτου,
Ἀθανασίου “ἐγκλείστου”,
Ἀββακοὺμ ὁσ. τοῦ ἀσκητοῦ,
Ἰσιδώρου ὁσ.,
Ἰωαννικίου τοῦ ἐν Σερβίᾳ (Μαυροβουνίῳ),
Ἁγίων Στεφάνου Ε΄ & Ἑλένης – Ἐλισάβετ βασιλέων Σερβίας
Σύναξις τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Γεροντίσσης
(Ἐφέστια Ἱερᾶς Μονῆς Παντοκράτορος Ἁγ.Ὄρους),
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ τηλ 210 3254321
Η ΑΓΙΑ ΜΕΡΟΠΗ (Ἤ ΜΥΡΩΠΗ)
Ὄντως μύρον πέφηνε Χριστῷ Μυρώπη,
Σῶμα προσδοῦσα διὰ τοῦτον βασάνοις.
Η Αγία Μυρώπη (ή Μερόπη) ήταν από τις πιο γενναίες γυναίκες, που μαρτύρησαν στα πρώτα χρόνια της χριστιανικής Εκκλησίας. Έζησε στα μέσα του 3ου αιώνα μ.Χ. και γεννήθηκε στην πόλη Έφεσο. Έχασε νωρίς τον πατέρα της και ανατράφηκε στην πίστη του Χριστού από τη μητέρα της, που καταγόταν από τη Χίο (λέγεται μάλιστα ότι στην Έφεσο, η Αγία πήγαινε καθημερινά στον τάφο της Αγίας Ερμιόνης (βλέπε 4 Σεπτεμβρίου), θυγατέρας του αποστόλου Φιλίππου και έπαιρνε το αναβλύζον απ’ αυτόν μύρο και τον έδινε με αφθονία στους πιστούς, γι’ αυτό και ονομάστηκε Μυρώπη).
Όταν ο Δέκιος εξαπέλυσε άγριο διωγμό κατά των χριστιανών, η Μυρώπη με τη μητέρα της άφησε την Έφεσο και πήγαν στη Χίο, όπου ευεργετούσαν απόρους ασθενείς. Αλλά ο διωγμός εξαπλώθηκε και στην ειρηνική Χίο και μεταξύ των θυμάτων ήταν και ο Άγιος Ισίδωρος (βλέπε 14 Μαΐου). Ο ειδωλολάτρης άρχοντας Νουμέριος, διέταξε να μείνει άταφο το σεπτό λείψανο του μάρτυρα. Αλλά η Μυρώπη, αφού διέφυγε της προσοχής του φύλακα, μαζί με τις υπηρέτριές της, πήρε το λείψανο και το έθαψε με μεγάλη ευλάβεια. Τότε ο Νουμέριος διέταξε να τιμωρηθεί αυστηρά ο φρουρός.
Η είδηση συντάραξε την φιλοδίκαια και ειλικρινή κόρη. Γι’ αυτό και παρουσιάστηκε χωρίς δισταγμό και είπε όλη την αλήθεια στον άρχοντα. Ο Νουμέριος, χωρίς να συγκινηθεί από την ευψυχία της Μυρώπης, γεμάτος θυμό και εκδίκηση, διέταξε να τιμωρηθεί η Μυρώπη μέχρι θανάτου. Τότε οι στρατιώτες την ξάπλωσαν στη γη και την έδειραν σκληρά με χοντρά ραβδιά. Η ανδρεία της Μυρώπης υπέμεινε τις θανατηφόρες πληγές, χωρίς κραυγή και λιποψυχία.
Εύψυχη με τη θεία χάρη, έμεινε ακλόνητη στην πίστη. Και παρέδωσε μετά από λίγο το πνεύμα της στη φυλακή, ανεβαίνοντας στα αθάνατα σκηνώματα των δικαίων.
Ἀπολυτίκιον
Ήχος α`. Της ερήμου πολίτης.
Καλλιμάρτυς Μυρώπη, και Χριστού Νύμφη άφθορε, νυν Αυτώ παρεστώσα ως ωραία και πάγκαλος, ως λίθους φαιδρούς και διαυγείς, τα στίγματα φέρουσα σαρκός, και αιμάτων την πορφύραν ως βασιλίς περικειμένη ένδοξε, δυσώπει αυτόν υπέρ ημών, των εκ πόθου ευφημούντων σου, ύμνοις επινικίοις και ωδαίς την θείαν άθλησιν.
ΠΗΓΗ :
https://www.saint.gr/3126/saint.aspx
ΠΗΓΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ :
Αφήστε μια απάντηση